😍 انقد عمیق و خوشگل خوابیده منم خوابم گرفته (:

🍊🍐خواص ۹ میوه شگفت انگیز پاییزی ✨https://eitaa.com/Golma8

🍁«اللَّهُمَّ اجْعَلْ سیدعلی فِی دِرْعِکَ الْحَصِینَةِ الَّتِی تَجْعَلُ فِیهَا مَنْ تُرِیدُ» 🌸«خداوندا! سیدعلی را در آن پوششى که از هر بلا و آفتى حفظ مى‏ کند و هر کسى را که بخواهى در آن قرار مى ‏دهى، قرار بده».

🍃🌸 عصرونه امروزمون تقدیم به شما

❤️ مادر است دیگر مادری حسی‌ست که در همه‌ی موجودات وجود دارد فرق نمیکند انسان باشد یا حیوان...

نود و یکمین ملجـاء سال ۱۴۰۳ ..!💚✨

✨🌷 🌷 بســم‌رب‌الحسین علیه‌السلام ؛✨ - 『#ملجــاء'🌿』- فَفَروا اِلےَ الحُسین علیه‌السلام !❤️ "#قسمت_پنجاه_و_یکم ؛ روضهٔ حضرت عباس علیه‌السلام!" سرمو از صورت ریحان دور کردم و بلندتر گفتم: «لالایی بخون برا طفل رباب!» دوباره صدای زمزمه پیچید. ریحان گرسنه‌ترش شده بود، هر لحظه ممکن بود گریه کنه... . تلخ خندیدم و گفتم: «عمو قرار بود بخندی! می‌خوای گریه کنی...؟» نفسی گرفتم و گفتم: «اگه اینجا بابایی هست که بچه از دست داده، خیلی التماس دعا...!» چقدر دلتنگ ایمان بودم... . گوشه‌ای که همیشه موقع روضه می‌شست، خالی بود. اگر بود، الان سرشو تکیه داده بود به دیوار، دستشو روی صورتش گذاشته بود و بی‌صدا اشک می‌ریخت... . همونجا، از ته دلم خدا رو صدا زدم تا باز هم همینجا، جمعمون جمع شه؛ درست مثل قبل...! به یاد ایمان و نرگس کوچولوش، با همون حال و هوا، باز دم گرفتم: «حالا باباش می‌خوان براش لالایی بخونن! لای... لالایی هستِ بابا! شد دلشکسته بابا! میلرزه دست بابا! لای... لالا طفل قربونی! بابای نیمه‌جونی... گفته لن ترحمونی! وای از گلوی صدپاره‌ی تو... من می‌مونم با... گهواره‌ی تو!» دیگه همه یاد گرفته بودن. با هم برای علی‌اصغر کوچیک ارباب لالایی می‌خوندن...! اونا لالایی می‌خوندن و من ادامه می‌دادم: «حالا دیگه خانم رباب فهمیدن طفلشونو ازشون گرفتن!» به ریحان نگاهی کردم. لباشو تکون تکون می‌داد. نفسی گرفتم و ادامه دادم: «آھ... قلبمو از جا کندی! چشماتو که می‌بندی، پس چرا نمی‌خندی...؟» آروم زیرلب گفتم: «تو چرا نمی‌خندی ریحان...؟» دووم نیاوردم. خم شدم سمت شکم ریحان و به هق هق افتادم. نترسید، گریه هم نکرد. با دو دستش صورتم رو گرفت و بازی بازی کرد... . از رو پام بلندش کردم و سفت بغلش گرفتم. دلم می‌خواست تا صبح نوازشش کنم و سیر اشک بریزم! روی دستم کمرش رو صاف کردم تا اطرافشو بیینه. پشت میکروفون گفتم: «می‌دونم امروز اومده بودین برا علمدار گریه کنین! منم روضه حضرت عباس (ع) رو خوندم براتون!» از چیزی که می‌خواستم بگم، صدام لرزید. بعد چیزهایی که از حضرت عباس (ع) دیدم، دلم به روضه‌شون حساس شده بود! اسمشون میومد، قلبم از نو ضربان می‌گرفت...! به سختی نفس گرفتم و گفتم: «می‌دونی چرا...؟ آخه قبل اینکه امام حسین (ع) علی اصغرشون رو بگیرن، عمود خیمه علمدار رو خوابوندن!» دلم می‌خواست برم یه گوشه، مثل مجتبی، فقط گریه کنم...! اما نمیشد، مثل شب هشتم، که دلم می‌خواست برم پیش امامم اما نمیشد... باید روضه رو ادامه می‌دادم... . دستام می‌لرزید؛ میکروفون رو سفت تر گرفتم و گفتم: «همون حوالی ساعت چهار بود که صدا پیچید: الان انکسر ظهری! داداش کمرم شکست!» جمله‌م نصفه موند و به هق هق افتادم. مردم تازه فهمیده بودن چه خبره! صدای ناله‌ی یاحسینشون از صدای بلندگو ها هم بالاتر رفته بود! نفسم دیگه درنمیومد. به زحمت گفتم: «روضه‌ی حضرت عباس (ع) از گریه‌های علی‌اصغر شروع میشه! از این عمی العباس گفتنای رقیه شروع میشه! از... از کمرِ خمِ ارباب...!» صدامو بلند کردم: «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد!» ـــــــــ ــ هدیه به‌ آقای جوانان ، حضرت علی‌اکبر علیـه‌السلام💕 بـھ قلـم : خادم الحسـن علیه‌السلام🌱 (میـم_قــاف) - نشر‌ با قید نام نویسندھ و‌ منبع ، آزاد می‌باشد . ✨https://eitaa.com/Golma8

﷽بســم‌الله‌الـرحـمـن‌الـرحـیـم﷽ خدایی که تسکین دهنده دردها وآرامش دهنده قلبهاست ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ✨https://eitaa.com/Golma8 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‎‌‌‎‌

چادر یعنی داشتن آرامش یعنی بدانی یک سپر داری که از جنس فاطمه است... تا نپوشیش نمیفهمی حرفم را. سلام اهالی خوب گلما صبحتون بخیر عزاداری ‌هاتون قبول ان‌شاءالله

☘از من بگیر هر چیزی که تو را از من می‌گیرد... 🍃❤️ السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی

🎵تنهاترین امام زمین 🎤امیر_برومند #الّلهُـمَّ_عَجِّـلْ_لِوَلِیِّکَــ_الْفَـرَجْ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕊💔 تکیه گُلمــا

🍃🌸 قرار هر روزمون: اللهم عجل لولیک الفرج

چادر یعنی داشتن آرامش یعنی بدانی یک سپر داری که از جنس فاطمه است... تا نپوشیش نمیفهمی حرفم را. سلام اهالی خوب گلما صبحتون بخیر عزاداری ‌هاتون قبول ان‌شاءالله

🍃🌸 مادران شهدا در پناه محبت حضرت زهرا سلام الله علیه، درس صبوری میگیرند. ✨https://eitaa.com/Golma8

🖇در ادامه‌ی امروزمون اینگونه دعا می‌کنیم🌱 🍃«یَا عِمادَ مَنْ لَا عِمادَ لَهُ» ای پناه کسی که پناهی ندارد، در سختی‌ها یاریمان ده! الهی آمیــــن...🤍 🍁 روزتون بخیر سلامت و دائم‌الخیر باشید. #فاطمیه

🥀 فاطمیه ماه خون ماه غم است فاطمیه یک محرم ماتم است 🥀 ◾️▪️◾️

🍃🌸 عصرونه امروزمون تقدیم به شما

فدای سرتون هرجای این زندگی رو خراب کردید، بابا مگه ماها بار چندممون که داریم زندگی می‌کنیم. 🙂 عصرتون بخیر ❤️ ✨https://eitaa.com/Golma8

به جرات میشه گفت که خوانسار، یکی از زیباترین پاییزهای ایران رو داره 👌❤️ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌✨https://eitaa.com/Golma8

بدینوسیله به شهادت رسیدنِ مادری مهربان همسری فداکار همسری جوان همسری سیلی‌خورده را به همسر مظلومش علی‌بن‌ابی‌طالب پسر ارشدش که در کوچه پیر شد به فرزندش حسین که تشنه لب شهید شد به دخترش زینب که خون‌جگرش کردند و به فرزندش مهدی که نمی‌دانیم کجا غریبانه زانوی غم بغل کرده است تسلیت عرض می‌نماییم از طرف: خادمان نوکران غلامان و... https://eitaa.com/Golma8

مادرها می‌فهمند این عبارات یعنی چه: <<برای آخرین بار، امروز، سَرِ بچه‌هایم را هرطور که بود، شُستم! نگرانم از فردا که چه کَسی به بچه‌هایم رسیدگی می‌کند؟ غذای بچه‌هام چی میشه؟ کنار من نیستند موقع غذا خوردن... دلهاشون که کنار من آرامش داشتند چی میشه؟ دیگه سرشون رو روی پای کی بگذارند؟ دیگه درداشونو به کی بگن؟ دیگه نمیتونن مادرشونو صدا کنند... دیگه کسی نیست جوابشونو بِده، بگه؛ جانِ مادر>>