🎁 #سبك_زندگي_پيامبر (صلی الله علیه و آله) 0. #فساد_ستیز بود. 1. هنگام راه رفتن با آرامی و #وقار راه می‌رفت. 2. در راه رفتن قدم‌ها را بر زمین نمی‌کشید. 3. نگاهش پیوسته به #زیر افتاده و بر زمین دوخته بود. 4. هرکه را می‌دید #مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت. 5. وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید. 6. با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد #عزیزترین فرد نزد آن حضرت است. 7. هرگاه به کسی می‌نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد. 8. هرگز به روی مردم #چشم_نمی‌دوخت و خیره نگاه نمی‌کرد. 9. چون اشاره می‌کرد با #دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو. 10. سکوتی طولانی داشت و تا #نیاز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود. 11. هرگاه با کسی، هم صحبت می‌شد به سخنان او #خوب_گوش فرا می‌داد. 12. چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی‌گشت و #روبه_او می‌نشست. 13. با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت #برنمی‌خاست. 14. در مجلسی نمی‌نشست و برنمی خاست مگر با #یادخدا. 15. هنگام ورود به مجلسی در آخر و #نزدیک_درب می‌نشست نه در صدر آن. 16. در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد. 17. هرگز در حضور مردم #تکیه نمی‌زد. 18. اکثر نشستن آن حضرت رو به #قبله بود. 19. اگر در محضر او چیزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود #نادیده می‌گرفت. 20. اگر از کسی خطایی صادر می‌گشت آن را #نقل_نمی‌کرد. 21. کسی را بر لغزش و خطای در سخن #مواخذه_نمی‌کرد. 22. هرگز با کسی #جدل و منازعه نمی‌کرد. 23. هرگز سخن کسی را #قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید. 24. پاسخ به سوالی را چند مرتبه #تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. 25. چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید. نمی‌فرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه می‌فرمود «بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟» 26. با فقرا #زیاد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان #هم_غذا می‌شد. 27. دعوت بندگان و غلامان را #می‌پذیرفت. 28. هدیه را #قبول می‌کرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود. 29. بیش از همه #صله_رحم به جا می‌آورد. 30. به خویشاوندان خود #احسان می‌کرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد. 31. کار نیک را تحسین و #تشویق می‌فرمود و کار بد را #تقبیح می‌نمود و از آن نهی می‌کرد. 32. آنچه موجب صلاح #دین و #دنیای مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می‌شنوند به غایبان برسانند. 33. هرکه عذر می‌آورد عذر او را #قبول می‌کرد. 34. #هرگز کسی را #حقیر نمی‌شمرد. 35. هرگز کسی را #دشنام نداد و یا به لقب های بد نخواند. 36. هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را #نفرین نکرد. 37. هرگز عیب مردم را #جستجو نمی‌کرد. 38. از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه #خوشخو بود. 39. هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسیار #مدح آنان نمی‌گفت. 40. بر جسارت دیگران #صبر می‌فرمود و بدی را به نیکی جزا می‌داد. 41. از بیماران #عیادت می‌کرد اگرچه دور افتاده ترین نقطه مدینه بود. 42. سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره #جویای_حال آنان می‌شد. 43. اصحاب را به #بهترین نام هایشان صدا می‌زد. 44. با اصحابش در کارها بسیار #مشورت می‌کرد و بر آن تاکید می‌فرمود. 45. در جمع یارانش #دایره‌وار می‌نشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از ایشان است. 46. میان یارانش #انس و الفت برقرار می‌کرد. 47. وفادارترین مردم به #عهد و پیمان بود. 48. هرگاه چیزی به فقیر می‌بخشید به #دست_خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد. 49. اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می‌آمد نمازش را #کوتاه می‌کرد. 50. اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می‌کرد نمازش را #کوتاه می‌کرد. #پيامبر_مهربانی #محمد #مشق_زندگي 🌷🇮🇷🌷

✨«مرحوم #علی_صفایی_حائری به سال 1330 در شهر قم در خاندانی از عالمان دین تولد یافت. در نوجوانی به سوی حوزه آمد و در پانزده سالگی موفق به پایان سطح گردید. نوزده ساله بود که به تایید برخی استادان به درجه #اجتهاد نائل شده و به تدریس سطوح عالی پرداخت. اولین نوشته¬ها و طرح¬های سلوکی¬اش را پیش از بیست¬سالگی در دو کتاب رشد و مسئولیت و سازندگی عرضه کرد. وسعت مطالعات به او این امکان را داده بود که در زمینه¬های متنوعی به تحقیق و تألیف در آموزه¬های دینی بپردازد. از آخرین کتب و مقالات در حوزه گسترده مطالعات دینی مطلع بود؛ حتی از کتاب¬هایی که در ممیزی گرفتار شده، توفیق چاپ نیافته بود. سخنرانی متفاوت بود و معلمی گرم و #صمیمی؛ #اطلاع از شرایط اجتماعی و تکیه بر #منابع_وحیانی طراوتی خاص به سخنانش می داد که احساس سرشار و باور عمیق او، آن را به عمق جان مخاطبان می¬رساند. در تعلیم به همه نیازهای دور و نزدیک شاگردانش می اندیشید و این صمیمیت به ارتباطی #پدرانه میان او و شاگردان می انجامید. او در کنار #تدریس تفسیر و کفایه و مکاسب، به طلاب جوان صرف و نحو نیز می آموخت؛ چراکه آنان را در سن تصمیم و شکل-گیری می¬دانست و محتاج #همراهی و #راهنمایی. نثری #ممتاز داشت؛ #عمیق و #اثرگذار. خود ریشه این نثر خاص را در ختمهای بسیار #قرآن، انس با #نهج_البلاغه و #مطالعه گسترده روایات می دانست که در کنار ذوق سرشار ادبی و آشنایی و مرور مستمر #ادبیات ایران و جهان به بلوغ و پختگی رسیده بود. آدمی را در همه عرصه¬ها محتاج #دین می¬دانست و به پاسخگویی دین در همه حوزه¬ها باور داشت؛ اعتقاد او به کفایت دین همراه با حرمتی بود که برای آورده¬های فلسفه، عرفان و علم قائل بود. از نگاه او، دین و تفقه در دین محدود به حوزه احکام نبود و تمامی گستره معارف، عقاید، اخلاق و احکام را در خود جای می¬داد و حتی تمامی نظام¬های فردی و اجتماعی را در بر می¬گرفت. نظام¬های فکری، عرفانی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، قضایی، حقوقی و جزایی. دین برای تدمین همه این نیازها آماده شده و محتاج حمایت دیگران نبود. باور به #جامعیت دین و #پرباری متون دینی در تمامی سخنرانی¬ها و درس¬های خارج فقه و اصول و تفسیرش موج می-زد. در پاسخگویی به سوالات اولین دغدغه¬اش #استناد بود و اتکاء به حجت. در عقلی ترین مباحث کلامی یا ذوقی ترین گفت¬و¬گوهای عرفانی یا عرفی ترین مباحث اجتماعی تلاش می¬کرد تا پاسخ¬هایش بر #نظام_پاسخگویی مبتنی باشد که دین به او داده بود. زندگی فردی او جلوه¬ای عمیق از باورهای او بود؛ #زهد او فراتر از یک زندگی ساده با امکانات محقر بود؛ جلوه زهد و #عهده_داری او در دیون سنگینی نمودار می¬شد که برای حفظ و #حراست از زندگی #دیگران بر دوش می¬گرفت. #وسعت غریبی در معاشران او بود که از #ظرفیت و #ظرافت بسیار او خبر می¬داد و در شب¬های #بیدار، #زمزمه های بسیار و #زیارت های مکررش ریشه داشت؛ زیارت¬های ماهیانه¬ی مشهد رضوی که در همین راه به سال 1378 به دیدار محبوبش شتافت.» روحش شاد با ذکر یک صلوات🤲 📗سلوک اخلاقی – طرح¬های برگرفته از کتاب و سنت – #امیر_غنوی، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ ص 199 🌷🇮🇷🌷

💠به فرزندانمان چه شعرهایی بیاموزیم؟ 🌿...عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: 🍃«يَا مَعْشَرَ الشِّيعَةِ عَلِّمُوا أَوْلَادَكُمْ‏ شِعْرَ الْعَبْدِيِّ فَإِنَّهُ عَلَى دِينِ اللَّهِ.» 📚رجال‌الكشي، ص۴۰۱ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«ای شیعیان! اشعار «عَبدی» را به فرزندانتان بیاموزید؛ چراکه او بر دین خدا است.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️شاید برای شما هم این سؤال پیش آمده باشد که «عَبدی» چه کسی بوده و اشعارش چه ویژگی‌هایی داشته که امام صادق (علیه‌السلام) شیعیانشان را به آموزش اشعار این شاعر به فرزندانشان توصیه فرموده‌اند؟ 🔺ابو محمد سُفیان بن مُصعَب عبدی، از اصحاب امام صادق و از شعرای چیره‌دست و محب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) در شهر کوفه بوده است. 🔺اشعار وی شامل مناقب امیرالمؤمنین، معرفی اهل بیت و ذکر مصائب و رنج‌های ایشان (علیهم‌السلام) بوده است. (علامه امینی در کتاب ارزشمند الغدير (ج۲، ص۲۹۰) مجموعه اشعار این شاعر بزرگوار را جمع‌آوری نموده است.) 🔺نقل است که او اشعاری در رثای عاشورا در منزل امام صادق (علیه‌السلام) خواند و اهل منزل چنان منقلب شدند که از شدت شیونِ آنان، مردم مدینه در منزل امام جمع شدند. 🔺بنابراین از آن‌جا که اعتقادات عبدی - همان‌طور که امام فرموده‌اند - بر پایه‌های صحیحی بنا شده بوده و مضمون اشعارش نیز مناسب بوده است، امام صادق (علیه‌السلام) شیعیانشان را به آموزش این اشعار به فرزندانشان توصیه فرموده‌اند. 👌نکته: از آن‌جا که امام صادق (علیه‌السلام) علت توصیه‌شان به آموزش اشعار این شاعر را ذکر کرده‌اند (این‌که «او بر دین خدا است»)، لذا می‌توان از این توصیه، یک حکم کلی برداشت کرد؛ 👈این‌که توصیه ایشان شامل اشعار تمام شاعران متدیّنی که دارای اعتقادات سالمی هستند و این اعتقادات در اشعارشان ظهور و بروز دارد نیز می‌شود. #امام_صادق_علیه_السلام #پدر #مادر #والدین #تربیت #تربیت_اعتقادی #اعتقادات #دین #شعر #شاعر #آموزش #حدیث 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona

✨«مرحوم #علی_صفایی_حائری به سال 1330 در شهر قم در خاندانی از عالمان دین تولد یافت. در نوجوانی به سوی حوزه آمد و در پانزده سالگی موفق به پایان سطح گردید. نوزده ساله بود که به تایید برخی استادان به درجه #اجتهاد نائل شده و به تدریس سطوح عالی پرداخت. اولین نوشته¬ها و طرح¬های سلوکی¬اش را پیش از بیست¬سالگی در دو کتاب رشد و مسئولیت و سازندگی عرضه کرد. وسعت مطالعات به او این امکان را داده بود که در زمینه¬های متنوعی به تحقیق و تألیف در آموزه¬های دینی بپردازد. از آخرین کتب و مقالات در حوزه گسترده مطالعات دینی مطلع بود؛ حتی از کتاب¬هایی که در ممیزی گرفتار شده، توفیق چاپ نیافته بود. سخنرانی متفاوت بود و معلمی گرم و #صمیمی؛ #اطلاع از شرایط اجتماعی و تکیه بر #منابع_وحیانی طراوتی خاص به سخنانش می داد که احساس سرشار و باور عمیق او، آن را به عمق جان مخاطبان می¬رساند. در تعلیم به همه نیازهای دور و نزدیک شاگردانش می اندیشید و این صمیمیت به ارتباطی #پدرانه میان او و شاگردان می انجامید. او در کنار #تدریس تفسیر و کفایه و مکاسب، به طلاب جوان صرف و نحو نیز می آموخت؛ چراکه آنان را در سن تصمیم و شکل-گیری می¬دانست و محتاج #همراهی و #راهنمایی. نثری #ممتاز داشت؛ #عمیق و #اثرگذار. خود ریشه این نثر خاص را در ختمهای بسیار #قرآن، انس با #نهج_البلاغه و #مطالعه گسترده روایات می دانست که در کنار ذوق سرشار ادبی و آشنایی و مرور مستمر #ادبیات ایران و جهان به بلوغ و پختگی رسیده بود. آدمی را در همه عرصه¬ها محتاج #دین می¬دانست و به پاسخگویی دین در همه حوزه¬ها باور داشت؛ اعتقاد او به کفایت دین همراه با حرمتی بود که برای آورده¬های فلسفه، عرفان و علم قائل بود. از نگاه او، دین و تفقه در دین محدود به حوزه احکام نبود و تمامی گستره معارف، عقاید، اخلاق و احکام را در خود جای می¬داد و حتی تمامی نظام¬های فردی و اجتماعی را در بر می¬گرفت. نظام¬های فکری، عرفانی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، قضایی، حقوقی و جزایی. دین برای تدمین همه این نیازها آماده شده و محتاج حمایت دیگران نبود. باور به #جامعیت دین و #پرباری متون دینی در تمامی سخنرانی¬ها و درس¬های خارج فقه و اصول و تفسیرش موج می-زد. در پاسخگویی به سوالات اولین دغدغه¬اش #استناد بود و اتکاء به حجت. در عقلی ترین مباحث کلامی یا ذوقی ترین گفت¬و¬گوهای عرفانی یا عرفی ترین مباحث اجتماعی تلاش می¬کرد تا پاسخ¬هایش بر #نظام_پاسخگویی مبتنی باشد که دین به او داده بود. زندگی فردی او جلوه¬ای عمیق از باورهای او بود؛ #زهد او فراتر از یک زندگی ساده با امکانات محقر بود؛ جلوه زهد و #عهده_داری او در دیون سنگینی نمودار می¬شد که برای حفظ و #حراست از زندگی #دیگران بر دوش می¬گرفت. #وسعت غریبی در معاشران او بود که از #ظرفیت و #ظرافت بسیار او خبر می¬داد و در شب¬های #بیدار، #زمزمه های بسیار و #زیارت های مکررش ریشه داشت؛ زیارت¬های ماهیانه¬ی مشهد رضوی که در همین راه به سال 1378 به دیدار محبوبش شتافت.» روحش شاد با ذکر یک صلوات🤲 📗سلوک اخلاقی – طرح¬های برگرفته از کتاب و سنت – #امیر_غنوی، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ ص 199 🌷🇮🇷🌷

📌 سیمای دین‌داری در دو سال گذشته! 🖋 با استناد به سنجش مولفه‌های مختلف در پیمایش های بینا می‌توان گفت بخش قابل توجهی از جامعه‌ی ایران دین‌دار هستند. با این حال مقایسه دو پیمایش پیرامون «سنجش وضعیت دین‌داری مردم» که یکی بعد از ماه رمضان 1399 و دیگری بعد از ماه رمضان 1401 انجام شده است نشان می دهد تعداد محدودی از شاخص‌ها تغییرات معناداری داشته‌اند. ⏱در این بازه زمانی حوادث خاصی اتفاق افتاده‌ که می تواند عامل ایت تغییرات باشد؛ از جمله همه‌گیری کرونا، مواجهه مدام جامعه با شبکه‌های اجتماعی به خصوص اینستا گرام و تغیییر دولت. براساس این پیمایش: 💡 در این دوسال، افراد با تحصیلات دانشگاهی بیشتر میزان اعتقاداتشان به معصومین 8درصد کاهش یافته است. 💡 اعتقاد به مهدویت بین افراد دارای تحصیلات بالا چهار و نیم درصد کاهش یافته است. 📊 طبق پیمایش های مذکور 15 درصد جامعه اصطلاحا بی‌دین‌اخلاق مدار هستند. (منظور آن دسته از مردم‌اند که به احکام فقهی کاملا پایبند نیستند ولی احکام اخلاقی مانند صداقت را رعایت می کنند.) تاثیر این افراد بر جامعه بیش از درصدشان است و می‌توانند حس مردم به بی‌دینی را عادی‌سازی کنند. 📉 مولفه موافقت با اسلام سیاسی در آخرین دهک دینداری به میزان قابل توجهی کاهش یافته و این گروه اجتماعی را مستعد بروز مخالف با جمهوری اسلامی کرده است؛ این درحالی است که چنین تغییرات بارزی، در دیگر بخش‌های جامعه (دهک یک تا نه) مشاهده نشده است. #گزارش_پیمایش #دین #بینا 🌐 صفحه معاونت راهبردی و توسعه راهبری سازمان تبلیغات اسلامی 🔰https://eitaa.com/ido_strategy

#اختصاصی | #پادکست 📻 روش تحلیل و نقد انیمیشن 🎙 مرحوم دکتر محمدحسین فرج نژاد 🔸در رسانه‌ها به صورت کلی دو مدل روش تحلیل داریم: روش تحلیل کمی، روش تحلیل کیفی. 🔹در روش تحقیقات کمی که مبتنی بر اثبات گرایی یا خرد گراییِ انتقادی راست است، پارادایمِ پوزیتیویستی بر روش تحلیل کمی حاکم است . ▫️از فرمول نمونه گیریِ تصادفی استفاده می‌شود. در واقع پژوهشگر در تحقیق خود از سه روش پوزیتیویسمِ اثبات گرا، تایید گرا و یا ابتال گرا استفاده می‌کند. 🔹 لذا با استفاده از روش‌های کمی که در کتاب‌های روش تحلیل رسانه‌ای هم ذکر شده به نتایج خوبی دست می‌یابند که کارآیی هم دارد. اما نه کارآییِ کامل. 🔸در روش‌های تحلیل کیفی فیلم‌های شاخص یا فیلم‌هایی که ذیلِ جریان خاص ساخته می‌شوند ( مثلا جریان فمینیستی) را انتخاب می‌کنید و با تحلیلِ مثلا دو فیلم جدی در این جریان به تحلیل‌های کیفی می‌رسید که ارزش بسیار جدی دارد و می‌توانید تحلیل‌های بعدیتان را هم روی اینها سوار کنید. 🔸تعداد روش‌های تحلیل کیفی بسیار زیاد است. کسانی که علاقه دارند در این زمینه اطلاعات کسب کنند، می‌توانند به کتاب «دین در سینمای شرق و غرب» مراجعه کنند. 📎تولید در رسانه فکرت #انیمیشن #سینما #دین ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ با ما در کانال "راهبری فرهنگ" همراه باشید. @rahbariefarhang

🔰 #یک_نکته_از_یک_جزء 🔻 #جزء_چهارم 💢 خوش اخلاقی 👌 رابطه #دین و #اخلاق #ابوترابی #صفایی‌حائری 🔹 برشی از سخنرانی #حجت_الاسلام_راجی در حرم مطهر رضوی #ماه_رمضان 🌷🇮🇷🌷

⭕️ تا وقتی فقط «ایرانی» بودیم، هرچه می‌گفتند، می‌گفتیم: «چشم» ولی وقتی #امام و #دین و #حسینیه به میدان آمد، هرچه ما می‌گفتیم آنها گفتند «چشم»! 🎥 خاطرۀ درس‌آموز آیت‌الله جوادی آملی از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ @Safir42 | سفیــــر۴۲