eitaa logo
نردبان فقاهت
6.1هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
63 ویدیو
100 فایل
رضاحسینی ارتباط با ادمین @Rezahosseini7575 انتشار مطالب حوزوی، دروس خارج فقها، ادبیات، اصول، فقه
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ (54) ✔️ درس خارج فقه استاد اشرفی 98/12/06 🔹 نظریه مرحوم استاد خویی (ره) اين است كه: عمده دلیل بر طهارتِ بولِ حیواناتِ ثلاثه (اسب، الاغ و أستر) «سیره متشرعه» است که نسبت به بول و رَوْثِ این حیوانات ثلاثه (با توجه به شدت ابتلای به آن در سفر و حضر) معامله شیء طاهر را نموده اند و ملتزم به تطهیر لباس و بدن از بول و روث این حیوانات نشده اند. فلذا به قرینه این سیره قطعیه و فتوای مشهور فقها و موثقه ابن بکیر از زراره، می توان روایات ناهیه را حمل بر کراهت یا استحباب إجتناب از بول و روث این حیوانات کرد و برهان قوی همان سیره متشرعه است. سرانجام حکم به کراهت بول و روث این حیوانات قابل قبول است، و یشهد له ظهور لفظ الکراهة فی روایة زراره: عَنْ أَحَدِهِمَا فِي أَبْوَالِ الدَّوَابِّ تُصِيبُ الثَّوْبَ فَكَرِهَهُ. فَقُلْتُ: أَ لَيْسَ لُحُومُهَا حَلَالًا؟ قَالَ: بَلَى وَ لَكِنْ لَيْسَ مِمَّا جَعَلَهُ اللَّهُ لِلْأَكْلِ (وسائل الشيعة، الشيخ الحر العاملي، ج3، ص408، أبواب نجاسات، باب9، ح7، ط آل البيت) @Nardebane_feghahat
✳️ (55) 🔹 ما رواها‌‎ ‌‏«الـوسائل» عن الـقاسم بن عروة ـ وهو عندی معتبر ـ عن بکیر بن أعین، عن‌‎ ‌‏زرارة، عن أحدهما: فی أبوال الـدوابّ تصیب الـثوب: فکرهـه.‏ ‌‏فقلت: ألیس لـحومها حلالاً؟!‏ ‌‏فقال: «‌‏بلیٰ، ولکن لیس ممّا جعله اللّٰه تعالیٰ للأکل»‌‎ 🔸 ‌‏فإنّـه بالـنظر إلـیٰ هاتین الـروایتین، یظهر حکم هذه الـمسألـة أیضاً؛‌‎ ‌‏من أنّها طاهرة، ولکن لـمکان أنّ لـحومها تکون مکروهـة، تکون أبوالـها‌‎ ‌‏مکروهـة، فکأنّ الأبوال هنا کالأسآر فی تلک الـمسألـة؛ فی کونها بحسب‌‎ ‌‏الـحکم تابعـة اللحم.‏ 📚 تحریرات فی الفقه، سید مصطفی خمینی(ره)، کتاب الطهاره ج2 ص302 @Nardebane_feghahat
✳️ (56) ✔️ درس خارج فقه استاد مصطفوی 92/10/24 🔹 محمد بن یعقوب عن علی بن ابراهیم عن ابیه عن حماد عن حریز عن محمد بن مسلم که امام می فرماید: «و اذا کنت قد رأیته و هو اکثر من مقدار الدرهم فضیعت غسله و صلیت فیه صلاه کثیره فاعد ما صلیت فیه» اگر خون به اندازه درهم بود و قبلاً هم دیده بودی و بعد تطهیر نکردی و از آن نجاست غفلت کردید، «ضیعتَ غَسْلَه» یعنی از شستن و تطهیر غفلت کردید و نماز زیادی در آن خواندید، همه را اعاده کنید. 🔸 این حدیث هم از لحاظ دلالت و سند در نهایت استحکام است و هیچ شک و شبهه ای در سند و دلالت این دو تا روایت وجود ندارد. و کسی هم از فقهاء اشکالی در دلالت این دو حدیث داشته باشد. @Nardebane_feghahat
✳️ (57) ✔️ درس خارج فقه استاد مصطفوی 90/07/19 🔹 روايت سکوني: متنش اين است: «عن ابي عبدالله (عليه السلام) قال ان علياً (عليه السلام) کان لا يري باساً بدم ما لم يُذَکِّ يکون في الثوب فيصلّي فيه الرجل يعني دم السمک» اين متن روايت است. مي فرمايد که اميرالمومنين معتقد بود که اگر کسی در لباسي که در آن خون سمک باشد، نماز بخواند، اشکالي ندارد. بنابراين از اين حديث استفاده مي‌شود که خون سمک نجس نيست چون اگر نجس بود در نماز اشکال ايجاد مي‌کرد. 🔸 سيد الاستاد (مرحوم خویی) در تنقيح العروه جلد 3 صفحه 8 مي‌فرمايد که اين حدیث، درباره عفو خون در نماز هست اما بر طهارت خون سمک دلالتي ندارد. آنچه از اين حديث استفاده مي‌شود که در حال نماز اين خون معفو عنه است. این، طهارت خون سمک را ثابت نمی‌کند. 🔹 اشکال واردي است و سيد الحکيم هم اين اشکال را مورد توجه قرار داده است. @Nardebane_feghahat
✳️ (58) ✔️ درس خارج فقه استاد مصطفوی 91/12/22 🔸 دليل خاص داريم دال بر عدم نجاست باطن؛ مثل موثقه عمار ساباطي: «قال سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) عَنْ رَجُلٍ يَسِيلُ مِنْ أَنْفِهِ الدَّمُ هَلْ‌ عَلَيْهِ‌ أَنْ‌ يَغْسِلَ‌ بَاطِنَهُ‌ يَعْنِي جَوْفَ الْأَنْفِ؟ فَقَالَ إِنَّمَا عَلَيْهِ أَنْ يَغْسِلَ مَا ظَهَرَ مِنْهُ.» از امام صادق (عليه السلام) سوال كرد در مورد كسي كه از دماغش خون جاري شده بود كه در اين صورت كه داخل أنف هم خون وجود دارد، آيا بر اين فرد لازم است كه باطن و داخل دماغش را تطهير كند؟ امام فرمود: وظيفه اش اين است كه فقط ظاهر و بيرون سطح دماغ و بيني را تطهير كند و داخل و جوف بيني تطهيرش لازم نيست. 🔹 ما از اين مسئله و از اين نص مطلبي كه به دست مي آوريم اين است كه «ظاهر» ملاك و مناط كار است و به چيزي كه خلاف ظاهر هست، ما تكليفي نداريم. نه فحص لازم هست و نه مامور به ما وراء ظاهر هستيم. @Nardebane_feghahat
✳️ (59) ✔️ درس خارج آیت الله مظاهری 87/12/20 🔸 بعضی از قدما نظیر مرحوم صدوق و سید مرتضی فرموده‌اند ولد الزنا نجس است. این حرف، حرف عجیب و غریبی در فقه است! 🔹 ولدالزنا نظیر سایر مردم اگر شهادتین بگوید و تقیّد به ظواهر شرع داشته باشد، یک مسلمان است. حتی اگر واقعاً بتواند تقیّد به ظواهر شرع داشته باشد، باید بگوییم اجر و پاداشش از یک مسلمان حلال‌زاده خیلی بالاتر است. برای این که پدر و مادر ناجنس این را در سنگلاخ انداخته و راه برای این شخص، سنگلاخ است. اگر بتواند این راه سنگلاخ را بپیماید غیر از آن آقازاده است که پدر و مادر او را در راه آسفالته انداخته. هر دو این‌ها را وقتی مقایسه کنیم هر دو بهشتی هستند اما پاداش آن خیلی بالاتر از پاداش یک حلال‌زاده است و وجهی برای کفر او و برای نجاست او و امثال این‌ها نداریم. @Nardebane_feghahat
✳️ (60) 🔸 قال (رحمه‌الله): ولو خرج الغائط مما دون المعدة نقض في قول، والأشبه أنه لا ينقض. 🔹 أقول: قال الشيخ: إذا خرج البول والغائط من جرح وغيره، فان خرجا من موضع في البدن دون المعدة نقض الوضوء، وان كان فوق المعدة لم ينقض. 🔸 احتج على الأول بعموم قوله تعالى (أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ) وعلى الثاني ـ وهو عدم النقض إذا كان من فوق المعدة ـ بأنه لا يسمى غائطا، و اختار العلامة النقض إذا صار معتادا و عدمه مع عدمه، ولم يفرق. 📚 غاية المرام في شرح شرائع الإسلام، الصيمري البحراني، الشيخ مفلح ج1 ص55 @Nardebane_feghahat
✳️ (61) 🔸 أفتى فقهاء المذاهب الأربعة بنجاسة المذي الخارج من الإنسان كما في المهذب للشيرازي الشافعي ج1 ص47 و بدائع الصنائع للكاساني الحنفي ج1 ص90 و المغني لابن قدامة الحنبلي ج2 ص86، و شرح صحيح الترمذي للقاضي المالكي ج1 ص176. @Nardebane_feghahat
✳️ (62) ✔️ درس خارج فقه استاد اشرفی 99/02/01 🔹 عامه قائل به نجاست مذی و ودی شده‌اند و جای بسیار تعجب است که شافعی و احمد بن حبنل قائل به طهارت منی شده‌اند و در عین حال قائل به نجاست مذی و ودی شده‌اند! عجیب‌تر از آن این که ابوحنیفه قائل به نجاستِ مطلقِ رطوباتی شده که از بدن خارج می‌شود حتی اشکِ چشم اگر در اثر بیماری خارج شود، نه به جهت حزن و اندوه. 🔸 اما مستند عامه در حکم به نجاست مذی و ودی: چون این دو رطوبت از مخرجِ بول خارج می‌شود و مخرج بول هم با ملاقاتِ بول نجس می‌شود. آنچه از مخرج خارج شود، نیز محکوم به نجاست است «استدلال مذکور که علت نجاست، خروج از مجرای بول ذکر شده، صحیح نیست؛ زیرا ملاقات در باطن بدن موجب حکم به نجاست ملاقی نمی‌شود» عامه از این حکم، منی را استثناء کرده‌اند با این که منی نیز از مخرج بول خارج می‌شود. @Nardebane_feghahat
✳️ (67) 🔸 و يستحب أن يبدأ بعد ذلك بشق رأسه الأيمن لما في‌ خبر الكاهلي «ثم تحول إلى رأسه و ابدأ بشقه الأيمن من لحيته و رأسه» و ما في سنده من الطّعن لو سلّم لا ينافي إثبات مثله، على أنها مجبورة بما في المعتبر والتذكرة ، قال في الأول: «و يبدأ بغسل يديه قبل رأسه ثم يبدأ بشقه الأيمن ثم الأيسر، و يغسل كل عضو ثلاثا في كل غسلة، و هو مذهب فقهائنا أجمع ـ إلى أن ذكر خبر الكاهلي و قال ـ: عمل الأصحاب على مضمونه» وقال في الثاني: «يستحب أن يبدأ بغسل يديه قبل رأسه ثم غسل رأسه يبدأ بشقة الأيمن ثم الأيسر، و يغسل كل عضو منه ثلاث مرات، قاله علماؤنا» انتهى. 📚 جواهر الكلام، النجفي الجواهري، الشيخ محمد حسن ج4 ص153 @Nardebane_feghahat
✳️ (68) ✔️ یکی از مستحبات تغسیل میّت آن است که غاسل در سمت راست میّت قرار داشته باشد: 🔹 و أن يكون الغاسل له عن يمينه كما عن النهاية و المصباح و مختصره و الجمل و العقود و المهذب و الوسيلة و السرائر و الجامع، بل في الغنية الإجماع عليه، و هو الحجة فيه بعد المسامحة مع عموم التيامن المندوب اليه، فما عن المقنعة والمبسوط والمراسم والمنتهى من عدم التقييد بالأيمن للأصل و خلوا النصوص لا يخلو من نظر لما عرفت، نعم قد يقال بإستحباب مطلق الجانب مع زيادة الفضيلة في الأيمن، فتأمل. 📚 جواهر الكلام، النجفي الجواهري، الشيخ محمد حسن ج4 ص154 @Nardebane_feghahat
✳️ (69) ◾️کراهتِ استقبال و استدبار به قبله (فتوای مرحوم آیت الله سید محمد سعید حکیم) ✔️ (مسألة 38): المشهور حرمة استقبال القبالة واستدبارها حال التخلي و التبول. لكن الظاهر الكراهة. ولا ينبغي للمؤمن ارتكاب ذلك. و في الصحيح عن الإمام الرضا (عليه السلام): «من بال حذاء القبلة ثم ذكر فانحرف عنها إجلالاً للقبلة و تعظيماً لها لم يقم من مقعده ذلك حتى يغفر له». 📚 منهاج الصالحين، الحكيم، السيد محمد سعيد ج1 ص23 @Nardebane_feghahat