eitaa logo
هر روز با قرآن
887 دنبال‌کننده
1هزار عکس
0 ویدیو
0 فایل
به نام خدا با سلام فهرست و منابع مطالب کانال: https://eitaa.com/Quran_verses/4186 ✅ انتشار مطالب کانال بدون ذکر نام کانال جایز است. 🔆 در گروه‌ها و کانال‌های خود مروج قرآن باشیم.
مشاهده در ایتا
دانلود
034-menshavi-tah.mp3
2.81M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۳۴
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 216 - نوشته شد بر شما جنگ و آن ناپسند شما است و چه بسا ناخوش دارید چ
جنگ بر شما واجب شده‌است با اين‌كه آن براى شما دشوار و ناخوشايند است. شايد چيزى را ناخوشايند بدانيد در حالى كه آن براى شما نيكوست، و شايد چيزى را دوست بداريد در حالى‌كه آن براى شما شرّ است. خداوند مى‌داند و شما نمى‌دانيد. (216) از تو درباره ماه حرام مى‌پرسند كه پيكار در آن چه حكمى دارد؟ بگو: پيكار در آن [گناهى] بزرگ و باعث بازداشتن مردم از راه خدا و كفر ورزيدن به آن و جلوگيرى مردمان از [حضور در] مسجد الحرام است، ولى مشركان بايد بدانند كه بيرون راندن اهل آن از آن‌جا، نزد خدا از پيكار در ماه حرام بزرگ‌تر است، و آن‌ها پيامبر و پيروان او را از آن‌جا بيرون كردند؛ و شرك ورزيدن به خدا و شكنجه مؤمنان از كشتار در ماه حرام بزرگ‌تر است و آن‌ها مسلمانان را در مكه آزار فراوان كردند. آن‌ها پيوسته با شما مى‌جنگند تا شما را از دينتان برگردانند اگر بر آن توانا باشند و كسانى از شما كه از دين خود برگردند و در حال كفر بميرند، آنان اعمالشان در دنيا و آخرت تباه مى‌گردد و آنان همدم آتشند و در آن جاودانه خواهند بود. (217) كسانى كه ايمان آورده و كسانى‌ كه در راه خدا هجرت كرده و جهاد نموده‌اند، آنان به رحمت خدا اميدوارند، و خدا آمرزنده و مهربان است. (218) از تو درباره شراب و قمار مى‌پرسند. بگو: در آن دو گناهى بزرگ و براى مردمان سودهايى است، و گناه آن دو از سودشان بزرگ‌تر است. و از تو مى‌پرسند كه چه چيزى انفاق كنند؟ بگو: در انفاق ميانه‌رو باشيد، نه بخل ورزيد و نه همه اموالتان را ببخشيد. بدين‌سان خداوند آيات و نشانه‌ها را براى شما بيان مى‌كند، باشد كه درباره سعادت دنيا و آخرت خود بينديشيد. (219)
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷
صفحه‌ی ۰۳۵ جزء #۰۲ #سوره‌_مبارکه_البقره
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷
035-menshavi-tad.mp3
943.5K
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۰۳۵
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷
035-menshavi-tah.mp3
3.54M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۳۵
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 220 - در دنیا و آخرت و پرسندت از یتیمان بگو کارسازی ایشان بهتر است و
آرى باشد كه درباره سعادت دنيا و آخرت خود بينديشيد. و از تو درباره يتيمان مى‌پرسند. بگو: اصلاح امور آنان به گونه‌اى كه برايشان سودمند باشد نيكى است، و اگر با آنان هم‌زيستى كنيد، آن‌ها برادران شمايند، پس مانند ديگر مسلمانان با آنان رفتار كنيد؛ نه حقشان را تباه سازيد و نه خود را سخت به زحمت بيفكنيد، كه خداوند فسادگر و اصلاح‌گر را مى‌شناسد و آن دو را از هم مشخص مى‌سازد. و اگر خدا مى‌خواست، شما را در مورد يتيمان به زحمت مى‌انداخت [ولى چنين نكرد] چراكه خداوند مقتدرى حكيم است. (220) و زنان مشرك را به همسرى نگيريد تا اينكه ايمان بياورند، و قطعا كنيزى كه با ايمان است، بهتر از زن آزادى است كه مشرك باشد، هرچند به زيبايى‌اش شما را به شگفت آورد. و زنان با ايمان را به همسرى مشركان درنياوريد تا اينكه ايمان بياورند. بى‌ترديد، برده‌اى كه مؤمن است، بهتر از مرد آزادى است كه مشرك باشد، هرچند به مال و ثروتش شما را به شگفت آورد. آنان با گفتار و كردارشان به شرك فرامى‌خوانند كه فرجام آن چيزى جز آتش نيست، و خداوند به اذن خود- بى‌آنكه كسى يا چيزى او را ناچار كرده باشد- به بهشت و آمرزش فرامى‌خواند و آياتش را براى مردم بيان مى‌كند، باشد كه حقايق را دريابند. (221) از تو درباره عادت ماهانه زنان مى‌پرسند. بگو: اين براى آنان رنجى است. پس در روزهاى عادتشان از آنان كناره گيريد، و با آن‌ها نزديكى نكنيد تا پاك شوند. پس هنگامى كه غسل كردند، از همان‌جا كه خدا به شما فرمان داده است با آنان آميزش كنيد، كه خداوند كسانى را كه بسيار توبه كنند و در پاكى و پاكيزگى كوشا باشند دوست مى‌دارد. (222) همسرانتان كشتزار شمايند. پس هرگاه خواستيد، به كشتزار خود درآييد و براى خود كارهاى نيك پيش فرستيد و از روز ملاقات و حسابرسى خدا بترسيد و بدانيد كه شما او را ديدار خواهيد كرد، و تو- اى پيامبر- مؤمنان را [بدان] نويد ده. (223) و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار ندهيد (به نام او سوگند نخوريد) كه نيكى نكنيد و تقوا را پيشه خود نسازيد و ميان مردم صلح و آشتى برقرار نكنيد، كه خداوند شنوا و داناست. (224)
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
صفحه‌ی ۰۳۶ جزء #۰۲ #سوره‌_مبارکه_البقره
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
036-menshavi-tad.mp3
1.2M
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۰۳۶
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
036-menshavi-tah.mp3
3.34M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۳۶
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 225 - نگیرد شما را خدا به یاوه‌گویی در سوگندهای شما و لیکن بگیردتان
خداوند شما را به سبب سوگندهاى بيهوده‌اى كه بر زبانتان جارى مى‌شود بازخواست نمى‌كند، ولى بر آن‌چه دل‌هايتان فراهم آورده (گناهى كه بر اثر شكستن سوگندهاى جدى كسب كرده‌است) شما را بازخواست مى‌كند، و خداوند آمرزنده و بردبار است. (225) كسانى كه سوگند ياد مى‌كنند كه از همسران خود كنارهگيرى كنند، چهار ماه فرصت دارند و مى‌توانند در اين مدت به سوگند خويش پاى‌بند باشند، ولى پس از آن يا بايد سوگند خود را بشكنند و كفّاره دهند و يا همسر خود را طلاق گويند. پس اگر به وى بازگشتند، خدا آنان را مى‌بخشايد و بر آنان رحمت مى‌آورد. (226) و اگر آهنگ طلاق كردند و همسر خود را طلاق گفتند، [بدانند كه] خدا هرسخنى را مى‌شنود و از هرنيّتى باخبر است. (227) و زنان طلاق داده شده سه پاكى را انتظار مىكشند و از ازدواج خوددارى مى‌كنند (عدّه نگه مى‌دارند). باردارى و عادت ماهانه زنان تعيين كننده دوران عدّه است؛ پس اگر به خدا و روز قيامت ايمان دارند، نبايد آن‌چه را خدا در رحم آنان آفريده‌است كتمان كنند. و شوهرانشان اگر خواهان اصلاح باشند، از ديگران سزاوارترند كه در اين مدّت آنان را به زندگى باز گردانند. و مانند همان وظايفى كه به سود مردان بر عهده زنان است، بهطور شايسته، به سود آنان بر عهده مردان نيز مى‌باشد، و مردان به درجه‌اى بر زنان برترى دارند، و خدا مقتدرى حكيم است. (228) طلاقى كه شوهر در آن حق رجوع دارد، دو بار است كه در هربار يا او را پيش از پايان يافتن عدّه به شايستگى نگاه مى‌دارد و يا به خوبى رهايش مى‌سازد و براى شما حلال نيست كه از مهريه‌اى كه به آنان داده‌ايد چيزى بازپس گيريد، مگر اين‌كه زن و شوهر بترسند كه نتوانند مقرّرات الهى را برپا دارند. پس اگر بيم آن داريد كه آن دو تن مقرّرات الهى را برپا ندارند، بر آن‌ دو، گناهى نيست كه توافق كنند و زن براى گرفتن طلاق چيزى از مهريه خود را به شوهر ببخشد. اين‌ها حدود و مقرّرات الهى است، به آن‌ها تجاوز نكنيد. و كسانى كه به حدود الهى تجاوز كنند ستمكارند. (229) و اگر بار سوم او را طلاق داد، ديگر آن زن براى او حلال نمىشود (نه حق رجوع دارد و نه با عقد مجدّد مىتواند او را به همسرى گيرد) تا اين‌كه زن، خود را به همسرى مردى ديگر درآورد. پس اگر همسر دوم او را طلاق داد، بر زن و همسر گذشته‌‌اش- اگر مى‌پندارند كه حدود خدا را برپا مى‌دارند- گناهى نيست كه با عقد مجدد به يكديگر بازگردند. اين‌ها مقرراتى است كه خدا آن‌ها را بيان مى‌كند تا مردمى كه اهل دانشند از آن بهره برند. (230)
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
صفحه‌ی ۰۳۷ جزء #۰۲ #سوره‌_مبارکه_البقره
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
037-menshavi-tad.mp3
1.14M
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۰۳۷
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
037-menshavi-tah.mp3
3.42M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۳۷
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 231 - و اگر طلاق دادید زنان را و رسیدند به سرآمد خویش پس نگه داریدشا
و هنگامى‌كه زنان را طلاق گفتيد، و به پايان عدّه خويش نزديك شدند، يا با رجوع خود، آنان را به‌طور پسنديده در همسرى خود نگاه داريد و يا به‌طور پسنديده رهايشان كنيد؛ و آنان را براى اين‌كه زيانى به ايشان برسانيد نگاه مداريد تا [بدين‌وسيله به حقوق آنان و حدود الهى] تجاوز كنيد. و هركس چنين كند، به خود ستم كرده و احكام خدا را به مسخره گرفته‌است. پس مبادا احكام الهى را با اين كار به مسخره گيريد. و نعمت خدا را كه به شما ارزانى داشته و كتاب و حكمتى را كه بر شما فروفرستاده و شما را به آن پند مى‌دهد به ياد آوريد، و از حساب‌رسى خدا و عذاب او پروا كنيد و بدانيد كه خدا به هرچيزى داناست. (231) و هنگامى‌كه زنان را طلاق گفتيد و به پايان عدّه خود رسيدند، شما خويشاوندان زنان، نبايد آنان را از ازدواج مجدد با شوهران سابق خود، چنان‌چه بهطور پسنديده ميان خود به توافق رسند بازداريد. هركس از شما به خدا و روز واپسين ايمان دارد، به اين حكم پند داده مىشود. اين از نظر ارزش‌ها براى شما پربارتر و براى پاكى روانتان نيكوتر است، و خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد. (232) و مادران- هرچند طلاق گرفته باشند- فرزندان خود را دو سال تمام شير مى‌دهند. اين حكم براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را تكميل كند. و خوراك و پوشاك مادران در حد متعارف برعهده پدر كودك است، و البته هيچ‌كس جز به اندازه توانش مكلّف نيست. هيچ مادرى نبايد از رهگذر فرزندش زيان ببيند، و هيچ پدرى نيز نبايد از رهگذر فرزندش زيانى به او برسد. و اگر پدر كودك بميرد، مانند همان تكليفى كه بر عهده پدر بود، بر عهده وارث اوست. و اگر پدر و مادر با رضايت و مشورت يكديگر بخواهند فرزندشان را قبل از دو سال از شير بازگيرند بر آن دو گناهى نيست. و شما پدران اگر خواستيد براى فرزندانتان دايه‌اى بگيريد بر شما گناهى نيست، به شرط آن‌كه حقوقى را كه بايد به مادر او مى‌داديد، به خوبى و شايستگى بپردازيد. و از حساب‌رسى خدا و عذاب او پروا كنيد، و بدانيد كه خدا به آن‌چه مى‌كنيد بيناست. (233)
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
صفحه‌ی ۰۳۸ جزء #۰۲ #سوره‌_مبارکه_البقره
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
038-menshavi-tad.mp3
1.08M
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۰۳۸
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
038-menshavi-tah.mp3
3.22M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۳۸
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 234 - و آنان که بمیرند از شما و بازمی گذارند زنانی در انتظار بگذارند
و كسانى از شما كه جان مى‌سپارند و زنانى از خود بر جاى مى‌گذارند، زنانشان چهار ماه و ده روز انتظار مى‌كشند و از ازدواج خوددارى مى‌كنند. پس هرگاه به پايان مهلت مقرّر خود رسيدند، مى‌توانند درباره خود تصميم بگيرند. بنابراين، بر شما خويشاوندان شوهر، در آن‌چه آنان به‌طور پسنديده درباره خود انجام مى‌دهند و همسرى برمى‌گزينند گناهى نيست، و خداوند به آن‌چه انجام مى‌دهيد آگاه است. (234) بر شما گناهى نيست در سخنى كه آن را به اشاره براى خواستگارى از زنان در عدّه بر زبان مى‌آوريد و همچنين در امورى كه درباره آنان در دل نهان مى‌داريد. خدا مى‌دانست كه شما ازدواج با آنان را ياد مى‌كنيد، ازاين‌رو شما را از آن بازنداشت، ولى با آنان قول و قرار پنهانى مگذاريد، مگر آن‌كه بهطور پسنديده سخن گوييد؛ و با آنان پيوند ازدواج مبنديد تا آن مهلت مقرر به پايان خود رسد، و بدانيد كه خداوند آن‌چه را در دل داريد مى‌داند، پس، از كيفر او بترسيد و بدانيد كه خداوند آمرزنده و بردبار است. (235) اگر همسرانى را كه با آنان آميزش نكرده‌ايد، يا همسرانى را كه برايشان مهرى معيّن نساخته‌ايد طلاق گوييد، بر شما گناهى نيست، ولى به زنانى كه برايشان مهرى مقرّر نداشته‌ايد، به هنگام طلاق كالايى در حد متعارف بدهيد. توانگر به اندازه توان خود و تنگدست نيز به قدر وسع خود اين تكليف را بر عهده دارد. اين بر عهده نيكوكاران نهاده شده‌است. (236) و اگر پيش از آن‌كه با آنان آميزش كنيد طلاقشان داديد و برايشان مهرى معيّن كرده‌ايد، پرداختن نيمى از آن‌چه معيّن كرده‌ايد بر عهده شماست، مگر اينكه آن‌ها گذشت كنند يا كسى كه پيوند ازدواج به دست اوست (شوهر يا ولىّ زن) ببخشد؛ و گذشت شما به تقوا نزديك‌تر است. و در ميان خود بخشش و بزرگوارى را فراموش نكنيد، كه خدا به آن‌چه انجام مى‌دهيد بيناست. (237)
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
صفحه‌ی ۰۳۹ جزء #۰۲ #سوره‌_مبارکه_البقره
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
039-menshavi-tad.mp3
858.3K
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۰۳۹
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
039-menshavi-tah.mp3
2.47M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۳۹
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 238 - مواظبت کنید بر نمازها و نماز میانه و بپای ایستید برای خدا فروت
بر نمازها، به‌ويژه بر نماز ميانه، مواظبت كنيد كه مبادا از شما فوت شود يا آداب و شرايط آن رعايت نشود، و فرمان‌هاى خدا را از روى خضوع و با اخلاص انجام دهيد. (238) پس اگر بيم آن داريد كه نتوانيد همه آداب و شرايط نماز را رعايت كنيد، پياده يا سواره، در حال توقف يا حركت نماز بگزاريد، ولى هنگامى كه ايمن شديد، با برپا داشتن نماز، خدا را ياد كنيد آن‌گونه كه نماز و ساير احكامى را كه نمى‌دانستيد به شما آموخت. (239) و كسانى از شما كه در آستانه مرگ قرار مى‌گيرند و همسرانى برجاى مى‌گذارند، بايد براى همسرانشان وصيت كنند كه تا يك سال پس از مرگشان آنان را از اموالى كه برجاى مى‌گذارند بهره‌مند سازند، و از خانه‌اى كه در آن سكونت دارند بيرونشان نكنند، ولى اگر خود بيرون رفتند، بر شما (خويشاوندان شوهر) در آن‌چه آن‌ها درباره خود به‌طور پسنديده انجام مى‌دهند گناهى نيست، و خدا مقتدرى حكيم است. (240) براى همه زنانى كه طلاق داده مى‌شوند، كالايى درخور و شايسته مقرّر گرديده‌است. اين بر عهده شوهران تقواپيشه ثابت شده‌است. (241) خداوند آيات خود را اين‌گونه براى شما بيان مى‌كند، باشد كه به خرد دريابيد. (242) آيا از داستان كسانى كه هزاران نفر بودند و از بيم مرگ از خانه‌هايشان بيرون رفتند آگاه نشده‌اى كه خدا به آنان گفت: بميريد؛ سپس آنان را زنده كرد؟ به راستى كه خدا داراى بخشش است و از فضل خود به آن مردم حيات دوباره بخشيد، ولى بيشتر مردم سپاس‌گزار نعمت‌هاى خدا نيستند. (243) حيات و نيكبختى شما مؤمنان در جهاد است، پس در راه خدا پيكار كنيد و بدانيد كه خدا سخنان شما را مى‌شنود و از راز دلها خبر دارد. (244) كيست آن‌كس كه با پرداخت هزينه جهاد وامى نيكو به خدا دهد؟ هركس چنين كند، خدا آن را براى او چندين برابر مىكند، و خداست كه از اموال شما مى‌كاهد، و هموست كه آن را گسترش مى‌دهد و بر آن مى‌افزايد، و شما به سوى او بازگردانده مى‌شويد تا پاداش وامى را كه به او داده‌ايد دريافت كنيد. (245)
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
صفحه‌ی ۰۴۰ جزء #۰۲ #سوره‌_مبارکه_البقره
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
040-menshavi-tad.mp3
978.6K
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۰۴۰
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
040-menshavi-tah.mp3
2.66M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۴۰
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 246 - آیا ننگری بدان گروه از بنی‌اسرائیل پس از موسی هنگامی که گفتند
آيا از داستان آن سران بنى اسرائيل كه پس از موسى بودند آگاه نشده‌اى آن‌گاه كه به پيامبرى از خودشان گفتند: براى ما فرمانروايى بگمار، كه اگر ما فرمانروايى داشته باشيم تحت فرمان او در راه خدا مى‌جنگيم. گفت: اگر پيكار در راه خدا بر شما مقرّر شود، آيا تصور مى‌كنيد كه پيكار نكنيد؟ گفتند: ما را چه دليلى است كه در راه خدا پيكار نكنيم، در حالى‌كه بر اثر سلطه دشمن از بهره‌مندى از شهرها و پسرانمان بازداشته شده‌ايم؟ ولى هنگامى كه جنگ در راه خدا بر آنان نوشته شد، جز اندكى از آنان همه روى برتافتند و ستمكار شدند، و خدا به ستمكاران داناست. (246) و پيامبرشان به آنان گفت: خداوند طالوت را براى شما به فرمانروايى برانگيخته‌است. گفتند: چگونه او را بر ما فرمانروايى باشد؟ در حالى كه ما به فرمانروايى از او سزاوارتريم، زيرا حكومت بر بنى اسرائيل در اختيار نياكان ما بوده‌است. علاوه بر اين او از گشايش مالى برخوردار نيست. پيامبرشان گفت: به يقين خدا او را برگزيده و بر شما برترى داده، و او را در دانش اداره امور و نيروى بدنى فزونى بخشيده‌است، و خدا فرمانروايى خود را به هر كه بخواهد عطا مى‌كند، و خدا داراى بخششى گسترده است و مى‌داند چه كسى درخور بخشش است. (247) پيامبرشان به آنان گفت: نشانه الهى بودن فرمانروايى او اين است كه آن صندوق معهود- كه فرشتگان آن را حمل مى‌كنند- به سوى شما خواهد آمد؛ صندوقى كه در آن آرامشى است از جانب پروردگارتان و يادگارى از آن‌چه موسى و هارون و خاندانشان بر جاى نهاده‌اند. اگر مؤمن باشيد، قطعا در آمدن آن صندوق، براى شما نشانه‌اى بر درستى فرمانروايى اوست. (248)
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷
صفحه‌ی ۰۴۱ جزء #۰۲ #سوره‌_مبارکه_البقره
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷
041-menshavi-tad.mp3
972.2K
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۰۴۱
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷
041-menshavi-tah.mp3
2.75M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۰۴۱
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 249 - و هنگامی که سان داد و براند طالوت سپاه را گفت هرآینه خداوند اس
و هنگامى كه طالوت با سپاهيان خود از شهر فاصله گرفت، گفت: خداوند شما را به وسيله نهرى خواهد آزمود. هركس از آن بياشامد از سپاهيان من نيست، و هركس از آن نچشد از سپاهيان من است، مگر كسى كه مشتى آب به دست خود برگيرد و بنوشد، كه من او را از سپاهيان جدا نمى‌كنم، هرچند او را از خود نمى‌دانم. پس وقتى به آن نهر رسيدند، جز اندكى از ايشان از آن آشاميدند. و هنگامى كه طالوت و كسانى كه ايمان داشتند و با او بودند، از نهر آب گذشتند، گفتند: ما امروز در برابر جالوت و لشكريانش تاب و توانى نداريم. و آنان كه بر اين باور بودند كه به ديدار خدا خواهند رفت، در پاسخ گفتند: چه بسيار گروهى اندك كه به اذن خدا بر گروهى بسيار پيروز شده‌اند، و خدا با صبرپيشگان است. (249) و چون با جالوت و سپاهيان او روبه‌رو شدند، گفتند: پروردگارا، بر ما صبرى فراوان فروريز، و گام‌هايمان را استوار دار، و ما را بر اين مردم كفرپيشه پيروز گردان. (250) پس به اذن خدا آنان را شكست دادند و داود جالوت را كشت و خداوند به او فرمانروايى و حكمت (دانش معارف و احكام دين) داد، و از آن‌چه مى‌خواست به او آموخت. و اگر خدا غريزه دفاع را در انسانها ننهاده بود و به اين وسيله تجاوز برخى از مردم را با برخى ديگر دفع نكرده بود سراسر روى زمين را تباهى فراگرفته بود، ولى خدا صاحب تفضّل است و جهانيان را از فضل خود بهره‌مند مى‌سازد. (251) اين‌ها آيات خداست كه ما آن‌ها را به حق بر تو تلاوت مى‌كنيم، و به راستى كه تو از فرستادگانى. (252)
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷