🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها #بخش_دوم ⚠️⚠️ قسمت دوم 🔰🔰 نگاه «ابزارى» و نگاه «استقلالى» به دنیا 🔴 ⬅️ ما اگر بخواهیم به لذت ها و نعمت ها و بهشت آخرت برسیم راهى جز زندگى در این دنیا و استفاده از آن نداریم. درخت بهشت را «لااله الاالله» ما در این دنیا غرس مى‌كند؛ همان‌گونه كه پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: مَنْ قالَ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ غُرِسَتْ لَهُ شَجَرَةٌ فِى الْجَنَّةِ...؛ كسى كه «لااله الاالله» بگوید درختى در بهشت، براى او كاشته مى‌شود. اگر كارهاى خیر ما در این دنیا نباشد نصیبى از نعمت هاى بهشت نخواهیم داشت. ما براى خریدن بهشت، سرمایه‌اى جز این دنیا نداریم. اگر بخواهیم در آخرت، محصول سعادت و نیل به لذت ها و نعمت هاى بهشت را درو كنیم، كشتزارى كه باید در آن بذر بكاریم همین دنیا است. اگر زمین دنیا نباشد ما مزرعه دیگرى نداریم تا بخواهیم با كشت و زرع در آن، نعیم الهى را در آخرت درو كنیم. 🔴 ⬅️ بنابراین مهم این است كه ما حقیقت دنیا را آن‌گونه كه هست بشناسیم. دنیا وسیله كسب آخرت است. دنیا محلى است كه ما باید با تجارت در آن، زاد و توشه براى آخرت فراهم كنیم. اشتباه ما این است كه گاهى مى‌پنداریم ما براى همین دنیا خلق شده‌ایم و قرار است كه براى همیشه در آن باقى بمانیم. 🔶🔶 اشتباه ما در این است كه تصور مى‌كنیم دنیا آخرین مقصد و اقامتگاه ابدى ما است. 🔴 ✅ (( اشتباه ما در نگاه استقلالى، به جاى نگاه ابزارى، به دنیا است. )) ✅ نگاه استقلالى به دنیا این است كه مثلاً انسان ماشینش را مرتب بشوید و تمیز كند و همیشه دستمال به دست ایستاده باشد تا اگر كوچك ترین لكه‌اى روى شیشه یا بدنه آن پیدا شد آن را پاك كند. چنین كسى فراموش كرده كه ماشین را براى چه خریده است. 🔶🔶 ماشین وسیله و ابزارى است كه ما را به مقصد برساند و با راحتى و سرعتى كه دارد خستگى و زمان سفرهاى داخل و بیرون شهرى ما را كاهش دهد. اگر كسى 24 ساعت و مدام ماشینش را تمیز مى‌كند و دستمال مى‌كشد، در این صورت به جاى این‌كه ماشین در خدمت او باشد او در خدمت ماشین در آمده است! 🔴 ⬅️ دنیا نیز همین‌گونه است. دنیا وسیله‌اى است كه خداى متعال در اختیار ما قرار داده تا با استفاده از آن، شایستگى دریافت هر چه بیشتر رحمت ها و نعمت هاى الهى را پیدا كنیم و به مقصد برسیم.(( این همان دنیاى ابزارى است. )) ✅ اما اگر ما تمام توجهمان معطوف به خود دنیا و لذت هاى آن شد و اصلاً فراموش كردیم كه آخرتى هم در كار است، این جا است كه دنیا مایه فریب و «متاع الغرور» است. چنین دنیایى است كه مذموم است؛ دنیایى كه به جاى تسریع در رساندن ما به هدف، مانع رسیدنمان به هدف مى‌گردد. باز هم بهترین و گویاترین سخن دراین باره سخن امیر كلام است: وَ اِنَّما الدُّنْیا مُنْتهى بَصَرِ الْاَعْمى لا یُبْصِرُ مِمّا وَراءَها شَیْئاً وَ الْبَصیرُ یَنْفَذُها بَصَرُهُ وَ یَعْلَمُ اَنَّ الدّارَ وَراءَها فَالْبَصیرُ مِنْها شاخِصٌ وَ الْاَعْمى اِلَیْها شاخِصٌ وَ الْبَصیرُ مِنْها مُتَزَوِّدٌ وَ الْاَعْمى لَها مُتَزَوِّدٌ؛ جز این نیست كه دنیا منتهاى دید كوردل است، چیزى ماوراى آن را نمى‌بیند، و بینا نگاهش را از آن عبور مى‌دهد و مى‌داند در پى آن، سراى اصلى قرار دارد. پس بینا از آن، نگاه برمى گیرد و كوردل به آن خیره مى‌شود؛ و بینا از آن توشه بر مى‌دارد و كوردل براى آن توشه بر مى‌دارد. 🔴 ✅ دنیا به مثابه عینكى است كه انسان بر چشم مى‌زند. عینك براى آن است كه انسان بهتر ببیند. راه بهتر دیدن با عینك هم آن است كه از پشت شیشه هاى آن به اشیا و دنیاى اطرافمان نگاه كنیم. اگر كسى به جاى نگاه از پشت عینك، به خود عینك و شیشه هاى آن خیره شود چه خواهد شد؟ آیا چیزى و كسى و جایى را خواهد دید؟ هرگز. ⚠️⚠️ بنابراین آنچه كه مذمت مى‌شود در واقع، نوع نگاه و نگرش ما به دنیا، و نه خود دنیا است؛ وگرنه دنیا مخلوق خدا است و آنچه در آن است به نیكوترین صورت خلق شده است: الَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْء خَلَقَهُ؛ همان كسى كه هر چیزى را آفریده، نیكو آفریده است. دنیا به خودى خود بد نیست، آنچه دنیا را بد مى‌كند استفاده ناصحیح ما از آن است. اگر هم در قرآن و روایات و نهج البلاغه در غالب موارد مى‌بینیم از دنیا مذمت شده و بیشتر صحبت از «متاع الغرور» بودن و بى اعتبارى و بازیچه بودن دنیا شده، بدان سبب است كه اكثر انسان ها در غالب موارد نگرششان به دنیا درست نیست و در معرض فریفته شدن به دنیا هستند. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️ #دنیا #آخرت #دنیاگرایی

🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها #بخش_سوم ✅ برای مطالعه قسمت های اول و دوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید ( کلیک کنید ) 👈 👈 #بخش_اول 👈 👈 #بخش_دوم ⚠️⚠️ قسمت سوم ❓❓ آیا تعالیم دینى، مانع رشد و توسعه اقتصادى است؟! 🔴 ✅ یكى دیگر از سؤالات و احیاناً اشكالاتى كه نسبت به تعالیم اسلام درباره برخورد با دنیا مطرح مى‌شود این است كه این تعالیم با حركت «رشد و توسعه اقتصادى» منافات دارد. این مسأله به خصوص در سال هاى اخیر، از جانب برخى [ به اصطلاح ] روشن فكران داخلى به عنوان یك اشكال بر اسلام و تعالیم آن مطرح مى‌شود. 🔶🔶 [ آنها ] این گونه تبلیغ مى‌كنند كه تا [ وقتی که ] مردم ما پاى بند دین و تعالیم دینى باشند كشور ما هم چنان با ركود و عقب ماندگى اقتصادى دست و پنجه نرم خواهد كرد و بیش از پیش از قافله رشد و توسعه عقب خواهد افتاد. [ آنها می گویند ] دینى كه مرتب به پیروانش تلقین مى‌كند زندگى دنیا گذرا و فانى است، دنیا «متاع الغرور» است، زندگى دنیا بازیچه است و...، چنین دینى ذاتاً با رشد و توسعه اقتصادى سر ناسازگارى دارد. [ می گویند ] اگر مردمى را آن چنان به دنیا بى رغبت كردیم كه آن را استخوان خوكى در دست یك انسان جذامى دیدند، آیا مى‌توان از این مردم انتظار داشت كه با كار و تولید بیشتر بر درآمد و ثروت ملى بیفزایند و موجب حركت رشد و توسعه در كشور شوند؟! 🔶🔶 اگر به پیروان خود توصیه كردیم كه: عِبادَ اللّهِ اوُصیكُمْ بِالرَّفْضِ لِهذِهِ الدُّنْیا التّارِكَةِ لَكُمْ؛ بندگان خدا شما را سفارش مى‌كنم به ترك این دنیایى كه شما را رها مى‌كند، آیا مى‌توان متوقع بود كه این پیروان در عرصه اقتصادى در پى رقابت و مسابقه با سایر ملت ها و كشورها برآیند؟! 🔶🔶 [ می گویند ] یكى از مهم ترین عوامل عقب افتادگى كشورهاى مسلمان، به ویژه كشور ما ریشه در همین نوع تعالیم دارد. از این رو باید از میان «دین» و «رشد و توسعه اقتصادى» یكى را برگزید! نمى‌شود هم از مردم پاى بندى به دین و دستورات و تعالیم دینى را خواست و هم به آنان وعده پیشرفت و رشد و توسعه اقتصادى داد! [ می گویند که ] روح تعالیم دینى، به ویژه تعالیم اسلامى به گونه‌اى است كه روحیه كار، تلاش، تولید و كسب ثروت و درآمد را از افراد مى‌گیرد! در تعالیم دینى آن چنان هیولایى از مال و ثروت دنیا مى‌سازند كه دین داران نه هوس كسب ثروت مى‌كنند و نه جرأت آن را! تلاش براى رشد و توسعه اقتصادى، یعنى تلاش و رقابت در عرصه مسابقه براى رسیدن به دنیاى بهتر، بیشتر و مرفّه تر؛ و اسلام پیروان خود را از مسابقه براى كسب دنیا بر حذر مى‌دارد و با تجمل و رفاه مبارزه مى‌كند! 🔴 ✅ آنچه منشأ این سؤال و اشكال مى‌شود درك نادرست و ناقص از تعالیم اسلامى است. 🔴 ⬅️ اگر بخواهیم پاسخ را در یك جمله و كوتاه و مختصر بیان كنیم، باید بگوییم: اسلام دنیازدگى و دل بستگى به دنیا و روحیه « مصرف گرایى » را مذموم شمرده و در هیچ كجاى اسلام، مسلمانان به تولید كمتر توصیه نشده‌اند. مطالعه در روایات اسلامى و سیره عملى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام) این مطلب را ثابت مى‌كند. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️ #دنیا #آخرت #دنیاگرایی

⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ حاصل این كه، اولا، دنیا به خودى خود بدى ندارد و مذمت نمى‌شود؛ دنیا مخلوق خدا است و خداوند درباره مخلوقات خود مى‌فرماید: اَلَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْء خَلَقَهُ؛كسى كه هر چیزى را كه آفریده، نیكو آفریده است. ثانیاً، اسلام هیچ‌گاه نفرموده، مطلقاً از دنیا و نعمت ها و لذت هاى آن استفاده نكنید و بهره‌مند نشوید، بلكه به عكس، كسانى را كه چنین تفكر و رویّه‌اى دارند نكوهش كرده و مى‌فرماید: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ بگو، زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و[نیز]روزى هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده است؟ به عبارت دیگر، اسلام نگفته دنبال علم و صنعت، پیشرفت و تولید نروید، سخن اسلام این است كه تلاش كنید اینها را براى رسیدن به هدفى ارزش مندتر مورد استفاده قرار دهید.[ اسلام دنيازدگى و دل بستگى به دنيا و روحيه« مصرف گرايى » را مذموم شمرده و در هيچ كجاى اسلام، مسلمانان به توليد كمتر توصيه نشده‌اند ] 🔴 📣 📣 [ مصرف گرایی چیست ؟ اجمالا باید بدانیم که « مصرف کردن » به غیر از « مصرف گرایی است ؛ در « مصرف درست » از کالا یا خدماتی استفاده می کنیم به منظور رفع نیاز ها ؛ اما « مصرف گرایی » یعنی اینکه بدون داشتن نیاز واقعی ، بخواهیم برای تفریح یا خودنمایی و چشم و چشمی و [ یا مدگرایی و......... ] کالاهایی را بخریم ؛ فرد مصرف گرا خیلی زود تحت تأثیر آگهی های تبلیغاتی یا مدگرایی قرار می گیرد . منبع : chap.sch.ir ( با تلخیص و تصرف و اضافات ) ] 🔴[ در مورد « مصرف گرایی » و تبعات آن ان شاءالله در فرصت مقتضی مسائلی بصورت مبسوط مطرح خواهد شد .] 🔴 ⬅️ .......مهم همین است كه ما دل بسته دنیا نشویم و به صورت ابزار به آن نگاه كنیم، نه این‌كه آن را هدف ذاتى و اصیل خود قرار دهیم. اگر ما به دنیا نگاه ابزارى داشتیم، آن گاه در همان حدى كه براى هدف نهایى ما كاربرد داشته باشد به آن علاقه پیدا مى‌كنیم و اگر جایى مانع پیشرفت و نیل ما به آن هدف نهایى باشد، به راحتى از آن صرف نظر مى‌كنیم و آن را كنار مى‌گذاریم؛ چرا كه فقط وسیله است و مطلوبیت ذاتى و بالاصاله براى ما ندارد. ✅ [ برای توضیح درباره تفاوت « نگاه ابزاری » و « نگاه استقلالی » به دنیا ، لطفا این عبارت را لمس کنید 👈 👈 #بخش_دوم ] 🔴 البته این مطلب كه به دنیا نگاه ابزارى داشته باشیم و تنها آن را وسیله‌اى براى رسیدن به هدف نهایى بدانیم، گفتنش آسان است اما عمل كردن به آن بسیار دشوار است. 🔶🔶 همه دستوراتى كه در اسلام به زهد و قناعت و نظایر آنها داده شده به همین منظور است كه انسان از ابتلاى به دنیازدگى و فریفته شدن به دنیا نجات پیدا كند. دنبال دنیا و لذایذ دنیوى و مادى رفتن توصیه نمى‌خواهد. انسان به طور طبیعى و بدون این‌كه كسى او را تشویق كند، خود به خود به مادیات و لذایذ دنیوى تمایل دارد و براى كسب آنها تلاش مى‌كند. آنچه نیاز به توصیه دارد حركت و توجه به سوى آخرت و دورى از افراط در پرداختن به دنیا است. 🔴 [ درباره راه های دل بسته نشدن به دنیا و بیرون کردن محبت دنیا از قلب ، در فرصتی دیگر مباحثی مطرح خواهد شد ، ان شاءالله .] ⚠️⚠️ پایان قسمت سوم 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir #دنیا #آخرت #دنیاگرایی 🔺برای مطالعه قسمت اول و قسمت دوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید👇👇 #بخش_اول #بخش_دوم

⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ به هر حال اگر ما دین و دستورات دینى را درست بفهمیم و عمل كنیم، خواهیم دید كه هم دنیا و هم آخرت ما آباد خواهد شد. متأسفانه ما «زهد» را به «تنبلى» و توكل را به «بى عارى و بى كارى» معنا مى‌كنیم، و آن گاه نتایج سوء تنبلى و بى كارى رابه دین نسبت مى‌دهیم. هیچ‌گاه معناى زهد و توكل، تنبلى و بى كارى نیست. اسلام به زهد و توكل دعوت كرده، نه به تنبلى و بى كارى. اشكال در ما است كه این دو مفهوم را بد معنا مى‌كنیم و برداشت غلطى از آنها داریم. دو مفهومى كه مى‌توانند در رفتار و شخصیت فرد و ترقّى و پیشرفت جامعه تأثیراتى بسیار مثبت داشته باشند، در اثر برداشت هاى غلط ما به عواملى بازدارنده تبدیل شده‌اند. 🔴 ✅ دستور و شعار اسلام این است كه: لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً؛ خداوند هرگز بر مؤمنان، براى كافران راه[ تسلّطى] قرار نداده است. آیا امروزه این پیام جز با كار و تولید و پیشرفت بیشتر در عرصه علم و صنعت قابل تحقق است؟ 🔴 ✅ اسلام مى‌گوید: وَ لِلّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ؛ عزت از آنِ خدا و از آنِ پیامبر او و از آنِ مؤمنان است. آیا در جهان امروز با تنبلى و بى عارى و بى كارى مى‌توان انتظار داشت كه مؤمنان و مسلمانان عزیز باشند؟ 🔴 🔴 اگر فقط همین دو آیه را از دستورات قرآن و اسلام در نظر بگیریم، خواهیم دانست كه باید مسلمانان و جوامع اسلامى شب و روز در عرصه علم و تولید و صنعت و فن آورى تلاش كنند تا مجبور نباشند براى كوچك ترین نیازمندى هاى خود دست نیاز به سوى كفار و دشمنان خدا دراز كنند و ضمن هموار كردن راه تسلط آنان بر خود، عزت خویش را نیز زیر پا بگذارند. 🔴 ✅ اگر كسى براى تحقق عملى این دو آیه و به قصد امتثال امر الهى و تحقق خواسته خداوند به تحقیق علمى پرداخت و به كار و تولید روى آورد، این نه تنها دنیازدگى نیست كه عین عبادت و تقرب الى الله است. چه كسى مى‌تواند اسلام را به ترویج و تبلیغ تنبلى و بى كارى متهم كند در حالى كه نظر اسلام این است كه: اِنَّ الْعِبادَةَ عَشَرَةُ اَجْزاء تِسْعَةٌ مِنْها طَلَبُ الْحَلالِ؛ همانا عبادت ده جزء است كه نُه جزء آن در جستجوى روزى حلال برآمدن است. آرى، اسلام كار در مزرعه و كارخانه و اداره را كه براى كسب درآمد به منظور اداره زندگى و توسعه بر زن و فرزند انجام شود، عبادت مى‌داند نه طلب دنیا و فریفته دنیا شدن! اگر اشكال و ایرادى هست در فهم و برداشت هاى غلط ما و یا احیاناً نوع نگاه ما به دنیا و نیت و انگیزه ما در كار و تولید است؛ وگرنه در صورتى كه اسلام را درست بفهمیم و بعد هم درست به آن عمل كنیم، خواهیم دید كه خیر و سعادت دنیا و آخرت ما را تضمین خواهد كرد. ✅ پایان 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir #دنیا #آخرت #دنیاگرایی 🔺برای مطالعه قسمت های اول ، دوم و سوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید👇👇 #بخش_اول #بخش_دوم #بخش_سوم