°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت29 #ترانه از ذوق سر از پا نمی شناختم و اومدم چیزی بگم که چیزی به کمرم خورد و صدای بلند و وحشیانه یه گربه اومد. از ترس از جا پریدم که خوردم به مهدی افتاد کامل حالت نشسته رو زمین و حلقه و جعبه اش از دستش توی حوزه اب افتاد. نموندم ببینم چی شد و به خودم اومدم جلوی در پذیرایی بودم. اب دهنمو قورت دادم و به گربه ای که حالا سر جای قبلی من وایساده بود نگاه کردم. قشنگ معلوم بود وحشی یه. یهویی پرید تو بغل مهدی جیغ بلند تری کشیدم. به شدت از گربه ترس داشتم. چشامو بستم و با دستام جلوی صورت مو گرفتم. الان صورت مهدی و خراش میندازه با دندون هاش گازش می گیره که در به شدت باز شد و یکی برم گردوند. چشامو با ترس باز کردم که دیدم فاطمه است. با گریه رفتم تو بغلش. بهت زده و هراسون گفت: - چیه چی شده کسی طوریش شده؟ هنوز صدای میو میو وحشی گربه می یومد. مهدی از اون ور داد زد: - فاطمه یه اب قند بده به ترانه خانوم بنده خدا سکته کرد از ترس . و از اون ور با گربه حرف زد: - بچه اروم باش چته بزار بهت غذا بدم محسن یکم گوشت بیار بده بهم لطفا. همون جا نشستم انگار جون از دست و پاهام رفته بود. فاطمه برام اب قند اورد و به خوردم داد. حس کردم جون به دست و پاهام برگشت. که صدای در اومد. مهدی همون طور که گربه دمبالش می رفت و هی پاچه اشو می گرفت رفت درو باز کرد و بعد کمی برگشت و گفت: - اقای مرادی بنده خدا فکر کرد چیزی مون شده اومد سر زد. وای همه رو زابرا کرده بودم. فاطمه هم جفتم نشست و گفت: - والا چنان ترانه جیغ زد فکر کردم می خواد بچه بیاره . خنده ام گرفت . محسن رفت سمت مهدی و گوشت و بهش داد. مهدی به گربه داد و خداروشکر ولش کرد خورد بعد هم دم شو گذاشت رو کول ش رفت. گربه هم گربه های قدیم این جدیدا خشن غذا گیر میارن. مهدی با همون لباسا رفت تو خورد و خم شد تو اب با دست رو زمین می کشید. برادر شوهر فاطمه رفت پیشش و گفت: - تواین سرما به دل اب زدی تو دیگه خیلی عاشقی دمبال چی می گردی؟ مهدی گفت: - حلقه داشتم از ترانه خاستگاری می کردم گربه اومد ترسید خورد بهم حلقه افتاد تو حوز داداش بیا پیداش کن کلی گشتم تا این پیدا کردم و چند ساله همه جا بردم تبرک ش کردم. فاطمه گفت: - خدا بهتون صبر بده مگه روز و ازتون گرفتن که نصف شب خاستگاری می کنی؟ من به حرف ش خندیدم و گفت: - داداشم کم دیونه بود زن ش هم از خودش بدتر. خنده ام بیشتر شد . مهدی گفت: - پیداش کردم خداروشکر. محسن زد به پشتش و گفت: - برو بزار دستش تا بگیریم بخوابیم صبح کار داریم. مهدی سری تکون داد و همون طور خیس اومد بالا و نشست روبروم دستمو جلو بردم که فاطمه گفت: - من می گم این دوتا امشب یه چیزی شونه! ترانه خانوم اون دست نه این دست. اون دستمو بردم و گفتم: - خوب من از کجا بدونم بار اولمه دارم ازدواج می کنم. فاطمه یکم نگاهم کرد و تازه فهمیدم چی گفتم. همه زدن زیر خنده. بلاخره مهدی حلقه رو دستم کرد و فاطمه گفت: - صلوات. همه بلند صلوات فرستادیم و مهدی گفت: - الان اقای مرادی بنده خدا می گه یه بار صدا جیغ شون میاد حالا دارن صلوات می فرستن فکر می کنه ما دیونه شدیم. ریز ریز خندیدیم . بقیه داخل رفتن منو و مهدی سر جامون نشسته بودیم. به حلقه نگاه کردم یه انگشتر مذهبی خوشکل که روش نوشته بود یا زینب. مهدی یه جعبه دیگه از جیب ش دراورد و گفت: - حلقه هامون ست ان امیدوارم خوشتون بیاد. و مال خودش رو هم نشونم داد ازش گرفتم و گفتم: - خودم میخوام دستت کنم. چشم سر به زیری گفت و دستش کردم. بلند شدم و گفتم: - یخ نزدی؟ لباسات خیسه. سری تکون داد و با مظلومیت گفت: - میشه برام از اتاقم لباس بیارید چون شما اونجا خوابید خوی نیست بیام. سری به نشونه مثبت تکون دادم و داخل رفتیم. یه زیر شلواری راحتی و پیراهن براش بردم گرفت و اروم طوری که بقیه بیدار نشن گفت: - دستتون طلا. توی اون یکی اتاق رفت تا عوض کنه. منم توی اتاق رفتم و سر جام دراز کشیدم که صدای تیک گوشیم بلند شد برداشتم بابا بود: - اون پسره خام ت کرده برگرد پیش من دخترم. یکم فکر کردم و نوشتم: - اخر هفته قراره عقد کنیم میاین؟ سریع جواب داد: - خودتو بدبخت نکن اون هیچی نداره کل زندگیش اندازه یه ماشین زیر پای تو نیست. هوفی کشیدم و نوشتم: - چرا همه چیو تو پول می بینید؟ انسانیت داره که شما نداری داشتی دختر تو با کمربند نمی زدی.

🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋 🦋☀️ 🦋 #ࢪمان√ 🌸دختࢪ‌عموۍ‌چآدࢪۍمن‌!🌸 #به_قلم_بانو ❄️ #قسمت29 #یاس داشتم ظرف ها رو جمع می کردم و پاشا هم که کمکی نکرد مستقیم رفت تو اتاق گرفت خابید. چرخی تو خونه زدم و به نظرم خیلی دلگیر بود. همش خودمو تصور می کردم که توی اون خونه باشیم و چقدر خوبه! ای کاش حداقل برم بیرون! توی اتاق رفتم و روی تخت نشستم. تخت بالا و پایین شد و پاشا تکونی خورد و گفت: - چقدر راه می ری بگیر بخواب. نالان گفتم: - خوابم نمیاد پاشا می شه می خوام برم بیرون. اخم کرد تو خواب و گفت: - بی خود بری باز یه بلایی سرت بیاد بگیر بخواب نمی خوابی هم برو بیرون بزار دو دقیقه استراحت کنم. از ساعت1 تا حالا که ساعت ۶ بود خواب بود و بازم بیدار نمی شد. بلند شدم و توی اشپزخونه رفتم. حداقل شام درست می کردم. مشغول پختن شام شدم و یه ساعت بعد پاشا بیدار شد تیپ زده اومد . حسابی از دست ش دلخور بودم شاید بیدار شد حداقل بریم بیرون حتما می خواد از دلم در بیاره. اما سر یخچال رفت و گفت: - رفیقام می خوان بیان دارن می خوای برو خونه مامانت اینا شاید شب بمون توهم بمون همون جا فقط شام اماده است؟ احساس کلفت داشتم تو خونه اش . بغض مو قورت دادم و گفتم: - یکم دیگه اماده می شه! باشه ای گفت و رفت بیرون. نفس های عمیقی کشیدم و تند تند پلک زدم تا اشکام نریزه. که با صدای چند پسر هول کردم و ملاقه از دستم افتاد توی قیمه و پاچید روی دستم. ایی ریزی گفتم و به زور جلوی خودمو گرفتم جیغ نکشم! سریع کهنه رو کشیدم روی دستم ولی خیلی سوز می داد! صدای پاشون نزدیک اشپزخونه می یومد. سریع پشت یخچال پنهون شدم چون حجاب نداشتم! اخه اینجوری میان تو خونه ادم؟ پاشا گفته بود که می خوان بیان نگفت اومدن! دعا دعا می کردم این سمت نیاد و از شامس بدم داشت می یومد سریخچال و از پاشا می پرسید خوراکی چی داریم! دیگه واقعا نزدیک شده بود و گفتم: - ببخشید اقا لطفا این سمت نیاین من حجاب ندارم می شه برید بیرون و پاشا رو صدا کنید؟ یهو خندید و گفت: - پاشا زن گرفتی؟ ما رو هم دعوت می کردی نکنه دوست دخترته؟ به صداش که می خوره خیلی ناز باشه . بعد رو به من گفت: - حالا بیا بیرون خانوم کوچولو ببینمتون چهار موی سر و این چیزا و زیبایی ها نیاز به حجاب نداره که. خدایا این دیگه کیه! داشت نزدیک می شد که بلند جیغ کشیدم: - پاشآآااااااآ. یه قدم مونده بود تا منو ببینه که پاشا رسید و کشیدش عقب و داد کشید: - هوی چیکار می کنی! مگه بهت نمی گه نیا! رفیق ش گفت: - خوب بابا انگار چیه حالا! پاشا چادر مو و روسری مو انداخت سمتم. گریه ام گرفته بو‌د! یکم فقط تا گناه فاصله داشتم سریع پوشیدم. بیرون اومدم و خواستم بگذرم که پاشا گفت: - گریه کردی بیینمت کجا. بقیه رفیق هاشم اومدن تو اشپزخونه. بازومو که گرفته بود از دستش کشیدم و یکی محکم کوبیدم توی گوشش و جیغ کشیدم: - بمونم اینجا؟ بمونم تو خونه ای که صد تا بی شرف مثل امثال تو و این رفیق هات رفت و امد دارن ذره ای ناموس حالیشون نمی شه! تو اگه یه جو غیرتت تو وجود بود الان رفیق تو زیر مشت و لگد گرفته بودی .. که دستش بالا رفت و کشیده ی محکمی حواله ی صورتم کرد. ناباور دستمو روی صورتم گذاشتم و نگاهش کردم! و سرم داد کشید: - یه بار دیگه دهنتو وا کنی و اراجیف بارم کنی دندون هاتو تو دهنت خورد می کنم! حواست باشه چی می گی گمشو از جلوی چشام. عقب عقب رفتم و گفتم: - بی شرف! بی شرف! بی شرف! توی اتاق رفتم و پول کاپشن چیزای لازمم رو برداشتم ریختم تو کوله ام و زدم بیرون. حتا نمی خواستم دیگه ببینمش! می خواستم جایی برم که چشمم به چشمش نخوره! هنوز جای دستش روی پوستم گز گز می کرد و مطمعنم رد ش می موند!

🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊 🕊🌹 🕊 ࢪمآن↻⇦ 💜جبهہ‌ۍ‌ عآشقۍ💜 #بہ_قلم_بانو #قسمت29 #زینب #دو روز بعد با کمیل داشتیم قالی ها رو پایین میاوردیم تا ببریم پهن کنیم. دو طرف قالی رو گرفتیم و توی پذیرایی پهن کردیم. محمد چهار دست و پا اومد روش و نشست و دست زد. لبخندی به این ذوق ش زدیم و بقیه چیزا رو هم پهن کردیم. محمد پتو ها رو مرتب کرد و توی اتاق چید منم لباس ها رو جمع کردم توی کمد چیدم. در خونه زده شد و صدای همهمه همه جا پیچید. نگران سریع محمد و بغل کردم و چادر مو سرم کردم . کمیل درو باز کرد چند تا از رفیق هاش بودن که خبر دادن جنگ تمام شده. از خوشحالی نزدیک بود پس بیفتم. سریع سجده شکر رفتم و کمیل محمد و بغل کرد و بوسید . بلاخره همت جوون های ما شجاعت شون دلیر بودن شون نتیجه شد در برابر این دشمن ها و بدون اینکه یک وجب حتی یک وجب از خاک مون سرزمین مون رو بدیم جنگ تمام شد. حالا تمام مادران و خانواده شهدا به بچه ها شون افتخار می کردن که با دادن جون شون موجب ازادی و سر بلندی کشور شدن. شرینی پخش می کردن و همه خوشحال بودن. با چند تا از همسایه ها اشنا شدم و خوشحالی مونو با هم تقسیم کردیم. اکرم خانوم گفت: - دخترم قشنگم تو مال این کوچه ای؟تا حالا ندیدمت. سری تکون دادم و گفتم: - بعله دو تا خونه اون ور تر کلا ۴ روزه اومدیم. متعجب نگاهم کرد و گفت: - کرایه کردین؟ سری به عنوان نه تکون دادم و گفتم: - مال پدر شوهرم بوده ارث رسیده به شوهرم. همه اشون تعجب کردن و سمیه خانوم گفت: - یعنی شما عروس حاج ستار شهیدی؟ همسر اقا کمیل؟ سری تکون دادم و گفتم: - بعله. نسرین خانوم گفت: - والا چشم به راه بودیم شما کی ازدواج کردید؟بعد این همه مدت اومدید گل پسرتون چقدر قشنگه. لبخندی زدم و گفتم: - والا ما هنوز کاملا ازدواج نکردیم ماجرا ها داره محمد پسر واقعی مون نیست همه خانواده محمد توی جنگ شهید شدن منو و کمیل اونو به عنوان بچه خودمون قبول کردیم من بیش از حد به مادر محمد شباهت دارم محمد بجز من و کمیل توی بغل هیچکس نمی مونه! تا اومدن محمد و کمیل پیششون موندم. حدود یک ساعت شد اما نیومدن. برگشتم خونه و تا غروب خبری ازشون نشد نگران چادر مو سر کردم و خواستم از در خونه بزنم بیرون کمیل اومد اما محمدی باهاش نبود با چند نفر هم بود. دلم اشوب بود اشوب تر شد کمیل نگاهی بهم کرد و گفت: - سلام خانم. ترسیده گفتم: - چی شده محمدم کو؟ کمیل سرشو انداخت پایین و گفت: - نگران نباش رفتم مسجد محمد خواب ش برد گذاشتمش یه گوشه بخوابه یه کاری پیش اومد توی انبار بودم برگشتم محمد و نبود به خدا پیداش می کن.. یا امام حسین بلندی گفتم و جون و رمق از پاهام رفت و دو زانو خوردم زمین. توی سرم کوبیدم و زدم زیر گریه. کمیل سریع کنارم نشست و ترسیده گفت: - یا زهرا خانم چی شدی اروم باش پیدا می شه همه دارن دنبال ش می گردن اروم باش . هق زدم و با وحشت گفتم: - محمد می ترسه کمیل می ترسه اون پیش هیچکس نمی مونه وای بچه ام الان کجاست نکنه افتاده باشه توی چال و چوله ای وای منو ببر همون مسجد. سری تکون داد و سریع سوار ماشین شدیم. همسایه ها تمام با خبر شدن و همه اومدن بودن مسجد. با رسیدن به مسجد سریع از ماشین پیاده شدم که نزدیک بود بخورم زمین. دویدم تو و داد زدم: - محمد مامان محمدم کجایی مامان محمد. گریه می کردم و محمد و می خواستم. همه نالان و با دلسوزی نگاهم می کردن. وجب به وجب مسجد و گشتم اما نبود که نبود.

🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩 🎩❄️ 🎩 ࢪمآن✉➣⇩ 🧡عࢪوس‌ننہ‌ام‌می‌شۍ؟🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت29 #باران گوشیم زنگ خورد بی حوصله سرمو روی میز گذاشتم و دکمه اتصال و زدم که صدای یه دختری پیچید: - هوی دختره ی عجیب و غریب عوضی منو یادت میاد؟ سر بلند کردم صداش اشنا بود گفتم: - همون دختره ی بیشعور بی شخصیت نیستی که تو مدرسه حساب تو رسیدم؟ با خشم گفت: - بی شخصیت خودتی ببین من کارتو بی جواب نمی زارم اگه جرعت داری یه ساعت دیگه بیا میدون فوتبال خاکی توی جاماران تا حساب تو برسم. پوزخندی زدم و گفتم: - نه بابا؟خودت تنهایی؟ با حرص گفت: - رفقا هم هستن. خندیدم که بیشتر حرص ش در بیاد و گفتم: - خودم می دونستم اخه تنها که جرعت نداشتی حتی زنگ بهم بزنی بمون میام . قطع کردم بلند شدم که امیرعلی هم بلند شد و گفت: - کجا باز کجا؟ با حرص بهش نگاه کردم و گفتم: - به توچه؟ گفت: - ما الان همکاریم باید من بدونم. دست به کمر گفتم: - قرار شد کمکت کنم و در اضای کمک هم یه چیزایی بهم بدی دیگه یادم نمیاد چک کرده باشیم باهم که من هر جا برم هر کاری بکنم رو با تو هماهنگ کنم برو کنار یالا. لب زد: - مگه تو لاتی می خوای پاشی بری دعوا؟اون احمقه تو چی؟توهم احمقی؟ هوووفی کشیدم و گفتم: - من باید جواب این دختره رو بدم تو دلم مونده یه دل سیر کتک ش بزنم. خواستم درو باز کنم که امیرعلی تقریبا داد کشید: - اصلا تو زن منی تا من نگفتم حق نداری جایی بری. بهش نگاه کردم که جدی بهم نگاه می کرد. یهو پقی زدم زیر خنده. روی دلم خم شده بودم و می خندیدم. همه متعجب بهم نگاه می کردن. خوب که خندیدم گفتم: - اقا مثلا الان شدی اقا بالا سر؟یا غیرتی شدی روم؟بیخیآل عمو بیا برو اون ور می خوام برم من مامان و بابام تاحالا یه بار روم غیرتی نشدن حالا تو از راه نرسیده تازه یادت اومده من زن تم برو کنار سالم میام که به عملیاتت برسیم برو کنار. کنارش زدم و از در زدم بیرون. سوار ماشین شدم و سمت ادرسی که داده بود راه افتادم. تمام جاساز هامو چک کردم اوکی بود. وقتی رسیدم دختره با ۲ تا دختر دیگه و ۲ تا پسر توی میدون فوتبال بودن. با نیشخند نگاهم می کرد شاید فکر می کرد الان می رم و پیاده نمی شم! پیاده شدم و سمت شون رفتم که تعجب کردن. وایسادم جلوشون و گفتم: - جوجه لشکر کشی کردی؟ چشاش از عصبانیت دو دو می زد.

🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡 🧡🌱 📚ࢪمآن 🧡خیـــآل‌تــــــــــو🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت29 #غزال ارباب زاده ابرویی بالا انداخت و سری تکون داد. با محمد روی مبل نشستیم تا ارباب زاده اماده بشه. محمد همین جوری خیره نگاهم می کرد و چشم ازم برنمی داشت. ابرویی بالا انداختم و گفتم: - چی شده گل پسر؟ بهم تکیه داد و با دستاش بغلم کرد و گفت: - مامانی یعنی تو دیگه راستکی مامان من شدی?یعنی دیگه هیچوقت نمی ری؟ دستامو دورش حلقه کردم و گفتم: - معلومه که نمی رم عزیز دلم تا اخر عمرم پیش تو می مونم مگه مامان می تونه بچه اشو ول کنه بره؟ محمد بغض کرده گفت: - اره مامان واقعی من رفت اما من ناراحت نیستم خوب شد رفت اون منو اذیت می کرد من دوست دارم تو مامان واقعی واقعیم باشی هیچوقتم نری باشه؟ روی موهاشو بوسیدم و خواستم چیزی بگم که صدای ارباب زاده از پشت سرم بلند شد: - پسرم از امروز به بعد غزال مامان واقعی توعه نه اون زن و غزال هم قرار نیست جایی بره قراره همیشه مامان تو بمونه یه مامان واقعی پس نگران نباش. محمد از بغلم در اومد و رفت تو بغل باباش و گفت: - دوشت دارم بابایی خیلی خیلی خیلی زیاد که این مامان خوب و برام اوردی. بلند شدم و لبخندی به هر دوشون زدم. من که خودم نتونستم زندگی کنم و خیلی زود روی خوش زندگی با مرگ پدرم ازم گرفته شد حالا که اب از سر خودم گذشته حداقل می تونم مادری کنم برای بچه ای که هنوز فرصت ها داره برای زندگی و اون با عقده و حسرت مادر بزرگ نشه! سوار ماشین شدیم محمد ام سوار شد و روی پاهام نشست. همین که راه افتادیم محمد گفت: - بابایی؟ باباش پیچید توی خیابون اصلی و گفت: - جان پسرم؟ با حرف محمد چشام گشاد شد: - حالا که ازدواج کنید برای من ابجی یا داداشی میارین اره؟ من هم ابجی می خوام هم داداشی اخه داداشی می خوام باهام بازی کنه منم مراقبش باشم ابجی هم خیلی دوست دارم اخه نازه اگه مثل مامانی باشه. سرمو پایین انداختم وای خدا اصلا به این یه مورد فکر نکرده بودم! واقعا قراره من برای محمد خواهر و برادر بیارم؟ ارباب زاده نگاهی به من انداخت و در جواب محمد گفت: - اره عزیزم ولی باید یکم تو بزرگ تر بشی که بتونی از ابجی و داداشت مراقبت کنی و کمک مامانت باشی.

👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت29 #سارینا امروز قرار بود زهرا و فاطی بیان خونه دیدنم . تو اتاق نشسته بودم و داشتم مگس می پروندم و داشتم به اون روز که با سامیار توی اون ویلا تمرین می کردیم فکر می کردم. که یهو در اتاق باز شد و دو نفر پریدن تو گفتن پخخخخخخخخ. کم مونده بود جامو خیس کنم از ترس . با دهن ی که اندازه دهن گاو وا شده بود نگاهشون کردم هر چی فوش بلد بودم بهشون گفتم و هر چی دم دستم اومد پرت کردم سمت شون و خواستم گلدون و پرت کنم که گفتم: - نه این یادگاری امیره! داخل اومدن و زهرا گفت: - ای بابا اگه مریض تویی که از منم سالم تری . فاطی گفت: - بابا گفتن تیر خورده این خو انگار سگ گازش گرفته هار شده! با چشای ریز شده نگاهشون کردم و گفتم: - پا می شم چپ و راستتون می کنما! دوتاشون عین بز خندیدن و نشستن دو طرفم. زهرا دستاشو بهم کوبید و گفت: - ببین تاحالا جای تیر ندیدم وا کن دستتو ببینم فقط برای همین اومدم ذوق دارم بیینم چه شکلیه! با دهنی صاف شده نگاهش کردم که زهرا پقی زد زیر خنده و گفت: - واییی نگاه بیین ساری برا تو نیومده برا زخم اومده. چپ چپ نگاهشون کردم. یهو زهرا گفت: - حالا بگو بیینم چرا تیر خوردی نکنه مافیای چیزی هستی ما خبر نداریم؟ عملیات که تمام شده بود پس با هیجان شروع کردم تعریف کردن. فاطی با هیجان گوش می داد اما زهرا یه طوری بود نم چرا رفت تو خودش یهو زهرا گفت: - می گم بچه ها دوستم مهمونی گرفته فردا باهم بریم؟ سری تکون دادم و گفتم: - وای اره دلم پوسید بریم خرید؟ سری تکون دادن و سری لباس پوشیدم و راه افتادیم. اولین بوتیک فاطی عاشق یه لباس قرمزه شد و عین کش تنبون دست ما رو گرفت دنبال خودش کشید. یه عده پسر نشسته بودن دور هم و گل می گفتن و گل می شنیدن. با ورود ما نگاهشون خورد به ما و ساکت شدن. یکی شون بلند شد و گفت: - سلام بفرماید دخترا خوش اومدید. فاطی گفت: - از این لباس سایز32 دارین من پرو کنم؟ پسره گفت: - حتما الان میارم. زهرا هم باهاش رفت قسمت دخترونه اما من رفتم قسمت پسرونه کلا عاشق لباسای پسرونه بودم . نگاهی بهشون انداختم که یکی از پسرا گفت: - اینا که پسرونه ان دخترونه اون وره. نگاهی بهش انداختم و گفتم: - کور خودتی خودم می دونم. ابرویی بالا انداخت و دوستاش خندیدن. رو به فروشنده گفتم: - امم این تی شرت و بیار برام. سری تکون داد و با چوب اوردش پایین داد دستم. توی اینه گرفتم جلوی خودم اوکی بود. گذاشتم روی میز که در باز شد و محمد اومد داخل. متعجب بهش نگاه کردم اما انقدر اشفته بود انگار منو ندید و رو به پسره گفت: - یه شلوار پاکتی و پیراهن دکمه دار ساده می خوستم رنگ ابی. لباس پلیسی ش خونی بود. بهت زده گفتم: - محمد! بهم نگاه کرد و متعجب گفت: - سارینا اینجا چی کار می کنی؟ سمت س رفتم و گفتم: - این چیه روی لباست؟ خونه؟ سری تکون داد و گفت: - اره رفته بودیم امروز دنبال همون معلم ت که مواد می داد دست دخترا تفنگ باهاش بود بی هوا سامیار رو... قلبم ریخت کف پام و تقریبا جیغ کشیدم: - سامیارررر چی؟ متعجب لب زد: - تیر خورد تو کتف ش بیمارستانه! نزدیک بود بیفتم که محمد خیز برداشت گرفتمم و گفت: - چی شد سارینا بابا به خدا حالش خوبه چته تو. نفس راحتی کشیدم و گفتم: - کدوم بیمارستان؟ گفت: - همین که اینجاست بیمارستان خمین. سریع دویدم بیرون می دونستم کجاست از بلوار یکم پایین تر. سریع تاکسی گرفتم و رفتم اونجا. قلبم عین چی میزد نگران حال سامیار بودم خودمم حال خودمو نمی فهمیدم فقط نگران حال سامیار بودم. وارد بیمارستان شدم و رو به پرستار گفتم: - سلام سامیار رادمهر رو اوردن اینجا؟ نگاهی بهم انداخت و گفت: - بعله اتاق عمل هستن تیر ها رو در بیارن.. تقریبا جیغ کشیدم: - چیییی تیر ها؟ مگه چند تا بود؟ هر کی اون اطراف بود برگشت و بهم نگاه کرد پرستار ترسیده گفت: - اروم باش دختر دو تا بود دیگه یکی تو کتف شون یکی توی پاشون! انتهای راه رو. سریع با دو خودمو رسوندم که دیدم چند تا از سرهنگ ها اینجان . سمت همون سرهنگه رفتم که می شناختمش. چشاش گریون بود زدم زیر گریه. که سر بلند کرد و متعجب گفت: - سارینا دخترم تو اینجا چیکار می کنی؟

🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨ #ناحله #قسمت29 +ها یره تو کاری نداری؟بیا اینجا ب مو کمک کن . رفتم‌سمتشو _من آموزشِ تفحص ندیدما !! من مسئول هماهنگیم !! +ایراد نداره بیا پیش من یاد میگیری . باشه گفتمو رفتم‌کنارش رو خاک نشستم. اسمش سید مرتضی بود آروم با دستش با خاکا ور میرفت به منم میگف با دقت همین کارو کنم واگه چیز مشکوکی دیدم بهش بگم . کل روز به همین منوال گذشت . همه مشغول بودن تا اذان ظهر که برا نماز جماعت پاشدیم ‌. بعد از اینکه نماز خوندیم قرار شد من و محسن بریم غذاها رو بیاریم که همه ممانعت کردن و گفتن تا چیزی پیدا نکنن کسی نهار نمیخوره. دوباره همه رفتن سر کارشون و مشغول شدن . منم رفتم سمت سید مرتضی که فرمانده صدام زد ! +برو دوربین و از تو اتوبوس بگیر بیار چندتا عکس بگیر . با عجله حرکت کردم سمت اتوبوس . تا اتوبوس خیلی راه بود . بچه ها به خاطر قداسَت این منطقه اجازه ندادن راننده، اتوبوسو جلو تر از ورودی یادمان بیاره . راهِ زیادیو دوییدم . دوربینو گرفتم و دوباره همین راهو دوییدم تا بچه ها . از زوایای مختلف چندتا عکس گرفتم ‌ هوا دیگه غروب کرده بود . بچه ها هم برا اینکه دقت بالایِ کار کم نشه وسایلا رو جمع کرده بودن و حرکت کردن سمت اتوبوس! همه پکر بودیم . از ساعت ۷ تا ۶ این همه آدم این همه زحمت بی نتیجه . اما یه شور و شوق خاصی داشتیم و بی نتیجه موندن و پای بی لیاقتی گذاشتیم. وسط راه منو محسن از بچه ها جدا شدیم تا بریم و شام و نهار فردای بچه ها رو یه جا از آشپزخونه ای که قرار داد بسته بودن بگیریم. صبح با صدای اذان پاشدم !! با صمیمیتی که با بچه ها پیدا کرده بودیم بقیه روهم بیدار کردم که نمازشون قضا نشه. طلبه ی جمع جلو وایستاد و بقیه بهش اقتدا کردن . بعد نماز جماعت محسن رفت از نونوایی بغل حسینیه نون بگیره . ما هم‌تو همون فاصله سفره پهن کردیم و همون شامِ کبابِ دیشب که مونده بود و صبحانه ی دیروز و گذاشتیم وسط سفره و چایی دم کردیم تا محسن برسه . بچه ها خیلی خوب بودن. اکثرا متاهل بودن و مجردای جمع جز منو محسن دو نفر بودن . این دفعه عزممونو جزم‌کردیم وزودتر آماده رفتن شدیم که به اذن خدا ان شالله بتونیم چیزی پیدا کنیم. وسایلا رو جمع کردیم و نشستیم تو اتوبوس . طبق معمول بعد یه ساعت رسیدیم منطقه . تو راه هم هی نذر صلوات و زیارت عاشورا که یه معجزه ای بشه . به محض رسیدن، بچه ها ‌کارشونو شروع کردن . هر کسی نشست سر جای خودشو مشغول شد .... یازده روز از وقتی که اومدیم میگذشت و هنوز هیج خبری نبود ! بچه ها امشب به نیت روزه و با وضو بعد دعای توسل و روضه امام زمان خوابشون برد ‌ بعضی ها هم مث من بیدار بودن. تو این مدت چند باری با بابا و داداش علی و ریحانه صحبت کرده بودم. به ریحانه هم گفتم که با پولایی که براش گذاشتم برا عیدش لباس بخره! و یکم هم راجع به روح الله باهاش حرف زدم . همش از من گله داشت که چرا تو این شرایط ولش کردم . سه روزدیگه عقدش بود . تو این دو هفته چندباری با حضور زنداداش رفته بودن بیرون و باهم حرف زدن و تقریبا شناخت کافی پیدا کردن از هم‌. حتی پیش مشاور هم رفته بودن. از طرف دیگه ای هم از قبل میشناختن همو. خیلی مطمئن از ریحانه خواستم که فکر کنه و عجولانه تصمیم نگیره . با اینکه عادت داشتم ولی یه کوچولو دلم برا بابا تنگ شده بود . تاصبح با محسن و سید مرتضی و فرمانده نشستیم ‌و ذکر گفتیم . دم دمای صبح بود که بقیه خوابشون برد . با بطری آب معدنی بالا سرم وضو گرفتم و ایستادم برا نماز . دلم نمیخواست دست خالی برگردیم . حداقل اگه شده یه شهید ‌.. فقط یدونه... قبل اذان بچه ها رو بیدار کردم یه آبی چیزی بخورن فردا تو اون گرما نَمیرن از تشنگی که میخوان روزه بگیرن! نمازو به جماعت حاج احمد طلبه ی ۲۹ ساله ی گروه خوندیم روز سه شنبه روزآقا امام زمان بود نشستیم و دعای عهدم خوندیم و بعدش راهی منطقه شدیم . روزِ آخر موندنمون تو این شهر و این منطقه بود . بعدش باید برمیگشتیم تهران . همه ی چشم و امیدمون به امام زمان بود که ما رو دست خالی برنگردونه ... برا نماز ظهرو عصر پاشدیم و بعد خوندن دوباره همه مشغول شدن. منم دیگه تو این چند روز یاد گرفته بودم و با اجازه ی فرمانده کمک میکردم . بچه ها تو این چند روز خوب پیش رفته بودن . خیلی دیگه جلو رفته بودیم و تقریبا یک پنجم منطقه پاک سازی شده بود. تو حال و هوای خودم بودم و تو دلم‌مداحی میخوندم . بچه ها دیگه با زبون روزه نا نداشتن کار کنن . دیگه تقریبا همه چشما گریون شده بود که همزمان دو نفر داد زدن! +یا علیییییی!!الله اکبرررر بچه ها بیاین اینجااااا!!! با شنیدن این صدا همه دوییدن سمتشون و دورشون حلقه زدن بچه ها شهیدددد!!! . اینجاااا کانالههه بشینین همین جا با دقت .... همه نشستن . منم رو خاک زانو زدم و با دستم آروم خاکا رو کنار کشیدم‌.. ادامـــه دارد..! 🍃 'اللّٰھـم‌عجـݪ‌لولیڪ‌الفـࢪج🧡🍂'