📜 #متن |🔰 ما مقصریم! 👥 چه چيزى در تو آمده كه فرزند تو از آن بيگانه است؟ 👥 اين بصيرت را چه كسى بايد منتقل مى ‏كرد؟ 👥 اگر من از خط انتقال مى ‏گويم براى اين است كه اين احساس بيگانگى را مى ‏بينم. 👥 ما مى ‏بينيم نسلى كه بعد از ما آمده، با آن چيزى كه ما ديروز آن را بديهى مى ‏دانستيم، كاملًا فاصله دارد. 👥 مؤمن است. معتقد است. متوجه است. دلسوز است، ولى مترهايش كاملًا متفاوت شده است. 👥 چرا؟! چه چيزى را بايد تحصيل مى ‏كرديم كه نكرديم؟ چه چيزى را بايد تبليغ مى ‏كرديم كه نكرديم؟ و چگونه بايد تبليغ مى ‏كرديم؟ 👥 دغدغه من اين است كه ما اين خط انتقال معرفت را پاسدارى نكرده ‏ايم. 👥 خط مى ‏گويم و نه نقطه! 👥 منظورم از خط مجموعه ‏اى از كارها و فعاليت ‏هايى است كه بايد انجام مى ‏شده و نشده است. 👥 آن‏ها كه بچه ‏هاشان بزرگ شده ‏اند، بلكه بچه‏هايى را كه در دامن ديگران بزرگ شده ‏اند ولى با يك جهت و هدفى با ما پيوند خورده ‏اند، آدم مى ‏بيند اين‏ها با دنياى ما فاصله دارند. 👥 اگر اين فاصله هست، آيا ما مقصر نبوده ‏ايم؟ آيا اداى امانت كرده ‏ايم؟ 👥 آن كارى را كه بايد انجام مى ‏داديم و آن زمينه ‏هايى را كه بايد فراهم مى ‏كرديم، فرصت ‏هايى را كه بايد پيش مى ‏آورديم تا اين نسل، انگيزه، ارتباط، وعى، برداشت و تفقه جديدى از دين داشته باشد، آيا اين كار را كرده ‏ايم؟ ما مقصّر بوده‏ايم يا نه؟ ❛❛ عین‌صاد 📚 #خط_انتقال_معارف | ص ۱۵ #⃣ #بریده_کتاب #دین_شناسی 🆔 https://eitaa.com/joinchat/1687945411C964c69ad82

🔰 ما همه فرعونیم! ▫️ گاهى از حرف يك دسته و زبان يك دسته و شماتت يك دسته مى ‏گذرى تا توجه يك دسته‏ ى ديگر و نگاه و زبان آنها را بدست بياورى و با خود همراه كنى. ▫️دنيا با اين وسعت و با اين پيچ و تاب، مى‏ تواند تمامى غريزه ‏ها و هوس‏ ها را تحريك كند و شيخ و شاب و عارف و عابد و زاهد، را به اسارت بكشاند. ▫️قدرت و لذت و ثروت و رياست و مقبوليت و عنوان و وجاهيت، همه شعبه‏ هايى از دنياست كه هر سالِكى را با هر ذوق و در هر مرتبه از سلوك مى ‏لغزاند و با ديگران به حسادت و يا عداوت وا مى‏ دارد. ▫️ و اين عداوت تا آنجا مى ‏رسد كه احتمال مزاحمت براى درگيرى و دشمنى كافى است، احتمال، كافى است تا چشم ‏هاى عزيزانت را بيرون بياورى. ▫️داستان هر كدام از ما هم همين است. ما هم فرعون ‏هايى هستيم ولى در اطاق و منزل و محل و شهر و محدوده ‏اى كه به دست مى ‏آوريم. ▫️نمى ‏توانيم كسى را بالاتر از خودمان در اطاق تحمل كنيم و نمى‏ توانيم حرف ديگرى و انتقاد ديگرى را كه فرزند و يا همسر ما هستند، بپذيريم، ناچار در فرداى روزگار هم همين غرور، همين قدرت‏ طلبى و همين رياست بازى‏ هاى كم رنگ و پر رنگ سراغمان مى ‏آيد و معيار دوستى و دشمنى و قطع و وصلمان مى ‏شود. ❛❛ عین‌صاد 📚 #قیام | ص ۷۶ #⃣ #بریده_کتاب #دین_شناسی @Msahebazaman12