داستانِ من داستان یه نفره که کسی جدیش نمیگیره همین.

- من.. داشتم.. یه واکنش عجیب میدادم.. حانیه هلم داد.. گفت خفه شو یتسکسنشگشششش (خنده بسیار زیاد) * دارم فکر میکنم چرا شبیه قاتلای انیمه‌ای داشت میخندید؟ (سپس اداشو در میاره) - ... + ... (دوباره خنده بسیار زیاد) + ولی خیلی صداش نزدیک بود.. - از جلوهم خیلی وحشتناک بود تو ندیدی وای

- آره داشتم میگفتم، بعد خیلی عجیب شده بود، ازش پرسیدم شما آقای فلانی هستین؟ بعد- + وایسا وایسا نورا، تو ازش پرسیدم شما آقای فلانی هستین؟ - آره و اونم با تعجب گفت بله، و من ازش پرسیدم خوبین؟ + واااااای نورا استاد مکالمه‌های رندووووممم - ولی میدونی، شبیه مرتضی پاشایی شده بود.. + ... - ...

- پسرای دانشکده ما متشخصن.. + چی‌چی؟ پسرای دانشکده شما متشخصا؟ - بله پس چی، همین آقای فلانی.. لابد پسرا شما خوبن؟ + پسرای ما که گلن - ولی کمن، پسرای ما زیادن و گلن. + آقای فلانی گله؟ - ... + آقای بهمانی چی؟ -... دلیل نمیشه، استثنا بلاخره وجود داره.

- بچه‌ها من خیلی از کسایی که با چشم غره نگاه میکنن بدم میاد. + من با چشم غره نگاه میکنم نه؟ -... آره فکر کنم + دست خودم نیست واقعا ترنزیشن چشامه.. ' ترنزیشن چیه وایایوساستشحشنشن * بچه‌ها.. من وقتی یکی رو نگاه میکنم چشام چپ میشه؟ ^ (درحال تست اینکه اگر یکی موقع نگاه کردن چشاش چپ شه چه شکلی میشه) سلااام .... (منفجر شدنِ محیط)

یکشنبه‌ها به طور کلی خوب نیستن و خوش نمیگذرن همیشه. ولی دیروز یک یکشنبه معمولی نبود. یه یکشنبه بود با کُلی داستان، و کُلی آدمی که میشه نگاهشون کرد و گفت خدایا مچکرم.

همین خاطره‌های کوچیک و جالبه که باعث میشه، بتونم همچنان زندگی رو ادامه بدم.

یکی از لذت‌بخش ترین کار‌های دنیا دعوا با ریحانه درباره دانشکده‌هامون (و محتویاتش)، جلو بقیه‌ست. واقعا حال میده.

وا کتکم بزنید برم سر درس و مشقم. این ترم مشروط میشم واقعا.

کاش می‌شد جای بقیه غصه خورد.

مغزم هر سی ثانیه یه بار: سالیانی دووووووور

وای وای وای منمممم