✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#شاهچراغ (٢)» روز شنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠۶ ✍️ مناسبت روز: در #دهه‌_کرامت قرار داریم و در روز گذشته به مناسبت روز بزرگداشت حضرت شاهچراغ (ع) از مقام بلند و فضایل بی‌شمار این امامزاده عظیم‌الشأن از جمله: ایمان، کرامت، سخاوت، شجاعت و ولایت‌مداری ایشان سخن گفتیم؛ و در ادامه عرض کردیم که با حضور با برکت امام هشتم در خراسان، حضرت #احمد_بن_موسی (ع) به همراه دو تن از برادرانشان «سید امیر محمد عابد (ع)» و «سید علاءالدین حسین (ع)» و باتفاق گروه زیادی از برادرزادگان، خویشان و شیعیان، جهت دیدار و پیوستن به برادر بزرگوارشان عازم خراسان شدند؛ و اینک ادامه ماجرا: ✍️ کاروان حضرت شاهچراغ (ع) از هر شهر و دیاری که می‌گذشت، بر تعداد همراهان ایشان افزوده می‌شد، به طوری که برخی از مورخان تعداد یاران احمد بن موسی (ع) را نزدیک به پانزده هزار نفر ذکر کرده‌اند؛ در همین زمان، مأمون که دیگر تحمل برتری حجت الهی و پیروزی‌های مکرر علمی و اجتماعی حضرت رضا (ع) را نداشت، با نقشه‌ای مکارانه، امام را مسموم و به شهادت رساند و سپس در سوگ ایشان،‌ با ریاکاری به عزاداری پرداخت و جسد مطهر حضرت رضا (ع) را در کنار مدفن منحوس پدر ملعونش هارون الرشید (قاتل امام هفتم) دفن نمود؛ در این اثناء به مأمون خبر رسید که یکی از برادران جلیل‌القدر و بسیار شجاع امام رضا (ع) به همراه جمعی از برادران و خویشان و انبوهی از یاران و شیعیان حضرت در مسیر خراسان هستند؛ این موضوع، خلیفه عباسی را هراسناک نمود و لذا به جمیع حُکام خود دستور داد که هر کجا قافله بنی‌هاشم را یافتند، مانع از حرکت آنها شوند و آنها را کشته و یا با آزار و شکنجه، مرعوب و مقهور حکومت غاصب عباسی نمایند؛ این دستور پیش از رسیدن کاروان احمد بن موسی(ع) به شیراز، به حاکم وقت فارس که «قُتلُغ خان» نام داشت و مردی سفاک و خونریز بود، رسید؛ و او با لشکری بزرگ از شهر خارج شده و در برابر کاروان حضرت شاهچراغ (ع) در دو فرسنگی شیراز اردو زد؛ حضرت احمد بن موسی (ع) وقتی با حاکم فارس روبرو شدند و از خبر شهادت برادرشان امام رضا (ع) مطلع گردیدند و دانستند که این جماعت به قصد مقاتله و جدال با ایشان در این‌جا گرد آمده‌اند؛ چاره‌ای جز جهاد و مبارزه ندیدند؛ البته در رابطه با چگونگی این قیام و حماسه تاریخی در منابع متأخر، نقل‌های متفاوتی آمده، اما مشهورترین آنها که در سایت اطلاع رسانی حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) نیز درج گردیده بدین شرح است: لشگر چهل هزار نفری «قُتلُغ خان»، جنگ را  آغاز نمودند، ولی در نتیجه‌ی رشادت و فداکاری حضرت احمد بن موسی (ع) و یاران وفادارشان، دشمن در اولین نبرد شکست سختی خورده و به ناچار عقب‌نشینی نموده و به درون حصار شهر پناه برده و دروازه‌های شهر شیراز را مُحکم بستند؛ حاکم فارس که از ایمان و شجاعت و عشق و فداکاری شیعیان در این جنگ نابرابر شگفت زده شده بود، طرح مکارانه‌ای ریخت و جمعی از سپاهیان جنگ آزموده‌ی خود را با شیوه جنگ و گریز به صفوف یاران حضرت، گسیل داشت و به آنها دستور داد در اولین درگیری وانمود به شکست و عقب نشینی کنند تا تعدادی از یاران و برادران احمد بن موسی (ع) در تعقیب آنها وارد شهر شوند و سپس دورازه‌های شهر را ببندند؛ وقتی که بخشی از سپاهیان حضرت با این خدعه وارد شهر شدند، سربازان قتلغ خان که از پیش در بالای گذرگاه‌های شهر کمین کرده بودند،‌ همه‌ی آنها را تیرباران و قتل‌عام نمودند؛ در نتیجه این توطئه، بسیاری از یاران حضرت به شهادت رسیدند و عده‌ای نیز زخمی و خسته در اطراف پراکنده شدند، چنانچه مورخان آورده‌اند که غالب امامزادگان در فارس از پراکنده شدگان همین نهضت علوی هستند؛ سپس دشمنان، با شمار زیادی از سپاهیان خود به مابقی یاران حضرت حمله کردند و جنگ را به درون شهر کشیدند؛ بالاخره کار به جایی رسید که احمد بن موسی(ع) یکه و تنها و با شجاعت بی‌نظیر در برابر لشکر انبوه دشمن می‌جنگیدند؛ دشمنان که از این شجاعت و ایمان علوی به ستوه آمده بودند، باز هم از روش‌های ناجوانمردانه استفاده کردند و این‌بار از پشت به سنگرگاه و سرپناه حضرت حمله برده و آن را بر سر حضرت خراب کردند، به صورتی که بدن مطهر ایشان در زیر توده‌های سنگین خاک، در محلی که امروزه مرقد و بارگاه حضرت است،‌ پنهان شد و بدین صورت حضرت شاهچراغ به مقام بلند شهادت نائل گردیدند؛ در برخی از منابع آمده که قبر احمد بن موسی (ع) تا سیصد سال مخفی بوده تا آنکه در زمان عضدالدوله دیلمی نمایان و گرامی داشته شد، که امروزه این حرم مطهر در شیراز به عنوان سومین حرم اهل‌بیت‌ در ایران، سالانه زیارتگاه و عبادتگاه میلیون‌ها زائر عاشق از سراسر جهان است. 📚برگرفته از: http://shahecheragh.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «#روز_قانون» و آغاز به کار اولین #مجلس_شورای_اسلامی پس از پیروزی انقلاب در ایران موضوع: #احکام_تبعیت_از_قانون ❓مخالفت با قوانین و مقررات (حکومت اسلامی) چه حکمی دارد؟ و آیا موارد ترک عمل به قوانین از موارد امر به معروف ونهی از منکر محسوب می‌شوند؟ ✅ مخالفت با قوانين و مقررات و دستورات دولت اسلامی که به‌طور مستقيم توسط مجلس شورای اسلامی وضع شده و مورد تأييد شورای نگهبان قرار گرفته‌اند و يا با استناد به اجازه قانونی نهادهای مربوطه وضع شده‌اند، برای هيچکس جايز نيست و در صورت تحقّق مخالفت توسط فردی در اين خصوص، بر ديگران تذکر و راهنمايی و نهی از منکر لازم است؛ (البته با وجود شرايط نهی از منکر) ❓انجام اعمالی که به نظر کارمند، مخالف قانون هستند، ولی مسئول بالاتر ادعا می‌کند که اشکال ندارد و خواهان انجام آنهاست، چه حکمی دارد؟ ✅ کسی حق عمل نکردن به قوانين و مقررات حاکم بر اداره‌های دولتی و عمل بر خلاف آنها را ندارد و هيچ مسئولی نمی‌تواند از کارمند تقاضای انجام کاری خلاف قانون را بنمايد و نظر مسئول اداره در اين رابطه اثری ندارد. 📚 اجوبة الاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#اسلام و #قانون» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٧ ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم خرداد ماه در تقویم شمسی به عنوان «روز قانون» و سالروز آغاز به کار اولین مجلس شورای اسلامی در سال ١٣۵٩ است لذا سخن امروز را به همین موضوع اختصاص می‌دهیم؛ انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در فاصله یکسال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در ٢۴ اسفند ١٣۵٨ برگزار شد و ملت بزرگ ایران در این انتخابات با شرکت حدود ١١ میلیون نفر به نمایندگان خود رأی دادند و ٢۶٣ نماینده خود را در مجلس شورای اسلامی تعیین نمودند؛ نخستین دوره مجلس شورای اسلامی در سالروز ولادت امیرالمؤمنین علی (ع) در سیزدهم رجب ١۴٠٠ هجری قمری برابر هفتم خرداد ١٣۵٩ هجری شمسی در میان شور و شوق عمومی وصف ناپذیری رسماً آغاز به کار نمود و امام امت در پیامی به مناسبت افتتاح مجلس فرمودند: «شما دوستان محترم، نماینده ملتی هستید که جز به اسلام بزرگ و عدالت الهی اسلامی فکر نمی‌کند و انتخاب شما برای پیاده نمودن عدالت اسلامی است که در طول سلطنت ظالمانه و غاصبانه رژیم شاهنشاهی از آن محروم بودند...» «مجلس» در نظام جمهوری اسلامی جایگاه بسیار والایی دارد، و به فرموده بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمينى (ره)، مجلس «‌خانه ملت» و «‌در رأس همه امور»‌ است؛ مجلس شورای اسلامی اختیارات زیادی دارد که مهمترین آن، تصویب قوانین و برنامه‌های مورد نیاز ملت و کشور در چارچوب احکام و ضوابط اسلامی و قانون اساسی است. ✍️ البته باید بدانیم که طبق نظر اسلام در جامعه دینی قانون‌گذار اصلی خداوند متعال است: «إِنِ الحُكمُ إِلّا لِلَّهِ» (انعام/۵٧) لذا از دیدگاه دین مبین اسلام، تنها قانونی معتبر و لازم‌الاجراست که منتسب به خداوند متعال باشد، یعنی آن قانون را یا خداوند به‌صورت مستقیم و از طریق وحی بیان نموده باشد که آیات مختلف قرآن کریم بیان کننده اینگونه قوانین است؛ و یا آن قوانین از طریق سیره گفتاری و رفتاری پیامبر و ائمه معصومین علیهم‌السلام در تبیین و تفسیر آیات و کلام الهی بیان شده باشد که اصطلاحاً به این قوانین «سنت» می‌گویند؛ و البته دانستن این مطلب نیز ضروری است که بخشی از این دستورات و قوانین الهی، اصلی، همیشگی و ثابت و (الی یوم القیامة) تغییرناپذیر، و احکامی است که شرع مقدس بر واجب یا حرام بودن آنها حکم نموده است؛ ولی بخشی دیگر از این قوانین، فرعی و تابع شرایط زمانی و مکانی می‌باشند که در عصر غیبت حضرات معصومین، اختیار تعیین اینگونه قوانین به کسانی داده شده که هم از نظر آشنایی به اسلام، و هم از نظر تقوا و عدالت، و هم از نظر آگاهی به مصالح جامعه به امام معصوم نزدیکتر هستند که بر اساس روایات متعدد و توقيع مشهور امام زمان (عج) این افراد، فقها و راویان احادیث می‌باشند: «واَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعوُا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا، فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَاَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْهِمْ» (کمال‌الدین، ج۱، ص۴۸۵) لذا بر همین اساس در زمان حاضر نیز قوانین وضع شده توسط نمایندگان منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی برای کسب مشروعیت لازم باید به تأیید شخص ولی‌فقیه جامع‌الشرایط برسد لذا قانون اساسی جمهوری اسلامی برای اجرای این اصل مهم، «شورای نگهبان» را قرار داده که فقهای آن توسط شخص ولی‌فقیه انتخاب می‌شوند و مسئولیت تأیید یا رد قوانین مجلس را بر عهده دارند؛ لذا در نظام اسلامی ما، تنها قوانینی مشروعیت دارند و لازم‌الاجرا هستند که به تأیید شورای محترم نگهبان رسیده و طبق نظر فقهای این شورا با شرع مقدس و قوانین کلی و تغییرناپذیر الهی مغایرت نداشته باشند. بر همین مبنا، فقها و مراجع عظام تقلید، قوانین وضع شده در نظام مقدس جمهوری اسلامی (طبق اصول فوق‌الذکر) را مشروع، و اجرای آن را برای همگان لازم دانسته و تخطی از آن را جایز نمی‌دانند. ✍️ در پایان، دانستن این نکته نیز ضروری است که در دین مبین اسلام، علاوه بر قانون‌گذار، مجری قانون نیز باید منتصب از جانب حق‌تعالی باشد و آن مجری در درجه اول، شخص پیامبر خدا و سپس امامان معصوم، و در درجه بعدی کسانی هستند که از طرف رسول خدا و یا امام معصوم به طور خاص و یا به طور عام تعیین شده باشند و لذا بر همین اساس و طبق قانون اساسی نظام مقدس جمهوری اسلامی، بالاترین مقام اجرایی کشور یعنی رئیس‌جمهور نیز پس از رأی مستقیم و انتخاب مردم، مشروعیت لازم را با تنفیذ حکم خود توسط شخص ولی‌فقیه کسب می‌نماید و بر همین مبنا می‌توان گفت کلیه قوانین و همچنین ارکان نظام اسلامی ما تا زمان ظهور امام معصوم (عج)، مشروعیت خود را از ولی‌فقیه و نماینده عام امام زمان (عج) به دست می‌آورند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ شرایط امر به معروف و نهی از منکر عبارتند از: ۱. علم به معروف و منکر؛ ۲. احتمال تأثیر؛ ۳. اصرار بر گناه؛ ۴. نداشتن مفسده؛ ✅ شرط چهارم امر به معروف و نهی از منکر، نداشتن مفسده است؛ یعنی باید امر و نهی مفسده‌ای نداشته باشد، بدین ترتیب اگر امر و نهی موجب شود به شخص امر و نهی کننده و یا به مسلمان دیگر مفسده‌ای از قبیل ضرر جانی و یا آبرویی و یا مالی برسد، در این جا امر و نهی واجب نیست؛ البته مكلف موظف است ملاحظه‌ی اهمیت را بکند یعنی باید در تمام معروف و منکرها بین مفسده‌ی امر و نهی و مفسده‌ی ترک امر و نهی مقایسه کند و سپس به آنچه مهمتر است، عمل نماید. ✅ کسی که می‌ترسد در صورت اقدام به امر به معروف و نهی از منکر در مورد کسی که دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی خاصی است، از ناحیه ی او ضرر قابل توجهی ببیند، واجب نیست او را امر و نهی کند به شرطی که منشأ ترسش، عقلایی باشد؛ ولی سزاوار نیست کسی به صرف ملاحظه‌ی مقام کسی که واجب را ترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به صرف احتمال وارد شدن ضرر کمی از طرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند به هر حال رعایت اهم و مهم لازم است. 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#کرامت_زن_در_اسلام (١)» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٨ ✍️ مناسبت روز: در #دهه‌_کرامت قرار داریم؛ ایام مبارکی که با میلاد با سعادت حضرت فاطمه معصومه (س) و «روز دختر» آغاز شده و فرصتی مغتنم برای تبیین نقش مؤثر و جایگاه و کرامت والای زنان و دختران در دین مبین اسلام است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات بر روح بلند الگوی بی‌بدیل بانوان جهان، حضرت فاطمه ثانی (س) آغاز می‌نمائیم؛ تاریخ، گویای این واقعیت است که زنان همواره نقش بزرگی در ایجاد و تکامل تمدّن بشری، به صورت مستقیم و غیرمستقیم ایفاء نموده‌اند، اما متأسفانه از دیرزمان و با انگیزه‌های مختلف، زنان و دختران از بسیاری از حقوق الهی و انسانی خود محروم مانده‌اند که مسلماً یکی از بزرگترین موهبت‌های دین مبین اسلام، احیای حقوق تضییع شده زنان و دختران در طول تاریخ، و کرامت و احترام ویژه‌ای است که برای بانوان قائل شده است؛ با نگاهی به پیشینه این موضوع، به روشنی می‌توان دریافت که ریشه بسیاری از ستم‌هایی که در طول تاریخ بر بانوان تحمیل شده، ناشی از عدم معرفت و شناخت کامل نسبت به شخصیت متفاوت زنان با مردان، و یا برداشت ناصحیح از تفاوت‌های طبیعی آنها است؛ به‌صورتی که برخی از جوامع بشری، زن را موجودی ضعیف و ناتوان و بی‌خاصیت و یا حتی شوم انگاشته؛ و برخی دیگر از جوامع، زن را موجودی کاملاً برابر با مردان در تمامی عرصه‌ها حتی عرصه‌های کاری و خشن دانسته‌اند؛ و البته برخی از جوامع نیز به زنان، نگاه کاملاً ابزاری داشته و از آنها برای تبلیغات و هوسرانی و... بهره برده‌اند که بدیهی است همه‌ی این تفکرات افراطی و تفریطی در طول تاریخ، ضربه‌های سخت و چه بسا جبران ناپذیری را بر جماعت نسوان وارد نموده‌اند؛ اما در دین مترقی اسلام، ابتدا در رابطه با «هویّت و کرامت انسانی و الهی» زنان و مردان، و تعادل و تساوی بین آنها در این زمینه سخن به میان آمده و سپس با نگاه صحیح و واقعی به تفاوت‌های عمیق جسمانی و روحانی در زن و مرد، مسؤولیت‌های فردی و اجتماعی، و نقش‌آفرینی متفاوت و متمایزی برای آنها در در زندگی فردی و اجتماعی تعریف و تبیین شده و با ایجاد نگاه برابری هویتی در عین وجود تفاوت‌های فراوان، راه‌حل بزرگی برای چالش همیشگی میان زنان و مردان، و حتّی گاه میان خود زنان، در طول تاریخ ارائه شده است؛ در آموزه‌های دین اسلام، تفاوت بین خلقت زن و مرد، نشأت گرفته از حکمت و تدبیر الهی و برای ایجاد «نظام اجتماعی احسن» در راه تکامل بشریت است؛ چنانچه خدواند متعال در آیه ۴ سوره تین می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»: «مسلّماً ما انسان را در بهترین شکل و نظام آفریدیم»؛ همچنین در اسلام، آنچه ملاک برتری و سنجش میان زنان و مردان است، نوع جنسیت و تفاوت‌های ناشی از آن نیست بلکه «تقوا» و چگونگی ارتباط انسان با اصل خویشتن است؛ چنانچه قرآن کریم در آیه ١٣ سوره حجرات خطاب به مردان و زنان می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ»: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و سپس در تیره‌ها و قبیله‌های متفاوت قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، ولی گرامی‌ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست و بدانید که خداوند دانا و خبیر است»؛ لذا در این مکتب انسان‌ساز، معیار ارزش و برتری انسان‌ها به زن و مرد بودن نیست، بلکه به نزدیکی و دوری به خداوند متعال است و بر همین اساس در بسیاری از اوصاف، تکالیف و حتّی حقوقی که در قرآن کریم برای اهل ایمان ذکر شده، فرقی میان مردان و زنان مؤمن وجود ندارد و هر کدام از آنها که در این اوصاف و تکالیف از دیگری سبقت بگیرد، از نگاه خالق یکتا برتر و محبوب‌ترند و طبق آیه ١٩۵ سوره آل‌عمران، خداوند در مزد و پاداش زنان و مردان نیز هیچ‌گونه تفاوتی قائل نشده است؛ بنابر آنچه گذشت، می‌توان اذعان نمود که آنچه زنان و دختران را در طول تاریخ از تمامی نگاه‌های افراطی و تفریطی، و همچنین ظلم و ستم تاریخی به آنان نجات داده و باعث تکریم و تجلّی ارزش‌های والای انسانی بانوان گردیده، نگاه والای دین مبین اسلام به این قشر ارزشمند است؛ چنانچه با ظهور این آیین آسمانی، جامعه‌ی نسوان از تفکر «جاهلیت کهن» و «زنده به گور کردن دختران» نجات یافته، و در جهان معاصر نیز، از تفکر «جاهلیت مدرن» و «سوءاستفاده‌ و استثمار زنان» آزاد شده و در پرتو این دین مترقی، بانوان به علوّ رتبه و نهایت کرامت انسانی دست یافته‌اند که انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی در روزبرگ فردا در این زمینه بیشتر سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی(زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ رعایت مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد. ✅ امر و نهی قلبی: الف) مرحله‌ی اول امر به معروف و نهی از منکر، امر و نهی قلبی یا امر و نهی با قلب است؛ مقصود از امر و نهی قلبی، اظهار رضایت یا کراهت قلبی است یعنی مکلف باید رضایت قلبی خود را نسبت به معروف و تنفر و انزجار درونی خود را نسبت به منکر آشکار سازد و از این راه فردی که معروفی را ترک می‌کند و یا منکری را به جا می‌آورد را به انجام معروف و ترک منکر وادار سازد؛ ب) امر و نهی قلبی (اظهار رضایت و تنفر درونی) درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه و سبک‌ترین راه می‌توان امر و نهی کرد و به مقصود دست یافت نباید متوسل به درجه‌ی بالاتر شد؛ این درجات بر حسب شدت و ضعف و بر حسب انواعی که دارند بسیارند؛ برخی از آنها عبارتند از: با تبسم و لبخند و روی گشاده برخورد کردن، چشم فرو بستن، خیره شدن، به روی دست زدن، دندان به لب گرفتن، با دست یا سر اشاره کردن، سلام نکردن، رو گرداندن، پشت گرداندن، صحبت را قطع کردن، قهر و ترک معاشرت کردن و... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#کرامت_زن_در_اسلام (٢)» روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٩ ✍️ مناسبت روز: در ایام فرخنده #دهه_کرامت قرار داریم و در روز گذشته از ظلم دیرینه به زنان و دختران در طول تاریخ، و نقش دین مترقی اسلام در کرامت‌بخشی به بانوان سخن گفتیم و انشاالله در سخن امروز نیز این مبحث را ادامه می‌دهیم؛ دیروز عرض کردیم که با نگاهی گذرا به تاریخ، می‌بایست پیامبر اسلام و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را احیاگران عزت و کرامت و ارزش‌های انسانی زنان در طول تاریخ بنامیم؛ چنانچه دین مبین اسلام از زنده به گور کردن دختران در دوران جاهلیت که عمق تحقیر شخصیت زنان را هویدا می‌نمود، جلوگیری کرده است؛ البته مسأله تحقیر شخصیت زنان و دختران به همین جا ختم نمی‌شد و تا آنجا پیش رفته بود که اصلاً مردم، نَسَب را از مرد دانسته و بانوان را تنها وسیله‌ای برای خدمتگذاری به مردان محسوب نموده و دختران را از فرزندان خود محسوب نمی‌کردند؛ چنانچه در اشعار جاهلی آمده: «فرزندان ما، پسران ما هستند و دختران ما، فرزندان مردان بیگانه‌اند...» لذا آنچه زنان و دختران مظلوم را از این وضعیت اسفبار نجات داد، تعالیم روحبخش دین مترقی اسلام بود که به زنان شخصیت و هویت انسانی و الهی بخشید؛ اما متأسفانه دوران حضور و ظهور پیامبر اعظم (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز، پایان دوران استثمار زنان و ظلم تاریخی به آنها نبود! چراکه پس از گذشت ده‌ها قرن‌ از جاهليت کهن و دخترکشی، امروزه شاهدیم که بار دیگر ارزش و مقام زنان در «جاهلیت مدرن» پایمال شده و دشمنان اسلام با چهره‌ای جدید و با استفاده از ابزارهای مدرن و رسانه‌های تبلیغاتی، دین و مذهب و ارزش‌های اسلامی که نجات دهنده‌ی انسان از جاهلیت کهن بوده‌اند را، به عنوان حصاری در برابر آزادی زنان معرفی‌ نموده‌ و با تغییر برخی واژه‌ها و سوء استفاده از آنها، همچون «زن، زندگی و آزادی» بار دیگر زنان را در اوج حقارت فرو برده و آنها را به ابزار و کالاهای تبلیغاتی و خدماتی تبدیل نموده‌اند؛ و این جنایت تاریخی تا بدانجا پیش رفته که متأسفانه در برخی جوامع به اصطلاح مدرن، یکی از بزرگترین تجارت‌های اقتصادی، تجارت زن و پرنوگرافی (سکس) است! البته این «جاهلیت مدرن» با «جاهلیت کهن» تفاوت‌ بزرگی دارد و آن، تلاش بین‌المللی برای قانونمند کردن و جهانی نمودن این تحقیر سازمان یافته دختران و زنان، به نام «آزادی» و برابری آنها با مردان است! و عجیب‌تر آن‌که در دادن وجاهت عمومی به این ظلم بزرگ، خود بانوان نیز نقش به سزایی داشته‌ و دارند؛ و با کمال تأسف باید اقرار کنیم که این «توحش مدرن» سال‌هاست که در کشور اسلامی ما نیز رسوخ نموده و برخی از زنان و دختران ایرانی، ناخواسته یا نادانسته، ارزش‌های والای انسانی و اسلامی خود را با فرهنگ پوچ غربی، مبادله نموده‌اند؛ لذا ضروری به نظر می‌رسد که تمامی اندیشمندان و فرهیختگان مسلمان، و مخصوصاً زنان متفکر و آزادی‌خواه ایران اسلامی با استفاده از تمامی ظرفیت‌ها و ابزارها در فضای حقیقی و مجازی در برابر این هنجارشکنی آشکار، ایستاده و از باب امر به معروف و نهی از منکر وارد میدان شده و زنان و دختران گرامی ایران اسلامی را با حقیقت تمدن غربی و توحش مدرن آشنا نموده و برای مداوای جاهلين و غافلين، از تنها داروی شفابخش هستی، یعنی معرفت به اسلام و تبعیت از قرآن کریم، و سیره رفتاری و گفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بهره برده، و حقیقت خلقت والای زن را به‌عنوان گل و ریحانه‌ی هستی و ملکه‌ی خانواده؛ و حقیقت خلقت مرد را به‌عنوان فردی مستحکم، و ستون و پشتیبان خانواده در زندگی و در امور سخت کاری و اجتماعی معرفی کرده؛ و بار دیگر ارزش‌های والای انسانی و اسلامی و عزت و کرامت بانوان را احیاء نمایند‌؛ ✍️ در پایان سخن دست نیاز به درگاه خداوند بی‌نیاز دراز کرده و از حضرت حق، ظهور منجی و هادی عالم بشریت را طلب می‌نمائیم تا انشاالله با حضور و ظهور حضرت مهدی (عج)، تمامی بشریت و مخصوصاً بانوان گرامی به نهایت کرامت و عزت والای انسانی خود دست یابند؛ «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج». https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#سیره_رضوی ١» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠٣/١٠ ✍️ مناسبت روز: امروز یازدهم ذی‌القعده، سالروز میلاد با سعادت حضرت ثامن‌الائمه علی‌بن موسی‌الرضا (ع) و فرصتی بی‌بدیل برای شناخت و معرفت هر چه بیشتر به ساحت مقدس این امام همام و الگوگیری از سیره گفتاری و رفتاری هشتمین خورشید آسمان ولایت و امامت است، لذا ضمن تبریک و تهنیت این روز فرخنده، سخن امروز را با موضوع «سیره رضوی» آغاز می‌نمائیم؛ 💠 #سیره_قرآنی امام رضا (ع) عشق وافر #عالِم_آل_محمد (ع) به کتاب خدا، ایشان را بر آن داشته بود تا نخستین همنشین در زندگی فردی خود را قرآن کریم قرار دهند، به صورتی که در مواجهه با این کتاب آسمانی، نه زمان برای آن حضرت مطرح بود، نه مکان و نه روز و نه شب؛ چنانچه در روایت آمده که حضرت رضا (ع) هر سه روز یک بار، قرآن را ختم می‌کردند و آنگاه می‌فرمودند: «اگر می‌خواستم زودتر از سه روز آن را به پایان می‌بردم، (اما نخواستم چنین کنم) چراکه در موقع تلاوت، به هر آیه که می‌رسیدم در آن فکر و اندیشه می‌کردم که درباره چه چیزی و در چه زمانی نازل شده است؛ بدین جهت در هر سه روز یک بار قرآن را به پایان می‌رسانم» [امالی صدوق، ص۶۶٠] ⬅️ رَجاء بن ابی‌ضَحّاک نیز در گزارشی از سفر به مرو می‌گوید: «امام به هنگام خواب در رختخواب خویش فراوان قرآن می‌خواندند و هرگاه به آیه‌ای می‌رسیدند که در آن یادی از بهشت یا جهنّم آمده بود، گریه می‌کردند و از خداوند بهشت را درخواست نموده و از آتش جهنم به او پناه می‌بردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٢] ⬅️ همچنین شیخ طوسی (ره) نقل کرده که بعد از آن که امام رضا (ع) به دِعبِل خُزاعی، پیراهن پشمینه‌ی سبز رنگی به همراه انگشتری که نگینش عقیق بود، هدیه کردند، به او فرمودند: «از این پیراهن به خوبی محافظت کن که من در این پیراهن، هزار رکعت نماز خوانده‌ام و هزار مرتبه قرآن را در آن ختم کرده‌ام» [امالی طوسی، ص ٣۵٩] همچنين امام هشتم با سفارش به یاران خود از جمله رَیّان بْن صَلْت اَشْعَری قُمی، فرمودند: «قرآن سخن خداست، از مرز آن تجاوز نکنید و هدایت را جز در پرتو قرآن نجویید که در غیر این صورت، گمراه خواهید شد» [امالی شیخ صدوق، ص ٣٢۶] 💠 #سیره_عبادی امام رضا (ع) در سیره عبادی حضرت ثامن‌الحجج (ع) آمده است که حضرت سفارش اکید به نماز اول وقت داشته و همواره می‌فرمودند: «نماز را بدون علت از اول وقت آن به تأخیر نیندازید و همیشه در اول وقت، آن را اقامه کنید» [بحارالانوار، ج ۴٩، ص ۴٩] و خودشان نیز به هیچ قیمتی، فضیلت نماز اول وقت را از دست نمی‌دادند و حتی در مهمترین جلسات سیاسی و علمی که بزرگان ادیان و فرق در آن حضور داشتند، به مجرد شنیدن صدای اذان، جلسه را ترک کرده و در پاسخ به درخواست حاضران برای ادامه بحث، می‌فرمودند: «نماز می‌گزاریم و بازمی‌گردیم و ادامه می‌دهیم» [توحید شیخ صدوق، ص ۴٣۴] در روایت دیگری نیز شیخ صدوق از رَجاء بن ابی‌ضَحّاک که از طرف مأمون برای بُردن امام رضا (ع) از مدینه به مرو مأموریت داشت، می‌گوید: «من از مدینه تا مرو همراه امام بودم، به خدا سوگند کسی را در پرهیزکاری و کثرت ذکر خدا و شدت خوف از حق تعالی مانند ایشان ندیدم، چنانچه عبادت آن حضرت در شبانه روز این‌گونه بود که چون صبح می‌شد، نماز صبح را ادا می‌کردند و بعد از سلام نماز در مصلای خود تسبیح و تحمید و تکبیر و تهلیل می‌گفتند و صلوات بر حضرت رسول و اولاد او می‌فرستادند تا آفتاب طلوع می‌کرد و سپس به سجده می‌رفتند تا روز بلند می‌شد...»؛ و ادامه می‌دهد: «حضرت در هر شهری که می‌رسیدند، ده روز اقامت می‌نمودند، و روزها را روزه گرفته و چون شب می‌شد پس از نماز، افطار می‌کردند و نافله نمازهای یومیه و نماز شب و شَفع و وَتر را در حضر و سفر ترک نمی‌کردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٣] همچنین امام رضا (ع) نماز را حافظ انسان دانسته و می‌فرمودند: «نماز و مداومت یاد خدا در شب و روز سبب می‌شود که انسان، مولا و مدبّر و خالق خود را فراموش نکند و روح سرکشی و طغیانگری در برابر خدا، بر او غالب نشود» [تفسیر نمونه، ج ١۶، ص ٢٩۴] 💠 و بالاخره سخن امروز را با حدیث گهربار دیگری از امام رضا (ع) به پایان می‌بریم که حضرت فرمودند: «انجام کار نیک و کوشش در عبادت را با تکیه بر دوستی آل‌محمد (ص) رها نکنید؛ و دوستی آل‌محمد (ص) و تسلیم بودن در برابر دستورات ایشان را نیز با تکیه بر عبادت وانگذارید، چراکه هیچ‌یک از این دو بدون دیگری، پذیرفته نمی‌شود» (بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۴۸) ✍️ این مبحث ادامه دارد و انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، در روزبرگ فردا از سیره اخلاقی و تربیتی حضرت رضا (ع) سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ مراحل و مراتب امر معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی(زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ در دو روز گذشته عرض شد که طبق فتوای مراجع عظام تقلید رعایت مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد و سپس مرحله اول یعنی «امر و نهی قلبی» را توضیح دادیم؛ و امروز به سراغ مرحله دوم می‌رویم که در صورتی که با انجام مرحله اول مقصود حاصل نشود باید به سراغ مرحله دوم امر به معروف و نهی از منکر یعنی «امر و نهی لسانی» یا امر و نهی با زبان برویم که مقصود این است که مکلف باید با سخن گفتن از طرف روبرو بخواهد که از منکر دست بردارد و معروف را انجام دهد؛ ⬅️ امر و نهی لسانی نیز درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه و آرام‌ترین لحن می‌توان به مقصود رسید، نباید اقدام به درجه‌ی بالاتر نمود؛ این درجات بر حسب شدت و ضعف و بر حسب انواعی که دارند بسیارند که برخی از آنها عبارتند از: ارشاد کردن، تذکر دادن، موعظه کردن، پند و اندرز دادن، مصالح و مفاسد و سود و زیان‌ها را بر شمردن، بحث و مناظره کردن، استدلالی سخن گفتن، با غلظت و درشتی حرف زدن، با تهدید صحبت کردن و... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG