🔸 من سیلی می‎زنم، تو فریاد بزن! محمد #فاضلی، این روزها مشغول پرکردن نوارهای «#دغدغه‌‌ایران» است که البته پیش‌تر، اکثر آن‌ها را در جراید گفته بود، بی‌آنکه مدعی باشد: «حزبی و سیاسی حرف نمی‌زند و صرفا به ایران می‌اندیشد» و البته هیچ‌گاه صریح نگفته است: «کدام ایران؟» که خود، سوال مهمی است. هر چه گشتم یادداشتی از محمد فاضلی در باب ماجرای پر هیاهوی «قتل همسر شهردار سابق» نیافتم، (دوستان اگر سراغ دارند، آدرس بدهند). یا ندیدم در باب هجوم بی سابقه کارگران داغ‌دیده «معدن یورت» آزادشهر به ماشین رئیس‌جمهور حرفی زده باشد، همان هجومی که جرئت پیاده‌شدن را از «روحانی» تاکنون گرفته و چندسالی‌است او از داخل ماشین گستره ریاستش را نظاره می‌کند. لذا تصورم این‌است که «ایران» آقای فاضلی جای دیگری است که این موارد در «دغدغه»های او پررنگ نیست. با این همه، ایشان به بهانه #سیلی دردناک یک یقه‌سفید ریش‌دار، که تصویر ارزش‌های انقلاب را بر دیوار اتاق واقعی و مجازی‌اش آویزان کرده‌است، فرصت را مغتنم دانسته تا برای «لگد» عابری «پیاده» بر ماشین دنای رانتی نماینده متخلف، سویه‌های کلامی و تاریخی در میان ارزش‌های شیعی بیابد. او معتقد است «#پارادایم_کربلا»، دیدگاهی نهادینه‌شده در فرهنگ ایران است که تلاش می‌کند در پی تحقق عدالت، جهان اجتماعی خود را صحرای کربلا ببیند و ظالم و مظلوم را در آن یافته و بی‌محابا به یاری مظلوم شتافته و با اسب بر جنازه ظالم بتازد، تا شاید به آرزوی تاریخی «یا لیتنا کنا معکم» نائل آید. تا اینجا راه را ناصواب نیامده است؛ اما در نتیجه می‌گوید: «جامعه‌ای با چنین قابلیتی، زیر فشار تحریم، تورم، رکود، بیکاری، کرونا، فشار برای تنگ کردن فرصت و مجال فضای مجازی، آلودگی هوا و چشم‌اندازی از بی‌آیندگی شغلی و ناامیدی جوانان، به سرعت مستعد تبدیل جهان تاریخی خود به دو قطب متضاد مندرج در پارادایم کربلاست. مقامات سیاسی با هر بار «انگشت کردن در چشم مردم» با کلام و رفتار، مفهوم‌سازی ذهنی و تاریخی کربلایی از صحنه اجتماعی را یک گام جلوتر می‌برند. هشدار باید داد که این مسیر زمینه‌ساز بروز خشونت متقابل است». نکته آنجاست که «این مسیر» که «#خشونت_متقابل» را در پی دارد، کدام مسیر است؟ آیا صورت مستعد تحقق تاریخی پارادایم کربلاست؟ آیا ایشان از بهره‌مندی فرهنگ ایران از عنصر «ظلم‌ستیزی» و «عدالت‌خواهی» نگران است؟ آیا ما باید خوشحال باشیم تا از چنین عنصر پایدار فرهنگی برخورداریم که در طول سال‌های مبارزه مردم با طواغیت به یاری آنان آمده است؟ یا باید تلویحا آن‌را زمینه‌ساز خشونتی دوسویه بپنداریم. آیا پاسخ تکرار تازیانه‌های پاداش‌گرفته نیازمند زمینه‌یابی‌های غلط کلامی است یا باید آن را در بررسی «تاریخ صله‌های سلطانی مکرر برای تازیانه بر گرده مردم» یافت؟ خاتمه این نظرورزی، لطفی مضاعف دارد، آنجا که حاصل تطبیق پارادایم کربلا بر سیلی مکرر ظالم و لگد متراکم مظلوم، به ضرورت انفتاح باب گفتگو و عدم تقید بر فضای اطلاع‌رسانی می‌انجامد. به حق، مقدمات این استدلال، سویه‌های جدیدی را برای منطق قدیم و جدید گشوده است. چگونه حاکم ظالم که بر پاداش سیلی مکرر عادت کرده‌است با انفتاح صوت مظلوم دردهای او را التیام می‌بخشد؟ این سخن چنان است که طبیبی را بر بالین فردی در حال شکنجه‌شدن ببرند و او در برابر همه زخم‌ها، «فقط» تجویز کند، اگر می‌زنید، دهانش را باز بگذارید تا #فریاد «هم» بکشد! این چه «دغدغه ایران»ی است، طبیب! من نگران خشونت ظالم زره‌پوش نیستم، #خشونت_مخفی_طبیب_سفیدپوش برایم دردناک‌تر است. کانال «حکمت فرهنگ» @HekmateFarhang https://eitaa.com/joinchat/3903782972Cf49be779a3

🔸 تربیت کودک با اسلام منهای روحانیت! به تازگی، پیش نویس اساسنامه «سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک» را که در فرآیند تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی است، مطالعه کردم. سازمانی که در ذیل وزرات آموزش و پروش به برنامه‌ریزی، هدایت و تنظیم‌گری یکپارچه امر تعلیم و تربیت در سنین بدو تولد تا شش سالگی خواهد پرداخت. اصول حاکمه این سند، حاوی نکاتی همچون خانواده‌محوری، ابتنای نظری بر تعلیم و تربیت اسلامی، شان تنظیم‌گیری حاکمیت، عدالت آموزشی و استفاده حداکثری از بخش‌خصوصی و نهادهای مردمی است. همه علاقمندان به تحول در این عرصه، به تحقق این اصول امیدوارند، اما این همه، وابسته به درس‌آموزی از تجربه‌های مکرر ساختارسازی‌های بعد از انقلاب و تنظیم فرآیندی موثر برای تحقق اهداف و اصول است. در این میان آنچه مورد تعجب است، ساختار هیئت امنای این سند است. این هیئت متصدی تایید رئیس سازمان، تنظیم آئین‌نامه‌ها، نظارت بر عملکرد و دیگر امور بالادستی این سازمان است و بیست و دو عضو حقوقی و حقیقی خود را از میان نمایندگان آموزش و پرورش، صداو سیما، وزرات بهداشت، وزارت ورزش و جوان، بهزیستی، قوه قضائیه، دو نفر از والدین و دیگر نهادهای آشنا انتخاب می‌نماید. اما از میان همه سازمان‌های حوزوی صرفا یک نماینده به انتخاب شورای (عالی) حوزه‌های علمیه در این هیئت حضور دارد. اسباب تعجب است که چنین سازمانی که در صدر اساسنامه خود اعلام داشته است که همه امورش بر شالوده دیدگاه‌های اسلامی در تعلیم و تربیت استوار است، چرا در میان 22 نماینده صرفا یک نماینده از نهاد روحانیت حضور دارد؟ آیا همین‌که نهادهای دیگر، ملقب به نهادهای جمهوری اسلامی ایران هستند، برای تصمیم‌گیری کلان در امر تعلیم و تربیت کفایت ‌می‌کند؟ یا نماینده حوزه چنان از قدرت سیاسی و علمی برخوردار است که یک‌تنه قدرت اقناع جمع را برخوردار است؟ یا نویسندگان این طرح، امیدی به روحانیت نداشته و در پی تعلیم و تربیتی اسلامی هستند که دانش‌آموختگان دانشگاه با روش‌های روزآمد کمی و کیفی از منابع دینی استنباط کرده و می‌کنند؟! نگارنده در این میان ایده‌ای دیگر دارد، آن هم همه‌گیرشدن انگاره نومیدی از طراحی الگویی اسلامی برای تعلیم و تربیت است. به نظر می رسد نویسندگان این متن، این اصل حاکم را زینت‌المجلس این سند کرده‌اند که در قیل‌وقال سیاسی گرایش‌ها به سند 2030 متهم به غرب‌گرایی نشوند، هرچند سطور بعدی سند، به زودی این زینت را از صدر مجلس به ذیل آن هدایت کرده و نماینده به‌حق آن را منزوی می‌سازد. از سوی دیگر بر نهادهای حوزوی لازم است، بازو ستبر کرده و صورت‌بندی نهادی کامل‌تری از خود نمایان ساخته و تنوع دستگاه‌های تصمیم‌گیری و مجری خود را حداقل برای شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی سازند. همچنین دانش‌آموختگان، نظریه‌ها، پژوهش‌ها و دیگر تلاش‌های علمی خود را در زمینه تعلیم و تربیت اسلامی در معرض نگاه نخبگان علمی و سیاسی قرار دهند تا بار دیکر در یکی از مهم‌ترین نهادهای تعلیم و تربیت، بیست و دومین نفر جمع نباشند. #سازمان_ملی_تعلیم_و_تربیت_کودک #اسلام_منهای_روحانیت کانال «حکمت فرهنگ» @HekmateFarhang https://eitaa.com/joinchat/3903782972Cf49be779a3

🔸 حوزه، بیست و دوم شد! "در هشتصد و سی و ششمین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست رئیس جمهور، پس از بحث و بررسی های کارشناسی، اساسنامه "سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک" به تصویب اعضا رسید."

🔸 دکتری سیاست‌گذاری در چهارساعت! باور عمومی بر این است که #سیاست‌گذاری «صرفا» دانش تنظیم اهداف کلان و بالادستی است، حال آنکه بر خلاف این نگاه رایج، سیاست‌گذاری دانش چگونگی #مداخله دولت/حاکمیت در امر عمومی به جهت تامین مصالح و #منافع_عامه مردم است. این دانش در واقع، امکان تجمیع و تطبیق گزار‌ه‌های نظری همه دانش‌های اجتماعی، برای حل یک مسئله را فراهم می‌سازد. #مسئله_اجتماعی درگیر زمان و مکان است و حل آن نیز نیازمند تنظیم چرخه‌ای کامل از تدوین، اجرا و نظارت برای سیاست مرجح است. لذا سیاست‌گذاران مدرسی و تجربی، به خوبی می‌دانند حل یک مسئله اجتماعی علاوه بر تمهیدات علمی و نظری، به چاره‌جویی‌های سیاسی برای رفع موانع تحقق آن سیاست نیازمند است و آمد‌و‌شد میان همین موانع عملی و چاره‌جویی‌ها، گاهی سبب می‌شود، یک گزاره سیاستی‌«#نیم‌خطی»، حتی پس از چهل‌سال تلاش به سامان نرسد. خلاصه آن‌که سیاست‌گذاری، دانش حفظ و پیش‌برد منافع عمومی است، البته نه از گوشه دنج کتابخانه‌ها و نه بر سطور آرام کاغذها، بلکه ایستاده در میان تاخت‌و‌تاز خیل عظیمی از موانع قدرت و ثروت و مصلحت‌های معارض که مرد میدان خود را می‌طلبد. مستند چندقسمتی «#رویای_آجری» به کارگردانی داوود مرادیان، تاریخ نیم‌قرن #سیاست‌گذاری_مسکن در ایران را به خوبی مورد واکاوی قرار داده‌است. این مستند از لحظه‌های نخستین شکل‌گیری این مسئله اجتماعی آغاز نموده و از تلاش‌های سیاست‌پژوهانه گوناگون این سال‌ها سخن می‌گوید. هرچند روایت صریح این مستند، با انتقادات و تکذیبیه‌های سیاسی گروه‌های مختلف روبرو شد، اما نکته محوری این مستند آنجاست که نشان می‌دهد، چاره‌ نظری مسئله مسکن، همانی است که در ابتدای انقلاب متصدیان امر بدان دست‌یافته‌ بودند اما تحقق این سیاست، هنوز و پس از چهل سال ممکن نشده است. به راستی چرا؟ به همه علاقمندان به امر سیاست‌گذاری به ویژه آنان که از منظری حوزوی و فرهنگی به این دانش می‌نگردند، توصیه می‌کنم برای درک ماهیت و دشواری‌های سیاست‌گذاری عمومی، به‌جای چندسال تجربه و مطالعه، این مجموعه مستند را تماشا کنند. امید دارم روزی فرصت گفتگوی تطبیقی با محوریت چنین مستندهایی در فضای دانشگاهی و حوزوی ناظر به این دانش فراهم آید. مشاهده مجموعه مستند «رویای آجری» در آپارات. ( اگر فرصت ندارید، قسمت‌های پنجم تا هفتم را ببینید) کانال حکمت فرهنگ @HekmateFarhang

🔸 دکتری سیاست‌گذاری در چهارساعت! مستند چندقسمتی «#رویای_اجری» به کارگردانی داوود مرادیان، تاریخ نیم‌قرن #سیاست‌گذاری_مسکن در ایران را به خوبی مورد واکاوی قرار داده‌است. این مستند از لحظه‌های نخستین شکل‌گیری این مسئله اجتماعی آغاز نموده و از تلاش‌های سیاست‌پژوهانه گوناگون این سال‌ها سخن می‌گوید. هرچند روایت صریح این مستند، با انتقادات و تکذیبیه‌های سیاسی گروه‌های مختلف روبرو شد، اما نکته محوری این مستند آنجاست که نشان می‌دهد، چاره‌ نظری مسئله مسکن، همانی است که در ابتدای انقلاب متصدیان امر بدان دست‌یافته‌ بودند اما تحقق این سیاست، هنوز و پس از چهل سال ممکن نشده است. به راستی چرا؟ به همه علاقمندان به امر سیاست‌گذاری به ویژه آنان که از منظری حوزوی و فرهنگی به این دانش می‌نگردند، توصیه می‌کنم برای درک ماهیت و دشواری‌های سیاست‌گذاری عمومی، به‌جای چندسال تجربه و مطالعه، این مجموعه مستند را تماشا کنند. امید دارم روزی فرصت گفتگوی تطبیقی با محوریت چنین مستندهایی در فضای دانشگاهی و حوزوی ناظر به این دانش فراهم آید. مشاهده مجموعه مستند «رویای آجری» در آپارات ( اگر فرصت ندارید، قسمت‌های پنجم تا هفتم را ببینید) کانال حکمت فرهنگ @HekmateFarhang

🔸 سنگ تربیت در چاه سازمان ملی! در این پرونده صوتی کوتاه که در خبر نیم‌روزی جمعه ده بهمن در رادیو ایران پخش شده است، به برخی از چالش‌های تاسیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک، نظیر‌ خدشه‌دارشدن #عدالت‌آموزشی، #آموزش‌محوری، #سازمان‌پایه‌بودن این سیاست، اشاره شده است. به‌نظر می‌رسد آنچه بیش از همه باید مورد توجه قرار گیرد، اصل «ابتنای این سازمان بر تعلیم و تربیت اسلامی» است. لازم است کارشناسان تربیت اسلامی، با بررسی تفصیلی چالش‌های پیش‌رو، قبل از هرگونه تصمیم‌گیری، نقشه‌راه این سازمان مهم را ترسیم کنند. البته امید است تنها نماینده حوزه علمیه، امکان ارائه و دفاع از نظریات کارشناسان #تربیت‌اسلامی را برخوردار باشد. پ.ن: یک. نگارنده، نظرات کارشناسان حاضر در برنامه رادیویی را تایید نمی‌کند. دو. فایل صوتی از کانال @olgou4 بازنشر شده است. کانال حکمت فرهنگ @HekmateFarhang

🔸 حکمت انقلاب؛ ما شما را به مقام انسانیت می‌رسانیم. 🇮🇷 چهل‌ودومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی مبارک‌باد. @HekmateFarhang

🔴 مقاله‌ای که هر طلبه و دانشجوی علوم اجتماعی باید بخواند: ✅ مقاله #نظریه_و_فرهنگ (روش‌شناسی بنیادین تکوین نظریه‌های علمی) 🔹نگارش: استاد حمید #پارسانیا 🔹استاد پارسانیا در این مقاله،‌ فرایند شکل‌گیری نظریه و تولید علم را در علوم اجتماعی مورد بررسی قرار می‌دهند. ▫️لینک پشتیبان: http://www.jsfc.ir/article_15324.html 🔸

 کانال فرهنگ‌پژوهی دینی؛ فقه و فلسفه فرهنگ

🆔@culture

مقام انسانیت؛ دوتا فرزند برات بزرگ کردم؛ دو تا دکتر برات تربیت کردم، همون‌جوری که می‌خواستی! #یه_بوس_دیگه_بده_آرام_شم! #عاشقانه‌های‌انقلاب #هرچه‌دردداری‌برای‌ما @HekmateFarhang

🔸متربی دیروز ما و مربی امروز بچه‌های ما! ▫️در میان کودکان حاضر در تصویر، کودکی را بیابید که امروز در قامت جوانی #سخت‌کوش، به #ساختن انسان‌ها به ویژه #کودکان و #نوجوانان مشغول است؛ در بیان اثرگذاری او همین بس که نزدیک به #پنج‌میلیون نفر، منتظر انتشار آخرین اثر او هستند که در ساعت هشت شب روز چهارشنبه 13 اسفند رونمایی خواهد شد؛ پیش از این نیز، اثری تاثیرگذار از او به‌گونه‌ای شگفت‌انگیز توسط دانش‌آموزان و متصدیان مدارس ایران، «خوانده» شده است. در پی این استقبال، او با صرف هزینه‌ شخصی، اثری با کیفیت تولید کرده و به رایگان در اختیار همگان قرار داد. ▫️بله، او آقای «ساسان حیدری یافته» است که به زودی ترانه «تهران توکیو» او با همکاری یک #سیاه‌چاله جنسی رونمایی می‌شود، ترانه‌های قبلی او هم‌چون «جنتلمه» و «دکتر» نیز مورد استقبال نوجوانان #ما قرارگرفته بود. ▫️من هم شبیه بیشتر دغدغه‌مندان این حوزه! از این رونمایی مطلع نبودم و با خواندن یادداشت محمد سرشار مدیر شبکه پویا، از آن مطلع شدم. یادداشتی که با سوزی #پدرانه و به‌حق، از پنج گروه داخلی و خارجی خواسته بود تا جلوی این #فاجعه‌نسلی را بگیرند؛ فارغ از آن که این #مربی بی‌مزد که امروز کمر همت به تربیت فرزندان #ما بسته‌است، همان #متربی معصوم دیروز است که در مهدکودک #ما عکس انداخت، روبروی تلویزون #ما نشست و در مدرسه #ما بزرگ شد و حالا قد برافراشته و درس پس می‌دهد؛ لذا ضروری‌است بیش و پیش از آن‌که از «دیگران» مطالبه داشته باشیم، این «ما»ی همه‌کاره را بسازیم تا مربیان فردا نیز ساخته شوند. #واسوخت_تربیتی @HekmateFarhang

🔸آیا در سیاست‌گذاری هیئت‌های مذهبی اشتباه کردیم؟ رضا هلالی از مداحان #سبک‌نو دهه هشتاد، می‌گوید «سمیه‌ها» حاصل بی‌توجهی و تضعیف #نوآوری‌های جذابیت‌بخش به #هیئت‌ها بوده‌است. #به‌زودی به تحلیل این موضوع می‌پردازم. ان شاالله. @HekmateFarhang

🔸حکمت هیئت؛ ساخت انسان‌های کارآمد و با معنویت. @HekmateFarhang

🔸 آیا در سیاست‌گذاری هیئت‌های مذهبی اشتباه کردیم؟ ▫️رضا هلالی از مداحان #سبک‌نو دهه هشتاد، می‌گوید «سمیه‌ها» حاصل بی‌توجهی و تضعیف #نوآوری‌های جذابیت‌بخش به #هیئت‌ها بوده‌است. او ترویج سبک‌های «شور» را آغازگر اشتیاق و هجوم نوجوانان و جوانان به سوی هیئت‌ها دانسته و #سیاست مقابله با چنین شیوه‌هایی را غلط و زمینه‌سار گرایش جوانان به موسیقی‌های مبتذل معرفی می‌کند. ▫️بی‌شک هیئت‌ها را باید از موثرترین ابزارها و مجامع #تربیتی دانست؛ هیئت مجموعه‌ای از انسان‌هاست که تصمیم گرفته‌اند، علاوه بر یادآوری هنرمندانه حیات عالی‌ترین انسان‌ها و خصوصیات والایشان، فرصتی را برای تمرین و تحقق این ویژگی‌ها فراهم سازند. ▫️از آنجاکه هیئت حاصل اجتماع انسانی است، لذا پدیده‌ای درگیر زمان و مکان است و بسته به جغرافیای انسانی متنوع شده و متناسب با تحولات تاریخی، صورت‌های مختلفی یافته است. با این‌همه هیچ‌گاه کارکرد اصیل خود را از دست نداده و محفلی برای تمرین و تحقق انسان ذوابعاد بوده‌است تا عقل و عشق و عمل را همراه کرده و از گردنه‌های پرخطر حوادث روزگار عبور کند. ▫️هرچند نمی‌توان به‌صورتی نهادی، سیاست فرهنگی مدونی برای «هیئات مذهبی» بعد از انقلاب سراغ گرفت، اما کلمات امامین انقلاب، سرشار از گزاره‌های سیاست‌ساز در این حوزه است. در این گفتارها، بارها بر کارکرد تربیتی هیئت برای تربیت انسان جامع و ذوابعاد تاکید شده و هرگونه تحول و نوآوری‌ای که به این کارکرد وفادار نبوده، امنیت حاکم بر این قرق‌گاه تربیتی را برهم زند یا وجوهی از هیئت را بر دیگر وجوه اولویت بخشد، مورد نکوهش قرار گرفته است. (برای نمونه اینجا را ببینید) ▫️از این رو نمی‌توان با دیدگاه رضا هلالی در #جذابیت‌‌سازی مبتنی بر نوآوری‌های شکلی غیرمتعارف هیئت همراه بود. جذابیتی که شاید سبب بسط کمی حاضرین هیئات شود، اما کارویژه اصیل آن را نادیده گرفته و به مرور نابود می‌کند. این جذابیت به یاری بسط و تعالی هیئت نیامده است بلکه با سوءاستفاده‌ از این ظرفیت ریشه‌دار و سازنده، آن را به کالای بازار مدرن #صنعت_هیئت تنزل داده و برای رقابت در بازار #فرهنگ‌فروشان، چوب حراج بر این بنیاد گران‌سنگ زده است. ▫️حاصل آن‌که شکوائیه رضا هلالی بیش از آن‌که به دفاع از کارکرد هیئت شبیه باشد، به فریاد فروشنده‌ی #اهل‌غشی می‌ماند که شیر با آب مخلوط کرده‌است و توسط صالحان بازار رسوا شده است؛ حالا او در دفاع از رفتار خودش، پوکی استخوان زنان محله را بهانه می‌کند که «من شیرناخالص از این جهت می‌فروشم که جمعیت بیشتری از آن بهره‌مند شود، لذا صالحان مسبب این بیماری پوکی استخوانند»؛ ناگفته پیداست کوچک و بزرگ بر این استدلال خواهند گریست! هرچند که این گریه‌ها دردی دوا نخواهد کرد و متاسفانه این بازار هر روز پررونق‌تر می‌شود. @HekmateFarhang

دوست فرهیخته‌ام، جناب حجت‌الاسلام ابوالفضل رهبر، در کانال «حدیثنا» با بیانی شیوا به گزینش، ترجمه و توضیح روایات، در پاسخ به سوالاتی روزآمد می‌پردازد. توصیه می‌کنم از #پاسخ‌های راهگشای پیشوایان معصوم علیهم‌السلام بهره‌مند شوید: @hadithona

🔸برهان «علی» بر «لا میز فی‌الاعدام من حیث العدم» ▫️امروز بعد از نماز ظهر، با علی، پسر هشت‌ساله‌ام، «فکر بکر» بازی کردیم؛ تفلسف این روزهایم، آنچه در تصویر می‌بینید را رقم زد: علی در ردیف پنجم، به چینش صحیح دست‌یافته بود، اما من با تمسک به قول «تمایز در اعدام» بازی را تا سه ردیف دیگر ادامه دادم و استدلال کردم گزینه‌های خالی به درستی جانمایی نشدند، او همه احتمالات مختلف را چید تا راه را بر استدلال ببندد. ▫️بعد کمی در این باب، گفتگو کردیم، او قائل است همه می‌دانند چیزهایی که نیستند با هم فرقی ندارند و این یک #کلاهبرداری است که بین آن‌ها فرق بگذاریم. ▫️به‌هرحال، علی هم‌بحث پایه‌ای است در این دست مباحثات، امیدوارم زود از لذت گفتگو گذر کند و به میدان اقدام پا بگذارد. #فلسفه_برای_کودکان #فبک #محاورات‌پدر‌پسری @HekmateFarhang

🔸 فیلیمو و سیاست‌گذاری #خانواده ایرانی ▫️#فیلیمو به تازگی گزارش سالیانه مصرف رسانه‌ای کاربران خود در سال ۱۳۹۹ را منتشر کرده و در همین گزارش #چشم‌اندازش را این‌گونه بیان می‌کند «چشم‌انداز ما: هر خونواده ایرانی، یک اشتراک فیلیمو». ▫️فیلیمو، طی رشد 41 برابری در چهارسال گذشته، توانسته است در سال 1399 با تیمی 300 نفره 35000 اپیزود ویدئو ارائه کند و #یک‌میلیون‌ودویست‌هزار نفر را قانع کند تا برای مشاهده 29 میلیارد دقیقه ویدئو، اشتراک خریداری کنند؛ خریداران وفاداری که تهیه‌کنندگان را به فکر ساخت 30 سریال جدید برای این ارائه‌دهنده وادارکرده‌اند. ▫️در ادامه، به بررسی گزارش آماری فیلیمو با محوریت چشم‌انداز آن که بر خانواده تمرکز دارد، خواهم پرداخت: 1️⃣ مطالعه قسمت اول: نشانه‌شناسی چشم‌انداز فیلیمو @HekmateFarhang

🔸نشانه‌شناسی چشم‌انداز فیلیمو #قسمت‌اول از مجموعه «فیلیمو و سیاست‌گذاری خانواده ایرانی» ▫️نمی‌توان از تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی یا سیاست‌گذاری پدیده‌ای اجتماعی سخن گفت، بی‌آنکه از #مفاهیم پایه آن حوزه، تصویری روشن داشت. البته همیشه، این مفاهیم پایه، به صراحت بیان نمی‌شود بلکه آن را باید در میان رفتارها و گفتارها جستجو کرد. اینک که فیلیمو در چشم‌انداز خود #خانواده‌ایرانی را نشانه گرفته‌است، باید از او پرسید «خانواده ایرانی» در نگاه او چگونه است؟ ▫️فیلیمو، خانواده‌ایرانی را در صفحه چشم‌انداز گزارش خود به تصویر کشیده‌است، من به #نشانه‌شناسی همین تصویر از خانواده می‌پردازم؛ ▫️خانواده در فیلیمو #مادر ندارد، بلکه لوگوی زرین فیلیمو دقیقا در جای مادر نشسته‌است، همان مادری که نماد #پرورش و تعالی کودک است؛ البته می‌توان تصور کرد، طراح برای حضور مادر در وزان ایده فیلیمو، با محدودیت‌های اخلاقی روبرو بوده است. هرچه هست، خانواده‌ی نیازمند به اشتراک فیلیمو، فعلا نیازی به مادر ندارد. ▫️همچنین، برخلاف شعار فیلیمو، ما با یک «خانواده ایرانی» روبرو نیستیم، بلکه یک خانواده #مدرن تک‌والدی با موهای بور و چشمانی روشن در تصویر جا گرفته‌‌اند که بی‌شک نمی‌توان آن را نماد خانواده در #فرهنگ‌ایرانی دانست، هرچند می‌توان آن را خانواده مطلوب فیلیمویی دانست که او برای تحقق‌اش تلاش می‌کند. ▫️با توجه به این نکته که انیمیشن‌های کودکانه از پربازدیدترین بخش‌های فیلیمو هستند (مثلا بچه رئیس با 270 میلیون دقیقه)، #کودک برای فیلیمو اولویت ویژه‌ای دارد (بخوانید #مشتری پرسودی است)، از همین‌رو، کودک را در میانه تصویر نشانده و «کنترل» را به او تقدیم کرده‌است تا سکان‌دار کشتی فیلیمو در دریای مواج و پرخطر این رسانه باشد. او #پدر را در حد یک همراه هیجان‌زده تنزل داده که حتی استطاعت #هدایت رسانه خانواده خود را ندارد. ▫️در تصویر فیلیمو از خانواده، کودکی معصوم و البته #بی‌مادر، #بی‌برادر، ‌#بی‌خواهر و بدون پدری راهبر، در حضور طلایی فیلیمو به آرامش دست‌ می‌یابد و بر کرسی سفید سلطنت‌اش به شادمانی خواهد نشست. در این صورت، تصور توسعه خانواده فیلیمویی از یک میلیون خانواده به بیست میلیون خانواده ایرانی مبتنی بر چشم‌اندازش، بسیار ترسناک خواهد بود چرا که به نظر می‌رسد فیلیمو تصمیم گرفته‌است یک #یتیم‌خانه‌مجازی بزرگ درست کند. ▫️می‌توان آنچه را که در این سطور بود، حمل بر نوعی بدبینی یا رقابت فرهنگی-اقتصادی کرد یا می‌توان آن را تذکری بر این نکته دانست که نمی‌توان برای خانواده ایرانی تصمیمی گرفت، بی‌آنکه حامل تعریفی از «خانواده ایرانی» بود، چه آن‌را در مقاله‌ای بلند تنظیم کنیم یا آنکه در تصویری چشم‌نواز در میانه گزارشی آماری جانمایی کنیم. @HekmateFarhang

🔸 انسان ۲۵۰ ساله | امام کاظم علیه‌السلام و مبارزه با زره تقیه ▫️ما امروز نگاه می‌کنیم موسی‌بن‌جعفر، خیال می‌کنیم یک آقای مظلوم بی سر و صدای سر به زیری در مدینه بود و رفتند مأمورین این را کشیدند آوردند در بغداد، یا در کوفه، در فلان جا، در بصره زندانی کردند، بعد هم مسموم کردند، از دنیا رفت، همین و بس، قضیه این نبود. ▫️ قضیه یک #مبارزه‌ی طولانی، یک مبارزه‌ی تشکیلاتی، یک مبارزه‌ای با داشتن افراد زیاد در تمام آفاق اسلامی موسی‌بن جعفر کسانی داشت که به او علاقه‌مند بودند. ▫️یک چنین شخصیتی #مبارز، #مجاهد، #متصل به خدا، #متوکل به خدا، دارای دوستانی در سراسر جهان اسلام و دارای نقشه‌ای برای این‌که حکومت و نظام اسلامی را پیاده بکند، این بزرگترین خطر برای حکومت هارونی است. لذا هارون تصمیم گرفت که این خطر را از پیش پای خودش بردارد. (خطبه‌های نماز جمعه تهران 1364/01/23) @HekmateFarhang

رهبر انقلاب: جوانان در فضای مجازی امیدآفرینی کنند 🔹دشمنان حقایق عالم را به دروغ وارونه نشان می‌دهند. وقتی امیدها و جرأت‌ها کم شد و اراده‌ها ضعیف شد،‌ قهراً‌ هدف‌های عالی و متعالی کم‌رنگ می‌شود و به دست فراموشی سپرده می‌شود که این افسران جنگ نرم یعنی جوانان نباید اجازه دهند چنین اتفاقی رخ دهد. 🔹جوان‌های عزیز اینطور از فضای مجازی استفاده کنید برای امیدآفرینی و توصیه به حق و بصیرت‌آفرینی و توصیه به تنبلی نکردن. @Farsna - Link

انا لله و انا الیه راجعون پدر و راهبر مجاهدان رسانه‌ای جبهه مقاومت و حقیقت، در یوم‌الله قدس به دوستان شهیدش پیوست.

🔰 منتشر شد: چیستی و نحوه وجود فرهنگ ▫️کتاب چیستی و نحوه وجود فرهنگ اثر حضرت آیت‌الله استاد یزدان‌پناه با همکاری مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی (فتوت) توسط نشر کتاب فردا چاپ شد. 📚 این اثر تلاشی فلسفی برای دست‌یابی به حقیقت فرهنگ و نحوه تقرر آن از منظر فلسفه اسلامی با رویکرد کشف واقع است. کتاب حاضر در حقیقت مربوط به حوزه فلسفه فرهنگ و نگاه‌های کلان و فلسفی به حقیقت فرهنگ است، بی‌آنکه فرهنگ خاصی مدنظر بوده باشد. مؤلف می‌خواهد به همان پدیده‌ای ناظر باشد که هم‌اکنون همگان از فرهنگ مراد می‌کنند، اما پایگاه سخنش، تراث معقول اسلامی است. در این اثر تنها مباحث کلان و اساسی همچون چیستی فرهنگ، عینیت فرهنگ، گستره فرهنگ، لایه‌های فرهنگ و نحوه وجود فرهنگ مورد کاوش قرار گرفته‌اند. ▫️برای تهیه این کتاب با تخفیف ۲۰ درصد تا ۳۱ اردیبهشت‌ماه می‌توانید به فروشگاه اینترنتی نفحات به آدرس ذیل مراجعه نمایید؛ store.nafahat-eri.ir #تازه_های_نشر #فلسفه_فرهنگ #استاد_یزدان_پناه #امتداد_حکمت_و_فلسفه

🔸اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِيْ جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلاَيَةِ أَمِيْرِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ. ▫️کانال حکمت فرهنگ @HekmatFarhang

🔸فتوحات معنایی در عصر صورت‌ها؛ ▫️در روزهای گذشته یادداشت‌های سه برادر فرهیخته جناب آقایان محمدی، قربانی و روزبهانی را در قامت موافق با برنامه تلویزیونی «#حسینیه_معلی» و یادداشت و هوامش آقای قائمی‌نیک را در قامت مخالف خواندم. ▫️دوست بزرگوار آقای محمدی از منظر #فناوری اجتماعی به این برنامه نگریسته‌اند و آقای قربانی در امتداد همین منظر، فناوری‌ها را #خلاقیت‌پایه خوانده و نسبت بین علم و عمل را در آن پررنگ ندانسته‌اند. من نه یک برنامه تلویزیونی را «فناوری اجتماعی» می‌دانم و نه «فناوری» را تا آنجا خلاقیت‌پایه می‌دانم که نسبت کمی با علم داشته باشد. اما از سوی دیگر با آقای قائمی‌نیک نیز همراه نیستم و همچون سه بزرگوار دیگر با ساخت و انتشار چنین برنامه‌هایی همراهم. ▫️دلیل این همراهی را بیشتر در نسبت فرم و محتوا می‌دانم. چرا که هرچند فرم و محتوا در هر بیان فرهنگی همراهند، اما همیشه در ظهور یک اثر نقش یکسانی ندارند. آنجا که محتوایی نسبت معتبر و مستقلی با واقع دارد، تلاش می‌کند از هر قاب، منظر و منفذ، خود را نمایان سازد، اما در جای دیگر که معرفت بیش از «حکایت» در گروی «روایت» و برساخت جمعی است، این صورت است که برای حضورش به هر محتوایی التماس می‌کند، تا از تک و تای اجتماعی بازنماند. ▫️من سطح اول را «#فتح_معنایی» یا غلبه محتوی بر فرم می‌نامم و آنچه در «حسینیه معلی» می‌گذارد را از این باب برمی‌شمرم. چنانچه پیش از این، معنای قویم و راهگشای حماسه حسینی، صورت‌های پیشین بیان فرهنگی را قبضه کرده‌است، همچنان به فتوحات خود ادامه خواهد داد و «حسینیه معلی» یکی دیگر از فتوحات عصری آن معنای سترگ است. ▫️در مقابل، برنامه‌هایی چون «عصر جدید»، فرمی است که به ساخت روایت و معنا نشسته است. در اینجا صرفا، ما به صورت فرمال می‌دانیم باید شگفت‌زده شویم، بی‌آنکه آنچه می‌گذرد، نسبت ما را با واقعیت و حقیقت بیشتر کند. هر آنچه از محتوا در جوف این فرم مهاجم و سلطه‌گر حاضر شود در هاضمه آن هضم می‌گردد. لذا عامل حاضر می‌تواند، از توکل بر خدا بگوید یا از امید سکولار کره‌ای، قرآن ز بر بخواند با چهارده روایت یا بر پیچ و تاب حلقه‌ای انسانیت خود را بیاویزد، این همه با غرض فرم همخوان است و می‌تواند بر قامت‌شان، لباس خود را بپوشاند و حاضر میدان باشد، چون پیش از آن به هیچ واقعیتی وابسته نیست. ▫️لذا معیار نهایی در این تقابل، به ماهیت معنایی برمی‌گردد که پیش از فرم قصد شده‌است، معنایی پیشینی و حکایت‌گر همچون حماسه حسینی در تماس با صورت، آن را مظهری برای حقیقت می‌سازد، اما معنایی که جز با التفات و توجه جمعی ساخت نمی‌شود و نسبتی با واقع ندارد، وابسته فرم خواهد ماند و همین محل نقص و نقدهاست. ▫️با همین بیان از ابتدا با «عصر جدید» و شعباتش حتی با استدلال توسعه عدالت در استعدادنمایی همراه نشدم اما با چند برنامه حسینیه معلی و اثر اصلی آن «وجیها بالحسین»، آن را یک نوآوری بیانی دریافت کردم. @HekmateFarhang