┄┅─✵💝✵─┅┄ اول کار است بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ باب اسرار است بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ نغمه جان است بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیم الهی به امید تو💚‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #کانال_داستان_و_پند 👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662 ┄┅─✵💝✵─┅┄

روزم بــه نـام تــ❤️ـــو مـــادر: 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللَّهِ 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّة 🌷ُالسَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّه 💠تا ابد اين نکته را انشا کنيد پاي اين طومار را امضا کنيد🌼 💠هر کجا مانديد در کل امور رو به سوي حضرت زهرا کنيد🌼 ❣ #روزتون_پربرکت❣ 🔘فروارد این پیام صدقه جاریه است🔘 ┏━◦•●◉✿◉●•◦━┓ http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662 ┗━◦•●◉✿◉●•◦━┛

#پارت چهل 🌹 #جدال عشق و غیرت نمی دانم چقدر گذاشت که با ضربات آرام دستی چشمم را به سختی باز کردم. سرم در آغوش مادر بزرگ بود و آرام به صورتم می زد و صدایم می کرد: ـ راز دخترم... راز مادری چشماتو باز کن. چشمانم را به سختی باز کردم، دور برم را خانم ها گرفته بودند و رامین تنها مرد داخل اتاق بود. مادر با نگرانی دستم را گرفته بود. ـ دخترم چرا اینجوری می کنی چرا با لج می کنی؟ مادر بزرگ آرام شانه هایم را ماساژ می داد مهربان گفت: ـ دخترم ترسوندی مارو چرا صبر نمی کنی بعد از دیدن خواستگارت مخالفت کنی؟ سعی کردم از روی پاهایش بلند شوم. در هامان حال سر جایم نشستم و بی جون جواب دادم: ـ مگه بعد از دیدنش مخالفت کنم کسی توجه می کنه؟ مهسا با ابرویی بالا انداخت و گفت: ـ وا راز چرا مارو وسط می ندازی آقا جون گفته تو باید ازدواج کنی. جوابی ندادم.کمی بعد عمه با لحن بدی گفت: ـ نکنه کسی رو زیر سر داری اینجور جلز ولز می کنی؟ تازه این و بدون اگر هم کسی باشه حرف حرف آقا جونه. مادرنگاه تندی به عمه کرد و جوابش را داد: ـ یعنی چی چرا برای دختر من حرف در میاری؟ اصلا دلم نمی خواد حرفی که الان زدی بازم تکرار کنی. عمه ی دیگر هم در ادامه گفت: ـ این همه چشم سفیدی رو از کجا آوردی؟ دیگر تحمل آن وضع را نداشتم. بلند شدم و ایستادم، دست هایم را مشت کردم و جواب دادم. ـ فکر نمی کنم باید گوش به فرمان شما هم باشم. بی کسی ربطی نداره من چکار می کنم، لطف کنید توی زندگی خصوصی من دخالت نکنید. همه با دهانی باز خیره به من شده بودند. مادر بزرگ کمی صدایش را بلند کرد و خطاب به عمه های گرامی گفت: نمی بینید حالش بده به شما چه دخالت می کنید. رامین که تا به حال به دیوار تکیه داده بود به سمتم آمد و مچ دستم را گرفت رو به مادر بزرگ گفت: ـ مادر جون ببخشید احترام همه ی بزرگان به جاس و حرف آقا بزرگ روی چشم ما ولی کسی دیگه حق نداره به راز امر و نهی کنه با اجازه من می برمش خونه استراحت کنه لطفا به اون خواستگار نا پیدا بگید خودی نشان بده ببینیم اصلا کسی هست که اینچنین همه سنگ شو به سینه می زنید. همراه برادرم از اتاق بیرون رفتم همه دنبالمان به راه افتادند. رامین به سمت آقایان رفت و من هم به ناچار همراهیش کردم و تقریبا پشتش پنهان شدم. رامین گفت: ـ با اجازه ی شما ما زودتر بریم خونه راز حالش خوب نیست. همه با غضب و اخم به من نگاه می کردند، پدر با اخم نگاه تلخی به من انداخت، حق هم داشت تنها بچه های او نافرمان بودند. آقا بزرگ نگاهی به من انداخت: ـ خوبی بابا جان؟ بابغض سر به زیر پاسخ دادم: ـ ممنون. نفسی عمیق کشید و روبه رامین گفت: ـ ببرش استراحت کنه، آفرین بر تو که از خواهرت دفاع می کنی. رامین شرمسار گفت: ـ شرمنده ام آقا جون ولی حال راز خب نبود. آقا بزرگ عینکش را جابجا کرده و دستش را روی عصایش گذاشت. ـ برو بابا جان. رامین دستم را رها کرد، به سمت آقا بزرگ رفت، خم شد و دستی که روی عصا بود بوسید" ـ آقا جون نوکرتم به مولا. آقا بزرگ دستی به سرش کشید: ـ برو پسرم خدا به همراهت. دلم می خواست هر چه سریع تر از آن فضای خفقان اور خلاص شوم. همراه رامین به سمت بیرون پا تند کردم. سوار ماشین که شدیم بغضی که به گلوی بیچاره ام چنگ می زد را رها کردم. رامین رانندگی می کرد و من اشک می ریختم. ـ بسه راز داری خودتو می کشی؟ جوابی جز هق هق نداشتم. ماشین را کنار خیابان پارک کرد. متعجب نگاهش کردم. گوشیش را از جیب شلوارش بیرون اورد و شماره گرفت، اشکم را پس زدم و نگاهش کردم. اسمی که به زبان برد قلبم به تپش افتاد. ـ الو حسام کجایی؟ بدون سلام صحبت کرد و ادامه داد. ـ علیک هر جا هستی زود بیا به ادرسی که می فرستم برات. گوش هایم را تیز کردم بلکه بفهمم چه می گوید ولی موفق نشدم: ـ اره حالش خوبه بیا کارت دارم. گوشی رو قطع کرد و شروع به نوشتن آدرس کرد و فرستاد. جرات نداشتم چیزی بپرسم آرام سکسه می کردم. ماشین را حرکت داد، همزمان نگاهی به من انداخت: ـ باید ببینم این شازده تا چه حد تورو می خواد، اصلا جیگرش رو داره پای تو باشه؟ اگر واقعا همو بخواید تمام تلاشم رو می کنم و به هم برسید. ولی این بدون عاقب کارت و زندگی بعدت پای خودته. ته دلم ضعف رفت، واقعا رامین باز هم با من خطا کار بود؟ کمی دیگر رانندگی کرد، کنار پارک ایستاد که فضای سبز بزرگی داشت و از انجا که تابستان بود خانواده های زیادی برای صرف شام بیرون آمده بودند. همراهش پیاده شده و هم قدمش شدم، گوشه چشمی به من انداخت، کمی سر وضعت و مرتب کن از بس گریه کردی دماغت سرخه نمی دونم این سام خل و چل بود یا خدا زد پس سرش چشمش تورو گرفته! با غضب نگاه تندی به او انداختم و شالم را مرتب کرده و اشکم را پاک کردم. چشمانش را گشاد کرد و ایستاد. ـ ها چته مگه دروغ میگم؟! جوابی ندادم. چند قدم که رفتیم قامت سام را از دور دیدم؛ تپش قلبم دو چندان شد، باورم نمی شد یک روز رامین اجازه دهد او را ببینم.

#کانال_داستان👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

#پارت چهل ویک🌹🌹🌹 #جدال عشق و غیرت 🌹🌹🌹 مکث کوتاهی کردم و ایستادم، باید خودم را کنترل می کردم تا با دیدن این یار شیرین اشکم جاری نشود. و بیش از این رسوای برادر نشوم. رامین ایستاد و به عقب نگاه کرد: ـ چرا ایستادی بیا دیگه. آب گلویم را قورت داده و به سمتش پا تند کردم. دلم پر آشوب بود و مدام در دل دعا می کردم باز با هم درگیر نشوند. سام هم به سمتمان آمد لحظه ی رسیدن به هم تپش قلبم شدت گرفت با رامین دست داد. - سلام رامین مردانه و جدی پاسخش را داد: - سلام چطوری؟ - ای بد نیستیم. نگاهی به من انداخت باسلای خیلی ضعیفی سلام دادم. - سلام. نگاه کوتاهی به من انداخت: - سلام حالت خوبه؟ متعجب تر با اخمی نگاه گزرایی دیگر به من و در نهایت رو به رامین، لحنش ناراحت بود: - داداش این چه وضعیه چرا گریه کرده؟ خب من که گفتم مقصر این رابطه منم چرا راز رو آزار می دید؟ رامین به اطراف نگاهی انداخت و در نتیجه به گوشه ای از پارک، زیر درختی اشاره کرد: - فعلا بیان اونجا بشینم حرف می زنیم. رامین از جلو حرکت کرد، من سام پشت سرش به راه هردو از فرصت استفاده کرده نگاهی به هم انداحتیم، چشمکی زد و بی صدا گفت: - خوبی؟ چشم هابم را بستم و با اشاره ای سر همزمان گفتم: - اهم. رامین زیر درخت نشست من هم کنارش و سام روبرویمان، چمن های خنک زمین را به بازی گرفتم و گاهی می چیدم. رامین جواب حرف سام را داد: - کسی راز و اذیت نکرده، حتما می دونی خواستگار داره؟ سام آهی کشید و سرش را تکان داد، رامین ادامه داد: - می خوام ببینم تا چه حدی باهم همراهید؟ محکم تر گفت: - اصلا اهل عمل هستی؟ لحظه ای مات حرفش شدم! سام هم متعجب به رامین خیره شده بود،بی معطلی نگاه کوتاهی به من انداخت و جواب داد: ـ معلومه اهل عمل هستم. رامین چهار زانو نشسته بود، دستباند پیچی شده اش را بین دست سالمش گذاشت، با چشم من اشاره کرد: - من موندم تو چطور خواهر خل و چل من و قبول کردی. نگاهی با لب های آوایزان به او کردم و غریدم: ـ اِ...مگه من چمه؟ سام هم مشغول بازی با چمن های جلوی دستش شدو در حالی که،به آنها خیره شده بود گفت: ـ راستش من هر بار راز و می دیدم سر به زیر و متین بود، بر خلاف دختران دیگر توجهی به من نداشت، کمی سکوت کرد آهی کشید، ادامه داد: ـ شرمنده ام به خدا رامین، ولی دست خودم نبود روز به روز علاقه ام بیشتر می شد خیلی خواهش کردم تا راضی شد فرصتی به من بده. دستانش را به هم کوبید و محکم تر ادامه داد: ـ به والله بارها از اعتمادت گفت، من بودم با خواهش های زیادم وادارش کردم، ولی خدا می دونه که هر دوی ما پا از حد خودمون فرا تر نگذاشتیم. تورو خدا من بیچاره رو ببخش و یه کاری بکن رامین که تا به حال در سکوت به زمین خیره شده بود، در همان حال گفت: ـ چه کمکی؟ اگر واقعا راز رو می خوای باز هم پا پیش بذار منم با تلاشمو می کنم، البته گفته باشم که حرف حرف آقا بزرگه، راه سختی پیش رو دارید. از اونجا که من به خوبی تورو میشناسم مخالف نیستم، فقط گفته باشم دیگه حق ندارید هم و هر وقت دلتون خواست ببینید. با همان دست باند پیچیش آرام به بازویم زد : - توفکر نکری اگه بیرون کسی شمارو ببینه چی میشه؟ فکر آبروی ما رو نکردی؟ روبه سام با همان لحن عصبی ادامه داد. حاشا به غیرتت، چطور وجدانت قبول کرد با خواهر من، با ناموس من راه بی افتی توی خیابونا. دندان هایش را به هم ساید و به من اشاره کرد: ـ این خواهر احمق من می خواست خودش رو بکشه اصلا نمی خواد خواستگارش رو ببینه، مجبورم همراهتان باشم هر غلطی خواستید بکنید اول به خودم بگید. سام نگاه تندی به من انداخت، گویی وجود رامین را نادیده گرفته بود تقریبا با صدای بلندی غرید: - مگه دیوانه شدی؟ خودکشی راه حلته؟ اگرهم مال هم نباشیم قول بده همیشه مراقب خودت باشی، سرش را به سمت دیگر چرخاندو هم چنان غر زد: اِ اِ اِ... چه نعنی داره این کار؟ لب هام لرزید و با بغض به زمین خیره شدم. رامین بلند شد من و سام هم نیم خیز شدیم که گفت: ــ بشینید برم چیزی بگیرم کوفت کنیم. لحنش جدی بود، به سمت دیگر پارک رفت، دور و برمان پر بود از خانواده های شاد،شلوغ بچه های در حال بازی لبخندی بر لبم نشاند. سام نگاهش را به چشمانم دوخت و محکم گفت: - قول ندادی؟ متعجب سرم را به طرفین تکان دادم: ـ چه قولی؟ - همین که در هر حال مراقب خودت باشی. اشکی به مقدمه به گونه ام چکید، باصدای لرزان خیره در چشمانش گفتم: ـ وقتی تو نباشی دنیارم نمی خوام. ابروهایش را در هم کشید و عصبی دست هایش را روی زانویش کوبید: - راز تو دختر قویی هستی باید صبور باشی، باید بتونی در هر شرایطی خوشبخت بشی، بهم قول بده. هق هق کردم و با دستمال کاغذی دستم بینیم را پاک کردم: ـ مگه میشه بدون تو خوشبخت شد؟ با تحکم گفت: - چرا نشه؟ راز تو باید خوشبختی رو با تمام وجودت لمس کنی، با خودت فکر نکردی اگر خودکشی کنی من بیچاره باید چه خاکی بر سر بر

ابروهایش را در هم کشید و عصبی دست هایش را روی زانویش کوبید: - راز تو دختر قویی هستی باید صبور باشی، باید بتونی در هر شرایطی خوشبخت بشی، بهم قول بده. هق هق کردم و با دستمال کاغذی دستم بینیم را پاک کردم: ـ مگه میشه بدون تو خوشبخت شد؟ با تحکم گفت: - چرا نشه؟ راز تو باید خوشبختی رو با تمام وجودت لمس کنی، با خودت فکر نکردی اگر خودکشی کنی من بیچاره باید چه خاکی بر سر بر یزم؟ چقدر خودخواهی راز ... دست های مشت کرده ام را روی پا کوبیدم، عصبی و پرخاشگر شده بودم: ـ من بدون تو خوشبخت نمی شم. هق هق کرده ادامه دادم: ـ مشخصه خسته شدی داری با این حرف ها خودت رو راحت می کنی. کلافه تر از من دستانش را به علامت نه تکان داد: ـ نه راز اشتباه می کنی! تو نمی دونی من چقدر بی تابتم؟ شانه ای بالا انداختم، رویم را برگردانم: ـ دیگه مهم نیست. ـ یعنی چی راز؟ جواب ندادم رامین با سینی آب میوه برگشت و دیگر حرفی نزدیم، مشخص بود که می خواست به ما فرصت حرف زدن بدهد. سینی را وسطمان گذاشت و نشست. رو به سام کرد: ـ خب بگو ببینم تصمیمت و گرفتی؟ مردش هستی پای راز باشی؟ سام سرش را به علامت تایید تکان داد. ـ بله هستم. لیوان آب پرتقال طبیعی را که دونه های ریز پرتقال درونش موج می زد را به سمتم گرفت: ـ خب خواهر منم که مدت هاس عقلش رو از دست داده. شرمسار لیوان را از دستش گرفتم، گلویم به خاطر گریه ها و هیجانی که از سر گذرانده بودم خشک بود، نی را به دهان گذاشتم و یک نفس آب پرتقال را خوردم. سام خندید و دستی به پیشانیش کشید، رامین با چشمانی متعجب نگاهم کرد: ـ خفه نشی! چرا اینجور می خوری؟ همان طور که مک می زدم شانه ای بالا انداختم و بی تفاوت تا اخرش را خوردم. سام با خنده گفت: ـ عادتشه عصبی بشه هرچی جلوی روش باشه می بلعه؟ رامین نگاه تیزی به سام انداخت و به بازویش زد: ـ دیگه چی؟ مشخصه کلا دانشگاه مانشگاه رو پیچوندین از من بهتر اخلاق خواهرم رو می دونی. سام نگاه کوتاهی به من انداخت و رو به رامین کرد: ـ نه به مولا... ما فقط گاهی بعد از دانشگاه رستوران رفتیم و نهار خوردیم همین. رامین آب میوه اش را مزه کرد: ـ کاملا مشخصه. ـ نگاه تندش را دیدم و به زمین خیره شدم، ادامه داد: ـ لازم به توضیح نیست من احمق دیر فهمیدم، اینقدر دیر که خواهرم خیلی راحت تو رو به جای حسام، سام صدا می کنه! اینقدر دیر که نمی دونم با این حال شما دوتا چکار کنم. لب پاینم را به دندان گرفت، غرور برادرم جریه دار شده بود. آرام زمزمه کزدم: ـ داداش من و ببخش. سرش را تکان داد و نفسی عمیق کشید لیوان را داخل سینی سفید رنگ گذاشت و رو به سام کرد: ـ خب من فردا با بابا صحبت می کنم و نظرش رو می پرسم. سام تندی گفت: ـ اگر قبول نکرد چی؟ رامین خونسرد جواب داد: ـ فعلا باید صحبت کنم مسئله مهم اینه که در خانواده ی ما همیشه حرف آقا بزرگ حرف اول بوده، مخالفت راز با خواسته ی آقا بزرگ برای بابا و مامان هم گران تمام شده و هر کس چیزی در موردشان میگه. دقایقی هر سه در سکوت به جایی خیره شدیم. سام سکوت را شکست و دست رامین را گرفت: ـ رامین داداش یه اعترافی بکنم؟ رامین بدون حذف سرش را تکان داد. سام ادامه داد: ـ شرمنده ام داداش ولی من بدون راز دق می کنم تو رو خدا کمک مون کن. در درون شکتم، خرد شدم و بی صدا اشکم جاری شد. فک رامین منقبض شد می دانستم فشار زیادی روی دندان هایش می آورد. سام ادامه داد: فقط قول بده اگر نشد مراقب راز باشی نذاری زندگیش سخت بشه. اشکی که گوشه ی چشمم جمع شده بود را قبل از ریخت گرفت: ـ داداش شرمنده اتم راز دنیای منه؛ نفسمه؛ نذار غصه بخوره اگر دیدی زندگیش داره خراب میشه رسم و رسوم رو زیر پا بذار نذار این فرشته اشک بریزه. رامین سر سام را با یک دست به آغوش کشید، سر سام روی سینه ی پهن برادرم نشست و شانه های مردانه اش لرزید و فرو ریخت؛ با ریختن من هم لرزیدم و بی توجه به اطراف گریستم. رامین فقط سکوت کرده بود و پشت سام را نواز می کرد. خنده ی مصنویی کرد و به پشت سام زد: ـ بلند شو مرد؛ این کارا چیه؟ حالا که فهمیدم تا این حد هم دیگرو می خواید پا به پاتو می جنگم. سام را از خودش جدا کرد: ـ سام مردی مثلا! آروم باش داداش خدا بزرگه. سمت من خیز برداشت و سرم را بوسید: ـ فدای اشک های خواهرم از الان من تو تیمشم. همراه اشکم خندیدم. لبخند نگرانی زد و باز هم به بی خیالی زد و بلند شد پشتش را تکان و گفت: ـ پاشید بچه ها دیر وقته. با نوک پا به پای سام زد و جدی گفت: ـ پاشو مرد و کی دیده اشک بریزه. سام بلند شد و رامین را بغل کرد: ـ نوکرتم تا آخر عمر. رامین خندید و به پشتش زد: ـ باش تا اموراتت بگذره. بااین شوخی رامین هر سه خندیدیم، عجب لحظات عجیب و غریبی داشتیم! گاهی گریه و گاهی خنده، گاهی دلشوره ای که لحظه ای رهایم نمی کرد.

.#پارت چهل و دو 🌹🌹 #جدال عشق و غیرت🌹🌹🌹 حسی که نگاه اشک بار سام به من می داد مرا به نابودی می کشاند. او که مرد بود این چنین نا توان می نمود، از منِ ضعیفه چه انتظاری می رفت؟! تمام امیدم حمایت برادرم بود که در چنین شب آشفته ای عهد بست کمکمان باشد. هرسه هم قدم هم شدیم در سکوتی عجیب، هر یک در فکری بودیم. به ماشین سام رسیدیم لبخندی زد و ایستاد: ـ خب من برم دیگه. رامین با دست سالمش شانه اش را گرفت و فشرد: ـ قوی باش مرد، برو به سلامت. سام نگاه گذرایی به من انداخت و نفسش را بیرون داد و خطاب به رامین گفت: ـ مراقبش باش. لبخندی تلخ زد، من هم همچون خودش تبسمی تلخ کردم که تلخیش را روی قلبم حس کردم: مگر می شد با چنین اوضاعی آسوده باشم؟ اگر نفسی داشتم، اگر دلخوشی برای زندگی داشتم، همه اش به خاطر وجود سام بود. با خداحافظی سوار ماشینش شد، من و رامین ایستادیم تا از پارک در بیاید و برود.بعد از رفتنش آهی حسرت بار کشیدم. رامین قدیمی به جلو برداشت و ایستاد: ـ راز چرا ایستادی بیابریم. آرام آرام قدم بر می داشتم سوار ماشین که شدیم رامین در فکر رانندگی می کرد. حتما به فکر راه چاره ای برای ما بود. شرمسار بودم از برادرم بلاخره راز دلم فاش شده بود. اصلا نمی تونستم به هیچ وجه سام را نادیده بگیرم، شاید خود خواه بودم یا شایدم مجنون، مجنونی از مجنون؛ مجنون تر... از بعداز جرایان خواستگاری آقا بزرگ لحظه ای آرام و قرار نداشتم. هیچ چیز و هیچ کس به چششم نمی آمد. سام تمام دنیای من شده بود. مدام در این فکر بودم اگر نداشته باشمش جانم از تن به در می شود. نزدیک خانه شدیم، رامین سکوت را شکست: ـ دوستش داری؟ شوکه از این جمله به در ماشین تکیه زدم، چشمانم گشاد شده بود. خدایا چه جوابی به برادرم بدهم که غرورش نشکند؟! آب گلویم را قورت داده و صاف نشستم و با صدای آرامی گفتم: ـ داداش خودت خوب می شناسیش، سام خیلی باغیرته خیلی با اخلاق. در حالی که دنده را عوض می کرد بلند تر گفت: ـ فقط بگو دوستش داری یا نه. لب هایم را به هم فشردم، با گردنی خمیده جواب دادم: ـ اهم. پایش را روی پدال گاز گذاشت و سرعتش را زیاد کرد: ـ خاک بر سر من که دیر فهمیدم شما دوتا چه مرگتونه، می دونی باید با زمین و زمان بجنگم؟ اشک از گونه ام چکید، دلم ناراحتی برادر را نمی پذیرفت، با مشت به پاهایم کوبیدم: ـ نمی خوام داداش، نمی خوام تو جلوی چشم بابا و مامان بد بشی. من بازم اعتراض می کنم. محکم روی فرمان کوبید و فریاد زد: ـ مگه امتحانه اعتراض کنی؟ مگه بچه بازیه این ماجرا ؟ خودتو تو آینه دیدی؟ این مدت همش کلافه و مریض بودی؟ اون شب که لیوان از دست افتاد و گریه کردی شک کردم خبریه. بی صدا اشک ریختم، چهره ی رامین به سرخی می رفت و رگ گردنش متورم شده بود. ادامه داد. ـ راهی نیست باید فکری بکنم. لب هایم می لرزید: ـ چه فکری؟ کمی صدایش را پایین آورد، نفسش را فوت کرد: ـ فردا مستقیم با اقا جون حرف می زنم باید راضیش کنم. استرس سراسر وجودم را فرا گرفت و نگرانی گفتم: ـ داداشی نه نمی خوام. نگاه تندی به من انداخت ودر حالی که می غرید خیره به جاده ی پیش رو شد: ـ چیو نمی خوای باید از یه جا شروع کنیم و بهترین راه آقا جونه باید منصرفش کنم. دستانم می لرزید دلم نمی خواست برادرم که از همه ی پسر های فامیل سر بود خار شود. نگران گفتم: ـ داداش به خدا... دستش را بالا آورد: ـ هیش چیزی نگو مجبور به سکوت شدم و این کار را به برادرم سپردم. http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

شعبان که همه سُرور و مهر است و صفا باغی است ز گلهای الهی وَلله هم عطر حسین دارد و عباس و علی هم عطر علی اکبر و موعود خدا #حلول_ماه_شعبان_و_اعیادشعبانیه #برشماعزیزان_مبارک🌺🍃 #کانال_داستان_و_پند👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

📚مرا بغل کن روزی زنی روستائی که هرگز حرف دلنشینی از همسرش نشنیده بود، بیمار شد شوهر او که راننده موتور سیکلت بود و از موتورش براى‌ حمل و نقل کالا در شهر استفاده مى‌کردبراى اولین بار همسرش را سوار موتورسیکلت خود کرد. زن با احتیاط سوار موتور شد و از دست پاچگی و خجالت نمی دانست دست هایش را کجا بگذارد که ناگهان شوهرش گفت: مرا بغل کن. زن پرسید: چه کار کنم؟ و وقتی متوجه حرف شوهرش شد ناگهان صورتش سرخ شد با خجالت کمر شوهرش را بغل کرد و کم کم اشک صورتش را خیس نمود. به نیمه راه رسیده بودند که زن از شوهرش خواست به خانه برگردند، شوهرش با تعجب پرسید: چرا؟ تقریبا به بیمارستان رسیده ایم. زن جواب داد: دیگر لازم نیست، بهتر شدم. سرم درد نمی کند. شوهر همسرش را به خانه رساند ولى هرگز متوجه نخواهد شد که گفتن همان جمله ى ساده ى "مرا بغل کن" چقدر احساس خوشبختى را در قلب همسرش باعث شده که در همین مسیر کوتاه، سردردش را خوب کرده است.... #کانال_داستان👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

🍒🍓🍓🍓🍒 #داستان عبرت آموز و واقعی @Dastanvpand 🎈داستان شیاطین انس من دختری در مقطع دانشگاه هستم، در تحصیل و اخلاقم ممتاز بودم. یک روز از دانشگاه خارج شدم، جوانی را دیدم که به من نگاه می کند، گویی مرا می شناسد، سپس پشت سر من به راه افتاد و سخنان بچه گانه‌ای تکرار می کرد، سپس گفت: من می خواهم با تو ازدواج کنم، مدتی است که مراقب توام و با اخلاق و آداب تو آشنا هستم. من بر سرعت راه رفتنم افزودم، پریشان شدم، عرق از سر و صورتم سرازیر شد. خسته به خانه ام رسیدم و آن شب از ترس نخوابیدم. مزاحمت هایش برایم تکرار شد. در آخر یک کاغذ جلوی در خانه ام انداخت. بعد از تردید در حالی که دستانم می لرزید آن را برداشتم، از اول تا آخر سخن از عشق و عذرخواهی بود. بعد از چند ساعت به من تلفن کرد و گفت: نامه را خواندی یا نه؟ به او گفتم: اگر ادب نشوی به خانواده ام خبر می دهم و در آن صورت وای بر تو. یک ساعت بعد دوباره به من زنگ زد و با ابراز عشق و علاقه می گفت که هدفش شریف است، او ثروتمند و تک فرزند است و تمام آرزوهایم را برآورده می کند. دلم خالی شد و به گفت و گو با او ادامه دادم. @Dastanvpand منتظر تماس هایش شدم، وقتی از دانشگاه بیرون می آمدم دنبالش می گشتم، یک روز او را دیدم، خوشحال سوار ماشینش شدم و در شهر به گشت و گذار پرداختیم. سخنانش را تائید می کردم وقتی به من می گفت من شاهزاده اش هستم و همسرش خواهم شد. یکروز مثل گذشته با او خارج شدم. مرا به یک آپارتمان برد. با او داخل شدم و با هم نشستیم. دلم را پر از سخنان زیبا کرد. او به من نگاه می کرد و من به او نگاه می کردم، پوششی از عذاب جهنم ما را در برگرفت، متوجه نشدم مگر بعد از این که شکار او شدم و عزیزترین گوهر گرانبهایم که همان گوهر عفت بود را از دست دادم،😔 مثل دیوانه برخواستم. گفتم: با من چکار کردی؟ گفت: نترس من شوهرت هستم. گفتم: چگونه تو که با من عقد نکردی؟ گفت: به زودی با تو عقد خواهم کرد. تلو تلو خوران به خانه ام برگشتم. به شدت گریستم و تحصیل را رها کردم. خانواده ام نتوانستند علت را بفهمند و به امید ازدواج دل بستم. بعد از چند روز به من زنگ زد تا با من ملاقات کند. خوشحال شدم، گمان میکردم که می خواهد با من ازدواج کند. با او دیدار کردم. ناراحت بود. به من گفت: هرگز در مورد ازدواج فکر نکن. می خواهیم بدون هیچ قید و بندی با هم زندگی کنیم. ناخود آگاه دستم را بالا بردم و به صورتش سیلی زدم. به او گفتم: گمان می کردم که اشتباهت را اصلاح میکنی، ولی دریافتم که تو انسان بی ارزشی هستی. گریه کنان از ماشین پایین آمدم. گفت: خواهش میکنم صبر کن. زندگی ات را با این نابود می کنم. یک نوار ویدئو در دستش بود. گفتم: این چیست؟ گفت: بیا تا آن را نگاه کنی. با او رفتم، نوار حاوی اتفاقات حرامی بود که بین ما رخ داده بود. گفتم: چکار کردی ای ترسو، ای پست فطرت؟ گفت: دوربین مخفی کار گذاشته بودم که تمام حرکات و رفتار ما را فیلم برداری می کرد. این به عنوان یک سلاح در دست من است که اگر از دستوراتم اطاعت نکنی از آن استفاده کنم. شروع به گریه😭 کردم ، فریاد می زدم، مساله به خانواده ام مربوط بود، ولی او اصرار کرد. اسیرش شدم. مرا از مردی به مرد دیگر منتقل می کرد و پول می گرفت. در حالی که خانواده ام نمی دانستند به زندگی روسپی گری منتقل شدم. @Dastanvpand نوار منتشر شد و به دست پسر عمویم افتاد. پدرم باخبر شد و رسوایی در شهر پخش شد و خانواده‌ی ما با ننگ آلوده شدند. فرار کردم تا خودم را نجات دهم. دانستم که پدر و خواهرم از ترس ننگ و بی آبرویی هجرت کرده اند. در میان روسپی ها زندگی می کردم و این خبیث مثل عروسک مرا حرکت می داد. او بسیاری از دختران را نابود و بسیاری از خانه ها را ویران کرده بود، تصمیم گرفتم از او انتقام بگیرم. یک روز در حالی که خیلی مست بود نزدم آمد. از فرصت استفاده کردم و با چاقو به او ضربه زدم و او را کشتم، مردم را از شرش راهت کردم و خودم پشت میله های زندان قرار گرفتم. پدرم در حالی که با حسرت این جملات را زمزمه می کرد مرد: حسبنا الله و نعم الوکیل. من تا روز قیامت از تو ناراحتم. [چه سخن دردناکی...] 🌹🌹خواهران گلم مواظب فریب انسان های شیطان صفت باشید😔😔 🍓داستان های عبرت آموز و واقعی در کانال داستان و پند🍒 @Dastanvpand 🍓🍒🍓🍒🍓🍒

🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮 ‌‌‌‌‌@Dastanvpand ⚜@Dastanvpand #داستان_واقعی با عنوان ⏬ #دختری_که_از_پنجره_ها_میترسد ⚜قسمت سوم ولی نه من نامش را میدانستم و به گمانم نه او...حتی با هم کلمه ای به زبان زمینیان سخن نگفته بودیم... وبالاتر از آن حتی صدایش را هم نشنیده بودم... از یاد نمیبرم روزی راکه در دفتر نارنجی #خاطراتم نوشتم امروز صدای #عشق را شنیدم...و من نمیتوانم در #سخن بگنجانم که تاچه اندازه عاشقش بودم... آره عاشقش بودم...لبخندهایش نگاه هایش...عشق نوشته هایش روی شیشه های بخار گرفته #پاییز ... همه انها مرا تا سرحد #جنون عاشقش ساخته بود.. بلاخره پاییز آن سال وارد سال دوم دبیرستان شدم...درطی این سال سعی میکردم علاوه بر #قرآن دیگر کتب مهم #اسلامی را #مطالعه کنم... این مرحله برای من مرحله مهمی بود چرا که الحمدلله بسیاری از اعمالی که قبلا از حرام بودنشان بی خبر بودم را ترک کردم حتی با وجود استعداد و #علاقه شدید... اعمالی همچون #موسیقی و #نقاشی وطراحی لباس و... هرچه روزهایم بیشتر بسر میشد بیشر علاقمند میشدم که احکام‌ دینم رابدانم و به آن عمل کنم... والحمدلله خداوند مرا در این راه توفیق میبخشید... مسئله اصلی زندگیم #عشق زیادم نسبت به ان #پسر جوان بود روزها میگذشت ومن عشقم را درسجده های شبانگاه از خالق هفت #آسمان میخواستم...باوجود عشق فراوان اما تنها بخاطر #الله سعی میکردم با او روبرو نشوم یا اگر روبرو میشدیم فورا نگاهم را ازچشمانش میدزدیدم... روزهاگذشت تا اینکه روزی او را چند کوچه پایین تر از کوچه ی عشقمان دیدم...اما تنها نبود...دستانش را به دستان دختری زنجیر کرده بود، که صمیمی ترین دوستم بود... اینکه #خیانت کدامشان بوده دنیا را بر سرم خراب کردشاید الان دیگر برایم مهم نیست... سردترین #زمستان دلم آن روز بود...حتی انروزهم هیچ کدام حرفی نزدیم... چشمان من اما داد میزد... فریاد میکشید... و مظلومانه میپرسید چرا؟؟؟دستان سردم را برچشمان بیچاره ام گذاشتم... طفلکی ها حقشان نبود این همه #خیانت را یکجا قورت دهند.. پنجره ی نارنجی اتاقم را بایک اسپری سیاه کور کردم...تادیگر هرگز آن منظره و آن نگاه سنگین را نبینم...از همان روز کوله بار زندگیم بردوش،میان تاریکی همان پنجره گم شدم ...کسی را نمی دیدم که ناجیم باشد...انگار دردهایم از خاطرم برده بودند که خدایی هست هنوز...اما خدای مهربانم مرا ازیاد نبرده بود.. دستم را گرفت و مرا به #دریای_نور سپرد...ذات مقدسش دردهایم را یک به یک تیمار کرد...و در آن تیر باران مشکلات مرا زیر چتر خود پناه داد... زمان حالم را کمی بهتر کرده بود که از یک شماره ناشناس چندین پیام بدستم رسید... اولین پیام را که خواندم ان شماره بنظرم دیگر انقدرها هم ناشناس نبود... هه...پیامهایی پر از #احساس #ندامت ...پر از #عذاب_وجدان یا شاید هم پراز #دروغ... حدس اینکه شماره ام راچگونه پیداکرده بود کارسختی نبود...بلاخره صمیمی ترین دوستم #معشوقه_اش بود...همه پیامها حذف کردم و گوشیم را خاموش...دیگربرایم مهم نبود...تمام زمستان شبی نبود که گوشیم پر از پیام های ندامتش نباشد.. و هنوز برای من مهم نبود...اواخر اسفند بود که برای نماز صبح برخواستم باز هم صحفه ی تکراری گوشیم با کلی تماس از دست رفته... 🔮 ادامه دارد⬅️ @Dastanvpand ⚜@Dastanvpand @Dastanvpand ⚜@Dastanvpand 🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮

🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮 ‌‌‌‌‌@Dastanvpand ⚜@Dastanvpand #داستان_واقعی با عنوان ⏬ #دختری_که_از_پنجره_ها_میترسد ⚜قسمت چهارم از #تماس ها که نه ولی از زمان تماس ها تعجب کردم...صبح به ان زودی... دوباره زنگ خورد.. به ناچار پاسخ دادم... صدای یک #مرد...گفت متاسفانه من با #همسرتون تصادف کردم لطفا بیاین به این ادرس...با تعجب قطع کردم...اما صدای ان مرد هنوز درسرم میپیچید با همسرتان تصادف کردم...سراسیمه خودم را رساندم... حالش خوب نبود ...تمام شب با #شراب بیدار مانده بود و در تاریکی پیش از صبح با یه ماشین تصادف کرده بود... شاید قصد #خودکشی داشت...به کما رفت و احتمال بهبودیش ضعیف بود... خودم را از خانواده اش مخفی کردم ...به خانه امدم...به #پنجره خیره شدم...پنجره ای که سرانجام تینر و موادشوینده های مادر کم کم داشت سیاهی اش را میبرد...اشک هایم بی امان فرومی ریخت ...نمیتوانستم بپذیرم ...چگونه ممکن است؟...خشکم زده بود...پشت به تمام #دنیا کردم و #سجاده ام را رو به خدا انداختم از خالق مهربانم خواستم نگذارد او اینگونه از دنیا برود... #دعا کردم ان خدایی که مرا از #تاریکی هایم ربود او را هم نجات دهد...دست او را هم بگیرد...از خدایم برایش از #عمق_جان #شفا و #هدایت خواستم ...هر روز که میگذشت خالی بودن ان پنجره برایم #زجر اور تر میشد... بعداز چهار ماه لطف الله شامل حالش شد و از کما خارج شد...ولی ✍تابهبودی کامل فاصله زیادی داشت... هوای آن #کوچه آن #شهر برایم تا سرحد #مرگ سنگین بود...تا اینکه بعلت شغل پدر مجبور به تغییر شهرشدیم... بنظرم فرصت خوبی بود برای #فراموش کردن همه چیز.... اما در واقع هیچ چیز تغییر نکرد هنوز هم دستانم بی اختیار از او مینوشت و به نامش که میرسید... خودکشی انگشتان فلک زده ام تیتر اول روزنامه های دلم میشد... هنوز هم در صدر لیست دعاهایم بود... و شاید همان روز بود که فهمیدم بنده به غیر از #خدا به #عشق هر کس و هر چیز امید داشته باشد الله از همان کس و از همان چیز ناامیدش میکند... تصمیم گرفتم به صورت جدی برای انجام فرمانهای پروردگارم اقدام کنم... از #حجاب شروع کردم... قبل از اینکه شروع به پوشیدن #چادر کنم از انجایی که نظر افراد اطرافم را درمورد حجاب میدانستم... ترجیح دادم بصورت تدریجی این تصمیم را اعمال کنم... 🔮 ادامه دارد⬅️ @Dastanvpand ⚜@Dastanvpand @Dastanvpand ⚜@Dastanvpand 🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮