عزیمت قافله اهل بیت ع از کربلا به سوی مدینه خیز و ببین یا اَخا می روم از کربلا با غم تو هم‌نوا می روم از کربلا قافله ی خسته را قامت بشکسته را می برم از نینوا می روم از کربلا داده ام اینجا ز کف دُرّ گران با صدف دستِ تهی حالیا می روم از کربلا شام بلا رفته ام از تو جدا رفته ام باز جدا از شما می روم از کربلا گشته ز جور زمان گلشن و باغم خزان با غمشان مبتلا می روم از کربلا خسته و خونین جگر با غمِ جان همسفر با دلِ در خون رها می روم از کربلا داغ تو شد منتشر شهر نبی منتظر من ز غمت در عزا می روم از کربلا می روم از کوی تو بی خبر از روی تو ای همه دَم دلربا می روم از کربلا محمود تاری «یاسر» https://eitaa.com/Maddahankhomein

#امام_زمان_عج_مناجات عصر هر جمعه‌ی دلگیر، تو را می‌خواند دم به دم کوچه‌ی تقدیر تو را می‌خواند مادری چشم به راه است بیایی از راه کنج خانه پدری پیر تو را می‌خواند ندبه‌ها اشک شد و از تو نیامد خبری قطره‌ی اشکِ سرازیر تو را می‌خواند عالمی منتظر جلوه‌ی مولایی توست هر نفس قبضه‌ی شمشیر تو را می‌خواند ننگ بر ما چو ببندیم به غیر از تو امید صبح و شب عرصه‌ی تدبیر تو را می‌خواند یازده قرن گذشت از غم تنهایی تو دل وامانده‌ی ما دیر تو را می‌خواند مادری پشتِ در خانه صدایت می‌کرد مادری خسته، زمین‌گیر، تو را می‌خواند دارد از حنجره‌ای خشک صدا می‌آید دختری در غل و زنجیر تو را می‌خواند از همان ساعت سه، ساعت سر، ساعت حزن عصر هر جمعه‌ی دلگیر تو را می‌خواند ✍ #وحید_محمدی https://eitaa.com/Maddahankhomein

شام جمعه با یاد حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف یابن زهرا تا بگیرم بوی تو شام جمعه آمدم من سوی تو من کجا و این همه احسان تو سوخت جانم از غم هجران تو از تو و از لطف تو شرمنده ام مهدیا با یاد رویت زنده‌ام کوله بار من شده مهدی گناه بر من مسکین ز لطفت کن نگاه کن نگاهی از کرامت بر دلم گرچه قابل نیستم کن قابلم در کجایی ای عزیز فاطمه کی میایی ای عزیز فاطمه بیقرارم بیقرارم بیقرار از برای دیدنت در انتظار یوسف زهرا تویی یار غریب بهر دیدار تو هستم بی شکیب ای که چون زهرا سراپا رحمتی از چه ای مولای من در غیبتی عالمی در انتظار روی تو دستهای خالی ما سوی تو ما همه چشم انتظار دیدنت جان فدای لحظه ی خندیدنت ای که هستی در جهان چون آفتاب جان زهرا بر قلوب ما بتاب آشنای قلب های بیقرار گر بیایی این جهان گردد بهار عالم هستی پر از رنگ و ریاست در فراقت بر لبم شور و نواست ای که هستی در جهان مشکل گشا از سفر برگرد یا مهدی بیا ای گل گلزار دین مهدی بیا شیعه را یار و معین مهدی بیا ای امید عالمین مهدی بیا ای عزادار حسین مهدی بیا ای که بر زهرا تویی نور دو عین ناله داری بهر جد خود حسین ای که هستی بهر جدت دل غمین قسمتم کن کربلا در اربعین 💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ💠 https://eitaa.com/Maddahankhomein

#امام_زمان #آدینه گرچه عمری‌ست که زانوی غمت در بغل است همچنان منتظرش باش که خیرالعمل است مردن از چشم‌‌ به‌ راهیش گوارا عسل است ای که ذکر شب و ورد سحرت "العجل" است! بیش‌ از این در پی آن باش که دلداده شوی باید آماده‌ی آماده‌ی آماده شوی شب بی‌تابی ما را سحری در راه است باز هم بت‌شکنی با تبری در راه است در قد و قامت حیدر پسری در راه است بر یتیمان محمد پدری در راه است عاقبت منجی بین‌المللی می‌آید باز از کعبه یکی مثل علی می‌آید آن که گل‌ها همه وا می‌شود از لبخندش ابر و باد و مه و خورشید و فلک در بندش "یاحسین" است مزیّن شده بر سربندش یعنی ای مردم مشتاق! منم فرزندش آمدم جامعه را غرق در اعجاز کنم به نگاهی گره از کار جهان باز کنم هیبت حیدر و سیمای پیمبر دارد خاک زر می‌شود آن‌جا که قدم بردارد عالمی منتظر اوست علم بردارد کو جلودار اگر تیغ دودم بردارد؟ لشکری ساخته از نسل جمارانی‌ها و امیران سپاهند سلیمانی‌ها بی‌خود از خود شده خورشید خلاف آمده است آسمان هیبت او را به طواف آمده است آفتاب است که شب را به مصاف آمده است ذوالفقار است که بیرون ز غلاف آمده است همه جا پر شده از عدلِ گریبانگیرش خون بیدادگران می‌چکد از شمشیرش آی شیطان‌صفتان! هیبت‌تان پوشالی‌ست ژست آقای جهان بودن‌تان توخالی‌ست گرچه امروز رجزخوانی‌تان جنجالی‌ست حالتان لحظه‌ی موعود چه بد احوالی‌ست می‌رسد لحظه‌ی پایانی عیاشی‌تان شده نزدیک‌تر از پیش فروپاشی‌تان دست شب می‌شود از غائله کوتاه آخر می‌شود نوبت جولان سحرگاه آخر می‌دمد طلعت آن چهره‌ی دلخواه آخر چشم برهم بزنی می‌رسد از راه آخر آفتاب آن‌سوی این کهنه‌شب تاریک است شاعری گفت کمی صبر سحر نزدیک است شاعر : #علی_سلیمیان https://eitaa.com/Maddahankhomein

«احوالات حضرت زینب س و بازگشت به مدینه وگریز به درد و دل باحضرت زهرا» س •┈┈••✾••✾••┈┈• زیــنبم با غــصه و غم همدمم هــمچو زهرا مــادرم بحر غمم جای من بود هر که بی شک مرده بود غـــنچهٔ عـمرش یقین پژمرده بود هر که بــیند داغ مــــادر یا پدر می شود هر لحظه هر آن دیده تر مادرم رفت بی کس و تنها شدم مــن اسیر محنت و غم ها شدم تـا پـدر بود تــکیه گاهی داشـتم ســـر به بــالین پـــدر می زاشتم چون عدو زد ضربه بر فرق پدر غـصه و آلام مـن شـــد بـــیشتر نــیمه جان گشتم ز داغ مجتبی بـــعد او بر مرگ خود بودم رضا روز گار با مـن بـــخوبی تا نکرد غـصه و غــــم قامتم را تا بکرد الغرض دوران دیــگر سر رســید افـتاب روز مـــحـشر بــر دمــید من چه سان گویم چه شد در کربلا پیر گشتم من در ان محنت سرا مـــادرم آغوش خود را بـــاز کن بــار دیـگر ســاز غـم را سـاز کن گوش کن تا ســفرهٔ دل وا کـنـــم صحبت از صـحرای پر غـوغا کنم رخـــصتم ده تــا بــگویم مـــادرم ظــــهرعـــاشورا چــه آمد بر سرم تـا قیامت خون بگریم گر، سزاست هیچ مپرس مادر، حسین من کجاست گــر بــگویم قامت او بر شکست رأس او بـــــالای سر نیزه نشست انزمان ان لحظه دلخون می شوی جان زینب زار و محزون می شوی من چوه گویم آن گل رعنا چه شد مادرم عـــباس مه ســیما چه شد گــــویم ار از قاسم و اکبر سخن می زند آتش به جانت این محن از رقــــیه گــویم اینجا یک کلام دفــن کردم من ورا در شهر شام بــر غــم اصـــغر اگر ایــــما شود قـــامت مــن بیــشتر تـا می شود فـــاخرا بــر بــند دفـــتر را دگـــر بیش از این ما را مکن خونین جگر کن دعــــا با دیـــده گان اشـــکبار بر ظـــــهور مـــــهدی والا تــــــبار 🖊مسلم فرتوت فاخر https://eitaa.com/Maddahankhomein

بازگشت کاروان آل الله به مدینه مدینه! کاروانی سوی تو با شیون آوردم ره آوردم بود اشکی که دامن دامن آوردم مدینه! در برویم وا مکن چون یک جهان ماتم نیاورد ارمغان با خود کسی، تنها من آوردم مدینه، یک گلستان گُل اگر در کربلا بُردم ولی اکنون گلاب حسرت از آن گلشن آوردم اگر موی سیاهم شد سپید از غم ولی شادم که مظلومیت خود را گواهی روشن آوردم اسیرم کرد اگر دشمن، به جان دوست خرسندم که پیروزی به کف در رزم با اهریمن آوردم مدینه، این اسارت ها نشد سدّ رهم بنگر چه ها با خطبه های خود به روز دشمن آوردم مدینه، یوسُف آل علی را بردم و اکنون اگر او را نیاوردم، از او پیراهن آوردم مدینه، از بنی هاشم نگردد با خبر یک تن که من از کوفه پیغام سرِ دور از تن آوردم مدینه، گر به سویت زنده برگشتم مکن عیبم که من این نیمه جان را هم به صد جان کندن آوردم https://eitaa.com/Maddahankhomein

بازگشت کاروان اهل بیت به مدینه مدینه رو به سوی تو دوباره آوردم به همرهم دل پر از شراره آوردم مدینه باز مکن دربه روی من زیرا ز کوی عشق غمی بی شماره آوردم مدینه سوی تو این کاروان عاشق را گهی پیاده و گاهی سواره آوردم من این سفینۀ در خون نشسته را با خود ز موج خیز بلا تا کناره آوردم مدینه این چمن غنچه های پرپر را ز زیر تیغ غم و سنگ و خاره آوردم ستاره های شب افروز من به خون خفتند کنون خبر ز شب بی ستاره آوردم پس از شکفتن لبخند خون گرفتۀ عشق خبر ز کودک و از گاهواره آوردم در این رسالت عظمی، تمام عالم را به پای خطبه خود بر نظاره آوردم دلم ز غارت گلچین لبالب از خون است اگر اشاره ای از گوشواره آوردم اگر ز یوسف زهرا نشانه می طلبی نشانه پیرهنی پاره پاره آوردم «وفائی» ازغم و دردم اگر سخن گفتم ز صد هزار سخن یک اشاره آوردم سیدهاشم وفایی https://eitaa.com/Maddahankhomein

ورودکاروان به مدینه نفس در سینه هاحبس است که اینک یار مى آید ز راه شام و کوفه عابد بیمار مى آید غبار راه بس بنشسته بر رخسار چون ماهش به چشم آیینه ایزد نمایى تار مى آید الا اى دردمندان مدینه با دو صد حسرت طبیب دردمندان با دل تبدار مى آید الا اى بانوان اهل یثرب پیشواز آیید که زینب بى برادر بادل غمخوار مى آید بیا ام البنین با دیده گریان تماشا کن که اردوى حسینى بى سپهسالار مى آید https://eitaa.com/Maddahankhomein

بازگشت کاروان به مدینه ای مدینه سوز دیگر ساز کن در بروی داغ داران باز کن اهل یثرب خون فشانید از دو عین من خبر آوردم از قتل حسین مردها چون زنان شیون زدند بر شرار سینه ها دامن زدند هاشمیات از شهر بیرون شدند غرق در دریای اشک و خون شدند مادر عباس با قلب کباب داد یک یک آل عصمت را جواب گفت ای یاران سئوالم از شماست دخترمظلومه ام،زینب کجاست دید نا گه بانویی با قد خم گفت مادر دخترت زینب منم من سیه پوش گل یاس توام  داغ دار بهر عباس توام جان مادر داغ پیرم کرده است دردوغم از عمر سیرم کرده است عمر زینب بارها بر سر رسید تا کنار قبر پیغمبر رسید ناله اش چون آتش افروخته سینه اش چون خیمه ها سوخته ناله کرد وگفت باصوتی حزین السّلام ای رحمه للعالمین یامحمد،جانم آمد بر لبم زینبم من زینبم،من زینبم https://eitaa.com/Maddahankhomein

#ورود_به_مدینه ودرد و دل ام المصائب حضرت زینب س با شهر مدینه» •┈┈•ډ•✾••✾•د•┈┈• ای مدینه زینبم با دیدهٔ تر آمدم من ز شهر کربلا بی بال و بی پر آمدم موقع رفتن از این جا خنده بر لب داشتم در بر خود ای مدینه ماه و کوکب داشتم رفتنی رفتم از اینجا با هزاران آرزو می کنم با چشم تر با تو هم اکنون گفتگو با حسین و با ابوفاضل برفتم زین سرا قامتم تا شد چو برگشتم ز دشت نینوا گشت پر پر ای مدینه گلشن و گلزار من گرد پیری بر نشست بر چهرهٔ غم بار من من قیامت را بدیدم در ســــرای پر بلا من در آن صحرا بدیدم پیکران سر جدا پیش چشمان خودم عون و محمد پر کشید هر دو دلبندم چو قاسم بر وصال خود رسید تا که دیــــدم جسم اکبر را در ان صحرا بلی خون گریستم آن زمان بر جسم پر خون علی یا مدینه من دگر بی یارو یاور گشته ام همچو زهرا مادرم من بی برادر گشته ام تا شدم در شام ویران از رقیه من جدا یا مدینه من شدم بر مرگ خود آندم رضا تا که قاسم را نمودیم سوی میدان رهسپار در درون خیمه گردید مرد و زن گریان و زار داغ اصغر یا مدینه دل غمینم کرده است گریه های مــادرش زارو حزینم کرده است می رسد بر گوشم هر دم ناله های اتشین نـــــاله های جان فزای حضرت ام البنین یا مدینه مانده ام آیا کدامین سو روم من چه سان با مادر عباس رود رو شوم زیــــــن اب رفت سوی قبر مادر غم پرورش درد و دل کرد دخت حیدر ساعتی با مادرش فاخرا از داغ زینب هر چه بنویسی کم است قـــــامت عالم ز داغ محنت زینب خم است نام زینب همچو زهرا هر زمان مشکل گشاست نام. این دو بی گمان بر درد بی درمان دواست. 🖊️مسلم فرتوت فاخر https://eitaa.com/Maddahankhomein

#بازگشت_به_مدينه ای مدینه دوباره برگشتم با دل پر شراره برگشتم بی علی ، بی رقیه ، بی عباس با همین گاهواره برگشتم از مسیری که بهرِ سنگ زدن می گرفتند استخاره، برگشتم همرهم بود زیور آلاتم ولی بی گوشواره برگشتم آه، از خیمه ای که غارت شد با دو چشم ستاره برگشتم از کنار تن لگد مال و بدنِ پاره پاره برگشتم با حجابی که بینِ آتش سوخت از دل هر نظاره برگشتم #رضا_باقریان https://eitaa.com/Maddahankhomein

اللّهمّ صلّ علی محمّدوآل محمّدوعجّل فرجهم #غزل‌پیوسته بازگشت کاروانِ داغ‌دیده‌یِ کربلا به مدینه کاروانِ بی‌قراری‌هایِ زهرا آمده جایِ سقّا یادگاری‌هایِ سقّا آمده یاد داری کاروان می‌رفت از شهرِ رسول وَیْلُکِ اُمُّ‌البنین زینب به اینجا آمده اُم‌ِّلیلا از جوانی که اَذانش آرزوست روضه‌هایی تکّه‌تکّه اِرْباً اِرْباٰ آمده این کنیزِ کاروان نَه که عروسِ فاطمه‌َست کودکش مانده میانِ دشت تنها آمده نجمه رویِ سینه می‌کوبید قاسم قد کشید زیرِ سُم‌ها چه بلایی بر سرِ ما آمده جعفر و عثمان و عبداللّه را کشتند آه شاهِ دین از علقمه با قامتی تا آمده وَیْلُکِ اُمُّ‌البنین عبّاس اُفتاده زمین خنجری کهنه پسِ سر ضربه زد از رویِ کین از حسینِ تو خبر داریم از گودال تا..... رویِ نیزه... دِیْرِ راهب... تا تنور و زیرِ پا رویِ نیزه سنگ خورده پیشِ چشمِ خواهرش در تنور و دِیْرِ راهب بر سرش آمد چه‌ها؟! پیکرِ عریانِ او بر رویِ ریگِ داغ بود ضربه‌یِ شلّاق شد داغِ دلِ آلِ عبا بر سرِ اَنگشتر و پیراهنَش دعوا شده بعدِ عبّاسِ تو معجر در حرم شد کیمیا وای از نانی که کوفی پیش‌ِ ما ها پَرت کرد بی‌حیا پا می‌کشیده بر سر‍ِ خونین چرا؟! وَیْلُکِ اُمُّ‌البنین زینب اِسارت رفته است جایِ ناموسِ اباالفضلِ غیورت شد کجا؟! دخترت را پیر کرده غصّه‌هایِ کاروان پیشِ چشمَم خورده بر دندان و لبها خیزران از سفر آمد حرم امّا غریبه... بی‌حرم با سرِ یارم چه شد آمد چه‌ها مادر سرم پایِ سر پیشِ نگاهِ ماهِ رویِ نیزه‌ها بی‌حیایی گفت من این دخترک را می‌خرم پایِ سر بر چوبه‌یِ محمل سرم کوبیده‌ام سر شکستم تا بدانی داغدارِ دلبرم پایِ سر پایِ برهنه همسفر با زجر بود دختری که گفت عمّه سوخت بر سر معجرم پایِ سر مُشت و لگدها پهلو و پَر را شکست اِی مدینه زینبم تکرارِ آهِ مادرم پایِ سر با ما چه‌ها شد وَیْلُکِ اُمُّ‌البنین بی‌قرارم روضه‌دارم داغدارم مضطرم اِی مدینه سینه‌ام گنجینه‌یِ این روضه‌هاست ذکرِ زینب نوحه‌‌یِ اُم‌ُّالبنین مهدی بیاست #بازگشت_به_مدینه #ما_با_ولایت_زنده_ایم #مدیون_شهداییم #حسین_ایمانی https://eitaa.com/Maddahankhomein