حتی اینطوری‌هم نیست که بگی باشه آقا، معترضه دیگه، اعتراض داشتن و ناراضی بودن کاملا منطقیه منم تو شرایط دارم کم‌کم اپوزیسیون میشم. ولی اصلا مبحثِ استوریا کاملا ابرازِ وفاداری با یک تفکرِ مریضه.

این تفکر واقعا مریضه. یعنی من هرچی فکر میکنم و می‌چینم، به این نتیجه می‌رسم که دور از عقله این تفکر. در شرایط فعلی بازگشت به اون اتفاقات یا شاید بهتره بگم اتفاقاتِ دروغین، اصلا تو مغزم منطقی نیست. انگار یه دلخوشیِ پفکی که توهمِ مبارز بودن میده..

وقت‌هایی که ممدحسن داره از خنده کَف اتاق ریسه میره، حس میکنم زندگی هنوز قابلیتِ ادامه دادن داره : ).

دنیایی که تو ذهنمه و من توش زیست میکنم اینقدر بی نقصه که گاهی دلم نمیخواد به هیچ قیمتی ازش بیام بیرون و زندگی حقیقی رو در آغوش بگیرم.

📪 پیام جدید https://eitaa.com/86610524/637 درسته ولی همینکه با همچین عقایدی میان صدا و سیما خودش یجورایی خیانته #دایگو

چرا خیانته؟ این آدم‌ها هرکدومشون که قبول شدن حتی اونایی که تفکر سیاسی متفاوتی دارن، از مصاحبه عقیدتیِ دانشگاه رد شدن و حداقل یک پیشینه‌یِ مذهبیِ خیلی کوچیک دارن. اینا همشون جز یه قشری از همین جامعه‌ای هستن که صدا و سیما رسانه‌یِ ملیشه. چرا نباید بیان؟ چرا نباید تو دانشگاهِ دولتی درس بخونن؟ شاید دغدغه داشته باشن اصلا. شاید اگر دغدغه‌شون رو ابراز کنن و مَجال ابراز داشته باشن، در آینده آدم‌های متفاوتی بشن. دقیقا صدا و سیما الان مخاطب نداره بخاطر همین تفکر : ).

خواه یا ناخواه این آدم‌های تو خیابون مَردُم هستند. حتی اگر اشتباه میکنن، حتی اگر راهو کج رفتن و هزارتا حتی‌ دیگه. اینجوری که این تفکرِ شما پیش میره کم‌کم مخاطبِ صدا و سیما فقط میشن بچه‌ حزب اللهی‌ها (هرچند که الانم تقریبا همینطوره).

چند وقته، در واقع شاید از زمانِ امتحان‌ها احساس میکنم به خاطرِ استفاده زیاد از اینستا و اکسپلور گردی بیش‌از حد قدرتِ تمرکز کردن از سلب شده. اون شب سر امتحان جامعه شناسی، من میفهمیدم تو کتاب چی نوشته، ولی نمیتونستم سه تا خط پشتِ هم بخونم. انگار ته ذهنم اینطوری بود که باید بزنم ویدئویِ بعدی. و این فاجعه‌است. نتیجه‌گیری: مجازی روبندازید دور. هرچیزی جایِ مجازی بذارید مفیدتره.

امشب‌هم دعا بفرمایید، بیشتر.

از صفحه چتم با زهرا، مخصوصا آخرِ شبا، قشنگ بیست بیست و پنج سال حبس در میاد.

وقتی میگم قبلاً همیشه چیز بهتر بود، کاش برگردم عقب، منظورم چند سال پیش نیست حتی، منظورم همین چند ماهِ پیشه. به همینم راضیم.

کاش اطرافیانم بیان شهادت بدن که من واقعا دلقکِ خوبیم. این تنها کاریه که توش خوبم.