💫امام سجاد علیه السلام می فرماید:💫 "وَ أَنْتَ الَّذِي زِدْتَ فِي السَّوْمِ عَلَى نَفْسِكَ لِعِبَادِكَ، تُرِيدُ رِبْحَهُمْ فِي مُتَاجَرَتِهِمْ لَكَ، وَ فَوْزَهُمْ بِالْوِفَادَةِ عَلَيْكَ، وَ الزِّيَادَةِ مِنْكَ، فَقُلْتَ- تَبَارَكَ اسْمُكَ وَ تَعَالَيْتَ-: مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها، وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزى‏ إِلَّا مِثْلَها".🥀 (اى خداى من، تو كسى هستى كه در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها مى‏ افزايى و مى‏ خواهى كه در معامله با تو سود برند و به افزون دهى و نزول بر آستان تو كامياب شوند، كه تو خود گفته‏ اى- بزرگ و متعالى است نام تو و بلند است مرتبت تو- «هر كس كار نيكى انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر كه كار بدى انجام دهد، تنها همانند آن كيفر بيند»).🥀 صحیفه سجادیه/ دعای ۴۵ @DailyCommentaryofQuran

#اِسراء_جلسه_بیست_و_هفتم #إسراء/۲۰ "كُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً"(۲۰) ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ـ ﻫﻢ #ﺩﻧﻴﺎﻃﻠﺒﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﺁﺧﺮﺕ ﻃﻠﺒﺎﻥ ـ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻣﺪﺩ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ، ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺣﺪ ﻭ ﻣﺮﺯﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. استاد گلمکانی @DailyCommentaryofQuran

باسمه تعالی رئوس مطالب #جلسه_بیست_و_هفتم #إسراء/۲۰ "كُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً"(۲۰) (ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ـ ﻫﻢ ﺩﻧﻴﺎﻃﻠﺒﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﺁﺧﺮﺕ ﻃﻠﺒﺎﻥ - ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻣﺪﺩ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ، ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺣﺪ ﻭ ﻣﺮﺯﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ). ۱. نُّمِدُّ: از ماده "مدد"در اصل به معنای کشیدن است و در قرآن کریم هم به معنای کشیدن آمده و هم به معنای مدد رساندن، لذا می توان گفت: امداد و مدّ هر چیزی به این است که از نوع خودش به آن اضافه شود تا وجود و بقای آن چیز؛ استمرار یابد. پس خداوند سبحان که انسان را در عملش، چه دنیوی و چه اخروی، مدد می رساند، در حقیقت به همین معناست چون تمامی وسائل عمل و آنچه که در تحقق آن عمل به آن احتیاج دارد از قبیل علم و اراده و قدرت بدنی و مواد لازم خارجی را که خود انسان در آن تاثیری ندارد، برایش فراهم می کند و اگر یکی از اینها را از او دریغ کند و عطایش قطع شود، عمل هر عمل کننده ای نیز قطع می شود. ۲. "كُلًّا": مفعول "نُّمِدُّ" که مقدم شده است تا بفهماند خداوند هر دو گروه را امداد می کند. پس اهل دنیا، در دنیای خود و اهل آخرت، در آخرت خود از اعطای الهی مدد می گیرند، الّا اینکه یکی #عطای_الهی را در باطل استفاده می کند و آخرت را فراموش می کند، لذا از سعی و تلاش در دنیا چیزی جز بدبختی و خسران برایش نمی ماند، و یکی در راه صحیح و برای آخرت استفاده می کند، سعی و تلاشش مشکور است. ۳. عبارت "وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً" یعنی بخشش و #عطای_الهی نامحدود است، مگر اینکه شخصی در اثر سوء عمل و یا ضعف استعداد خود، در استفاده از #بخشش_الهی مانع از ادامه آن شود، مثل اینکه شخص گناهکار با گناه خویش خود را از #امدادهای_غیبی و معنوی محروم کند. ۴. اینکه می فرماید فردِ باطل را در بی راهه رفتن و طغیان و سرکشی امداد می کنیم، و وسایل را برایش فراهم می کنیم بعد از این است که در جای دیگر فرموده: "هَدَیناهُ النَجدَین"(بلد/۱۰) یعنی ما راه #خیر_و_شرّ را به او نشان داده ایم. و در آیه ۲۵۶ سوره بقره می فرماید: "لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ" (ﺩﺭ ﮔﺮﺍﻳﺶ ﻣﺮﺩم ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺍﺟﺒﺎﺭﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ). ۵. کسی که راه درست را انتخاب کند مورد تایید و توفیق از سوی خدای سبحان است لذا در آیه ۵ تا ۷ سوره لیل می فرماید: "فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ، وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ، فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ" (ﺍﻣّﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﺿﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﺍ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﺷﻤﺮﺩ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ). ودر آیه ۲ سوره طلاق می فرماید: "وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا، وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ"(ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﺑﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺍﻟﻬﻲ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ، ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎ ﺭﺍﻫﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﻮّﺭ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﻭﺯﻱ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻣﻲ ﺳﺎﺯﺩ). افراد خوب، کارهای خوب را به آسانی انجام می دهند، به آسانی نماز شب می خواند، به آسانی کار خیر انجام می دهد، به آسانی مطالعه می کند، و خدمات اجتماعی انجام می دهد و هیچ احساس خستگی نمی کند. در مقابل کسی که در باطل است نیز وسایل برایش فراهم می شود اما روز سختی در انتظار اوست، چنان که در آیه ۸ تا ۱۰ سوره لیل فرمود: "وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ، وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ، فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ" (ﻭ ﺍﻣّﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺨﺸﺶ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﻞ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﻱ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮﻱ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺷﻤﺮﺩ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺷﻮﺍﺭﻱ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺳﺎﺧﺖ). و در آیه ۷۵ سوره مریم فرمود: "قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ"(ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﺑﮕﻮ: ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ، ﺧﺪﺍﻱ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺷﺎﻥ ﻳﺎﺭﻱ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺑﭙﻮﻳﻨﺪ، ﺗﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ، ﻭ ﺁﻥ ﻳﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻗﻴﺎﻣﺖ). و در آیه ۱۵ سوره بقره می فرماید: "اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ"(ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺪﺩ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﻃﻐﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ). @DailyCommentaryofQuran

💫سیر ارتجاعی امت اسلامی💫 ✍أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا قَدْأَصْبَحْنَا فِی دَهْرٍ عَنُودٍ وَ زَمَنٍ کنُودٍ یُعَدُّ فِیهِ الْمُحْسِنُ مُسِیئاً وَ یَزْدَادُ الظَّالِمُ فِیهِ عُتُوّاً لَانَنْتَفِعُ بِمَا عَلِمْنَا وَ لَانَسْأَلُ عَمَّا جَهِلْنَا وَ لَانَتَخَوَّفُ قَارِعَةً حَتَّى تَحُلَّ بِنَا.🍂 ✍ اى مردم، در روزگارى کینه توز، و پر از ناسپاسى و کفران نعمت ها، قرار گرفته ایم، که نیکوکار، بدکار به شمار مى آید، و ستمگر بر تجاوز و سرکشى خود مى افزاید. نه از آن چه مى دانیم بهره مى گیریم و نه از آن چه نمى دانیم، مى پرسیم، و تا حادثه مهمّى بر ما فرود نیاید، نمى ترسیم.🍂 نهج البلاغه/خطبه ۳۲ @DailyCommentaryofQuran

🎬این کلیپ را باید دید. ✅ انگار حکایت تمام جوامع عقب مانده همین کلیپ است! به امید روزی که دولتمردان ما انسان بسازند و انسان تربیت کنند!

#اِسراء_جلسه_بیست_و_هشتم #إسراء/۲۱-۲۲ "انظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِيلًا"(۲۱) ﺑﻨﮕﺮ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻫﺎ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ؛ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﻴﻢ، ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺮﺍﻱ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﺭﺟﺎﺗﻲ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻱِ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ. "لَّا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولًا"(۲۲) ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺪﻩ ﻛﻪ ﻧﻜﻮﻫﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﻲ ﻳﺎﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻘﺮّﺏ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻣﺎﻧﺪ. استاد گلمکانی @DailyCommentaryofQuran

باسمه تعالی رئوس مطالب #جلسه_بیست_و_هشتم #إسراء/۲۱-۲۲ "انظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِيلًا"(۲۱) ﺑﻨﮕﺮ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻫﺎ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ؛ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﻴﻢ، ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺮﺍﻱ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﺭﺟﺎﺗﻲ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻱِ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ۱. این آیه اشاره است به تفاوت درجاتی که حاصل سعی و تلاش انسانهاست؛ پس کسی فکر نکند که افراد در برداشت و نتیجه عمل یکسان هستند، البته بر اساس آنچه در آیات قبل اشاره شد #معیارهای_الهی به دلیل احاطه ای کاملی که حق تعالی به همه جوانب دارد، در ارزیابی با #معیارهای_انسانی کاملاً متفاوت است. ۲. این اختلاف افراد و اختلاف روزی آنها در دنیا برای این است که نظام دنیا شکل بگیرد، زیرا اگر قرار بود همه افراد انسان یکسان باشند، حرکتی ایجاد نمی شد، رقابتی پیش نمی آمد و دنیا شکل نمی گرفت، لذا در آیه ۳۲ سوره زخرف می فرماید: "... نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ" (... ﻣﺎﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮﺩﻩ، ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﺎﺗﻲ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺗﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﺨﺸﻨﺪ، ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭت ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺮﺩ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ) پس خداوند بر اساس روزی که به هر کس می دهد، می داند که چگونه او را مورد امتحان قرار دهد، که قبلاً در حدیث قرب نوافل به این اختلاف روزی ها و دلیل آن اشاره شد؛ پس تکلیف هر کسی به اندازه روزی اوست، لذا فرمود: "لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسعَهَا..."(بقره/۲۸۶) (ﺧﺪﺍوند ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺑﻪ اندازه توانش تکلیف نمی کند...) و همچنین فرمود: "...لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا..."(طلاق/۷) (...ﺧﺪﺍوند ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻧﻤﻲ کند...) ۳. عبارت "وَلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ" اشاره به این است که دنیا محدود است و به همین دلیل تزاحم امور و حقوق با هم زیاد است؛ اما در آخرت که وسیع است چنین تزاحمی نیست. ۴. اختلاف درجات در آخرت بر می گردد به اختلاف درجات در جانها و دلها در ایمان و اخلاص، که از حالات قلب است در دنیا. ۵. اینکه به پیامبر می فرماید: "انظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا" یعنی بررسی کن و به مردم بگو که چگونه از اختلاف در برتریهای اعتباری دنیا در بین خودشان به برتریهای #درجات_آخرت پی ببرند؛ زیرا برتریهای دنیایی موجب اختلاف #ادراکات_باطنی و #کمالات_روحی و قلبی می شود. "لَّا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولًا"(اسراء/۲۲) (ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺪﺍ، ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺪﻩ ﻛﻪ ﻧﻜﻮﻫﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﻲ ﻳﺎﻭﺭ، ﺍﺯ ﺗﻘﺮّﺏ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻣﺎﻧﺪ). ۱. مَّخْذُولًا: از خذلان به معنای درماندگی از کمک و یاری غیر است، یعنی کسی که انسان احتمال می دهد او را یاری کند، اما وقتی به او رجوع می کند یا کاری از دستش برنمی آید یا کاری برای انسان نمی کند. ۲. معنای آیه روشن است که نتیجه آیات قبل است؛ که هر کس از بندگان خداوند سبحان دنیای زودگذر را بطلبد، همین طلبش در نهایت او را به آتش می کشاند، و هر کس طالب آخرت باشد، خداوند سعیش را شکرگزار است، پس ای انسان شرک نورز که کارت به اینجا نکشد که زمین گیر شوی و از #سیر_معنوی باز بمانی. @DailyCommentaryofQuran

💫دنیاشناسی در نگاه حضرت امیر💫 ✍ مَا أَصِفُ مِنْ دَارٍ أَوَّلُهَا عَنَاءٌ وَ آخِرُهَا فَنَاءٌ فِی حَلَالِهَا حِسَابٌ وَ فِی حَرَامِهَا عِقَابٌ مَنِ اسْتَغْنَى فِیهَا فُتِنَ وَ مَنِ افْتَقَرَ فِیهَا حَزِنَ. وَ مَنْ سَاعَاهَا فَاتَتْهُ وَ مَنْ قَعَدَ عَنْهَا وَاتَتْهُ وَ مَنْ أَبْصَرَ بِهَا بَصَّرَتْهُ وَ مَنْ أَبْصَرَ إِلَیْهَا أَعْمَتْهُ.🍂 ✍ چگونه خانه دنیا را توصیف کنم که ابتداى آن سختى و مشقّت، و پایان آن نابودى است، در حلال دنیا حساب، و در حرام آن عذاب است. کسى که ثروتمند گردد فریب مى خورد، و آن کس که نیازمند باشد اندوهناک است، و تلاش کننده دنیا به آن نرسد، و به رها کننده آن، روى آورد. کسى که با چشم بصیرت به آن بنگرد او را آگاهى بخشد، و آن کس که چشم به دنیا دوزد کور دلش مى کند.🍂 نهج البلاغه/خطبه ۸۲ @DailyCommentaryofQuran

#اِسراء_جلسه_بیست_و_نهم #إسراء/۲۳-۲۴ "وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا"(۲۳) ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﻣﻘﺮّﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ #ﭘﺪﺭ_ﻭ_ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ. ﺍﮔﺮ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺩﻭ، ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﺴﺎﻟﻲ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻠﻤﻪ ﺍﻱ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﮕﻮﻱ، ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮﻱ ﻣﻜﻦ، ﻭ ﺑﺎ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍم ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻱ. "وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا"(۲۴) ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﺎﻝ ﻓﺮﻭﺗﻨﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﮕﺴﺘﺮ ﻭ ﺑﮕﻮ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ، ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﺁﻭﺭ، ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻛﻮﺩﻛﻲ ﭘﺮﻭﺭﺩﻧﺪ. استاد گلمکانی @DailyCommentaryofQuran

باسمه تعالی رئوس مطالب #جلسه_بیست_و_نهم #إسراء/۲۳-۲۴ "وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا"(۲۳) (ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﻣﻘﺮّﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ #ﭘﺪﺭ_ﻭ_ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ. ﺍﮔﺮ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺩﻭ، ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﺴﺎﻟﻲ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻠﻤﻪ ﺍﻱ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﮕﻮﻱ، ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮﻱ ﻣﻜﻦ، ﻭ ﺑﺎ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍم ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻱ). ۱. از آیه ۲۳ تا ۳۹ به حدود بیست مورد از کلیاتی از دین اشاره می کند و در حقیقت عطف است به آیه ۹ که فرمود: "إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ". ۲. "أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ" یعنی در نهایت اخلاص خداوند سبحان را بپرستید که شرک ورزیدن بزرگترین گناه است. ۳. اگر گناهان را تحلیل کنیم خواهیم دید که همه گناهان به شرک بر می گردد، زیرا اگر انسان غیر خداوند، یعنی شیاطین جنّ و انس و هوای نفس یا جهل را اطاعت نکند، هرگز مرتکب هیچ گناهی نمی شود و هیچ امر و نهیی را نافرمانی نمی کند، لذا می بینیم در آیه ۶۰ سوره یس، از پیروی وسوسه شیطان تعبیر به عبادت شیطان می کند: "أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ"(ﺍﻱ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺁﺩم، ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻧﻜﺮﺩم ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﺍﺯ #ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﻜﻨﻴﺪ) یا از #هوای_نفس تعبیر به "اِله" می شود، چنان که در آیه ۲۳ سوره جاثیه می فرماید: "أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ" (ﺁﻳﺎ ﺩﻳﺪﻱ ﺁﻥ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻫﻮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ) بنابراین می توان گفت: همه طاعات به توحید برمی گردد و همه گناهان به شرک؛ حتی  کافری که منکر خداوند و صانعِ عالم است، نیز مشرک است، چون با اینکه #فطرت اولیه اش حکم می کند عالَم را موجودی برتر خلق کرده است، در عین حال تدبیر عالم را به ماده و طبیعت نسبت می دهد. ۴. عبارت "وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا" عطف است به جمله قبلی و معنایش این است که پروردگارت چنین حکم کرده که به پدر و مادر احسان و خوبی کنید، معلوم می شود مسئله احسان به پدر و مادر بعد از مسئله توحید از اهمّ واجبات است، همان طور که #عاقّ_والدین بعد از شرک به خداوند از بزرگ ترین گناهان کبیره است. لذا در آیه ۱۵۱ سوره انعام همین مضمون را بیان می کند: "قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ..." (ﺑﮕﻮ: ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ، ﻣﻦ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺮﺍم ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺭﺍ ﺷﺮﻳﻚ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺪﻫﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ #ﭘﺪﺭ_ﻭ_ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﻲ ﻣﻜﺸﻴﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻭﺯﻱ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ...). ۵. چرا احترام به پدر و مادر این مقدار اهمیت دارد؟ چون #رابطه_عاطفی میان پدر و مادر و فرزندان مبنای مهمترین مسئله در #روابط_اجتماعی است که قوام و دوام جامعه انسانی به آن است، که اگر این حکم در جامعه رعایت نشود، شیرازه اجتماع و روابط انسانی از هم می پاشد. ۶. عبارت "إِمَّا يَبْلُغَنَّ" "إِمَّا" مرکب است از اِن+مای زائده، که چون "ما" زائده است در آخر فعل شرط يَبْلُغ نون تاکید ثقیله در می آید. ۷. "أُفٍّ" معنای انزجار را می رساند مثل آخ که در فارسی هم رایج است. ۸. عبارت "وَلَا تَنْهَرْ" از ماده "نهر" به معنای رنجاندن است که یا با داد زدن یا با حرف درشت زدن انجام می گیرد. ۹. اگر اُفّ نگفتن و نرنجاندن را در هنگام پیری مطرح کرد برای این است که نیازها و توقعات پدر و مادر در پیری بیشتر می شود و گر نه در همه زمانها و حالات احترام به آنها واجب و اُفّ گفتن به آنها حرام است. "وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا"(۲۴) (ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﺎﻝ ﻓﺮﻭﺗﻨﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﮕﺴﺘﺮ ﻭ ﺑﮕﻮ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ، ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﺁﻭﺭ، ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻛﻮﺩﻛﻲ ﭘﺮﻭﺭﺩﻧﺪ). ۱. "جَنَاحَ الذُّلِّ" کنایه از مبالغه در تواضع زبانی و عملی است که از حالت بال زدن جوجه وقتی پدر و مادرش را می بیند، گرفته شده که نهایت ناتوانی خود را به پدر و مادر ابراز می کند. ۲. عبارت "وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا" علاوه بر اینکه سفارش به دعا برای پدر و مادر است، یادآوری به فرزند است که دوران ناتوانی و کودکی خود را به یاد آورد. @DailyCommentaryofQuran