در حقیقت بَأْسَاءِ و الضَّرَّاءِ یا بگو ناراحتی های جسمی و روحی با آدمی همون میکنن که خاکستر با آینه. اون وقتها وقتی که میخواستن آینه ها رو پاک و پاکیزه و تمیز کنن، اونها رو با خاکستر میشستن. اوّلش فکر میکردی دارن آینه رو کثیف میکنن، کثیف کاری میکنن ولی بعدش میدیدی چه برقی انداخت و چه شفّاف و روشن شد. ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

بعضی بساز و بفروش ها چه میکنن؟! یه خانه ی کلنگی برمیداره، یه دستی سر و روش میکشه و با قیمت های گزافی به دیگران قالب میکنه. شیطان دقیقاً بساز و بفروشه... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

در آیه 43 سوره ی مبارکه ی انعام نوشته : وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۴۳﴾ : شیطان کار های آنها را تزئین کرد... یعنی دستی سر و روش کشید، یعنی جلوه داد، آراسته کرد، آرایش و پیرایش کرد... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

مثلا رشوه... رشوه خانه ی کلنگیه.. شیطان یه دستی میکشه روش میگه: شیرینی ! تمام... طرف راحت کلاه سرش میره... ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

کسانی که با خدا سر و سِرّی ندارند، ربط و رابطه ای ندارند، اینا روز به روز حال و احوالشون خوش تر و بهتر میشه!دنیا دارترند، دنیا بیشتر بر وفق مراد اونها میچرخه! و این یک حقیقتی است که در قرآن کریم مورد تأیید و تأکید قرار میگیره. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

در آیه ی 44 سوره انعام نوشته: فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ : میگه کسانی که فراموش کنند توصیه های ما رو... پند و اندرزهای مارو. همین که فراموش کنند، میدونی ما با اونها چه میکنیم: نونشون رو آجر میکنیم؟! نه. فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ : تمام درها رو روی اینها باز میکنیم. درهای نعمت... روز به روز برخوردارتر، مُتعنّم تر. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

اگر دیروز یه خانه داشتند، امروز دوتا دارند. اگر دیروز یه مغازه داشتند، امروز یه پاساژ دارند. اگر دیروز سفرهای شهری داشتند، الان سفرهای اروپایی دارند. حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا : تا جایی که دیگه خوش و خرّم میشن، شاد و دلشاد... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

ولی: أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً : یه مرتبه، یهویی، اونها رو میگیریم و درگیر و گرفتار میکنیم... فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ ﴿۴۴﴾ : یه شبه که از عرش اومدن به فرش، اونوقت میبینی که اینها سخت نومید و متحیّرند... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

و این تلخ ترین عذاب الهی است. چون سختی بعد از راحتی خیلی سخته. ذلّت بعد از عزّت خیلی دشواره. یعنی ما با اینها همون کاری میکنیم که شما توی صحرا با گردو میکنی. میخوای {گردو رو} بشکنی چیکار میکنی؟! میبریش بالا بالا بالا، محکم میکوبیش زمین. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ : تعبیرش رو ببین، میگه میگشاییم علیه اونها نه لَهِ اونها... لَهُم نه. به نفعشون نه. علیه شون... یعنی این گشایش علیه اونهاست. أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ : یعنی سراغ هر چیزی که برن درش روشون باز میشه.به در بسته اینا نمیخورن. حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا : تا جایی که دیگه اینا بشکن میزنن، شاد و شنگول میشن، کیفور و سرحال میشن. ولی: أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ ﴿۴۴﴾ : اونها رو گرفتار میکنیم یکباره و اونها نومیدان و متحیّرانند. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 @naghmehasemani

این یعنی وفور و فراوانی همیشه نشانه ی لطف الهی نیست... اگر دیدی کسی چیزی داشت مبادا آرزو کنی، شاید عذاب باشه... نتیجه میگیریم که یکی از کیفرهای سخت و تلخ الهی دولت روی دولته، نعمت روی نعمته، پول روی پوله... لذا امیرالمومنین فرمود: اگه دیدی روز به روز وضعت بهتر میشه در حالی که گناهکاری، پس بترس... ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 132 🌸🌸پایان صفحه ی 132🌸🌸 @naghmehasemani

تب ریشه داره... ریشه ی تب ویروسه، عفونته و تا اون ریشه کن نشه، این تب برجاست، بیشتر میشه که کمتر نمیشه... حالا ترس و هراس های ما، غم و اندوه های ما درست مثال همین تب رو دارن... یعنی مثل تب سطح اند، عمق نیستند، شاخ و برگ اند؛ ریشه نیستند... و مثل تب عمقی دارند، ریشه ای دارند... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

هنر انبیاء، پیامبران الهی این بود که همیشه با عمق کار داشتند نه با سطح، با ریشه کار داشتند نه با شاخ و برگ... انبیاء گفتند در دل علّتی است... که از آن در حق شناسی آفتی است... {مولانا} میگفتند: اگر می بینید یه کسی دچار آفت حق ناشناسی شده: ریشه داره، علّت داره، اون ریشه اون علّت در درون و نهاد و نهان اون ها نهفته است. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

حالا ریشه ی این تبِ ترس، ریشه ی این تبِ حُزن چیه؟! اینجا سوره ی مبارکه ی انعام آیه ی 48 ریشه رو ریشه یابی میکنه: فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۴۸﴾ : فَمَنْ آمَنَ: میگه: کسی که باور داشته باشه... به چی؟! به این حرف های ما که تو این کتاب آمده...باور داشته باشه... دوم: وَأَصْلَحَ : کار درست باشه... یعنی کارش درست مطابقِ با آنچه باور کرده باشه... چنین کسی: فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ : نه ترسی دارد... وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۴۸﴾ : نه اندوهی... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

یعنی چه؟! یعنی ترس و اندوه تبه. این تب ها ریشه دارند. ریشه ی این تب ها دو چیزه: یا باور نداری که میترسی و محزونی یا مطابق باورت، رفتار نمیکنی... یکی از این دو تاست... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

چقدر زیبا: فَمَنْ آمَنَ : کسی که به این حرف ها باور کرد... مثلاً ما گفتیم: إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا... ﴿۷/اسراء﴾ : خوبی کنی به خودت برمیگرده، بدی کنی به خودت برمیگرده. باور کرد و مطابق این باور هم رفتارکرد. یعنی چی؟! خوبی کرد تا بهش خوبی برگرده، بدی نکرد تا بهش بدی برنگرده.( فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ ) فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ : هیچ ترسی علیه اینها نیست. چقدر زیبا... چقدر زیبا... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

ببینید: یه وقت شما سوار بر ترس هستین، یه وقت ترس سوار بر شماست. آدم ها نوعاً غالباً سوار نیستن، سواری میدن. یعنی ترس بر اون ها سواره: چون میترسه، دروغ میگه...یعنی ترس او رو به سمت دروغ میبَره. پس ترس سوارشه... چون میترسه، تهمت میزنه...یعنی ترس او رو به سمت تهمت میبَره. چون میترسه، رشوه میده ، ربا میده. یعنی چی؟! یعنی ترس او رو به سمت رشوه و ربا میبَره و میکشانه. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

حالا چرا ترس سواره؟! چون ایمان نداره. ایمان نداره به اون چه که ما گفتیم. چی گفتیم؟! گفتیم همه کاره خداست. رزق و روزی به دست خداست. حافظ قلمِ شاهِ جهان مقسِمِ رزق است... ما اینو گفته بودیم. این باور نکرد. فکر کرد اگه دروغ بگه، میرسه به اون چیزی که میخواد. یعنی دروغ رو رازق دید. ها؟! در نتیجه رفت... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

امّا کسی که ایمان داره، او به عکسه، او سوارِ بر ترسه، نه که نمیترسه. آدمه میترسه ولی ترس او رو به هر سمت و سویی نمیبَره. فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ : خوف علیه اون ها نیست. یعنی چی؟! علیه یعنی بَر... میگیم فلانی بر مَرکب سوار شد. این خوف بر وجود اون ها، بر دل های اون ها سوار نیست، مسلّط نیست. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۴۸﴾ : (چقدر زیبا)...يَحْزَنُون فعل مضارع هست... فعل مضارع در زبان عرب دلالت بر استمرار میکنه... تداوم... نمیگه اینا حُزن و اندوه ندارند، چرا محزون میشن ولی حُزن این ها مدام و مستمر نیست... یه لحظه میاد، یه مرتبه میره کنار... یک افق روشنی برابر چشمانشون روشن میشه: مثل آسمان... ابری میشه، تیره میشه، تار میشه، دلگیر میشه... امّا یه مرتبه یه طوفانی میاد بساط ابرها رو جمع میکنه میره، آسمون آبیِ آبی میشه؛ روشنِ روشن میشه... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

امّا اونی که ایمان نداره، اونی که کار درست نیست به عکسه: دائم آسمان دلش ابریه... مثل آسمون شمال میمونه...اون که ایمان داره، آسمون دلش مثل آسمون جنوب میمونه... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

نتیجه بگیریم: ترس مال همه است، چه با ایمانش چه بی ایمانش. امّا آدمِ با ایمان سوارِ بر ترسه. درنتیجه ترس او رو به هر سمت و سویی نمیبَره. برخلاف آدمِ بی ایمان که ترس بر او سواره، در نتیجه او رو به هر سمت و سویی و به هر کار و باری میکشانه. حتّی به قتل و غارت (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

همین طور حُزن و اندوه مال همه است، چه با ایمانش، چه بی ایمانش. امّا آدمِ باایمان حُزن مستمر نداره، زود بساط حزن و اندوهش جمع و برچیده میشه. لحظه ای اندوهناک میشه و تمام... بنابراین ترس آدمی، اندوه آدمی جز با باور و اصلاح قابل اصلاح نیست. شما دنیا دنیا ثروت و دارایی داشته باش، ذره ای از ترس و اندوه شما کاسته نخواهد شد. ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 🌸🌸پایان صفحه ی 133🌸🌸 @naghmehasemani