°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت31 #ترانه با دیدن شاهرخ که مات و مبهوت مونده بود اخمی کردم و راه خودمو در پیش گرفتم. همه با بهت وایمیستادن و نگاهم می کردن! همون طور که مهدی گفته بود با اقتدار قدم برمی داشتم. مهدی در کلاس و باز کرد و وایساد اول من برم. داخل رفتم و پشت سرم اومد. برگشتم و گفتم: - میز اول بشینیم؟ سری تکون داد من میز اول و مهدی پشت سرم نشست. بچه ها مات و مبهوت خیره ام بودن. هم به من هم به مهدی چون می دونستن کار اونه! یکی از دخترا گفت: - ازدواج کردی؟ نگاه ش به حلقه توی دستم بود. سری تکون دادم به مهدی اشاره کرد یعنی با مهدی؟ منم سری به نشونه مثبت تکون دادم. تلفن مهدی زنگ خورد نگاهش کردم که بیرون رفت تا جواب بده. خیلی زود برگشت و کیف شو برداشت و با صدای ارومی گفت: - کلاس تمام شد برید خونه کار واجب برام پیش اومده شاید شب هم نتونم بیام. نگران بلند شدم و گفتم: - چیزی شده؟ سری به نشونه منفی تکون داد و گفت: - نه برگشتم می گم نگران نباشید. و با عجله از کلاس بیرون رفت. دلم بدجور اشوب شده بود. با استرس نشستم و چند نفری ازم سوال پرسیدن اما انقدر فکرم درگیر بود فقط سرمو تکون دادم براشون. استاد اومد و سلام نکرده بود که یکی از دانشجو ها که توی سالن دیده بودم با مهدی و بهم زل زده بود با هول و ولا اومد داخل و گفت: - کامرانی نیک سرشت تصادف کرد. چشام گرد شد. بلند شدم و با دو زدم بیرون. همه دم در دانشگاه جمع شده بودن. از ترس و استرس با شتاب می دویدم تا فقط ببینم چی شده! خدا کنه اشتباه کرده باشه و مهدی من نباشه. جمعیت و کنار زدم و با دیدن مهدی که بیهوش و زخمی افتاده بود جون از تنم رفت. خشک شده سر جام بهش نگاه می کردم. می ترسیدم! می ترسیدم بلایی که تو فکرم بود سرم اومده باشه. یکی از دانشجو ها نشست و دست گذاشت رو گردن ش و نبظ شو گرفت و گفت: - می زنه زنده است چی شد این امبولانس؟ جون از تنم رفت و بی رمق با زانو افتادم زمین و چنان محکم افتاده بودم خاک اطرافم بلند شد. سریع دورم حلقه زدن و از شدت شک و استرس لب م هم تکون نمی خورد! احساس می کردم نمی تونم حرف بزنم. نگاهم به پیراهن ش که پاره شده بود و دستش سابیده شده بود و خون ازش چکه می کرد افتاد! همین کافی بود تا چشام بسته بشه و روی دست دانشجو ها بیهوش بشم. با صدای چیک چیک ساعت چشامو باز کردم. اولین چیزی که دیدم سقف سفید بود و فهمیدم بیمارستانم. صورت فاطمه جلوم نقش بست. روی صورتم خم شده بود و گفت: - دورت بگردم بهوش اومدی؟ می شنوی صدامو؟ دلم نمی خواست حرف بزنم انگار لال شده بودم . اتفاقات مثل فیلم از جلوم رد شد! فقط بهش زل زدم و چشام پر از اشک شد و از گوشه های چشمم سرازیر شد. فهمید دردم چیه با نگرانی گفت: - به خدا مهدی خوبه فقط پاش شکسته . می ترسیدم دروغ بگه و بخواد دل منو خوش کنه. بازم لبم به گفتن حرفی باز نشد دریغ از یک تکون. پرستار کنارم سرم رو در اورد و گفت: - شک زده شده طبیعیه ببریدش همسر شو ببینه خوب می شه. نرگس کمکم کرد بشینم. درد بدی توی زانو هام جاری بود. اما الان مهم فقط دیدن مهدی بود.

🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋 🦋☀️ 🦋 #ࢪمان√ 🌸دختࢪ‌عموۍ‌چآدࢪۍمن‌!🌸 #به_قلم_بانو ❄️ #قسمت31 #یاس درو قفل کردم و چادر مو اویزون کردم . بدتر از همه این بود مدرسه نمی تونستم برم چون پاشا حتما اونجا کشیک می داد. یا فیروزه امارمو می رسوند. گوشی مو برداشتم. 101 بار زنگ زده بود. با کلی پیام! اول هاش با توپ و تشر و تهدید تهش افتاده بود به التماس و عزیزم! دوباره گوشی توی دستم لرزید. خاموش کردم گوشی رو. فردا باید یه خط می خریدم. اروم و قرار نداشت قلبم از شدت درد. بدجوری گاهی تیر می کشید و مطمعنم مشکل جدی بود! حتما باید دکتر می رفتم. وضو گرفتم و شروع کردم به نماز شب خوندن. بعد از نماز ارامش خاصی سراغ م اومد و به خدا توکل کردم و انقدر ذکر گفتم که همون کنار سجاده خوابم برد. کارم روز و شب شده بود مسجد رفتن نماز خوندن و مزار شهدا رفتن و یه جای دیگه می رفتم که پاشا پیدام نکنه! مدرسه هم که نمی تونستم برم توی شاد پیگیر بودم و چند باری مدیر مدرسه گفت برگردم و فهمیدم پاشا دست به دامن اونم شده! وقتی دیدم زیادی دارم اذیت می شم از گروه ها ترک دادم. هر جایی پاشا بود! چه روبیکا چه شاد چه واتساپ! داشتم صحبت های رهبر رو می دیدم که با خانواده های شهدای تروریستی شاهچراغ بود و و هر دقیقه اش زنگ می زد و هی فیلم قطع می شد! تا گوشی روشن می شد پشت سر هم مدام می زد. لباس نداشتم و فقط یه دست اورده بودم با خودم و شدیدا لباس نیاز داشتم. گوشی رو روشن کردم تا زنگ بزنم تاکسی که دوباره زنگ زدن ها شروع شد. همه زنگ می زدن یکی تهدید می کرد یکی سعی می کرد با نرمش خامم کنه! اما عمرا من برمی گشتم! سه هفته ای می شد که اینجا بودم و حتا پاشا به پلیس سپرده بود پیدام کنه! بین تماس های مکرر شون زنگ زدم اژانس بیاد. حسابی لاغر شده بودم و اصلا میل و اشتهایی به غذا نداشتم. این بلاتکلیفی زندگی بدجوری اذیتم می کرد! تازه عروسی که دو یه هفته از ازدواج ش نگذشته فراری شده از دست داماد به اصطلاح عاشق! لباس پوشیدم و دم در مسافرخونه منتظر شدم. تاکسی اومد و سوار شدم و رفتم پاساژ مروارید. لباسای اینجا می گفتن خوبه و همیشه دخترای فامیل می یومدن اینجا و می گفتن پاشا معرفی کرده اینجا رو. حداقل برای سرگرمی خوب بود. با دیدن یه مانتوی بلند خوب وارد بوتیک شدم و رو به فروشده گفتم: - اقا می شه اون مانتو رو بیارید؟ همون سایز. پسره و جفتیش سر بلند کردن و بهم نگاه کردن. یکم با تعجب نگاهم کردن و به اون یکی گفت بیاره. پسره نگاهی به گوشیش انداخت و بعد به من ! دوباره گوشیم زنگ خورد باز پاشا بود. جواب ندادم و مانتو رو اورد. نگاهی بهش انداختم و گفتم: - خوبه روسری ست ش رو دارید؟ دو تا پسر داخل اومدن و روی صندلی ها نشستن و به من نگاه کردن. با نگاه اول شناختمشون. این دوتا همون رفیق های پاشا بودن که اون روز توی خونه اومده بودن. مانتو رو روی میز انداختم و سمت در رفتم. که یکیش سریع جلوی در وایساد و اون یکی دکمه کرکره رو زد . با خشم گفتم: - اگه نرید کنار به پلیس زنگ می زنم. و نگاهی به همه اشون انداختم و پسره گفت: - ببین ابجی میدونم منو شناختی شایدم فکر می کنی من مثل توم الدنگ که اون روز باعث دعوا شد بی ناموسم! اما نه به خدا من خودم زن م چادری هست! حتا روی خودمم تاثیر گذاشته! من هیچ صدمه ای بهت نمی زنم کاری هم باهات ندارم فقط پاشا دیونه شده! من اولا خیلی بهش توپیدم و باهاش حرف زدم ولی وقتی وعضیت شو دیدم واقعا متوجه شدم عاشقته اما بلد نیست چطور رفتار کنه خواهش می کنم بهش فرصت بده نابود شده توی این یک ماه! زدم زیر گریه و گفتم: - توروخدا بگو درو باز کن من برم من نمی خوام برم پیش پاشا اون دروغ می گه عاشق من نیست هر بار یه طوری اذیتم می کنه توروخدا بگو درو باز کنه. سرشو انداخت پایین و گفت: - ندیدی پاشا رو. اون یکی گفت: - داره میاد نزدیکه. سمت در رفتم و هر چی به شیشه زدم کاری رو افاقه نکرد. نمی دونستم چیکار کنم.

🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩 🎩❄️ 🎩 ࢪمآن✉➣⇩ 🧡عࢪوس‌ننہ‌ام‌می‌شۍ؟🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت31 #باران امیرعلی با صدای ضعیفی گفت: - چی! چشامو بستم که بیهوش شدم. چشم که باز کردم توی یکی از اتاق های دیگه ی اردوگاه روی یه تخت که خیلی هم سفت بود دراز کشیده بودم. یه دختر هم کنار تخت بود و داشت سرمم رو تنظیم می کرد. وقتی دید چشام بازه لبخند زد و گفت: - بیدار شدی خانومی؟ با لحن مهربون‌ ش اخمام وا شد و گفتم: - اره . خواستم بشینم که شونه هامو گرفت و نزاشت خوابوندم و گفت: - کجا عزیزم تازه زخم تو بخیه کردم باید استراحت کنی. پوفی کشیدم و سری تکون دادم که گفت: - برمی گردم گلم باید سلامتی ت رو گذارش بدم سرگرد خیلی نگرانت بود. متعجب گفتم: - سرگرد کیه؟ بلند شد و چادر شو سرش کرد و گفت: - سرگرد طلوعی! و رفت بیرون. سرگرد طلوعی کیه دیگه؟بسم الله نشستم و سرم رو در اوردم انداختم کنار. زخمم یکم سوز می داد فقط. از در بیرون زدم و وارد اتاق جلسه شدم. همون دکتر داشت به امیرعلی گزارش می داد امیرعلی با دیدن من چشاش گرد شد و گفتم: - امیر علی بریم؟امشب که یادت نرفته. دکتره با صدام برگشت و با بهت نگاهم کرد و گفت:. - تو چطوری بلند شدی؟درد نداری؟ لباس مو مرتب کردم و گفتم: - نه مگه من سوسولم به خاطر یه چاقو درد داشته باشم. نگاهی به امیرعلی انداخت و گفت: - ایشون واقعا دختر هستن؟ امیرعلی سری تکون داد و دختره با تعجب نگاهم کرد که گفتم: - والا من که دخترم همچین از دختر بودن خوشم نمیاد یکم پسرونه بار اومدم. امیرعلی رو به دکتره گفت: - ممنون شما زحمت کشیدید می گم شما رو برسونن اردوگاه هاتون. دختره خواهش می کنمی گفت و قبل اینکه بره بیرون گفت: - خیلی خوشکلی عزیزم بیشتر مراقب خودت باش. ابرویی بالا انداختم و نیمچه لبخندی زدم. وقتی رفت رو به امیرعلی گفتم: - سرگرد طلوعی کیه می گن نگران من شده بود؟ امیرعلی دست به سینه نگاهم کرد و گفت: - من. گیج شدم و گفتم: - ها. دوباره گفتم: - پووف یادم رفت پسرعموم نیستی اوکی بریم؟ نشست و گفت: - چجوری چاقو خوردی؟ نشستم و گفتم: - بازجوییه؟ نه ای گفت. که گفتم: - وقتی رفتم اونجا اون دختره ی ترسو دوتا دختر دیگه با دوتا پسر دیگه با خودش اورده بود از من بزرگ تر بودن همه رو زدم اخرین پسره نامردی کرد حریف م نشد چاقو زد زدمش و بعد هم برگشتم همین. امیرعلی با خشم گفت: - این کارا چیه مگه تو لاتی؟مگه پسری؟ به همه اشون نگاهی انداختم و گفتم: - یعنی شماها که پسر این فقط می رین دعوا؟ یکی دیگه اشون که جوون تر بود گفت: - دعوا هایی مثل دعوای تو بچه بازیه کسی از ما نمی ره! ابرویی بالا انداختم و گفتم: - عجب!خوب منم بچه ام دارم بازی می کنم. امیرعلی گفت: - تو بچه ای؟ سری تکون دادم گفتم: - اره همش 17 سالمه. اون مردی که سن زیادی داشت و می خورد 50 سالش باشه و مقام ش از همه بالاتر بود لبخندی به روم زد و گفت: - من وقتی همسر مو عقد کردم 15 سالش بود وقتی هم سن تو بود یه بچه داشت و یکی رو هم باردار بود. چشمام گرد شد و با تعجب بهش نگاه کردم. یه نگاه به خودم کردم و گفتم: - واقعا به من می خوره بخوام دوتا بچه داشته باشم؟اصلا به من می خوره نامزد داشته باشم چه برسه به شوهر؟ امیرعلی گفت: - کارایی که تو می کنی و چیزایی که تو بلدی توی حرفه ی پلیسی اصلا نشون نمی ده که 17 سالته شاید به قد و قواره ات نخوره ولی از مغز و اخلاق خیلی بزرگ تر از سنتی پس باید کار هاتم در حد عقل ت باشه! دست به سینه نگاهش کردم و گفتم: - می دونی چرا عقل ام بزرگ تر از سنمه؟

🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡 🧡🌱 📚ࢪمآن 🧡خیـــآل‌تــــــــــو🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت31 #غزال روی یکی از صندلی ها که به بیرون دید داشت نشستیم و گارسون اومد و شایان برای محمد کباب سفارش داد برای خودش قیمه به من سوالی نگاه کرد که گفتم: - فرقی نمی کنه. سری تکون داد و برای منم قیمه سفارش داد. خیلی زود اوردن خواستم اول به محمد بدم که خودش تند تند شروع کرد به خوردن و گفتم: - اروم بخور مامان جان می پره تو گلوت. سری تکون داد و دوباره تند تند خورد. اصلا میلی به غذا نداشتم قاشق و برداشتم و فقط داشتم با غذا بازی می کردم. محمد بهم نگاه کرد و گفت: - مامانی چرا نمی خوری؟ شایان هم بهم نگاه کرد که لبخندی زدم و گفتم: - دارم می خورم عزیزم. سری تکون داد اما واقعا از گلوم نمی رفت پایین. محمد خیلی زود بلند شد و گفت می ره دست هاشو بشوره. بلند شدم و گفتم: - بیا مامانی خودم می برمت. نگاهم کردو گفت: - اخه مامانی نخوردی. بغلش کردم و گفتم: - سیر شدم عزیزم. سری تکون داد و از رستوران بیرون اومدیم یه تانکی اب بود که اول دست و صورت محمد رو شستم پایین گذاشتمش و گفتم: - خوب تا منم دست هامو بشورم مامانی. دستامو شستم برگشتم دیدم محمد نیست. سریع اطراف و نگاه کردم که دیدم داره می دوعه از جاده رد بشه بره سمت وسایل و یه ماشینی هم با سرعت از بالا داشت می یومد . جیغی کشیدم و دویدم سمت خیابون لحضه اخر به محمد رسیدم و هلش دادم سمت جلو که افتاد تو چمنا و ماشین ترمز کرد اما محکم خورد به سمت چپ بدنم و پام که باعث شد چند تا ملق بخورم و پایین تر توی جاده خاکی بیفتم. حس کردم نفس ام رفت. همه سریع از توی رستوران بیرون اومدن. ارباب زاده که انگار همه چیز و دیده بود دوید سمت محمد و بلندش کرد سالم بود خداروشکر. یه خانومی کمک کرد بشینم اروم حس می کردم گونه ام و پام خیسه!حتما خونی شده. بدنم درد گرفته بود و احساس کوفتگی بهم دست داد. ارباب زاده با سرعت این سمتم اومد جلوم وایساد و با داد گفت: - چرا حواست به محمد نبود،؟اگه یه ثانیه دیر تر رسیده بودی معلوم نبود چه بلایی سر پسرم بیاد شامس اوردی خودت گند تو جمع کردی و گرنه خودم اشو لاش ت می کردم. سرمو پایین انداختم و اشک هام سر خورد روی گونه هام. مردم با ترحم بهم نگاه می کردن. مگه مقصر من بودم،؟ چطور می تونه جلوی این همه ادم خورد ام کنه؟ محمد با دیدن گریه ی من بغض کرد و گفت: - مامانی دستامو شست گذاشتم پایین گفت بمونم دستاشو بشوره من گوش ندادم دویدم تو خیابون نمی دونستم ماشین میاد مامانی دوید منو نجات داد نزاشت ماشین بهم بخوره. یکی از مردم از منطقه گفت: - جوون برو خداروشکر کن زن به این فداکاری داری خودشو سپر بلای پسرت کرد و گرنه معلوم نبود چه بلایی سر پسرت می یومد. شایان که حالا فهمیده بود چی شده اخم هاش توی هم رفت لب زد: - بلند شو برو توی ماشین بریم دکتر. اشک هام با شدت بیشتری روی گونه ام ریخت دو تا خانوم بهم کمک کردن و بلند شدم اروم اروم سمت ماشین عقب نشستم. محمد هم کنارم نشست و بغض کرده بهم نگاه کرد. می ترسید دعواش کنم و جلو تر نمی یومد. دستامو براش باز کردم که خودشو انداخت توی بغلم. اشکام بیشتر روی صورتم ریخت. تاحالا اینطور تحقیر نشده بودم. شایان راه افتاد و نگاهمو به بیرون دوختم. دیگه نمی تونستم اشکامو کنترل کنم و مثل بارون روی گونه هام می ریختن. محمد ام ناراحت توی بغلم بود. گونه ام زخم شده بود و باعث شده بود چند قطره خون روی لباسم بریزه از اون ورمم پام زخم شده بود و پایین لباس سفیدم خونی شده بود. بعد از 20 دقیقه جلوی یه بیمارستان وایساد و گفت: - پیاده شین. بدون اینکه بهش نگاه کنم گفتم: - نیازی به بیمارستان ندارم. اعصاب ش بدتر خورد شد و گفت: - گفتم پیاده شو زخمی شدی. منم با لجبازی گفتم: - به تو ربطی نداره من حالم چطوریه حالا هم نمی خوام برم بیمارستان.

👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت31 #سارینا حدود5 روز بیمارستان بودیم و امروز قرار بود سامیار ترخیص بشه! محمد اومده بود دنبالمون تا بریم خونه اقا بزرگ. سامیار داشت با تلفن حرف می زد و قطع کرد و گفت: - بابا هم رسیده گفتم بیان اونجا. سری تکون دادم و گفت: - سارینا همه چیو جمع کردی؟ اره ای گفتم که از تخت پایین اومد و روی ویلچر نشست با هیجان دسته های ویلچر رو گرفتم که سامیار گفت: - سارینا خواهش می کنم اروم برو خوب؟ اخه دفعه قبلی یعنی 4 روز پیش من فکر کردم موتور کورسی اومده تو دستم سامیار که سوار شد با سرعت بالا توی راه رو با این صندلی می بردمش بهش هیجان بدم بس که سلام و صلوات فرستاد و قسمم داد بس کردم. خنده ای کردم و باشه ای گفتم. محمد مشکوک نگاهمون کرد و حرکت کردیم. محمد یکی زد تو سر سامیار و گفت: - نگاه کن این بنده خدا یه بار تیر خورده بود تو عین هو برج زهرمار بودی زورت می یومد دو دقیقه وایستی بیمارستان این بچه 1 هفته تنهایی از تو گند اخلاق مراقبت کرد. ولی این یه هفته سامیار بداخلاق نبود خیلی خوش گذشته بود و همش فیلم می دیدم و می خوردیم و می خوابیدم و حرف می زدیم سامیار از عملیات هاش می گفت منم اخر شب براش قصه می گفتم بخوابه. گوشی محمد زنگ خورد یهو با هول و ولا گفت از اداره است و گذاشت رفت و کلید و داد دست من . سامیار وا رفته گفت: - من با این پا که نمی تونم رانندگی کنم این احمق کجا رفت؟ در سمت سامیار رو بستم و دور زدم پست فرمون نشستم که سامیار گفت: - یا امام حسین نکنه تو می خوای رانندگی کنی؟ لبخند خبیثی زرم و گفتم: - کجا شو دیدی بچه مثبت . سامیار گفت: - من جوون ام هنوز ارزو دارم بشین بچه نکنی ها با تاکسی می ریم. بیخیال استارت زدم و با سرعت بالا حرکت کردم. سامیار تنی کمربند شو بست که بلند خندیدم و از بین ماشین ها لایی کشیدم که داد زد: - این دوتا تیر منو نونکشت تو منو می کشی!واییی دختره دیونه مراقب باش. جلوی در خونه اقا بزرگ پارک کردم و بوق زدم که در وا شد و داخل بردم ماشین رو. سامیار نفس شو فوت کرد که گفتم: - حال کردی دست فرمون رو حاجی نه خدایی حال کردی؟ چپ چپ نگاهم کرد و گفت: - بزار این پا خوب شه یه فصل مفصل کتکت می زنم به خاطر تمام این فضولی های یه هفته ات هم ویلچر هم این. نیش مو وا کردم و گفتم: - می دونی که من بد تلافی می کنم اونوقت بچه مثبت جون. پیاده شدم و در سمت شو وا کردم و گفتم: - ویلچر نداریم محمد م نداریم دستتو بزار رو شونه ام همه وزن تو نندازی روم له شم. در ماشین و گرفت و بلند شد از عمد وزن شو انداخت روم که نالیدم: - اییی گوریل خان له تم کردی بابا مگه تو چند کلویی؟ عین خودم با شیطنت گفت: - 120 . با چشای گرد شده به قد و هیکل ش نگاه کردم. راه افتادم سمت در که گفت: - باش بابا دلم سوخت برات. و وزن شو از روم برداشت نفس مو با شدت فوت کردم و داخل رفتیم. بلند سلام کردم که همه برگشتن سمت ما. یعنی هر وقت ما از این در اومدیم تو یکی مون ناقص بود. با خنده گفتم: - حالا نوبت مامان توعه سکته کنه. سامیار نالید: - نه از گریه و صدای بلند بدم میاد. بابا اومد کمک و سامیار و نشوندن روی مبل. زن عمو همین جور مات مونده بود. من جای سامیار گفتم: - زن عمو چیزیش نیستا دو تا تیر خورد بود عمل کرد در اورد کل این یه هفته عین شیر مراقب ش بودم بخور و بخواب کلی فیلم سینمایی دیدیم الان هم این تیرک برق ت تحویلت. امیر بهت زده گفت: - په چرا به من نگفتی؟ به سامیار نگاه کردم و گفتم: - راست می گه چرا به ای نگفتیم؟ سامیار گفت: - چه می دونم یادمون رفت. اقا بزرگ با اون عصاش زد دو تا کتک زد تو کمر دوتامون و گفت: - یعنی شما یک هفته است بیمارستان اید و به من نگفتید؟؟ سامیار گفت: - ای اقا جون ناقص شدم. اقا بزرگ نگاه چپی بهش انداخت و عمو بهت زده گفت: - مامانت گفتی حالش بد می شه چرا به من چیزی نگفتی؟ سامیار لبخندی زد و گفت: - نمی خواستم نگران بشید می بینید که خوبم. نشستم پایین مبل سامیار و ظرف اجیل ها رو برداشتم و گفتم: - اره بابا عمو هیچی ش نیست ادا در میاره. با دهن پر اشاره کردم به سامیار که اجیل می خوری اونم یه مشت پر برداشت که چپ چپ نگاهش کردم و گفتم: - بیشتر برمی داشتی! نامردی نکرد و یه مشت دیگه هم برداشت که یه پرتقال پرت کردم سمت ش که رو هوا گرفت ش و گفتم: - اون مشت دومی و می زاری سر جاش یا بزنمت!

🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨ #ناحله #قسمت31 حوصلم سر رفته بود رفتم از تو کتابخونه یه کتاب که نخونده بودم و بردارم چشمم خورد به کتاب فاطمه فاطمه است راجع به حضرت زهرا بود به زور از لای کتابا درش اوردم. ساعت ۵ بود یهو یه چیزی یادم اومد وگل از گلم شکفت از جام پاشدم و پریدم تو آشپزخونه از تو کابینت کنار یخچال یه بسته چیپس فلفلی و پفک برداشتم یه ظرف گنده گرفتم و هر دو بسته رو توش خالی کردم کابینت بالایی و باز کردم یه بسته شکلات داغ گرفتم و تو لیوان صورتی خوشگلم خالیش کردم وقتی با ابجوش پر شد گذاشتمش تو سینی . از تویخچال شکلات تلخم و هم تو سینی اضافه کردم با ذوق همه رو برداشتم و گذاشتم رو میز جلو کاناپه دراز کشیدم رو کاناپه کتاب و باز کردم و مشغول خوندن شدم _ +فاطمه جون بد نگذره بهت ؟ با صدای مامان از خوندن کتابم دل کندم سرم و چرخوندم سمت ساعت . ۸ شده بود با تعجب گفتم‌ _کی هشت شدددد؟؟ مامان جوابم وبا سوال داد +چی داری میخونی که اینطور مدهوشِت کرده ؟ کلافه گفتم _هرچی هست کتاب درسی نیست همینش مهمه دست بردم و آخرین دونه چیپس و از ظرف خالی رو میز ورداشتم کتاب و بستم لیوان و ظرف و برداشتم و بردم آشپزخونه چون حوصلم نمیکشید تا دستشویی برم تو آشپزخونه وضوم و گرفتم نمازم و که خوندم دوباره رفتم سراغ خوندن کتابم خلاصه انقدر تو همون حالت موندم که صدای مامانم بلند شد + فاطمهههه همسن و سالای تو دارن ازدواج میکنن فردا عقدِ دوستته خجالت نمیکشی دست ب سیاه سفید نمیزنیی؟؟؟ امشب شام با توعهه و تمام اینو گفت و رفت تو اتاقش پَکَر ب کتابم نگاه کردم چند صفحه مونده بود تا تموم شه محکم بستمش و رفتم آشپزخونه در کابینتا و هی باز و بسته میکردم آخرشم به این نتیجه رسیدم حالا که دارم زحمت میکشم و شام درست میکنم یه چیزی درست کنم که دوسش داشته باشم با شوق ورقای لازانیا و از تو جعبه اش در آوردم و مشغول شدم تا کارم تموم شه دو ساعتی زمان برد خسته و کوفته نشستم رو صندلی لازانیام ۱۰ دیقه دیگه آماده میشد رفتم بابا رو صدا کنم از وقتی اومد تو اتاقش بود در زدم و رفتم تو مامانم تو اتاق بود دوتا شون دنبالم اومدن .تا ظرفا و بزارم لازانیام اماده شد از محدود غذاهایی بود ک وقتی میزاشتیم رو میز بزرگترا باهاش کاری نداشتن شیرجه زدم و واسه خودم یه برش گنده برداشتم با ولع شروع کردم ب خوردنش که متوجه شدم مامان اینا هنوز شروع نکردن و دارن نگام میکنن چاقو وچنگال و ول کردم وگفتم _ببخشید بسم الله شروع کنین دوتاشون خندیدن و مشغول شدن منم با خیال راحت افتادم ب جون بشقابم کلا امروزم به بخور بخور گذشت ظرفا و سپردم به مامانم و جیم زدم تو اتاقم اون چند صفحه ایم که مونده بود و خوندم پلکم سنگین شده بود و زود خوابم برد ___ برای دومین بار با صدای آلارم گوشیم بیدار شدم کلافه قطع اش کردم و دست و صورتم و شستم مستقیم رفتم آشپزخونه با دیدن میز صبحانه خوشحال نشستم و یه لیوان شیر کاکائو واسه خودم ریختم‌همینطور مشغول لقمه گرفتن بودم که نگام به یادداشت رو یخچال افتاد رفتم جلو برش داشتم شیر کاکائوم زهرمارم شد مامانم گفته بود شیفته و من باید واسه خودم و بابا غذا درست میکردم امروزم کلی کار داشتم پریدم تو حموم دوش آب گرم تو این هوای سرد برام‌دلچسب بود ۱ ساعت بعد اومدم بیرون تند تند ناهار و آماده کردم ونمازم و خوندم ۲۰ تا تست فیزیک زدم که بابام اومد. رفتم استقبالش و دوباره برگشتم تو آشپزخونه خسته شدم بس که وول خوردم ظرفا و رو میز چیدم و منتظر بابا موندم .چند دیقه بعد بابا هم اومد داشتیم غذامونو میخوردیم که یهو گفتم _راستیی بابا منو میبرین امروز؟ +کجا ؟ _مگه نگفت مامان بهتون ؟عقد کنون دوستمه دیگه +آها کجاست؟ _خونشون +ساعت چنده ؟ _هفت دیگه چیزی تا تموم شدن غذاش نگفت بلند شد و +۵ونیم بیدارم کن _چشمم پاشدم ظرفا و جمع کردم و شستم یه نگاه ب ساعت انداختم که عقربه کوچیکش و رو عدد ۳ دیدم رفتم تو اتاقم پیراهنی که میخواستم بپوشم و انداختم رو تخت شلوار تنگ و لوله تفنگی سفیدمم کنارش گذاشتم البته بخاطر بلندیه پیراهنم مشخص نمیشد شال آبیم که طول خیلی بلندی داشت و هم کنارشون گذاشتم خب خداروشکر چیزی نیاز به اتو نداشت رفتم وضو گرفتم و بعدش یکی از لاکام که رنگش چند درجه از پیراهنم روشن تر و مات تر بود وبرداشتم و نشستم و با دقت ب ناخنای خوش فرمم کشیدم بعدشم منتطر موندم تا کاملا خشک شه و گند نزنه ب لباسام بعد لاکام میخواستم برم موهامو درست کنم که به سرم زد از مامانم بپرسم کی برمیگرده خونه . یه کدبانو بود از همه حرفه ها یه چیزی یاد گرفته بود .موهامم همیشه خودش درست میکرد زنگ زدم بهش خوشبختانه تا ۶ خونه بود وقتی دیدم زمان دارم خیالم راحت شد دراز کشیدم رو تخت و چشمامو بستم.... ادامـــه دارد..! 🍃 'اللّٰھـم‌عجـݪ‌لولیڪ‌الفـࢪج🧡🍂'