🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها #بخش_اول ⚠️⚠️ قسمت اول 🔴 ✅ ابتدا طرح مسأله : 🔰🔰 .....عده اى [ هستند که ] ، از آیات و روایاتى كه در مذمت دنیا و بازیچه بودن زندگى آن وارد شده این گونه نتیجه گرفته‌اند كه براى توجه به آخرت و رسیدن به نعمت هاى آن باید تارك دنیا شویم و قید لذت هاى دنیایى را بزنیم. از این رو اینان به كمترین درجه استفاده از مواهب دنیا توصیه مى‌كنند و استفاده از دنیا را بیش از آنچه براى زنده ماندن ضرورت دارد مُجاز نمى‌شمارند. بر اساس چنین پندارى، بسیارى از آنان به غارها و دیْرها و صومعه ها پناهنده مى‌شدند و عمرى را با كمترین قوّتى، به دور از مردم و لذت هاى دنیا به عبادت خدا مى‌پرداختند. «رهبانیتِ» پیروان حضرت عیسى(علیه السلام) در تاریخ معروف است. ✅ ایشان چنین استدلال مى‌كنند كه وقتى از دنیا كناره گرفتیم و گوشمان صداهاى دنیا را كمتر شنید، چشممان مظاهر دنیا را كمتر دید، كمتر خوردیم، كمتر خوابیدیم و كمتر با انسان هاى دیگر، به خصوص انسان هاى گناه كار سر و كار داشتیم، طبعاً مجال بیشترى براى توجه به خدا پیدا مى‌كنیم و گوش و چشم و زبان و قلب خود را در مسیر توجه به خدا به كار مى‌گیریم. ✅ البته این طرز فكر مخصوص مسیحیان و رهبانیت مسیحى نیست، بلكه در اسلام نیز برخى فرقه هاى متصوفه همین نظر را دارند. آنان براى این‌كه دائماً توجهشان به خدا و قیامت باشد و یاد اغیار را از دل بیرون كنند، از جامعه و زندگى اجتماعى كناره مى‌گیرند و گوشه عزلت برمى گزینند. به نظر آنان راه مبارزه با غفلت همین است كه هر چه كمتر با مظاهر دنیا سر و كار داشته باشیم و خود را در محیطى قرار دهیم كه چشممان كمتر به مظاهر زندگى مادى بیفتد تا دل از غیر خدا خالى شود؛ چرا كه: ز دست دیده و دل هر دو فریاد * كه هرچه دیده بیند دل كند یاد بسازم خنجرى نیشش ز فولاد * زنم بر دیده تا دل گردد آزاد 1⃣ ⬇️⬇️⬇️ #دنیا #آخرت #دنیاگرایی

⬆️⬆️⬆️ ✅ مردود بودن «رهبانیت» از نظر اسلام ✅ [ به هرحال همانطور که بحث شده است ] چنین طرز تفكرى از دیدگاه اسلام و معارف اهل بیت(علیهم السلام) مردود است. قرآن كریم در مورد رهبانیت پیروان حضرت عیسى مى‌فرماید این امرى بود كه آنان خود ابداع كردند و دستور ما نبود. ما از آنها رهبانیت نخواستیم؛ چیزى كه آنان باید به دست مى‌آوردند «رضایت خداوند» بود: ثُمَّ قَفَّیْنا عَلى آثارِهِمْ بِرُسُلِنا وَ قَفَّیْنا بِعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَ آتَیْناهُ الْإِنْجِیلَ وَ جَعَلْنا فِی قُلُوبِ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبانِیَّةً ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَیْهِمْ إِلاَّ ابْتِغاءَ رِضْوانِ اللّهِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعایَتِها فَآتَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ كَثِیرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ؛ آن گاه به دنبال آنان پیامبران خود را، پى در پى، آوردیم و عیسى پسر مریم را در پى [آنان] آوردیم و به او انجیل عطا كردیم، و در دل هاى كسانى كه از او پیروى كردند رأفت و رحمت نهادیم و[اما]ترك دنیایى كه از پیش خود آوردند ما آن را بر ایشان مقرر نكردیم مگر آن‌كه كسب خشنودى خدا كنند، با این حال آن را چنان كه حق رعایت بود منظور نداشتند. پس پاداش كسانى از ایشان را كه ایمان آورده بودند بدان ها دادیم و[ لى]بسیارى از آنان دست خوش انحرافند. این آیه به صراحت دلالت دارد كه خداوند از بندگانش «ترك دنیا» نخواسته و اگر كسانى ترك دنیا كرده‌اند این اختراع خودشان است. 🔴 ✅ در اسلام نیز تصریح شده كه «رهبانیت» وجود ندارد. پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) مى‌فرماید: لَیْسَ فى اُمَّتى رَهْبانِیَّةً؛ در امت من رهبانیت نیست. 🔶🔶 در روایت آمده است كه عثمان بن مظعون از ناراحتى مرگ پسرش خانه را ترك كرد و به مسجد پناه آورد و در آن جا مشغول عبادت شد. پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) به سراغ او رفتند و فرمودند: یا عُثْمانَ اِنَّ اللّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى لَمْ یَكْتُبْ عَلَیْنَا الرَّهْبانِیَّةَ اِنَّما رَهْبانِیَّةُ اُمَّتى الْجِهادُ فى سَبیلِ اللّهِ؛اى عثمان! خداى تبارك و تعالى رهبانیت را بر ما ننوشته است؛ هر آینه رهبانیت امت من جهاد در راه خدا است. 🔴 📣 با این وجود، كسانى مى‌پرسند، این امر واضحى است كه ما هر چه بیشتر با مظاهر دنیا سر و كار داشته باشیم و خود را از دنیا دور نگاه نداریم، طبیعتاً و خواه ناخواه توجه ما بیشتر به دنیا جلب مى‌شود و توجه به دنیا غفلت از خدا و آخرت را در پى دارد. با چنین اوصافى بالاخره وظیفه چیست؟ شما از یك طرف با استناد به آیات و روایات مى‌گویید كناره گیرى از دنیا مذموم است، از آن طرف هم مى‌گویید دنیا پرستى و اهل دنیا شدن و به گونه دنیا پرستان زیستن صحیح نیست؛ این دو آموزه ظاهراً با هم سازگار نیست. 🔴 📣 [ پاسخ اجمالی این ] كه آن دنیایى بد و مذموم است كه هدف و غایت انسان قرار گیرد و انسان به آن «نگاه استقلالى» داشته باشد؛ اما دنیایى كه در جهت كسب آخرت و مقامات معنوى مورد استفاده واقع شود و با«نگاه ابزارى» به آن، « وسیله‌اى » براى رسیدن به« قرب الى الله» قرار گیرد نه تنها مذموم نیست كه توصیه هم مى‌شود . 2⃣ ⬇️⬇️⬇️ #بخش_اول

⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ از این رو سعى شده با این بیان ها هشدار لازم به انسان داده شود. [ در جای خود ذکر شده است ] كه ما چون بیشتر با محسوسات سر و كار داریم و لذت هاى غیر حسى را كمتر درك مى‌كنیم، به همین جهت طبیعت ما به گونه‌اى است كه به دنیا و لذت هاى آن گرایش داریم و از آخرت و لذت هاى آن‌كه فعلا براى ما محسوس نیست غفلت مىورزیم. ✅ ما هر طرف كه چشم باز مى‌كنیم ماده و مادیت مى‌بینیم. پس خدا و رهبران دینى باید سعى كنند كفّه معنویات و آخرت را ترجیح دهند و توجه ما را از دنیا به سمت آخرت بازگردانند. با این حال براى آن‌كه كسانى دچار سوء برداشت نشوند و نپندارند كه معناى این قبیل تعالیم آن است كه به كلى از دنیا و لذت ها و نعمت هاى آن چشم بپوشند؛ گاهى نیز متذكر لذت هاى دنیا و استفاده از آنها مى‌شوند: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛بگو، زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و[نیز] روزى هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده است؟ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ؛ اى كسانى كه ایمان آورده اید، از نعمت هاى پاكیزه‌اى كه روزى شما كرده ایم، بخورید. البته درصد این نوع بیان ها نسبت به بیان هاى نوع اول كمتر است؛ چون انسان معمولاً بدون آن‌كه نیاز به ترغیب و تشویق و توصیه باشد، خود به خود و به طور طبیعى به استفاده از نعمت ها و لذت هاى دنیا گرایش دارد. ⚠️⚠️ پایان قسمت دوم 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir #دنیا #آخرت #دنیاگرایی 🔺برای مطالعه قسمت اول لطفا این عبارت را لمس کنید👇👇 #بخش_اول

🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها #بخش_سوم ✅ برای مطالعه قسمت های اول و دوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید ( کلیک کنید ) 👈 👈 #بخش_اول 👈 👈 #بخش_دوم ⚠️⚠️ قسمت سوم ❓❓ آیا تعالیم دینى، مانع رشد و توسعه اقتصادى است؟! 🔴 ✅ یكى دیگر از سؤالات و احیاناً اشكالاتى كه نسبت به تعالیم اسلام درباره برخورد با دنیا مطرح مى‌شود این است كه این تعالیم با حركت «رشد و توسعه اقتصادى» منافات دارد. این مسأله به خصوص در سال هاى اخیر، از جانب برخى [ به اصطلاح ] روشن فكران داخلى به عنوان یك اشكال بر اسلام و تعالیم آن مطرح مى‌شود. 🔶🔶 [ آنها ] این گونه تبلیغ مى‌كنند كه تا [ وقتی که ] مردم ما پاى بند دین و تعالیم دینى باشند كشور ما هم چنان با ركود و عقب ماندگى اقتصادى دست و پنجه نرم خواهد كرد و بیش از پیش از قافله رشد و توسعه عقب خواهد افتاد. [ آنها می گویند ] دینى كه مرتب به پیروانش تلقین مى‌كند زندگى دنیا گذرا و فانى است، دنیا «متاع الغرور» است، زندگى دنیا بازیچه است و...، چنین دینى ذاتاً با رشد و توسعه اقتصادى سر ناسازگارى دارد. [ می گویند ] اگر مردمى را آن چنان به دنیا بى رغبت كردیم كه آن را استخوان خوكى در دست یك انسان جذامى دیدند، آیا مى‌توان از این مردم انتظار داشت كه با كار و تولید بیشتر بر درآمد و ثروت ملى بیفزایند و موجب حركت رشد و توسعه در كشور شوند؟! 🔶🔶 اگر به پیروان خود توصیه كردیم كه: عِبادَ اللّهِ اوُصیكُمْ بِالرَّفْضِ لِهذِهِ الدُّنْیا التّارِكَةِ لَكُمْ؛ بندگان خدا شما را سفارش مى‌كنم به ترك این دنیایى كه شما را رها مى‌كند، آیا مى‌توان متوقع بود كه این پیروان در عرصه اقتصادى در پى رقابت و مسابقه با سایر ملت ها و كشورها برآیند؟! 🔶🔶 [ می گویند ] یكى از مهم ترین عوامل عقب افتادگى كشورهاى مسلمان، به ویژه كشور ما ریشه در همین نوع تعالیم دارد. از این رو باید از میان «دین» و «رشد و توسعه اقتصادى» یكى را برگزید! نمى‌شود هم از مردم پاى بندى به دین و دستورات و تعالیم دینى را خواست و هم به آنان وعده پیشرفت و رشد و توسعه اقتصادى داد! [ می گویند که ] روح تعالیم دینى، به ویژه تعالیم اسلامى به گونه‌اى است كه روحیه كار، تلاش، تولید و كسب ثروت و درآمد را از افراد مى‌گیرد! در تعالیم دینى آن چنان هیولایى از مال و ثروت دنیا مى‌سازند كه دین داران نه هوس كسب ثروت مى‌كنند و نه جرأت آن را! تلاش براى رشد و توسعه اقتصادى، یعنى تلاش و رقابت در عرصه مسابقه براى رسیدن به دنیاى بهتر، بیشتر و مرفّه تر؛ و اسلام پیروان خود را از مسابقه براى كسب دنیا بر حذر مى‌دارد و با تجمل و رفاه مبارزه مى‌كند! 🔴 ✅ آنچه منشأ این سؤال و اشكال مى‌شود درك نادرست و ناقص از تعالیم اسلامى است. 🔴 ⬅️ اگر بخواهیم پاسخ را در یك جمله و كوتاه و مختصر بیان كنیم، باید بگوییم: اسلام دنیازدگى و دل بستگى به دنیا و روحیه « مصرف گرایى » را مذموم شمرده و در هیچ كجاى اسلام، مسلمانان به تولید كمتر توصیه نشده‌اند. مطالعه در روایات اسلامى و سیره عملى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام) این مطلب را ثابت مى‌كند. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️ #دنیا #آخرت #دنیاگرایی

⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ حاصل این كه، اولا، دنیا به خودى خود بدى ندارد و مذمت نمى‌شود؛ دنیا مخلوق خدا است و خداوند درباره مخلوقات خود مى‌فرماید: اَلَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْء خَلَقَهُ؛كسى كه هر چیزى را كه آفریده، نیكو آفریده است. ثانیاً، اسلام هیچ‌گاه نفرموده، مطلقاً از دنیا و نعمت ها و لذت هاى آن استفاده نكنید و بهره‌مند نشوید، بلكه به عكس، كسانى را كه چنین تفكر و رویّه‌اى دارند نكوهش كرده و مى‌فرماید: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ بگو، زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و[نیز]روزى هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده است؟ به عبارت دیگر، اسلام نگفته دنبال علم و صنعت، پیشرفت و تولید نروید، سخن اسلام این است كه تلاش كنید اینها را براى رسیدن به هدفى ارزش مندتر مورد استفاده قرار دهید.[ اسلام دنيازدگى و دل بستگى به دنيا و روحيه« مصرف گرايى » را مذموم شمرده و در هيچ كجاى اسلام، مسلمانان به توليد كمتر توصيه نشده‌اند ] 🔴 📣 📣 [ مصرف گرایی چیست ؟ اجمالا باید بدانیم که « مصرف کردن » به غیر از « مصرف گرایی است ؛ در « مصرف درست » از کالا یا خدماتی استفاده می کنیم به منظور رفع نیاز ها ؛ اما « مصرف گرایی » یعنی اینکه بدون داشتن نیاز واقعی ، بخواهیم برای تفریح یا خودنمایی و چشم و چشمی و [ یا مدگرایی و......... ] کالاهایی را بخریم ؛ فرد مصرف گرا خیلی زود تحت تأثیر آگهی های تبلیغاتی یا مدگرایی قرار می گیرد . منبع : chap.sch.ir ( با تلخیص و تصرف و اضافات ) ] 🔴[ در مورد « مصرف گرایی » و تبعات آن ان شاءالله در فرصت مقتضی مسائلی بصورت مبسوط مطرح خواهد شد .] 🔴 ⬅️ .......مهم همین است كه ما دل بسته دنیا نشویم و به صورت ابزار به آن نگاه كنیم، نه این‌كه آن را هدف ذاتى و اصیل خود قرار دهیم. اگر ما به دنیا نگاه ابزارى داشتیم، آن گاه در همان حدى كه براى هدف نهایى ما كاربرد داشته باشد به آن علاقه پیدا مى‌كنیم و اگر جایى مانع پیشرفت و نیل ما به آن هدف نهایى باشد، به راحتى از آن صرف نظر مى‌كنیم و آن را كنار مى‌گذاریم؛ چرا كه فقط وسیله است و مطلوبیت ذاتى و بالاصاله براى ما ندارد. ✅ [ برای توضیح درباره تفاوت « نگاه ابزاری » و « نگاه استقلالی » به دنیا ، لطفا این عبارت را لمس کنید 👈 👈 #بخش_دوم ] 🔴 البته این مطلب كه به دنیا نگاه ابزارى داشته باشیم و تنها آن را وسیله‌اى براى رسیدن به هدف نهایى بدانیم، گفتنش آسان است اما عمل كردن به آن بسیار دشوار است. 🔶🔶 همه دستوراتى كه در اسلام به زهد و قناعت و نظایر آنها داده شده به همین منظور است كه انسان از ابتلاى به دنیازدگى و فریفته شدن به دنیا نجات پیدا كند. دنبال دنیا و لذایذ دنیوى و مادى رفتن توصیه نمى‌خواهد. انسان به طور طبیعى و بدون این‌كه كسى او را تشویق كند، خود به خود به مادیات و لذایذ دنیوى تمایل دارد و براى كسب آنها تلاش مى‌كند. آنچه نیاز به توصیه دارد حركت و توجه به سوى آخرت و دورى از افراط در پرداختن به دنیا است. 🔴 [ درباره راه های دل بسته نشدن به دنیا و بیرون کردن محبت دنیا از قلب ، در فرصتی دیگر مباحثی مطرح خواهد شد ، ان شاءالله .] ⚠️⚠️ پایان قسمت سوم 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir #دنیا #آخرت #دنیاگرایی 🔺برای مطالعه قسمت اول و قسمت دوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید👇👇 #بخش_اول #بخش_دوم

⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ به هر حال اگر ما دین و دستورات دینى را درست بفهمیم و عمل كنیم، خواهیم دید كه هم دنیا و هم آخرت ما آباد خواهد شد. متأسفانه ما «زهد» را به «تنبلى» و توكل را به «بى عارى و بى كارى» معنا مى‌كنیم، و آن گاه نتایج سوء تنبلى و بى كارى رابه دین نسبت مى‌دهیم. هیچ‌گاه معناى زهد و توكل، تنبلى و بى كارى نیست. اسلام به زهد و توكل دعوت كرده، نه به تنبلى و بى كارى. اشكال در ما است كه این دو مفهوم را بد معنا مى‌كنیم و برداشت غلطى از آنها داریم. دو مفهومى كه مى‌توانند در رفتار و شخصیت فرد و ترقّى و پیشرفت جامعه تأثیراتى بسیار مثبت داشته باشند، در اثر برداشت هاى غلط ما به عواملى بازدارنده تبدیل شده‌اند. 🔴 ✅ دستور و شعار اسلام این است كه: لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً؛ خداوند هرگز بر مؤمنان، براى كافران راه[ تسلّطى] قرار نداده است. آیا امروزه این پیام جز با كار و تولید و پیشرفت بیشتر در عرصه علم و صنعت قابل تحقق است؟ 🔴 ✅ اسلام مى‌گوید: وَ لِلّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ؛ عزت از آنِ خدا و از آنِ پیامبر او و از آنِ مؤمنان است. آیا در جهان امروز با تنبلى و بى عارى و بى كارى مى‌توان انتظار داشت كه مؤمنان و مسلمانان عزیز باشند؟ 🔴 🔴 اگر فقط همین دو آیه را از دستورات قرآن و اسلام در نظر بگیریم، خواهیم دانست كه باید مسلمانان و جوامع اسلامى شب و روز در عرصه علم و تولید و صنعت و فن آورى تلاش كنند تا مجبور نباشند براى كوچك ترین نیازمندى هاى خود دست نیاز به سوى كفار و دشمنان خدا دراز كنند و ضمن هموار كردن راه تسلط آنان بر خود، عزت خویش را نیز زیر پا بگذارند. 🔴 ✅ اگر كسى براى تحقق عملى این دو آیه و به قصد امتثال امر الهى و تحقق خواسته خداوند به تحقیق علمى پرداخت و به كار و تولید روى آورد، این نه تنها دنیازدگى نیست كه عین عبادت و تقرب الى الله است. چه كسى مى‌تواند اسلام را به ترویج و تبلیغ تنبلى و بى كارى متهم كند در حالى كه نظر اسلام این است كه: اِنَّ الْعِبادَةَ عَشَرَةُ اَجْزاء تِسْعَةٌ مِنْها طَلَبُ الْحَلالِ؛ همانا عبادت ده جزء است كه نُه جزء آن در جستجوى روزى حلال برآمدن است. آرى، اسلام كار در مزرعه و كارخانه و اداره را كه براى كسب درآمد به منظور اداره زندگى و توسعه بر زن و فرزند انجام شود، عبادت مى‌داند نه طلب دنیا و فریفته دنیا شدن! اگر اشكال و ایرادى هست در فهم و برداشت هاى غلط ما و یا احیاناً نوع نگاه ما به دنیا و نیت و انگیزه ما در كار و تولید است؛ وگرنه در صورتى كه اسلام را درست بفهمیم و بعد هم درست به آن عمل كنیم، خواهیم دید كه خیر و سعادت دنیا و آخرت ما را تضمین خواهد كرد. ✅ پایان 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir #دنیا #آخرت #دنیاگرایی 🔺برای مطالعه قسمت های اول ، دوم و سوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید👇👇 #بخش_اول #بخش_دوم #بخش_سوم