*یادآوری* نشست گفتگوی ماه با موضوع نقدی بر مطالعات وگفتمان عقب ماندگی در ایران اساتید گروه معارف-گرایش تاریخ و تمدن اسلامی مدرس:استادغلامی لینک ورود به جلسه(جهت اساتید غیر ساکن در شهرستان اصفهان) https://meet.nahad.ir/zahedi/T8RYOHN6 لینک آموزش استفاده از جلسه https://b2n.ir/485824 20بهمن از ساعت 13 الی 15 (ارائه گواهی به شرکت کنندگان) http://eitaa.Com/Rahevasat

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆 ✳️ جلسه هم اندیشی اساتید و نخبگان دانشگاه با موضوع: ✅ مبانی الگوگیری از سیره معصومين علیهم السلام در سبک زندگی ✅ سخنران: حجةالاسلام دکتر غلامی، استاد تاریخ اسلام و مدیر گروه معارف دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ✅ زمان: چهارشنبه، 29 بهمن ماه، ساعت 13 لغایت 15 ✅ بصورت مجازی از طریق اتصال به لینک زیر: https://eclass.mui.ac.ir/b/vzu-xfm-pa4 🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆 http://eitaa.Com/Rahevasat

https://eclass.mui.ac.ir/playback/presentation/2.0/playback.html?meetingId=91155fd0831c6abceaf1b1234f3665829bff2114-1613554391111 لینک سخنرانی به صورت وبینار در جمع استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با عنوان مبانی الگوگیری از سیره معصومان (ع) در سبک زندگی ۲۹ بهمن ۱۳۹۹ http://eitaa.Com/Rahevasat

دوباره چالش اسلام و نوروز آغاز بهار سال گذشته به مناسبت کلیپ های که در ستیز و سازش با نوروز در فضای مجازی منتشر می شد، نوشتار کوتاهی در همین کانال منتشر کردم. بازپخش آن در ایام نوروز ۱۴۰۰ خالی از فایده نیست: این روزها کلیپی در فضای مجازی دست بدست می گردد که در آن روحانی(که گویا مرحوم سید محسن حسینی طهرانی فرزند مرحوم آیت الله محمد حسین حسینی طهرانی است) نوروز را بدعت دانسته و آن را در تعارض با اسلام معرفی می کند. هر چند مسئله نوروز و اسلام از موضوعاتی است که رساله ها و مقالات فراوانی در باره آن نوشته شده و برای آگاهان مسئله جدیدی نیست، بلکه ممکن است طرح آن ملال آور باشد؛ اما از آنجائی که به گفته علامه شرف الدین عاملی "ینتشر الهُدی مِن حیث ینتشر الضَّلال " (هدایت از همان راهی منتشر می شود که گمراهی منتشر می گردد) به سبب انتشار وسیع آن در این بستر، نگارنده نیز از همین طریق چند نکته مختصر تقدیم می دارد: ۱. با ورود اسلام به ایران، ایرانیان بر خلاف سرزمین هایی همچون شامات و شمال آفریقا که زبانشان تغییر یافت، بخش فراوانی از فرهنگ و آئین های خود، از جمله زبان فارسی را، حفظ کردند .آئین نوروز از همان مراسمی است که ماندگار شد و اصل اسلام با آن مخالفتی نداشت؛ هر چند در طول تاریخ، بسته به شرایط سیاسی اجتماعی، با فراز و نشیب هایی روبرو شد. ۲. احکام اسلام دو دسته اند: تاسیسی و امضایی. امضایی یعنی احکامی که پیش از اسلام بود. دین جدید هم آنها را تائید کرد مانند ماههای هجری قمری و احکام مربوط به آن. بنابراین هر چه مربوط به پیش از اسلام است نه تنها بدعت شمرده نشد که مورد تصویب قرار گرفت. ۳. هر رفتاری لازم نیست مستند به نصوص دینی(قرآن و سنت) باشد بلکه همین که در تعارض با آنها نباشد برای مباح بودن آن کافی است؛ تا چه رسد به اینکه برخی فقهای شیعه فتوی به استحباب عید نوروز داده اند. ۴. ملت ایران در نوروز خانه های خود را تمیز می کنند، لباس نو می پوشند، به دیدار هم می روند، به یکدیگر ، بخصوص کودکان، هدیه می دهند، به سفر رفته و به تفریح می پردازند و ... تمام اینها هم مورد تایید دین است و هم عقل و هیچ ناسازگاری نیست. ۵. هر آئینی که از ایران پیش از اسلام مانده، الزاماً آئین زرتشتی نیست؛ که اگر هم باشد منافاتی با اسلام ندارد. ادیان الهی و بشری مشترکات فراوانی دارند. قرآن فراوان اسلام را تصدیق کننده کتاب های آسمانی معرفی کرده که به پیامبران پیشین نازل شده اند. مصّدقاً لما بین یدیه... . ۶. برگزاری جشن نوروز منافاتی با بزرگداشت اعیاد مذهبی و اسلامی همچون عید فطر، قربان و غدیر ندارد. ۷. روایات منسوب به امامان شیعه علیهم السلام در باره نوروز دو دسته اند: برخی نوروز را تائید و برخی دیگر ردّ می کنند. تحقیقات فراوانی روایات دسته نخست را تایید می نمایند. ۸. سیره علمای بزرگ شیعه در مراسم نوروز نشان از همراهی آنها با ملت بزرگ ایران دارد، همان گونه حضرت امام خمینی رحمت الله علیه و رهبر معظم انقلاب در طول این چهل سال همیشه به این مناسبت پیام تبریک داده اند. ۹. کسانی که عید نوروز را نفی می کنند، بخصوص در این دوران، افراد تنگ نظر و سطحی نگری اند که به پیآمد های سخنان خود آگاه نیستند و جز دامن زدن به دوگانگی هویتی و ایجاد حیرت و بی هویتی در بین ملت بخصوص جوانان، اقداماتشان سود دیگری ندارد. ۱۰‌ راه وسط در پرهیز از افراط و تفریط و بزرگداشت تمام اعیاد ملی و مذهبی ایران اسلامی است که ریشه در فرهنگ دیرینه اسلام و ایران دارند. و السلام ۱۹۹/۱/۴ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹آدمیان، از ستایش گذشته تا نکوهش حال🌹 ✍علی غلامی دهقی همیشه این پرسش برایم مطرح بود که چرا بیشتر آدمیان، گذشته را می ستایند و زمان حال را نکوهش می کنند؟ این روزها در حال مطالعه کتابی از نیکولو ماکیاولی(۱۴۶۹-۱۵۲۷م) با عنوان "گفتار ها " به پاسخی از او به پرسش یاد شده، برخوردم. ماکیاول سه علّت در ستایش گذشته و حسرت خوردن آن و نکوهش حال، یادآور شده است : او می نویسد نخستین سبب این است که مردم درباره رویدادهای گذشته هرگز تمام حقیقت را نمی شناسند؛ چون نویسندگان، بیشتر اوقات رویدادهایی را که مایه ننگ عصر ایشان است، پنهان می کنند. بنابراین، فقدان آگاهی لازم و کافی از گذشته، اوّلین عامل مدح گذشته و قدح حال است. دوّم او بر این باور است که نفرت یا از ترس می زاید یا از رشک و این دو به گذشته مربوط نیست؛ چون گذشته نه ترس بر می انگیزد و نه رشک. در حالی که زمان حال بر خلاف گذشته است؛ هم ترس برانگیز است و هم رشک زا. از این رو، گذشته که فاقد ترس و رشک است، ستایش و زمان حال که مملوّ از آن دو است، نکوهش می شود. سوّم این که امیال آدمی سیری ناپذیرند؛ چون طبیعتش خواهان همه چیز است؛ ولی سرنوشت تنها چیزهای اندکی را به او ارزانی می کند و همین امر منشاء ناخرسندی او از همه چیزهای است که به دست دارد. از این روست که بدون دلیل عقلی، گذشته را می‌ستاید و زمان حال را می نکوهد و چشم به راه آینده است.۱ تقی الدین مقریزی(۷۶۶-۸۴۵ق) تاریخ نگار مسلمان و جامعه شناس مصری که حدود یک قرن پیش از ماکیاولی می زیسته؛ نیز در باره ناخرسندی آدمیان از زمان حال و ناشناخته بودن آن می نویسد: به طور طبیعی هنگامی که مردم به انواع مشکلات گرفتار می شوند چنین می پندارند که در گذشته این گونه گرفتاری ها نبوده و سابقه نداشته است و برطرف شدن و رهایی مردم از آنها نیز ناشدنی است. او پس از این که این پندار را برخاسته از ناامیدی از رحمت خدا دانسته، نوشته است: همیشه زمان حاضر و معاصر حقش، ناقص و ارزشش ناشناخته می ماند. این ناشناخته بودن زمان حاضر بدین علت است که ناگواری اندک که انسان آنرا به چشم خود می بیند؛ بسیار در نفس و جان آدمی تاثیر گذارتر است از خبری که از گذشته می شنود. رنج بردن از اندکی ناگواری که انسان آن را درک می‌کند، از شنیدن و یادآوری ناگواری های فراوان گذشته، بسیار سخت تر و درد آورتر است.۲ نتیجه این که ناگواری ها در گذشته زندگی بشر بوده، امروز هم هست و در آینده نیز خواهد بود. بهترین راه حل این است که از گذشته، عبرت گرفته و تجربه بیاموزیم، برای آینده، برنامه ریزی نمائیم و در حال، زندگی کنیم. روانشناسان بر این باورند که حسرت گذشته را خوردن، تباهی حال و آینده را بدنبال خواهد داشت. و چه زیبا امیر بیان علی علیه السلام فرمود: ما فات مضی و ما سیاتيك فأين فاغتنم الفرصة بين العدمين شاید در پی همین سخن حکیمانه مولی است که سعدی سروده است: سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست در میان این و آن، فرصت شمار، امروز را. کوشش در عیش نقد که توصیه خواجه شیراز است نیز به همین دم غنیمت شمردن و زندگی در حال، تفسیر شده است. ۴ فروردین ۱۴۰۰ http://eitaa.Com/Rahevasat __________________ ۱. نیکولو ماکیاولی، گفتارها، ترجمه محمدحسن لطفی، تهران، خوارزمی، چاپ سوم، ۱۳۹۴، ص ۱۹۱- ۱۹۳. ۲. علی غلامی دهقی، اقتصاد، جامعه و مدیریت در تاریخ نگری مقریزی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹، ص ۷۲.

*آسیب شناسی جامعه منتظر* موضوع سخنرانی شب نیمه شعبان مسجد صاحب الزمان سپاهان شهر ۸ فروردین ۱۴۰۰ http://eitaa.Com/Rahevasat #علی_غلامی_دهقی_فریدنی

انتخابات و اختلافات، آزمون اخلاق گفتاری کوتاه در دانشگاه ۹ خرداد ۱۴۰۰ http://eitaa.Com/Rahevasat #علی_غلامی_دهقی_فریدنی

جرعه ای از دریای حکمت های رضوی به مناسبت دهه کرامت، دهه بزرگداشت حضرت معصومه (س) و میلاد امام رضا (ع) گفتارهای کوتاه تقديم می شود. دو گفتار در باره: ۱. معرفی شخصیت حضرت معصومه(س) ۲. تأملی در زیارتنامه بانوی کرامت و شش گفتار با عنوان جرعه ای از دریای حکمت های رضوی با موضوعاتي همچون : ۱.معیار عقل در دینداری معاصر ۲.تفقّه در دین و کمال ایمان ۳. اصلاح باورهای نادرست ۴.نخبگان معنوی و اخلاقی ۵. اقناع عقلانی در دینداری ۶. و نشانه های عقلانیت در روابط اجتماعی. این گفتارها از سوی دفتر تبلیغات اسلامی شعبه اصفهان برای بارگذاری در نرم افزار روز برگ ضبط شده که مخاطبان آن، طلاب و مبلغان علوم دینی هستند. ۲۷ خرداد ۱۴۰۰ http://eitaa.Com/Rahevasat علی غلامی دهقی

🔶معرفی شخصیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها 🔹استاد علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶تاملی در محتوی زیارتنامه حضرت معصومه سلام الله علیها 🔹استاد علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat .

🔶 معیار عقل در دینداری معاصر 🔹استاد: علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 تفقّه در دین و کمال ایمان 🔹استاد: علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat .

🔶اصلاح باورهای نادرست 🔹 استاد علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 نخبگان معنوی و اخلاقی 🔹استاد غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 اقناع عقلانی در دینداری 🔹استاد: غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 نشانه های عقلانیت در روابط اجتماعی 🔹استاد غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

تصحیح یک پندار نادرست در باره حقّ الله گفتاری کوتاه در دانشگاه ۶ تیر ۱۴۰۰ http://eitaa.Com/Rahevasat #علی_غلامی_دهقی_فریدنی

🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌺🌸 به مناسبت فرارسیدن عید بزرگ ولایت، عید سعید غدیرخم، دفتر هم اندیشی استادان و نخبگان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برگزار می کند: ✳️ نشست هم اندیشی مجازی با موضوع: بررسی ابعاد تاریخی و اجتماعی واقعه غدیر خم ✅ با حضور حجةالاسلام دکتر غلامی،استاد گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان 🕚 سه شنبه، پنجم مردادماه 1400، ساعت 11 لغایت 12:30 🟢 دسترسی آنلاین به نشست مجازی از طریق لینک زیر: meet.mui.ac.ir/hamandishi 🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼

تحلیل ابعاد تاريخي و جامعه شناختی غدیر در نشست هم اندیشی که با شرکت استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت برخط (آنلاین) برگزار شد، ابعاد تاریخی و جامعه شناختی غدیر بررسی گردید. در آغاز این نشست به سودمندی مطالعه تاریخ صدر اسلام با هدف به کار بستن آن در دوران معاصر و دریافت سنجه ها و معیارها برای نقد جامعه امروز اشاره کرد. سپس رویداد غدیر با سه رویکرد تاریخی، جامعه شناختی و پیام غدیر برای دوران معاصر مورد بررسی قرار گرفت. در رویکرد تاریخی به نکات زیر اشاره گردید: نکته نخست اینکه باید در گزارش غدیر به واقعیات اصلی بسنده کرد و هر گونه افزوده های ساختگی و فربه کردن آن نه تنها سودی ندارد بلکه موجب تضعیف اصل غدیر خواهد شد؛ مانند مبالغه در شمار جمعیت حاضر در غدیر که برخی تا ۱۲۰ هزار هم یاد کرده اند؛ در حالی که غدیر پژوهان بر این باورند که بر اساس آمار جمعیتی جزیره العرب، جمعیت حاضر در غدیر بین ۱۰ تا ۱۲ هزار بوده است. افزون بر اینکه سنجه و ملاک حجیت برای مسلمانان در غدیر اقدام ابلاغی رسول خداست نه شمار جمعیت. نکته دوم پاسخ به این پرسش که چرا علی (ع) با وجود این همه تلاش های پیامبر (ص) و چراغ سبز های آن حضرت مبنی بر جانشینی، از رسیدن به قدرت باز ماند؟ این همان نگاه جامعه شناختی است که تاریخ پژوهان نیازمندند که به مطالعات بین رشته ای روی آورده و با یاری گرفتن از آنها به تحلیل صحیح دست یابند. واقعیت آن است که با تمام تلاش های حضرت رسول (ص) هنوز جامعه گرفتار ناهنجاری های قبیله ای بود و تشکیل دولت فراقبیله‌ای بر خلاف عادت عرب بشمار می رفت. از سوی دیگر، مردم فقط پیامبر اعظم (ص) را رهبر آسمانی می دانستند و پذیرش استمرار این آسمانی بودن به عنوان امامت برای بسیاری یا قابل فهم نبود یا سخت پذیر بود. افزون بر اینکه بیشتر مردم پس از فتح مکه مسلمان شده بودند. اسلام آنها فاقد کیفیت لازم و فهم و درک عمیق بود. همچنین بسیاری از قریشیان تصور می کردند که نبوت پیامبر در راستای رقابت های قبیله ای بوده است. از همین رو خلیفه دوم میگفت علت باز ماندن علی (ع) از رسیدن به خلافت، این بود که مردم دوست نداشتند خلافت و نبوت در یک خاندان جمع شوند. باید به این علت ها، حسادت قریشیان و دشمنی آنها با بنی هاشم را نیز افزود. نمونه های تاریخی فراوانی در این باره وجود دارد. شیخوخیت یا پیر سالاری یا جنتوکراسی نیز از دیگر موانع رسیدن علی علیه السلام به خلافت بود. شاهد تاریخی آن اینکه یکی از اصحاب پس از ماجرای سقیفه به علی(ع) گفت: تو جوان هستی و این ها که به قدرت رسیدند، پیران قومند و تو فاقد تجربه آنهایی. در مجموع : ۱. مهاجران قریش ۲. انصار مدینه ۳. نو مسلمانان ۴. و شیعیان و طرفداران علی (ع) چهار جریانی بودند که در آستانه رحلت پیامبر اکرم در مدینه با هم رقابت داشتند. در این رقابت ها، مهاجران قريش که از پیش برای تصاحب قدرت برنامه ریزی کرده بودند از دیگران سبقت گرفته و رقبای خود را حذف کردند. تحلیل تفصیلی مسئله را در فایل صوتی ذیل پیگیری فرمایید. مسئله پایانی که در این نشست مطرح شد پیام امروز و معاصر غدیر یعنی اجرای عدالت بود؛ همان آرمان والایی که امام نخستین شیعه جانش را در راه تحقق آن فدا کرد. جامعه بشری علی (ع) را به عدالت می شناسد. یکی از رمز و رازهای جاودانگی آن حضرت، عدالت طلبی اوست. امروز ضروری‌ترین و حیاتی ترین پیام غدیر برای ایران اسلامی، رفع تبعیض ها، بی عدالتی ها و اجرای دقیق عدالت است. مولا علی(ع) عدالت را موجب پویایی و زنده بودن جامعه بشری (العدل حیاة)، سپر دوام و بقای حکومت ها( العدل جُنّة الدُّول)، موجب فزونی برکات( العدل تتضاعف البرکات) و آبادانی شهرها ( ما عُمِرَت البلدان بمثل العدل)* دانسته است. ۵ مرداد ۱۴۰۰ برابر با ۱۶ ذی حجة ۱۴۴۲ق http://eitaa.Com/Rahevasat #علی_غلامی_دهقی_فریدنی ___________ * احادیث مذکور بر گرفته از کتاب غُرَر الحِکَم و دُرَر الکَلِم عبد الواحد آمُدی است که دربردارنده مجموعه کلمات قصار علی علیه السلام است.

جریان شناسی تحریفگران مناسک و نهضت عاشورا عاشورا و مناسک آن سرمایه ارزنده ای است که در درازای تاریخ، آثار و برکات فراوانی داشته است. بنیانگذار این رسانه تأثیر گذار، امامان شیعه بوده اند که با ترغیب و تشویق به زیارت حسین (ع)، صدور روایات در فضیلت گریستن و در نتیجه تأسی به او، این رویداد با عظمت جریان ساز را در تاریخ جاودانه ساخته است. عاشورا با این همه کارکردهای سودمند سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تربیتی، مانند هر چیز دیگری گرفتار آفت هایی شده است. امروز دو جریان در ایران این آفت ها و تحریفات را ترویج و گسترش می دهند. نگارنده بدون نام بردن از فرد یا نویسنده و گوینده ای، شاخصه های این دو جریان را که به باور نگارنده این سطور، با وجود ارادت و محبت به اهل بیت (ع)، گرفتار کج اندیشی و تحریف در مناسک و نهضت عاشورا شده اند، نوشته تا خواننده این نوشتار را در شناخت این جریان ها یاری رساند؛ چه این که یکی از راهکارهای رهایی از کج اندیشی ها، آگاهی مردم است. هر چه آگاهی ملّتی بیشتر باشد از فرهیختگی بالاتری برخودار خواهد بود. الف) جریان نخست، جریانی است سنتی که نسبت به سیاست و حکومت بلاشرط است. در این نوشتار، شاخصه های این جریان را به صورت کوتاه نگاشته و خواننده محترم در صورت علاقه به آگاهی بیشتر، فایل سخنرانی که در دو قسمت 34 و 33 دقیقه تهیه شده استماع نماید. ب) جریان دوم، سکولارهای مذهبی اند که قیام امام حسین (ع) را نفی می کنند. در فرسته بعدی به شاخصه ای این جریان پرداخته و فایل سخنرانی آن بارگذاری می شود. الف) شاخصه های جریان سنتی تحریفگر عاشورا: 1. تأکید مبالغه آمیز بر عزاداری و اصرار بر گسترش آن. برخی از اینان بر این باورند که عزاداری افراط بردار نیست. این اندیشه برگرفته از اندیشه نادرست فاضل دربندی نویسنده کتاب اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات است که فلسفه آفرینش را عزای امام حسین (ع) می دانست. بدیهی است که عزاداری همچون هر هنجار دینی، افراط بردار است و باید قدر و اندازه آن حفظ گردد. هر گونه زیاده روی در عزاداری می تواند به اصل آن آسیب زده و پیامدهای منفی در عاشورا بوجود آورد. 2. دامن زدن به اختلافات مذهبی و توهین به مقدسات اهل سنت شاخصه دیگر برخی از منتسبان به این جریان است؛ مسئله ای که دودش به چشم مسلمانان و سودش نصیب دشمنان خواهد شد. 3. نقل مباحث سست، بی پایه و غیر علمی؛ بخصوص نقل خواب و معجزات. نگارنده بر این باور است که ائمه (ع) فقط برای اثبات امامت از معجزه یا کرامت بهره می بردند و لاغیر و سایر امور زندگی آنها مانند دیگر انسانها به صورت عادی و طبیعی بوده است. همین راز الگو بودن آنان است. درست است که این مطالب سست و بی پایه در برخی کتابها آمده ولی بر گویندگان، نویسندگان و ذاکران اهل بیت (ع) فرض است که پیش از روایت هر مطلبی، از درستی آن اطمینان حاصل کنند. نباید ارادت به اهل بیت (ع) ما را از درایت در روایات و حکایات غافل کند. 4. بسنده کردن به مناقب گویی بدون تحلیل و ارائه کارکردهای اجتماعی و عملی از دیگر شاخصه های این جریان است. 5. غلو در باره امامان شیعه و منتسبان به آنها. من معتقدم چه بسا مطلبی در گذشته برای تبلیغ و گسترش اسلام و تشیع سودمند بوده ولی امروز، نقل آن نه تنها بی فایده بلکه زیانبار است. این جریان آن مقدار که درباره قدرت جسمانی معصومان سخن می گویند از قدرت روحانی آنها غافلند؛ در حالی که فضیلت اصلی و قابل اقتدای پیشوایان دین، قدرت روحانی آنهاست نه توان جسمانی. 6. در این روزگار که جهان و ایران با بیماری کرونا دست و پنجه نرم می کند، برخی از منتسبان به این جریان، با دستورات بهداشتی و پزشکی مخالفت می ورزند. گاهی شنیده می شود که از ورود افراد ماسک دار به جلسات جلوگیری می کنند با این استدلال نادرست که زیر خیمه امام حسین (ع) کسی کرونا نمی گیرد. این اندیشه ناصحیح ریشه در فکر ناروای دیگری در فلسفه امامت دارد. امام معصوم همانند قرآن برای هدایت بشر معرفی شده است نه برای شفای افراد از بیماری جسمی. 7. این جریان امامان شیعه را غیر قابل دسترس معرفی کرده و با تأکید بر جنبه ملکوتی آنان، بجای الگوسازی، اسطوره سازی می کند. این در حالی است که قرآن کریم پیامبر اعظم (ص) را اسوه معرفی کرده و امام حسین (ع) نیز فرموده: لکم فیِّ اسوه. 8. در جلسات این جریان احساسات و عواطف مذهبی بر عقلانیت و خردوری غلبه دارد. همین سبب شده است که فرصت فکر و تعقل را از مخاطب بستاند. عواطف مذهبی سرمایه ارزنده و مبارکی است که ریشه در مودّت به ذوی القربی دارد اما نباید این احساسات بر خردگرایی غالب گردد.(ادامه دارد) http://eitaa.Com/Rahevasat

(ادامه فرسته قبلی) 9. توکل به خدا و توسل به اهل بیت (ع) دو باور اصلی از باورهای مسلمانان بویژه شیعیان است. از ویژگی های این جریان غفلت از توکل و بسنده کردن به توسل است. این شیوه بهانه به دست بهانه جویان و مخالفان داده که شیعیان نسبت به توکل به خدا بی توجه اند و فقط به اهل بیت (ع) توسل می جویند. این در حالی است که در آثار عرفانی و اخلاقی علمای شیعه توجه ویژه ای به توکل شده است. آیات قرآن و احادیث هم به طور متوازن، مملو از توصیه به توکل به خدا و توسل به اولیای الهی است. 10. مهم ترین آسیب جریان یادشده، این است که چهره شیعه و امامان آن را تخریب می کنند؛ این در حالی است که خود امامان فرموده اند: کونوا لنا زیناً و لاتکونوا علینا شیناً. 11. در این جریان، نام حسین (ع) بر مرام حسین (ع) غلبه دارد، همچنان که پوسته دین بر هسته آن غالب است؛ در حالی که نام زیبای امام برای اقتدا به مرام اوست و عمل به پوسته دین برای ره یافتن به هسته مرکزی آن است. هسته مرکزی و گوهر دین از نظر اجتماعی، عدالت و از نظر فلسفه آفرینش، ایمان با معرفت و عبودیت است. هسته مرکزی عاشورا، عدالت، مبارزه با ستم، آزادگی و حرّیت، عزّت و زندگی اخلاقی و معنوی است. 12. تکفیر منتقدان و متهم کردن آنان به وهابیت شیعی از دیگر مؤلفه های این جریان است. در حالی که امام صادق (ع) فرمود: دوست داشتنی ترین برادر دینی نزد من کسی است که عیوب مرا به من هدیه دهد. به قول جناب سعدی: به نزد من آن کس نکوخواه توست که گوید فلان چاه در راه توست هر آن کس نگویند عبیش به پیش هنر داند از جاهلی عیب خویش در مجموع شاخصه های این جریان دو پیامد منفی دارد: نخست این که توده های ارادتمند به اهل بیت (ع) را عوام و خرافاتی بار می آورد. دوم: تحصیلکردگان و خردورزان را دین گریز بلکه دین ستیز می نماید. 01/06/1400 14 محرم الحرام 1443 http://eitaa.Com/Rahevasat

جریان شناسی تحریفات مناسک و نهضت عاشورا در ایران( قسمت نخست) http://eitaa.Com/Rahevasat

جریان شناسی تحریفات مناسک و نهضت عاشورا در ایران (قسمت دوم) http://eitaa.Com/Rahevasat