°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°
°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚°
°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°
°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°
°💚°°💚°°💚°°💚°
°💚°°💚°°💚°
°💚°°💚°
°💚°
#ࢪمآن↯
﴿**عشقبہیڪشࢪط**﴾
#به_قلم_بانو 📕⃟?
#قسمت44
#ترانه
مهدی و سوار ماشین کردن و صندلی جلو رو کامل خم کردیم که پای گچ گرفته اش جا بشه.
منم کنارش نشستم و فاطمه هم کنار من اقا محسن هم پشت فرمون.
سعی می کردم به مهدی نچسبم تا دست زخمی ش درد نگیره .
برای همین مدام جا به جا می شدم و صندلی جلو رو سفت گرفته بودم تا روی مانع ها و ترمز کردن ها به مهدی نخورم.
مهدی یکم خودشو جا به جا کرد و گفت:
- خانوم راحت بشین اذیت می شی چرا اینجوری نشستی؟
چرخیدم سمت ش و گفتم:
- بازوت زخمه ممکنه بخورم بهش راحتم من می رسیم الان.
سعی کرد خودشو تکون بده و به در بچسبه اون بازو شو گرفتم و نگهش داشتم:
- چیکار می کنی تکون نخور ببینم می تونی یه جا بشینی گفتم من جام خوبه.
عین پسر بچه های مظلوم نگاهم کرد و فاطمه گفت:
- نه بابا این بتونه اروم یه جا بشینه؟ این شره .
ابرویی بالا انداختم و گفتم:
- تا پاش خوب نشه حق نداره پاشه دست و پاشو می بندم.
فاطمه و محسن خندیدن و محسن گفت:
- ای ای بکش اقا مهدی بکش زمان ی که من مریض بودم فاطمه پرستاری می کرد به من می خندیدی می گفتی سوسول حالا توبت خودته بچه ننه.
مهدی اه کشید و گفت:
- اره دیگه به تو خندیدم سر خودم اومد.
همه خندیدیم.
وقتی رسیدیم برادر محسن هم اومد کمک و مهدی و بردن داخل.
سریع جا پهن کردم گوشه اتاق و مهدی و روش خابوندن دوتا بالشت پشت کمرش گذاشتم و تکیه داد با نگرانی گفتم:
- خوبی درد نداری؟ انگار ناراحتی چیزی شده؟ دردت گرفته؟
سری به عنوان نه تکون داد و گفت:
- نه خوبم ناراحتم انقدر به زحمت افتادی اونم توی دوران نامزدی مون جبران می کنم برات به خدا.
اخمی کردم و یکی زدم تو کله اش یه چشم غره هم بهش رفتم و گفتم:
- حرف اضافه بزنی می زنمت فهمیدی؟ می رم دور ناهار چیزی خواستی صدام کن.
با خنده گفت:
- اگه قول بدی نزنی منو باشه.
خندیدم و با همون لباسا و چادر رفتم دور ناهار.
خداروشکر فاطمه کمکم بود و شروع کردیم تا ساعت ۲ اصلا بیکار نشدم و خونه رو تمیز کردم.
واقعا متاهلی هم سخت بودا.
سفره پهن کردیم و برای خودم و مهدی توی سینی چیدم.
بقیه نشستن و سینی رو کنار مهدی گذاشتم و نشستم.
اروم گفت:
- خسته نه باشی خانوم.
با یه جمله اش خستگی از تنم در رفت.
دیس غذا رو که برای دونفرمون گذاشته بودم توی دستم گرفتم.
چون اذیت می شد یه دیس اوردم برای دوتامون تا من بگیرم و اون بتونه راحت بخوره.
با بسم الله مهدی شروع کردیم و بهش چشم دوختم سر بلند کرد و با سر پرسید چیه با استرس گفتم:
- خوشمزه است؟
با اب و تاب چشمکی زد.
خیالم راحت شد و ناهار مونو خوردیم.
فاطمه و شوهرش برای کار هاشون و سر زدن به مهدی اومده بودن و مرخصی شون ۳ روزه بود و حالا می خواستن برگردن.
فاطمه با شرمندگی گفت:
- ببخشید تو روخدا نمی تونم بمونم کمکت.
پوفی کشیدم و گفتم:
- شما خواهر و برادر چرا اینطورین کاری با من می کنید احساس غریبگی می کنم اخه این چه حرفیه!
🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️
🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋
🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️
🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋
🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️
🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋
🦋☀️🦋☀️🦋☀️
🦋☀️🦋☀️🦋
🦋☀️🦋☀️
🦋☀️🦋
🦋☀️
🦋
#ࢪمان√
🌸دختࢪعموۍچآدࢪۍمن!🌸
#به_قلم_بانو ❄️
#قسمت44
#یاس
پاشا خواب ش می یومد و بعد منم که داشت دنبالم می گشت نشد بخوابه!
خمیازه دوباره ای کشید و گفت:
- واقعا خوابم میاد ولی هوا تاریکه نمی شه زد کنار هم!
با لبخند گفتم:
- به نظرت الان مرزبان ها و سرباز ها چه حسی دارن؟ اونا هم خستن خوابشون میاد ولی اگه مرزبان ها بخوابن ممکنه هر اتفاقی بیفته ما خیلی شهید از اونجا داریم .
پاشا توی فکر رفت و با مکث گفت:
- اره خوب خیلی سخته! من تاحالا بی خوابی نکشیدم می شه گفت تو پر قو بزرگ شدم!
سری تکون دادم و گفتم:
- ولی من زندگی شهدا رو بیشتر دوست دارم ادم اگر تجملاتی باشه وابسته می شه به مال دنیا هریس می شه! مال دنیا زمین گیرش می کنه! تازه حال فقرا هم نمی تونه درک کنه که بخواد به کسی کمک کنه! اون خونه عیون تو توی برج ملیاردی ادم و از خدا دور می کنه این خونه های ساده که بوی سادگی می دن خوبه!
پاشا گفت:
- میدونی هر کی جای تو بود دوست داشت توی بهترین وعضیت زندگی کنه هر روز یه تیپ بزنه !
سری تکون دادم و گفتم:
- می دونی رفته بودیم مشهد! اونجا برای ورود چادر می گفتن بزنید چادر زدم خیلی قشنگ شده بودم ولی خوب توی خانواده من چادر نبود یادم نداده بودن اصلا چادر چیه! کلاس ششم بودم! رفتم پیش یه حاج اقا اونجا بهش گفتم حاج اقا گفت جانم دخترم گفتم من چادر رو دوست دارم اما نمی دونم برای چی باید چادر بزنم اصلا چرا بزنم؟ گفت که دخترم اخرت می دونی چیه؟ باور داری؟ گفتم اره گفت شفاعت حضرت زهرا رو چی؟ گفتم اره می شناختم همه این چیزا رو بلد بودم خونده بودم اخه زیاد کتاب می خوندم بعد حاج اقا بهم گفت اگه چادر نزنی شبیهه مردمی! این مردم که شفاعتت نمی تونن بکنن ولی اگه چادر بزنی شبیهه حضرت زهرا می شی هر چی شباهت بیشتر شفاعت بیشتر منم قول دادم دیگه چادر مو در نیارم!
پاشا ابرویی بالا انداخت و گفت:
- پس مخ ت از بچه گی کار می کرد من کلاس ششم فکر این بودم چجوری ترقه بندازم زیر پای معلم!
خنده ای کردم و گفتم:
- اره خیلی فضول بودی!
با خنده گفت:
- یادته یه بار بچه بودیم کوچیک بودی ۸ سالت بود من ۱۴ سالم علی رضا پسر عمو حمید زدت نزدت اشتباهی خورد بهت چقدر گریه کردی منم تا تونستم زدمش که از بینی ش خون اومد!
با بهت برگشتم سمت ش و گفتم:
- تو زده بودیش؟ پس چرا هر چی بهش گفتن کی زدت چیزی نگفت علی رضا؟
پاشا با شیطنت گفت:
- اره تو انباری گرفتم زدمش گفتم اگه بره بگه من زدمش هر روز تو مدرسه می زنمش!
ناباور نگاهش کردم و خندیدم:
- تو خیلی شری خیلی!
سر خم کرد و گفت:
- ما اینیم دیگه رو زنمون از بچگی حساس بودیم!
بلاخره رسیدیم و خواستم پیاده بشم که پاشا گفت:
- خوب سرگرمم کردی خواب نرم.
چشمکی زدم و درو باز کردم پیاده بشم که پاشد گفت:
- یاس.
برگشتم و گفتم:
- جانم؟
رو در ماشین خم شد و زل زد تو چشام با لحن خاص و قشنگی گفت:
- چادر خیلی بهت میاد خانوم..من.
و رفت وسایل و در بیاره.
با ذوق انگشت هامو توی هم گره زدم و نمی دونستم چیکار کنم!
امروز برای دومین بار از حجابم تعریف کرد!
پس مطالب و کتاب ها کار خودشو کرده بود!
خدایا شکرت.
پیاده شدم و خواستم کمک ش وسایل و ببرم که نزاشت و باهم داخل رفتیم.
روی مبل و صندلی ها نشستیم و پاشا دراز کشید سرشو گذاشت رو پام که خجالت کشیدم.
سرمو پایین انداختم و پاشا چشاشو بست و بی خیال گفت:
- شام چی بخوریم من که حسابی گرسنمه .
مامان ش گفت:
- خسته ای پاشو برو تو اتاقت بگیر بخواب این چه وعضیه !
پاشا گفت:
- راحتم یاس شام چی می خوری سفارش بدم؟
یکم فکر کردم و گفتم:
- ساندویچ بندری!
نمی دونم چرا هوس کرده بودم!
پاشا متعجب چشم باز کرد و گفت:
- بندری؟
سر تکون دادم و باشه ای گفت یکم خودشو بلند کرد گوشی شو در اورد و برای دوتامون سفارش داد.
بقیه هم هر کی از یه جا سفارش داد.
تقریبا همه با هم رسیدن.
میز وسط و چیدیم و همه نشستیم.
داشتم می رفتم غذاهامون که توی دیس چیده بودم و بیارم که با دیدن سهیلا که یه چیز زرد رنگ دستش بود جلو نرفتم و پشت دیوار قایم شدم و زود گوشی مو در اوردم فیلم گرفتم.
سریع بازش کرد و لای ساندویچ ها رو باز کرد و ریخت روشون و جلد اون پودر رو انداخت زیر کابینت.
الکی یعنی الان اومدم رفتم تو که طعنه ای بهم زد و رفت.
سریع خم شدم و کاغذ از زیر کابینت در اوردم و ساندویچ ها رو برداشتم رفتم نشستم پاشا برداشت که ازش گرفتم متعجب نگاهم کرد و جلد پودر رو توی دو تا دستام گرفتم و گفتم:
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊🌹
🕊🌹🕊
🕊🌹
🕊
ࢪمآن↻⇦
💜جبهہۍ عآشقۍ💜
#بہ_قلم_بانو
#قسمت44
#زینب
مامان هر چی می خواست جلو شو بگیره گریه امون ش نمی داد.
از در بیرون زد و مامان و دخترش همراه ش رفتن.
با گریه برگشتم و به کمیل نگاه کردم دستمو توی دستش گرفت و سعی کرد ارومم کنه.
با صدای محمد سریع اشکامو پاک کردم باز نبینه گریه کنه.
بغلش کردم و لباس تن ش کردم.
همه باهم بیرون زدیم و سمت خونه خاله رفتیم.
با سر و صدای خاله همه متوجه شده بودن چی شده و کسی باورش نمی شد!
کمیل محمد و از بغلم گرفت و با یه دست ش هم دست منو گرفت نیفتم چون شب بود و سنگ ریزه زیاد بود مخصوصا مسیر خونه خاله.
داخل رفتیم و مردا توی حیاط بودن و خانوما داخل.
محمد و بغل کردم و داخل خونه رفتیم.
خاله نشسته بود وسط و داشت عکس امید و تزعین می کرد و کل می زد که پسرم داماد شده.
محمد با دیدن اطراف و گریه و سر و صدا ترسید.
با دستاش لباس مو گرفت و زد زیر گریه.
مامان بلند شد و گفت:
- بچه رو ببر بیرون مادر ترسیده.
سری تکون دادم و از خونه بیرون اومدم.
نگاه کردم کمیل نبود.
با ببخشیدی بقیه کنار رفتن و سمت تخت رفتم که بزرگ تر و میانسال ها نشسته بودن و نوحه می خوندن و سینه می زدن.
علی با دیدنم سمتم اومد و گفت:
- چی شده چرا اومدی بیرون؟
به محمد گریون اشاره کردم و گفتم:
- ترسید از داخل و سر و صدا کمیل کجاست؟
علی گفت:
- رفته خونه روبرویی مرد ها دارن می رن اونجا رفت چایی بده.
سری تکون دادم و سمت خونه روبرویی رفتم از بچه و پیر داشتن گریه می کردن همه عاشق امید بودن.
به در زدم که حسن پسر دایی م اومد و گفت:
- سلام دختر خاله کاری داشتی؟
سرمو پایین انداختم و گفتم:
- سلام اقا حسن لطفا اقا کمیل و صدا کنید.
سری تکون داد و کمیل صدا کرد اما صدای نوحه بلند بود و نشنید.
با ببخشیدی داخل رفتم و صدای گریه محمد بیشتر شد که نوحه خون ساکت شد و به من که درمونده محمد و نگاه می کردم نگاه کرد.
رو به همه ببخشیدی گفتم و کمیل سمتم و گفت:
- چی شده محمد چرا گریه می کنه؟
گرفتمش سمت ش و گفتم:
- جمعیت و دیده ساکت نمی شه .
کمیل بغلش کرد و گفت:
- جانم بابا جان قربونت برم عزیز دلم
« نــٰادِم | ɴᴀᴅᴇᴍ »
🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️
🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️
🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩
🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️
🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩
🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️
🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩
🎩❄️🎩❄️🎩❄️
🎩❄️🎩❄️🎩
🎩❄️🎩❄️
🎩❄️🎩
🎩❄️
🎩
ࢪمآن✉➣⇩
🧡عࢪوسننہاممیشۍ؟🧡
#بہ_قلم_بانو
#قسمت44
#امیرعلی
وارد بیمارستان شدم لباس های مخصوص رو پوشیدم و در اتاق باران رو باز کردم رفتم تو.
روی صندلی که جفت تختش بود و این یک ماه شده بود جای هر شب و هر روزم نشستم.
به باران که لاغر تر شده بود نگاه کردم.
ملافحه روشو مرتب کردم و گفتم:
- نمی خوای بیدار بشی باران خانوم؟پاشو ببین همه چی لنگ مونده،ببین عذاب وجدان چسبیده بیخ گلوی من ولم نمی کنه زندگی نمونده برام،ببین عملیات مونده رو دستم بدون تو هیچی پیش نمی ره باران!باران الان وقت رفتن نیست بهت نیاز دارم خواهش می کنم بیدار شو.
با صدایی کپ کردم:
- اوووف چته اول صبحی بزار بخوابم بابا بیدارم به هوش اومدم مگه بهت نگفتن؟
با تاخیر و بهت سر بلند کردم دیدم چشماش بازه و داره نگاهم می کنه.
نگاه ش ناراحت بود و گفت:
- اره عذاب وجدان داری چون به خاطر حفظ جون تو اینطور شدم ناراحتی چون عملیاتت رو دستت مونده پرستار اینجا گفت این پسره خیلی دوست داره شوهرت همش اینجاس پیش خودم گفتم نه بابا کی منو دوست داره این منو دوست داشته باشه که خداروشکر الان کاملا مطمعن شدم دوسم نداری.
اب دهنمو قورت دادم و هنوز با تعجب داشتم بهش نگاه می کردم.
باورم نمی شد به هوش اومده بود.
نشست و گفت:
- حداقل برو بگو دکتر بیاد.
که در باز شد و دکتر اومد داخل.
نگاهی به من کرد و گفت:
- نگفتم که خودت بیای ببینی خوشحال بشی مثل معجزه می مونه به هوش اومدن خانومت عشق تو نسبت بهش جواب داد.
باران پوزخندی زد و گفت:
- من کی مرخص می شم؟
دکتر گفت:
- شما یک هفته ی دیگه باید تحت مراقبت باشید.
باران سرم رو از دست ش کند و از تخت پایین اومد به زور وایساد و گفت:
- اخ بدن ام خشک شده.
دکتر با تعجب نگاهش کرد و گفت:
- چیکار می کنی دختر جون چرا بلندی شدی شاید مشکل جدی داشته باشی!
بلند شدم و گفتم:
- باران برگرد روی تخت باید معاینه بشی.
بی توجه گفت:
- بدم میاد از بیمارستان حالمم خوبه می خوام برم.
با قدم های نامیزون سمت در رفت چون بدن ش خشک شده بود درست نمی تونست راه بره و نزدیک بود بخوره زمین سریع سمت ش رفتم که دیوار رو گرفت و خودشو نگه داشت.
بی توجه به حرف های من و دکتر خودشو مرخص کرد سوار ماشین شدم و اروم نشست به صندلی تکیه داد و اخیشی گفت.
خدایا باور کنم سالمه جفتم نشسته؟
حس می کردم دارم خواب می بینم.
با صدای طلبکارانه باران فهمیدم خواب نیست:
- ده برو دیگه واسه چی داری بر و بر منو نگاه می کنی،؟
راه افتادم و گفتم:
- ای کاش زود تر به هوش می یومدی به ساکت بودنت عادت نداشتم.
با کنایه و بغض گفت:
- اره می دونم.
خواستم چیزی بگم که گفت:
- برو بام.
انقدر صداش بغض الود بود که زدم کنار و گفتم:
- باران حالت خوبه؟نکنه من حرف اشتباهی زدم ناراحتی!
حتی نگاهمم نکرد ولی از گریه بدن ش تکون می خورد.
با صدایی که به خاطر گریه دورگه شده بود گفت:
- گفتم برو بام کری؟
راه افتادم سمت بام
« نــٰادِم | ɴᴀᴅᴇᴍ »
🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡 🧡🌱 📚ࢪمآن
🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱
🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡
🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱
🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡
🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱
🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡
🧡🌱🧡🌱🧡🌱
🧡🌱🧡🌱🧡
🧡🌱🧡🌱
🧡🌱🧡
🧡🌱
📚ࢪمآن
🧡خیـــآلتــــــــــو🧡
#بہ_قلم_بانو
#قسمت44
#غزال
بعد از نیم ساعت راه رسیدیم به ویلا.
شایان دو تا تک بوق زد و سرایدار درو بار کرد.
داخل رفت و ماشین و پارک کرد.
ویلای بزرگی بود.
پیاده شدیم و محمد اومد سمتم.
کیف و ساک و دادم دست شایان و محمد و بغل کردم.
بچه ام حوصله اش سر رفته بود.
وارد ویلا شدیم و برای اینکه محمد حوصله اش سر جاش بیاد گفتم:
- خوب برای اینکه وقت بگذره و بقیه برسن بریم سه تایی اشپزی کنیم؟هوم؟
محمد بالا و پایین پرید و اخ جون اخ جون گفت.
شایان گفت:
- خیلی خب باشه.
رفت تو اتاق و لباس عوض کرد و اومد.
چادرم رو در اوردم و روی اپن گذاشتم بقیه اومدن سرم کنم.
سه تایی توی اشپزخونه رفتیم و شایان و محمد روی صندلی ها نشستن.
توی یخچال و نگاه کردم همه چی بود!
برگشتم سمت شون و گفتم:
- خوب چی درست کنیم؟
هر دو هم زمان گفتن:
- قیمه!
سری تکون دادم و مواد شو چیدم.
برنج ها رو دادم به شایان پاک کنه و لپه ها رو هم دادم به محمد پاک کنه.
البته لپه ها که تمیز بود فقط می خواستم سرگرم بشه.
شایان دونه دونه داشت داشت برنج ها رو پاک می کرد انقدر با دقت که تا فردا صبح تمام نمی شد پاک کردن ش!
سینی رو برداشتم از جلوش و توی تیک ثانیه پاک شون کردم و برنج اماده کردم.
فقط باید می پخت دیگه!
محمد که می گفت بوش کل ویلا رو برداشته.
سرایدار اومد و گفت دانشجو ها اومدن.
چادر مو پوشیدم و شایان گفت راهنمایی شون کنه.
تک تک همه داخل اومدن و اولی که پاشو گذاشت داخل گفت:
- می گم استاد اینجا راحت باشیم دیگه؟
شایان یکم قیافه اش و فیس شو نرم تر کرد و سری تکون داد.
همه گپ زنان اومدن داخل و هر کدوم یه سبد دست ش بود انگار که اومده باشن پارک!
خنده ام گرفته بود.
همه سفره کشیدن و دخترا یه سفره پسرا یه سفره هر کی هر غذایی اورده بود گذاشت وسط و همه با هم شروع کردن به خوردن.
ما هم وسط بقیه یه سفره کوچیک پهن کردیم و سه تایی مون نشستیم ناهار خوردیم.
« نــٰادِم | ɴᴀᴅᴇᴍ »
👻👻😬👻😬😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩
👻👻😬👻😬😬👻😬👻😬👻😬
👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻
👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬
👻😬👻😬👻😬👻😬👻
👻😬👻😬👻😬👻😬
👻😬👻😬👻😬👻
👻😬👻😬👻😬
👻😬👻😬👻
👻😬👻😬
👻😬👻
👻😬
👻
ࢪمآن⇩
👋👀بچھمثبٺ👀👋
#به_قلم_بانو
#قسمت44
#سارینا
چشم که باز کردم ساعت 6 صبح بود.
حسابی گرسنه ام بود و اصلا نمی تونستم بخوابم.
به اطراف نگاه کردم چند تا سرباز خواب بودن و سامیار هم با فاصله ازم خوابیده بود.
پتو رو کنار زدم و کنار سامیار نشستم و تکون ش دادمکه چشماش باز شد و گفت:
- چته؟ ساعت چنده؟
لب زدم:
- 6 صبح.
دوباره چشماشو بست و گفت:
- برو بگیر بخواب.
با مظلومیت گفتم:
- گرسنمه زنگ بزن غذا بیارن برام.
با چشای بسته گفت:
- دیونه شدی ساعت 6 صبحه برو بگیر بخواب بچه.
لب زدم:
- نخری خودم می رم می خرم هر بلایی سرم بیاد تقصیر توعه.
جواب مو نداد که پاشدم مچ دستمو گرفت و گفت:
- کجا.
گفتم:
- بیرون.
لعنتی گفت و گوشی شو برداشت با چشای نیمه باز شماره ای گرفت و چشاشو بست و خواست سفارش بده چشم باز کرد نگاهم کرد که گفتم:
- کوبیده زرشک پلو پیتزا ساندویچ همبر ذغالی با مخلفات و همه چی.
گفت و قطع کرد و خوابالود گفت:
- نمی ری بیرون میاره تو اداره کنار در پیش سروان احمدی بشین گرفتی برمی گردی خوب؟
باشه ای گفتم و بلند شدم رفتم بیرون.
کفش هامو پوشیدم و کنار در رفتم پیش همون سروان چاقه نشستم که نگاهی بهم انداخت و گفت:
- چیزی می خوای دختر خانوم؟
سرمو و روی میز گذاشتم و گفتم:
- نه زنگ زدم غذا بیارن برام.
متعجب نگاهی بهم انداخت و سری تکون داد و گفت:
- این وقت صبح؟
اره ای گفتم و بعد نیم ساعت پیک رسید.
سروان گرفت و پول شو سامیار با گوشی اینترنتی حساب کرده بود.
گرفتم و خواستم برم توی نمازخونه پیش سامیار که دیدم سرهنگ اینا نشستن توی اشپزخونه و دارن صبحونه می خورن.
داخل رفتم و سلام کردن لبخندی بهم زدن و نشستم غذا ها رو چیدم شروع کردم به خوردن.
نیم ساعت بعد سامیار تند اومد توی اشپزخونه و با وحشت گفت:
- سارینا رو نیست کل اداره رو ...
با دهن پر نگاهش کردم که با دیدنم نفس اسوده ای کشید وگفت:
- مگه من بهت نگفتم بیا تو نماز خونه؟
سرهنگ گفت:
- حالا چیزی نشده که! بیا صبحونه بخور سرگرد.
سامیار ابی به دست و صورت ش زد و نشست و گفت:
- کی باید راه بیوفتیم سرهنگ؟
سرهنگ گفت:
- امشب!
سامیار گفت:
- باشه من و سارینا هم می ریم وسایل شو جمع کنه.
متعجب گفتم:
- کجا به سلامتی؟
سرهنگ گفت:
- نگفتی براش سرگرد؟
سامیار گفت:
- خواب بود نشد می گم توی راه براش
« نــٰادِم | ɴᴀᴅᴇᴍ »
🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨ #قسمت43 #ناحله به محض وا کردن در حیاط با ریحانه و محمد مواجه شدم. روسریمو تا چشام جلو کش
♥✨♥✨♥✨♥✨♥✨
#قسمت44
#ناحله
با خجالت گفتم
_دست شما درد نکنه خیلی زحمت کشیدین.
سرش سمت فرمون بود.
دیگه بهم نگا نمیکرد.
در ماشینو باز کردم پیاده شم که تو همون حالت گف
+خواهر حلال کنید منو !
خیلی شرمندم به قرآن.
حس کردم صداش لرزید ادامه داد.
به خدا از قصد نبود ...!
عجله داشتم ...
به هر حال من خیلی متاسفم!
دلم ریش شده بود .
چی به سرش اومد این پسر!!!
نگاش کردمو
_به قولِ خودتون چوب نزنید مارو!
حلال کردم.
از ماشین پیاده شدمو :
_خدانگهدار
+یاعلی
درو که بستم ماشین با سرعت جت از جاش کنده شد.
بنده خدا چقدر کار داشت مزاحمش شدم .
بقیه راهو پیاده رفتم.
کلید انداختمو وارد خونه شدم.
وقتی از نبودن بابا مطمئن شدم خیلی سریع رفتم تو اتاقم.
بعد چند دقیقه بابا هم رسید ...!!
__
لباسامو عوض کردم و نشستم درس بخونم که بابا در زد .
چند ثانیه طولانی که نگاهم کرد گفت :
+ بیا نهار بخوریم
از همیشه نافذتر نگاهم میکرد
رفتم باهاش سر میز نشستم
یخورده که از گذشت گفت:
+از صبح خونه بودی؟
دلیلی نداشت دروغ بگم واسه همین جواب دادم :
_نه
+خب؟
_خونه ریحون اینا بودم .یه جزوه ای بود باید براش توضیح میدادم .
+چرا اون نیومد ؟
_شرایطش و نداشت
+عجب
به غذا خوردنش ادامه داد ولی فهمیدم توضیحات بیشتری میخواد برا همین اضافه کردم :
_اره دیگه .صبح با مامان رفتم یخورده موندم بعد خواستم آژانس بگیرم که برادرش منو رسوند
+چجور آدمایین؟
_خیلی خونگرم ومهربونن
دیگه ادامه ندادیم
بابا رفت سراغ پرونده هایی که ریخته بود رو میز
منم وقتی یه استکان چایی براش بردم رفتم تو اتاقم
این روزا با تمام وجود آرزو میکردم زودتر کنکور لعنتیمو بدم و نفس بکشم .
لذت زندگی کردن و از یاد برده بودم.
خیلی زور داشت خدایی نکرده با تمام اینا قبول نمیشدم.
طبق برنامه ریزی یکی از کتابامو برداشتمو مشغول شدم ۳ ساعت یه ریز سرم تو کتاب بودم انقدر خسته شدم که رو همون کتابا خوابم برد.
بایه حس بد که از خنکی یهویی روصورتم نشات میگرفت از خواب پریدم
تا بلند شدم آب از سر و روم چکه کرد
حیرت زده ب اطرافم خیره بودم که چشمم خورد ب دوتا چشم قهوه ای که با شیطنت نگام کرد
داد زدم :
_مامااااان
+کوفت و مامان
دختر من فکر کردم سکته کردی چرا بیدار نمیشیی دیرمون شدد.
گیج وبی حوصله گفتم کجا چیی ؟
+امشببب دیگههه باید بریم خونه آقا مصطفییی!!
_خب من نمیام درس دارم
+امکان نداره .هیچ جا نیومدی اینجام نمیخوای بیای؟ فقط یه ربع بهت وقت میدم حاضر شی .آماده نبودی همینطوری میبرمت
دلم میخواست جیغ بزنم .ای خدا چجوری نگاهای مضخرفشون و تحمل میکردم
به هزار زحمت بلند شدم
نمیخواستم تو انتخاب لباسم هیچ وسواسی ب خرج بدم
یکی از ساده ترین لباسامو برداشتم که همون زمان مامانم دوباره در و باز کرد و گفت :
+راستی اون پیراهن بلندت و بپوش
بدون اینکه ازم جوابی بخواد درو بست
اعصابم خورد شده بود.
یادمه یه زمان تمام شوقم این بود ک بفهمم میخوایم بریم خونشون یا اونا میخوان بیان اینجا!
چقدر تغییر کردم با گذر زمان.
سعی کردم نقاب مسخرمو بزنم و چند ساعتی و تحمل کنم
لباسام و پوشیدم .یه خورده کرم پودرم به صورتم زدم
رفتم بیرون.
تو هال نبودن حدس زدم شاید آشپزخونه باشن راهمو عوض کردم و رفتم سمت آشپزخونه .
مامان و بابا متوجه حضور من نشده بودن
پدر جدیم کنار مادرم کلا شخصیتش تغییر میکرد
هر وقت باهم بودن صدا خنده های بلندشون تو خونه میپیچید
شخصیتای متفاوتی داشتن ولی خیلی خوب باهم کنار میومدن
اینکه چطور کنارهم انقدر خوب بودن برام جالب بود
برای اینکه متوجه حضورم شن
رفتم و از کابینت یه شکلات ورداشتم
مامانم گفت:
+عه آماده شدی خب بریم پس .
بدون اینکه جوابی بدم کفشام و پوشیدم و از خونه بیرون رفتم.
تا وقتی برسیم یه آهنگ پلی کردم و
وقتی مامانم گفت فاطمه بیا پایین قطعش کردم و پیاده شدم .
حیاط شیک و سنگ کاری شدشون و گذروندیم و رفتیم داخل خونه
مثه همیشه همچی مرتب بود وخونشون به بهترین حالت دیزاین شده بود
عمو رضا اومد و با بابا روبوسی کرد و عید و تبریک گفت
بعدشم خانومش اومد و مامان و بغل کرد
تا چشماش ب من خورد ذوق زده بغلم کرد و محکم صورتم و بوسید
سعی کردم یه امشب و همچی و فراموش کنم و کاری نکنم که به خودمم بد بگذره
منم بوسش کردم و مثه قبل صمیمی عید و بهشون تبریک گفتم
مصطفی پیداش شد
مثل همیشه خوشتیپ بود و اتو کشیده.
با عمو رضا هم احوال پرسی کردیم
اونا رفتن داخل
مصطفی اومد نزدیک تر گفت :
+چ عجب بعد اینهمه مدت ما چشممون به جمال یار روشن شد
جواب پیام و زنگ و نمیدین ؟
رو برمیگردونین
اتفاقی افتاده احیانا؟
_اولا اینکه سلام
ثانیا عیدتون مبارک سال خوبی داشه باشین
حالام ممنون میشم اجازه بدین برم داخل دارن نگامون میکنن
+خو نگاه کنن مگه حرف زدن ما چیز بدیه ؟
شونه ام و بالا انداختم و....
ادامـــه دارد..! 🌱
'اللّٰھـمعجـݪلولیڪالفـࢪج💚🍃'