eitaa logo
محتوای تربیت دینی 🇵🇸 کودک و نوجوان
2هزار دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از حدیثنا
💠این‌که می‌گویند «فرزندان فتنه‌اند» یعنی چه؟ 🌿كانَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَخْطُبُ فَجَاءَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ع وَ عَلَيْهِمَا قَمِيصَانِ أَحْمَرَانِ يَمْشِيَانِ‏ وَ يَعْثُرَانِ‏ فَنَزَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنَ الْمِنْبَرَ فَحَمَلَهُمَا وَ وَضْعَهُمَا بَيْنَ يَدَيْهِ ثُمَّ قَالَ: «صَدَقَ اللَّهُ‏ «إِنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ» فَنَظَرْتُ إِلَى هَذَيْنِ الصَّبِيَّيْنِ يَمْشِيَانِ‏ وَ يَعْثُرَانِ‏ فَلَمْ أَصْبِرْ حَتَّى قَطَعْتُ حَدِيثِي وَ رَفَعْتُهُمَا.» 📚كشف الغمة، ج۱، ص۵۲۲ 🔷نقل شده است: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سخنرانی می‌کردند که امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) درحالی‌که پیراهن‌هایی قرمزرنگ به تن داشتند و [چون کوچک بودند، کمی] راه می‌رفتند و به زمین می‌افتادند، (جلو) آمدند. 🔹رسول خدا از منبر پایین آمدند، آن‌دو را بغل کردند و مقابل خود قرار دادند. 🔶سپس فرمودند: 🔸«خداوند راست گفته است که: «إِنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ»؛ «اموال و فرزندان شما، فقط فتنه هستند.» [تغابن:۱۵] 🔸نگاهم به این دو کودک افتاد که راه می‌رفتند و به زمین می‌افتادند. پس طاقت نیاوردم؛ سخنم را قطع کردم و آن‌دو را از زمین بلند کردم.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️خداوند (عزّوجلّ) در آیه‌ی دیگری فرموده است: 🔅«الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَةُ الْحَياةِ الدُّنْيا»؛ «مال و فرزندان زینتِ حیات دنیوی هستند.» [کهف:۴۶] 🔺به همین خاطر است که مال و فرزند برای انسان «فتنه» هستند. 👈«فتنه»؛ یعنی آزمایشی سختی برای خالص شدن و پاک گشتن. وقتی می‌خواهند از سنگ طلا، طلای خالص به دست آورند، آن را در کوره‌ای داغ قرار می‌دهند تا طلای ناب از ناخالصی‌ها جدا شود. به این عمل «فَتْن» گویند. 👌البته این‌که مال و فرزند، فتنه هستند، به این معنا نیست که باید از آن‌ها دوری کرد و به آن‌ها بی‌اعتنا نمود؛ همان‌طور که در رفتار رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هم می‌بینیم که نسبت به فرزندانشان مهری سرشار داشته‌اند (چنان‌که نسبت به همه مخلوقات پروردگار، مهربان بوده‌اند.) 🔺بلکه مال و فرزند، به‌خاطر شیرینی‌ها و جاذبه‌های ذاتی‌شان (این‌که زینتِ زندگی دنیا هستند)، این قابلیت را دارند که ابزار آزمایشی سخت برای انسان باشند. 👈پس می‌توانیم در عین حال که به فرزندانمان علاقه داریم و مهر می‌ورزیم، مراقب باشیم محبتمان به آن‌ها را بر دستورات خداوند مقدم نداریم و آخرتمان را فدای دنیایمان نکنیم، بلکه محبتمان به آن‌ها را در مسیر امر الهی قرار دهیم. 👌هنر مؤمن، رعایت این ظرافت‌ها و حرکت بر روی این مرزهاست. اگر در دنیا توانستیم بر این مرزها حرکت کنیم، در آخرت نیز خواهیم توانست از پل باریک صراط عبور نماییم، إن‌شاءالله. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
هدایت شده از حدیثنا
👌نکته‌ای مهم در باب اهمیت توجه فوری به نیازهای کودک 🌿...عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: «صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ ص بِالنَّاسِ الظُّهْرَ فَخَفَّفَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ الْأَخِيرَتَيْنِ فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ لَهُ النَّاسُ: هَلْ حَدَثَ فِي الصَّلَاةِ حَدَثٌ؟ قَالَ: «وَ مَا ذَاكَ؟» قَالُوا: خَفَّفْتَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ الْأَخِيرَتَيْنِ فَقَالَ لَهُمْ: «أَمَا سَمِعْتُمْ صُرَاخَ‏ الصَّبِيِ‏.»» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۸ 🌿از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🍃«(روزی) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نماز ظهر را بر مردم امامت کردند. ایشان دو رکعت آخر را مختصر (و سریع) خواندند. 🔷وقتی نمازشان را تمام کردند، مردم به ایشان عرض کردند: 🔹آیا حین نماز اتفاقی رخ داد؟ 🔶حضرت فرمودند: 🔸«چه‌طور مگر؟!» 🔷عرض کردند: 🔹دو رکعت آخر را مختصر خواندید. 🔶به آنان فرمودند: 🔸«مگر صدای فریاد آن کودک را نشنیدید؟!»» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنْ عَمَّارٍ اَلسَّابَاطِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: «لاَ بَأْسَ أَنْ تَحْمِلَ اَلْمَرْأَةُ صَبِيَّهَا وَ هِيَ تُصَلِّي أَوْ تُرْضِعَهُ وَ هِيَ تَتَشَهَّدُ.» 📚تهذيب‌الأحكام، ج‏۲، ص۳۳۰ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«اشکالی ندارد که زن در حال نماز، کودکش را بغل گیرد یا در حال تشهد، او را شیر دهد.» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿...وَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَرْأَةِ تَكُونُ فِي صَلَاةٍ فَرِيضَةٍ وَ وَلَدُهَا إِلَى جَنْبِهَا فَيَبْكِي وَ هِيَ قَاعِدَةٌ هَلْ‏ يَصْلُحُ‏ لَهَا أَنْ تَنَاوَلَهُ فَتُقْعِدَهُ فِي حَجْرِهَا تُسْكِتَهُ أَوْ تُرْضِعَهُ. قَالَ: «لَا بَأْسَ.» 📚مسائل‌علي‌بن‌جعفر، ص۱۶۵ 🔷از علی‌بن‌جعفر، برادر امام کاظم (علیهم‌السلام) نقل شده است: 🔹از ایشان در مورد زنی که در حال خواندن نمازِ واجب است و فرزندش کنارش است پرسیدم که اگر ناگهان گریه کند، درحالی‌که مادرش نشسته است، آیا درست است که او را بغل گیرد، بر دامنش بنشاند و آرامش کند یا به او شیر دهد؟ 🔶حضرت فرمودند: 🔸«اشکالی ندارد.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️احتمالاً حدیث اول را بارها شنیده‌اید، اما محل تأمل است که چرا رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به‌خاطر گریه و زاری یک کودک، از نماز به روال همیشگی دست کشیدند و نماز مؤمنان کثیری که در نمازشان حاضر بودند را کوتاه‌تر کردند؟ 🔺کودک نیازهایی دارد که وقتی نمی‌تواند آن‌ها را از طریق کلام به والدینش منتقل کند، به گریه متوسل می‌شود. کودک مذکور در این حدیث، یا نوزاد بوده و زبان باز نکرده بوده، و یا چون پدر یا مادرش در حال نماز بوده‌اند و جوابش را نمی‌داده‌اند، نمی‌توانسته ارتباط کلامی برقرار کند. 🔺توصیه این است که هرچه سریع‌تر باید به گریه کودک توجه کرد؛ نیازش را برطرف نمود یا حواسش را پرت کرد تا از این بی‌تابی رها شود. حتی بهتر است قبل از این‌که کار به گریه بکشد، نیازش پیش‌بینی شود و برطرف گردد. 🔺البته این توصیه، به این معنا نیست که اسیر خواسته‌های نابه‌جا و آسیب‌آفرین کودکان شویم و او را بدعادت کنیم یا در معرض آسیب قرار دهیم، اما این هم تصور غلطی است که اگر به گریه نوزاد فوراً عکس‌العمل نشان دهیم، متوقع بار می‌آید و یاد می‌گیرد با این روش از والدین سوءاستفاده کند! 🔺یکی از اساتید از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت می‌کردند که: وقتی انسان کودک نابالغش گریه می‌کند، اگر به‌نحوی کودک را راضی کند تا آرام شود، خداوند نیز از زمین‌های بهشت آن‌قدر به او می‌دهد تا راضی شود. (نقل به مضمون) 🔺بعضی پژوهش‌گران نیز برای بی‌توجهی به گریه کودک، آسیب‌هایی برشمرده‌اند؛ از جمله: «عصبی شدن کودک»، «اختلال در سیستم ارتباطی و کاهش رابطه عاطفی میان کودک و والدین»، «تقویت حس بی‌اعتمادی نسبت به والدین»، «ایجاد احساس گناه در والدین» (به‌خاطر پاسخ ندادن به گریه‌های فرزند). 👌به‌هرحال (چنان‌چه در مطلب پیشین نیز ذکر شد) کودک، والدینش را روزی‌رسان و تنها تکیه‌گاه خود می‌پندارد و اگر قطع امید او از آن‌ها آسیب‌های خطرناکی در پی خواهد داشت که در همان مطلب به آن اشاره شد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«استقلال فرزندان» چه نقشی در تربیت آن ها دارد؟ 🔹گرچه شدید و به ، ایجاب مى کند او را همواره در کنار خود نگه دارند، ولى پیدا است فلسفه این محبت از نظر قانون آفرینش، همان بى دریغ از فرزند به هنگام نیاز به آن است، روى همین جهت، در سنین بالاتر باید این حمایت را کم کرد، و به فرزند اجازه داد به سوى در زندگى گام بردارد؛ زیرا اگر همچون یک نهال نورس براى همیشه در سایه یک درخت تنومند قرار گیرد، رشد و نمو لازم را نخواهد یافت. 🔹شاید، به همین دلیل بود که (علیه السلام) در برابر پیشنهاد فرزندان با تمام علاقه اى که به (عليه السلام) داشت، حاضر شد او را از خود جدا کند، و به خارج شهر بفرستد، گرچه این امر، بر حضرت یعقوب (عليه السلام) بسیار سنگین بود، اما مصلحت یوسف (عليه السلام) و رشد و نمو مستقل او ایجاب مى کرد تدریجاً اجازه دهد، او دور از پدر ساعت ها و روزهایی را به سر برد. این یک است که: بسیارى از و از آن غفلت دارند و به اصطلاح فرزندان خود را «عزیز دردانه» پرورش مى دهند، آنچنان که هرگز قادر نیستند، بیرون از چتر حمایت پدر و مادر زندگى داشته باشند. 🔹چنین افرادى در برابر یک به زانو در مى آیند، و آنها را بر زمین مى زند. و باز به همین دلیل است که بسیارى از شخصیت هاى بزرگ کسانى بودند که در کودکى، پدر و مادر را از دست دادند، و به صورت و در میان انبوه مشکلات پرورش یافتند. مهم این است که، به این مسأله مهم تربیتى توجه داشته باشند، و مانع از آن نشود که آنها خود را باز یابند. جالب این است که: این مسأله به طور غریزى درباره بعضى از دیده شده است، 🔹اینکه، مثلاً جوجه ها در آغاز در زیر بال و پر قرار مى گیرند، و مادر چون جان شیرین در برابر هر حادثه اى از آنها دفاع مى کند. اما کمى که بزرگتر شدند، مادر نه تنها خود را از آنها برمى‌دارد، بلکه اگر به سراغ او بیایند، با نوک خود آنها را به شدت مى راند، یعنى بروید و راه و رسم را بیاموزید، تا کى مى خواهید و غیر مستقل زندگى کنید؟ شما هم براى خود کسى هستید؟!. ولى، این موضوع هرگز با مسأله پیوند خویشاوندى و حفظ و منافات ندارد، بلکه محبتى است عمیق و پیوندى است حساب شده بر اساس مصالح هر دو طرف. 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ سی و سوم، ج ۹، ص ۴۰۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از باور
✍آیت الله حائری شیرازی 🪴 و ، دو بالی هستند که با آن می‌کند. 🪴 انسان در زندگی‌اش هم به محبت نیاز دارد و هم به احترام. محبت برای بچه مثل آب است برای چیزی که می‌خواهیم از آن، چیزِ سخت درست کنیم. چطور شکر را تبدیل به نبات می‌کنیم؟ اگر بخواهید شکر یا خاک قند را که گَرد است، به نباتی که صُلب است تبدیل کنید، چکار می‌کنید؟ اوّل شکر را در آب حل می‌کنید و شیرۀ شکر غلیظ درست می‌کنید. بعد این شیره را می‌ریزید توی ظرفی که نخی در وسطش هست. این شیره دور نخ جمع می‌شود و می‌شود دانه‌های نبات. پس صُلب شدن نبات در نتیجۀ آبی است که به شکر تزریق می‌کنیم. 🪴 در سنگ‌ها هم همین‌طور است. سنگ‌ها وقتی که آب می‌خورند، بلور سختی پیدا می‌کنند. محبت هم برای انسان مثل آب دادن به شکر برای درست کردن نبات است. و که به بچه‌هایشان محبت نمی‌کنند، بچه‌هایشان چیز خوبی نمی‌شوند، صُلب نمی‌شوند، نمی‌شوند. 🪴احترام و محبت، می‌دهد؛ اما تحقیر، موجب بخار شدن آب‌ها می‌شود. آب را که از سنگ گچ بگیری، پودر می‌شود. ┄┄┅┅┅🍃🌸🍃┅┅┅┄┄ 🌱 برای ارتباط با ما، اینجا هستیم: 🤝 : @adminbavar 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔@Bavar_tarbiat 📌 📚| جلد سوم صفحه ۲۳۵
46.31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎙آیت الله حائری شیرازی(ره) 🪴چرا شما یک‌ چیزی میگویید که وقتی به بچه می‌دهید برنجد؟ این به خاطر این است که او را بار آوردید. بچه باید بار بیاید و راهش هم زدن نیست، اذیت کردن نیست، گوش مالی دادن نیست؛ راهش پیچ محبت را شل و سفت کردن است، فتیله‌ محبت را بالا و پایین کنید. 🪴 وقتی خوب می‌درخشد یک‌خرده محبت کنید، نه زیاد. شما خیلی بچه‌ات دوست می‌داری، دلیل ندارد که دم‌به‌دم در بغلش بگیری. خیلی او را دوست داری، دلیل ندارد او را مرتباً ببوسی. 🪴محبتتان قیمتی است، با زیاد کردن او ارزانش نکنید. به هم سفارش کنید. باید حساب داشته باشد. بوسیدن باید حساب داشته باشد. در بغل فشردن باید حساب داشته باشد.
وقتی کاری نکرده که مستوجب محبت است، خرجش نکن. وقتی کرد، خرجش کن.
┄┄┅┅┅🍃🌸🍃┅┅┅┄┄ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat 📌 🎞
هدایت شده از باور
✍ آیت الله حائری شیرازی(ره) 🪴 اهل‌بیت(ع) از ابتدای ازدواج یا فرزنددار شدن، کار بزرگی می‌کردند و آن «» بود... ظرفیت‌سازی یعنی اینکه این بچه طوری تربیت شود که حتی اگر در حال خطبه خواندنِ جدش، روی گردن او سوار شود، ظرفیتش را داشته باشد و مغرور و بی‌ادب نشود... 🪴 به حدیث کساء نگاه کنید...نوه که به مادر می‌گویند: «اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّاهُ!» مادر می‌گوید: «وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَةَ عَیْنی وَ ثَمَرَةَ فُؤادی!» این رابطه بهشتی‌ها با هم است. این برای ما که با بچه‌هایمان این‌طور رفتار کنیم... 🪴 یک در تربیت هست و آن اینکه پدر و مادر باید به بچه معرفتی بدهند که وقتی باران محبت بر او می‌ریزد، تبدیل به سیل نشود... 🪴 اگر از اول محبت را به بچه بچشانند تا جذب محبت داشته باشد، وقتی که محبت دید، و ننر نمی‌شود. این لوس شدن به دلیل آن است که محبت برایش غذای غیرعادت است. 🪴 اگر بچه را کنی و به او تشر بزنی و بعد به او محبت کنی، این محبت برایش غذای غیرعادت است و آن را برمی‌گرداند و استفراغ می‌کند. باید به بچه، آرام آرام محبت بدهی تا کم کم بتواند محبت‌پذیر شود... 🪴 خیلی کار می‌خواهد که آدم به بچه‌اش بگوید: نور چشم من و بچه‌اش نشود. ┄┄┅┅┅🍃🌸🍃┅┅┅┄┄ ☘ 📌 📚 | جلد چهارم صفحه ۱۷۵ الی ۱۸۰ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat