#یک_پند_یک_معرفت ✍️دوستی نقل می‌کرد زمانی پایتخت که بودم به خاطر شغل‌ام برخی مردم برای امورشان نیاز شدید به من داشتند. برخی را می‌دیدم که برای دریافت #برکات_همشهری و جلب نظر من، با این که نمی توانستند ولی سعی داشتند به زور با من تُرکی سخن بگویند و بر من نزدیک شوند. این مسئله همیشه آزارم می‌داد چون برخی از همین افراد را اگر یک نیازمند فقیری با آنان به #تُرکی سخن‌ می‌گفت، آن‌ها فارسی جوابش را می‌دادند. روزی جوانی با من تُرکی سخن گفت که من اصلا متوجه منظورش نمی‌شدم؛ پرسیدم تُرک کجا هستید؟ چون گمان می‌کردم او هم برای گره‌گشایی از کارش به اکراه و زور تُرکی سخن می‌گوید. جوان گفت: ما تُرک قشقایی هستیم و زبان‌مان تُرک است... از صحبت‌های تُرکی او لذت بردم نه بخاطر این که تُرک بودم و تعصب داشتم، بلکه به این خاطر، با این که زبان‌اش را سخت‌تر از مرکز نشین‌ها متوجه می‌شدم ولی او #خودش بود، خودش.... همیشه سعی کنیم همه جا خودمان باشیم، خودمان!!! و برای بهبود کارمان #نقش_بازی نکنیم. #حکایت ✾📚 @Dastan 📚✾

✍ #خانواده_خوب ( #از_خاطرات_شهید_سید_مصطفی_موسوی ) 🌷با پدرش که حرف میزد معلوم بود چندباری خطر از بیخ گوشش رد شده. به شوخی چندباری حرف از #شهادت زده بود اما بار آخر می گفت #دعا کنید اینبار شهید شوم. بعد از شهادتش هم همه می‌گفتند که مصطفی خودش می‌خواست و دعا کرده بود که برود. می گفتند چرا حرف شهادت را میزنی؟ تو که خانواده خوبی داری. گفته بود به خاطر دل کندن از خانواده نیست، دلم با عشق دیگری است. #مادر از #عشق و #علاقه مصطفی می‌گوید که اگر نبود او را به #سوریه نمی‌کشاند: "با من از شهادت حرف نمی‌زد می دانست ناراحت می‌شوم. اگر عشق و اراده‌اش نبود بار اولی که برگشت دیگر به سوریه نمی‌رفت اما #خودش می‌خواست که برود. خودش می‌خواست که وارد #رزم شود.🌷 ✾📚 @Dastan 📚✾