eitaa logo
نردبان فقاهت
6هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
63 ویدیو
100 فایل
رضاحسینی ارتباط با ادمین @Rezahosseini7575 انتشار مطالب حوزوی، دروس خارج فقها، ادبیات، اصول، فقه
مشاهده در ایتا
دانلود
(۱۴) 🔸 آیت الله سید محمد کاظم یزدی در عروه، قول منجّمین را در مورد رؤیت هلال معتبر نمی داند: 🔹 "ولايثبت بقول المنجمين" 📚 ج 2 ص 224 🔸 و همچنین در جای دیگر از همین کتاب وقتی به بحث و می رسد، قول منجّمین را فاقد اعتبار می داند: 🔹 یثبت الکسوف والخسوف وسائر الآیات بالعلم وشهادة العدلین وإخبار الرصدی إذا حصل الاطمئنان بصدقه علی إشکال فی الأخیر وکذا فی وقتها ومقدار مکثها. 📚 العروة الوثقی، ج 3 ص55 🔸 مرحوم آیت الله (ره) بر اشکال می گیرد و می نویسد: 🔹 "بل الإشکال فیه مع الاطمئنان" یعنی: در کلام صاحب عروه اشکال است، در صورتی که خبر رصدی و منجّم موجب اطمینان گردد. ✅ در واقع شاید بتوان گفت بین کلام مرحوم گلپایگانی با صاحب عروه منافاتی نیست؛ فقط مشکل این جاست که مقصودِ صاحب عروه، نفیِ اعتبارِ قولِ منجمین به طور مطلق است ولی مقصود مرحوم گلپایگانی، اثباتِ اعتبارِ قولِ منجّم در جایی است که به مکلف اطمینان می دهد. فتأمّل... ✍ رضا حسینی @Nardebane_feghahat
✳️ درس خارج استاد ۹۶/۹/۲۰ 🔹 اگر کسی در اثناء نماز عصر شک کرد نماز ظهر خوانده یا نخوانده. می‌‌گوید باید عدول کند به نماز ظهر. آقای فرموده که بسیار مطلب درستی است. @Nardebane_feghahat
نردبان فقاهت
✳️ #استحباب_أکل_تربت_سیدالشهدا(4) 🔹 عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ جَعْفَرِ ب
✳️ (5) 🔹 تقریباً همه فقها فرموده‌اند: مقصود از «و أمناً من کل خوف» در روایت بالا، «حمل» و همراه داشتن «طین قبر امام حسین» است، نه خوردن آن. حتی هم به همین مسأله معتقد است. 🔸 تا جایی که بنده بررسی کردم، تنها تصریح به جواز «أکلِ» آن برای ایمنی از خوف کرده است. 🔹 البته ایشان این مطلب را در «اجوبة المسائل» فرموده نه در عروه. 🔸 شيخ عباس قمی در کتاب «غاية القصوی في ترجمة العروة الوثقی» ج۲ ص۳۰۹ در پاسخ به سؤال ششم، این جواب را از صاحب عروه آورده است: «چون خوردن طین حرام است و استثناء شده است تربت سید الشهدا، پس باید اقتصار شود بر قدر معلوم. ... و ایضاً ظاهر، خوردن برای أمن از خوف است. و فی روایة سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ (علیه السلام) عَنِ الطِّينِ- قَالَ فَقَالَ أَكْلُ الطِّينِ حَرَامٌ مِثْلُ الْمَيْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ إِلَّا طِينَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ أَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ. و ظاهرِ خبر، خوردن است به جهت أمن؛ پس اشکال بر آن به این که أمن از خوف ممکن است به همراه داشتن آن باشد نه خوردن، مدفوع است». ✔️ اما این که چگونه طبق نظر صاحب عروه، ظاهر این روایت، احتمالِ أکل را تأیید می کند (و نه حمل طین قبر را)، در پست های بعدی توضیح خواهیم داد. ✍ رضا حسینی @Nardebane_feghahat