✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «#روز_قانون» و آغاز به کار اولین #مجلس_شورای_اسلامی پس از پیروزی انقلاب در ایران موضوع: #احکام_تبعیت_از_قانون ❓مخالفت با قوانین و مقررات (حکومت اسلامی) چه حکمی دارد؟ و آیا موارد ترک عمل به قوانین از موارد امر به معروف ونهی از منکر محسوب می‌شوند؟ ✅ مخالفت با قوانين و مقررات و دستورات دولت اسلامی که به‌طور مستقيم توسط مجلس شورای اسلامی وضع شده و مورد تأييد شورای نگهبان قرار گرفته‌اند و يا با استناد به اجازه قانونی نهادهای مربوطه وضع شده‌اند، برای هيچکس جايز نيست و در صورت تحقّق مخالفت توسط فردی در اين خصوص، بر ديگران تذکر و راهنمايی و نهی از منکر لازم است؛ (البته با وجود شرايط نهی از منکر) ❓انجام اعمالی که به نظر کارمند، مخالف قانون هستند، ولی مسئول بالاتر ادعا می‌کند که اشکال ندارد و خواهان انجام آنهاست، چه حکمی دارد؟ ✅ کسی حق عمل نکردن به قوانين و مقررات حاکم بر اداره‌های دولتی و عمل بر خلاف آنها را ندارد و هيچ مسئولی نمی‌تواند از کارمند تقاضای انجام کاری خلاف قانون را بنمايد و نظر مسئول اداره در اين رابطه اثری ندارد. 📚 اجوبة الاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#اسلام و #قانون» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٧ ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم خرداد ماه در تقویم شمسی به عنوان «روز قانون» و سالروز آغاز به کار اولین مجلس شورای اسلامی در سال ١٣۵٩ است لذا سخن امروز را به همین موضوع اختصاص می‌دهیم؛ انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در فاصله یکسال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در ٢۴ اسفند ١٣۵٨ برگزار شد و ملت بزرگ ایران در این انتخابات با شرکت حدود ١١ میلیون نفر به نمایندگان خود رأی دادند و ٢۶٣ نماینده خود را در مجلس شورای اسلامی تعیین نمودند؛ نخستین دوره مجلس شورای اسلامی در سالروز ولادت امیرالمؤمنین علی (ع) در سیزدهم رجب ١۴٠٠ هجری قمری برابر هفتم خرداد ١٣۵٩ هجری شمسی در میان شور و شوق عمومی وصف ناپذیری رسماً آغاز به کار نمود و امام امت در پیامی به مناسبت افتتاح مجلس فرمودند: «شما دوستان محترم، نماینده ملتی هستید که جز به اسلام بزرگ و عدالت الهی اسلامی فکر نمی‌کند و انتخاب شما برای پیاده نمودن عدالت اسلامی است که در طول سلطنت ظالمانه و غاصبانه رژیم شاهنشاهی از آن محروم بودند...» «مجلس» در نظام جمهوری اسلامی جایگاه بسیار والایی دارد، و به فرموده بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمينى (ره)، مجلس «‌خانه ملت» و «‌در رأس همه امور»‌ است؛ مجلس شورای اسلامی اختیارات زیادی دارد که مهمترین آن، تصویب قوانین و برنامه‌های مورد نیاز ملت و کشور در چارچوب احکام و ضوابط اسلامی و قانون اساسی است. ✍️ البته باید بدانیم که طبق نظر اسلام در جامعه دینی قانون‌گذار اصلی خداوند متعال است: «إِنِ الحُكمُ إِلّا لِلَّهِ» (انعام/۵٧) لذا از دیدگاه دین مبین اسلام، تنها قانونی معتبر و لازم‌الاجراست که منتسب به خداوند متعال باشد، یعنی آن قانون را یا خداوند به‌صورت مستقیم و از طریق وحی بیان نموده باشد که آیات مختلف قرآن کریم بیان کننده اینگونه قوانین است؛ و یا آن قوانین از طریق سیره گفتاری و رفتاری پیامبر و ائمه معصومین علیهم‌السلام در تبیین و تفسیر آیات و کلام الهی بیان شده باشد که اصطلاحاً به این قوانین «سنت» می‌گویند؛ و البته دانستن این مطلب نیز ضروری است که بخشی از این دستورات و قوانین الهی، اصلی، همیشگی و ثابت و (الی یوم القیامة) تغییرناپذیر، و احکامی است که شرع مقدس بر واجب یا حرام بودن آنها حکم نموده است؛ ولی بخشی دیگر از این قوانین، فرعی و تابع شرایط زمانی و مکانی می‌باشند که در عصر غیبت حضرات معصومین، اختیار تعیین اینگونه قوانین به کسانی داده شده که هم از نظر آشنایی به اسلام، و هم از نظر تقوا و عدالت، و هم از نظر آگاهی به مصالح جامعه به امام معصوم نزدیکتر هستند که بر اساس روایات متعدد و توقيع مشهور امام زمان (عج) این افراد، فقها و راویان احادیث می‌باشند: «واَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعوُا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا، فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَاَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْهِمْ» (کمال‌الدین، ج۱، ص۴۸۵) لذا بر همین اساس در زمان حاضر نیز قوانین وضع شده توسط نمایندگان منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی برای کسب مشروعیت لازم باید به تأیید شخص ولی‌فقیه جامع‌الشرایط برسد لذا قانون اساسی جمهوری اسلامی برای اجرای این اصل مهم، «شورای نگهبان» را قرار داده که فقهای آن توسط شخص ولی‌فقیه انتخاب می‌شوند و مسئولیت تأیید یا رد قوانین مجلس را بر عهده دارند؛ لذا در نظام اسلامی ما، تنها قوانینی مشروعیت دارند و لازم‌الاجرا هستند که به تأیید شورای محترم نگهبان رسیده و طبق نظر فقهای این شورا با شرع مقدس و قوانین کلی و تغییرناپذیر الهی مغایرت نداشته باشند. بر همین مبنا، فقها و مراجع عظام تقلید، قوانین وضع شده در نظام مقدس جمهوری اسلامی (طبق اصول فوق‌الذکر) را مشروع، و اجرای آن را برای همگان لازم دانسته و تخطی از آن را جایز نمی‌دانند. ✍️ در پایان، دانستن این نکته نیز ضروری است که در دین مبین اسلام، علاوه بر قانون‌گذار، مجری قانون نیز باید منتصب از جانب حق‌تعالی باشد و آن مجری در درجه اول، شخص پیامبر خدا و سپس امامان معصوم، و در درجه بعدی کسانی هستند که از طرف رسول خدا و یا امام معصوم به طور خاص و یا به طور عام تعیین شده باشند و لذا بر همین اساس و طبق قانون اساسی نظام مقدس جمهوری اسلامی، بالاترین مقام اجرایی کشور یعنی رئیس‌جمهور نیز پس از رأی مستقیم و انتخاب مردم، مشروعیت لازم را با تنفیذ حکم خود توسط شخص ولی‌فقیه کسب می‌نماید و بر همین مبنا می‌توان گفت کلیه قوانین و همچنین ارکان نظام اسلامی ما تا زمان ظهور امام معصوم (عج)، مشروعیت خود را از ولی‌فقیه و نماینده عام امام زمان (عج) به دست می‌آورند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ شرایط امر به معروف و نهی از منکر عبارتند از: ۱. علم به معروف و منکر؛ ۲. احتمال تأثیر؛ ۳. اصرار بر گناه؛ ۴. نداشتن مفسده؛ ✅ شرط چهارم امر به معروف و نهی از منکر، نداشتن مفسده است؛ یعنی باید امر و نهی مفسده‌ای نداشته باشد، بدین ترتیب اگر امر و نهی موجب شود به شخص امر و نهی کننده و یا به مسلمان دیگر مفسده‌ای از قبیل ضرر جانی و یا آبرویی و یا مالی برسد، در این جا امر و نهی واجب نیست؛ البته مكلف موظف است ملاحظه‌ی اهمیت را بکند یعنی باید در تمام معروف و منکرها بین مفسده‌ی امر و نهی و مفسده‌ی ترک امر و نهی مقایسه کند و سپس به آنچه مهمتر است، عمل نماید. ✅ کسی که می‌ترسد در صورت اقدام به امر به معروف و نهی از منکر در مورد کسی که دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی خاصی است، از ناحیه ی او ضرر قابل توجهی ببیند، واجب نیست او را امر و نهی کند به شرطی که منشأ ترسش، عقلایی باشد؛ ولی سزاوار نیست کسی به صرف ملاحظه‌ی مقام کسی که واجب را ترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به صرف احتمال وارد شدن ضرر کمی از طرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند به هر حال رعایت اهم و مهم لازم است. 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#کرامت_زن_در_اسلام (١)» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٨ ✍️ مناسبت روز: در #دهه‌_کرامت قرار داریم؛ ایام مبارکی که با میلاد با سعادت حضرت فاطمه معصومه (س) و «روز دختر» آغاز شده و فرصتی مغتنم برای تبیین نقش مؤثر و جایگاه و کرامت والای زنان و دختران در دین مبین اسلام است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات بر روح بلند الگوی بی‌بدیل بانوان جهان، حضرت فاطمه ثانی (س) آغاز می‌نمائیم؛ تاریخ، گویای این واقعیت است که زنان همواره نقش بزرگی در ایجاد و تکامل تمدّن بشری، به صورت مستقیم و غیرمستقیم ایفاء نموده‌اند، اما متأسفانه از دیرزمان و با انگیزه‌های مختلف، زنان و دختران از بسیاری از حقوق الهی و انسانی خود محروم مانده‌اند که مسلماً یکی از بزرگترین موهبت‌های دین مبین اسلام، احیای حقوق تضییع شده زنان و دختران در طول تاریخ، و کرامت و احترام ویژه‌ای است که برای بانوان قائل شده است؛ با نگاهی به پیشینه این موضوع، به روشنی می‌توان دریافت که ریشه بسیاری از ستم‌هایی که در طول تاریخ بر بانوان تحمیل شده، ناشی از عدم معرفت و شناخت کامل نسبت به شخصیت متفاوت زنان با مردان، و یا برداشت ناصحیح از تفاوت‌های طبیعی آنها است؛ به‌صورتی که برخی از جوامع بشری، زن را موجودی ضعیف و ناتوان و بی‌خاصیت و یا حتی شوم انگاشته؛ و برخی دیگر از جوامع، زن را موجودی کاملاً برابر با مردان در تمامی عرصه‌ها حتی عرصه‌های کاری و خشن دانسته‌اند؛ و البته برخی از جوامع نیز به زنان، نگاه کاملاً ابزاری داشته و از آنها برای تبلیغات و هوسرانی و... بهره برده‌اند که بدیهی است همه‌ی این تفکرات افراطی و تفریطی در طول تاریخ، ضربه‌های سخت و چه بسا جبران ناپذیری را بر جماعت نسوان وارد نموده‌اند؛ اما در دین مترقی اسلام، ابتدا در رابطه با «هویّت و کرامت انسانی و الهی» زنان و مردان، و تعادل و تساوی بین آنها در این زمینه سخن به میان آمده و سپس با نگاه صحیح و واقعی به تفاوت‌های عمیق جسمانی و روحانی در زن و مرد، مسؤولیت‌های فردی و اجتماعی، و نقش‌آفرینی متفاوت و متمایزی برای آنها در در زندگی فردی و اجتماعی تعریف و تبیین شده و با ایجاد نگاه برابری هویتی در عین وجود تفاوت‌های فراوان، راه‌حل بزرگی برای چالش همیشگی میان زنان و مردان، و حتّی گاه میان خود زنان، در طول تاریخ ارائه شده است؛ در آموزه‌های دین اسلام، تفاوت بین خلقت زن و مرد، نشأت گرفته از حکمت و تدبیر الهی و برای ایجاد «نظام اجتماعی احسن» در راه تکامل بشریت است؛ چنانچه خدواند متعال در آیه ۴ سوره تین می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»: «مسلّماً ما انسان را در بهترین شکل و نظام آفریدیم»؛ همچنین در اسلام، آنچه ملاک برتری و سنجش میان زنان و مردان است، نوع جنسیت و تفاوت‌های ناشی از آن نیست بلکه «تقوا» و چگونگی ارتباط انسان با اصل خویشتن است؛ چنانچه قرآن کریم در آیه ١٣ سوره حجرات خطاب به مردان و زنان می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ»: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و سپس در تیره‌ها و قبیله‌های متفاوت قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، ولی گرامی‌ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست و بدانید که خداوند دانا و خبیر است»؛ لذا در این مکتب انسان‌ساز، معیار ارزش و برتری انسان‌ها به زن و مرد بودن نیست، بلکه به نزدیکی و دوری به خداوند متعال است و بر همین اساس در بسیاری از اوصاف، تکالیف و حتّی حقوقی که در قرآن کریم برای اهل ایمان ذکر شده، فرقی میان مردان و زنان مؤمن وجود ندارد و هر کدام از آنها که در این اوصاف و تکالیف از دیگری سبقت بگیرد، از نگاه خالق یکتا برتر و محبوب‌ترند و طبق آیه ١٩۵ سوره آل‌عمران، خداوند در مزد و پاداش زنان و مردان نیز هیچ‌گونه تفاوتی قائل نشده است؛ بنابر آنچه گذشت، می‌توان اذعان نمود که آنچه زنان و دختران را در طول تاریخ از تمامی نگاه‌های افراطی و تفریطی، و همچنین ظلم و ستم تاریخی به آنان نجات داده و باعث تکریم و تجلّی ارزش‌های والای انسانی بانوان گردیده، نگاه والای دین مبین اسلام به این قشر ارزشمند است؛ چنانچه با ظهور این آیین آسمانی، جامعه‌ی نسوان از تفکر «جاهلیت کهن» و «زنده به گور کردن دختران» نجات یافته، و در جهان معاصر نیز، از تفکر «جاهلیت مدرن» و «سوءاستفاده‌ و استثمار زنان» آزاد شده و در پرتو این دین مترقی، بانوان به علوّ رتبه و نهایت کرامت انسانی دست یافته‌اند که انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی در روزبرگ فردا در این زمینه بیشتر سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی(زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ رعایت مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد. ✅ امر و نهی قلبی: الف) مرحله‌ی اول امر به معروف و نهی از منکر، امر و نهی قلبی یا امر و نهی با قلب است؛ مقصود از امر و نهی قلبی، اظهار رضایت یا کراهت قلبی است یعنی مکلف باید رضایت قلبی خود را نسبت به معروف و تنفر و انزجار درونی خود را نسبت به منکر آشکار سازد و از این راه فردی که معروفی را ترک می‌کند و یا منکری را به جا می‌آورد را به انجام معروف و ترک منکر وادار سازد؛ ب) امر و نهی قلبی (اظهار رضایت و تنفر درونی) درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه و سبک‌ترین راه می‌توان امر و نهی کرد و به مقصود دست یافت نباید متوسل به درجه‌ی بالاتر شد؛ این درجات بر حسب شدت و ضعف و بر حسب انواعی که دارند بسیارند؛ برخی از آنها عبارتند از: با تبسم و لبخند و روی گشاده برخورد کردن، چشم فرو بستن، خیره شدن، به روی دست زدن، دندان به لب گرفتن، با دست یا سر اشاره کردن، سلام نکردن، رو گرداندن، پشت گرداندن، صحبت را قطع کردن، قهر و ترک معاشرت کردن و... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG