eitaa logo
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
@Rahnamye_Behesht
6.1هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
203 ویدیو
48 فایل
❕بزرگترین مجموعه محتوایی پاسخ به شبهات در فضای مجازی ! 🔶 پاسخگویی توسط اساتید حوزه با سبکی نوین !!! 👈وابسته به موسسه بقیه الله الاعظم ارواحناه فداه طرح شبهه و سوال : @poorseman تمام کانالهای ما : https://yek.link/ipasookh
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
6.1هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
❔با توجه به آغاز ماه رمضان این سوال برام مطرح است که بسیاری از افراد را می بینم که به سبب بیماری ، او را از گرفتن روزه منع می کنند اما آنها نمی توانند دل از روزه ماه رمضان بکنند و روزه می گیرند ❗️تکلیف این افراد چگونه است ❕آیا اگر روزه نگیرند از ماه رمضان نمی برند ❕ 💠💠 👌اساس اسلام بر نیست و اگر در جایی حکمی تولید مشقت شدید کند ، موقتا آن حکم برای افراد برداشته می شود چنان که می فرماید : « او شما را برگزید و در دین خود تکلیف باری برای شما قرار نداد » 🔷 78 👌 لذا می فرماید : « آن کس که یا در باشد روز های دیگری را ( به جای ماه رمضان روزه بگیرند ) و بر کسانی که انجام آن را ندارند ( روزه واجب نیست )» 🔷 185 🔷پیامبر فرمود : « من مبعوث به آئین و شده ام » 📚 الانوار ج30 ص548 👌امام علیه السلام فرمود : « هر زمانی که روزه سبب و شود ، افطار واجب است» 📚 ج2 ص133 🔶و : « اگر روزه دار در خود و احساس کند ، باید کند و اگر و توان روزه داری را داشته باشد ، باید بگیرد » 📚 ج4 ص118 _ التهذیب ج4 ص256 🔷امام علیه السلام فرمود : « هر که روزه داری سبب تشدید آن شود ، مجوز ترک است » 📚 الشیعه ج10 ص222 ❕بر این اساس کسانی که بیمار هستند و روزه داری سبب تشدید بیماری آنها و وارد آمدن به جسم و جانشان می شود باید افطار کنند و روزه نگیرند ، اگر آنان به این دستور عمل نکنند و روزه بگیرند ، روزه حرام گرفته اند که مستوجب عقوبت هستند و پس از علاج بیماری باید روزهایی را که در هنگام بیماری روزه گرفته اند دو مرتبه قضاء کنند . ❕امام سجاد علیه السلام فرمود ؛ « اگر در حال سفر یا مرض روزه بگیرد ( عصیان کرده ) و باید دو مرتبه آن روزها را کند » 📚وسائل الشیعه ج 10 ص 224 👌امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « برای مریض و مسافر جایز نیست که روزه بگیرند ، اگر روزه بگیرند گناه کرده اند و قضاء نیز بر آنها واجب است » 📚مستدرک الوسائل ج 7 ص 390 ❕بیمارانی که نمی توانند روزه بگیرند نباید نا امید باشند که از برکات ماه رمضان بی بهره ماندند ، زیرا در ما آمده است که خداوند پاداش روزه داری را به آنها می دهد و در کنار آن گناهانشان را می آمرزد و اگر گرفتار معصیت ناخواسته ای هم شوند ، خداوند برای آنها سخت نمی گیرد چنان که پیامبر گرامی فرمود ؛ «هيچ مسلمانى نيست كه به گرفتارى اى جسمى مبتلا شود، مگر آن كه خداوند ، به فرشتگان خويش مى فرمايد: «براى او پاداش بهترين كارهايى را كه در دوران تندرستى انجام مى داده است، بنويسيد». 📚امالی طوسی ص 384_ بحار الانوار ج 81 ص 183 👌و فرمود ؛ « براى بيمار، چهار ويژگى است ، قلمِ تكليف از او برداشته مى شود؛ خداوند به فرشته فرمان مى دهد همه پاداش آنچه را در دوران تندرستى خويش انجام مى داده است، بنويسيد؛ بيمارى وى بر همه اندامهايش گذر مى كند و گناهانش را از آن بيرون مى برد. پس اگر بميرد، آمرزيده شده مى ميرد و اگر زنده بماند، آمرزيده شده زندگى مى كند. » 📚ثواب الاعمال ص 230_ وسائل الشیعه ج 2 ص 401 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « هر كس از مؤمنان به بلايى گرفتار شود (و) شكيبايى را از دست ندهد، پاداش شهيد دارد » 📚الکافی ج 2 ص 92 http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman
1هزار مشاهده
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
🤔 ❔چرا یک زن درصورت مفقودالاثر شدن شوهرش باید 4سال صبر کنه؟نیازهای عاطفی و جنسی زن چرا نشده ❗️❗️ 💠💠 👌اگر شوهر زن گم شود و از مرگ یا حیات او هیچ اطلاعی نباشد ، زن باید به مدت چهار صبر کند تا شوهر پیدا شود و در این مدت از طریق محاکم قضایی به تحقیق و جستجو در مورد شوهر پرداخته می شود ، پس از سپری شدن این مدت ، زن می تواند به حاکم شرع و محاکم قضایی رجوع کند تا طلاق برای او صادر شود . 🔸سماعه می گوید از امام علیه السلام سوال کردم در مورد زنی که شوهرش گم شده بود . امام علیه السلام در پاسخ گفت ؛ « اگر بداند که شوهر زنده است ، باید منتظر بماند که یا خبر مرگ او بیاید یا طلاق او ، اما اگر نداند که شوهر کجاست و خبر و نامه ای هم از او نباشد ، زن به نزد امام ( و حاکم شرع می رود ) ، امام او را امر می کند که چهار سال منتظر باشد ، و خود برای پیدا کردن شوهر سعی و می کند که اگر در این مدت شوهر پیدا نشد ، زن عده وفات نگه می دارد و پس از آن می تواند ازدواج کند » 📚التهذیب ج 7 ص 497 _ وسائل الشیعه ج 20 ص 506 ❕البته می توان چنین گفت که حکم فوق ، حکم ابتدائی و اولیه در موضوع است ، حکم بر آن است که اگر زن با صبر کردن در این مدت ، گرفتار عسر و حرج شود ( چه از نظر تامین مالی ، یا نیاز عاطفی و جنسی ) می تواند زودتر به نزد حاکم برود تا حاکم شرع غیابی را زودتر جاری کند . 🔸 مستند حکم ثانویه فوق « ادله نفی عسر و حرج در اسلام » می تواند باشد . ❕خداوند می فرماید ؛ « او شما را برگزید و در دین خود تکلیف باری برای شما قرار نداد » ، 🔶 78 🔸و می فرماید ؛ « خداوند شما را می خواهد و زحمت شما را نمی خواهد » 🔹بقره 185 🔷پیامبر فرمود ؛ « من مبعوث به شریعت و آسانی شده ام » 📚 ج30 ص548 👌این قاعده می گوید ، اساس اسلام بر سختگیری نیست و اگر در جایی تولید مشقت کند ، موقتا آن حکم برداشته می شود . 📚تفسیر نمونه ج 1 ص 637 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman
511 مشاهده
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
🤔 ❔با توجه به آغاز ماه رمضان این سوال برام مطرح است که بسیاری از افراد را می بینم که به سبب بیماری ، او را از گرفتن روزه منع می کنند اما آنها نمی توانند دل از روزه ماه رمضان بکنند و روزه می گیرند ❗️تکلیف این افراد چگونه است ❕آیا اگر روزه نگیرند از ماه رمضان نمی برند ❕ 💠💠 👌اساس اسلام بر نیست و اگر در جایی حکمی تولید مشقت شدید کند ، موقتا آن حکم برای افراد برداشته می شود چنان که می فرماید : « او شما را برگزید و در دین خود تکلیف باری برای شما قرار نداد » 🔷 78 👌 لذا می فرماید : « آن کس که یا در باشد روز های دیگری را ( به جای ماه رمضان روزه بگیرند ) و بر کسانی که انجام آن را ندارند ( روزه واجب نیست )» 🔷 185 🔷پیامبر فرمود : « من مبعوث به آئین و شده ام » 📚 الانوار ج30 ص548 👌امام علیه السلام فرمود : « هر زمانی که روزه سبب و شود ، افطار واجب است» 📚 ج2 ص133 🔶و : « اگر روزه دار در خود و احساس کند ، باید کند و اگر و توان روزه داری را داشته باشد ، باید بگیرد » 📚 ج4 ص118 _ التهذیب ج4 ص256 🔷امام علیه السلام فرمود : « هر که روزه داری سبب تشدید آن شود ، مجوز ترک است » 📚 الشیعه ج10 ص222 ❕بر این اساس کسانی که بیمار هستند و روزه داری سبب تشدید بیماری آنها و وارد آمدن به جسم و جانشان می شود باید افطار کنند و روزه نگیرند ، اگر آنان به این دستور عمل نکنند و روزه بگیرند ، روزه حرام گرفته اند که مستوجب عقوبت هستند و پس از علاج بیماری باید روزهایی را که در هنگام بیماری روزه گرفته اند دو مرتبه قضاء کنند . ❕امام سجاد علیه السلام فرمود ؛ « اگر در حال سفر یا مرض روزه بگیرد ( عصیان کرده ) و باید دو مرتبه آن روزها را کند » 📚وسائل الشیعه ج 10 ص 224 👌امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « برای مریض و مسافر جایز نیست که روزه بگیرند ، اگر روزه بگیرند گناه کرده اند و قضاء نیز بر آنها واجب است » 📚مستدرک الوسائل ج 7 ص 390 ❕بیمارانی که نمی توانند روزه بگیرند نباید نا امید باشند که از برکات ماه رمضان بی بهره ماندند ، زیرا در ما آمده است که خداوند پاداش روزه داری را به آنها می دهد و در کنار آن گناهانشان را می آمرزد و اگر گرفتار معصیت ناخواسته ای هم شوند ، خداوند برای آنها سخت نمی گیرد چنان که پیامبر گرامی فرمود ؛ «هيچ مسلمانى نيست كه به گرفتارى اى جسمى مبتلا شود، مگر آن كه خداوند ، به فرشتگان خويش مى فرمايد: «براى او پاداش بهترين كارهايى را كه در دوران تندرستى انجام مى داده است، بنويسيد». 📚امالی طوسی ص 384_ بحار الانوار ج 81 ص 183 👌و فرمود ؛ « براى بيمار، چهار ويژگى است ، قلمِ تكليف از او برداشته مى شود؛ خداوند به فرشته فرمان مى دهد همه پاداش آنچه را در دوران تندرستى خويش انجام مى داده است، بنويسيد؛ بيمارى وى بر همه اندامهايش گذر مى كند و گناهانش را از آن بيرون مى برد. پس اگر بميرد، آمرزيده شده مى ميرد و اگر زنده بماند، آمرزيده شده زندگى مى كند. » 📚ثواب الاعمال ص 230_ وسائل الشیعه ج 2 ص 401 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « هر كس از مؤمنان به بلايى گرفتار شود (و) شكيبايى را از دست ندهد، پاداش شهيد دارد » 📚الکافی ج 2 ص 92 Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht https://sapp.ir/poorseman
789 مشاهده
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
🤔 ❔عدم طهارت در كتب معتبر شيعه علامه محمد باقر مجلسى در كتاب ملاذ الأخيار خود روايت صحيحى را از زراره و او هم از زبان امام باقر آورده كه در آن به عدم طهارت امام حسين پس از قضاى حاجت اشاره كرده است. روايت چنين آمده است: ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ يَقُولُ‌:كَانَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ يَتَمَسَّحُ مِنَ الْغَائِطِ بِالْكُرْسُفِ وَ لَا يَغْسِلُ. : زراره میگوید از امام باقر شنیدم که فرمود: هرگاه مدفوع می‌کرد خودش را نمی شست و فقط مقداری پارچه(پنبه) می‌مالید!! در ادامه در مورد صحت اين حديث مينويسد: الحديث الثامن عشر:  💥 آيا چنين آدمى ميتواند امام و معصوم باشد ❗️❗️ 💠💠 👌طبق احکام اسلامی مخرج غائط و مدفوع به دو شیوه قابل تطهیر و پاک شدن است ؛ 1⃣تطهیر از طریق آب 2⃣تطهیر از طریق پارچه یا سنگ یا مانند اینها 📚وسائل الشیعه ج 1 ص 348 باب 30 👌با توجه به این که اسلام آیین و آسانی است ، چنان که خداوند می فرماید ؛ « او شما را برگزید و در دین خود تکلیف باری برای شما قرار نداد » 🔷حج 78 🔸یا پیامبر گرامی می فرماید ؛ « من مبعوث به آئین و شده ام » 📚 الانوار ج30 ص548 🔸یا علی علیه السلام فرمود ؛ « محبوبترین دینی که خداوند برایتان برگزیده است شریعت حنفیه و سهل و آسان ( اسلام ) است » 📚الفقیه ج 1 ص 12 👌بر اساس این سهل و آسانی مورد ، و با توجه به آنکه گاها ممکن است در برخی از مناطق و زمان ها ، آب جهت یافت نشود ، شرط تطهیر مخرج غائط ، تنها تطهیر با لحاظ نشده است ، بلکه تطهیر با پارچه و سنگ نیز جائز شمرده شده است ، اگر چه همواره تطهیر با آب بهتر است . ❕قرآن می فرماید ؛ « الله توابین و متطهیرین و پاکیزگان را دوست دارد » ( بقره 222) 👌در روایات متعددی ، تطهیر مخرج غائط با آب آیه شمرده شده است که انسان را جزء دسته متطهرین قرار می دهد . 📚الکافی ج 3 ص 18 _ خصال یک جلدی ص 192 ❕صاحب مجمع البیان در ذیل آیه شریفه « والله یحب المطهرین » ( توبه 108) ( خداوند را دوست دارد ) می نویسد ؛ « گفته شده است که مصداق آیه کسانی هستند که مخرج بول و غائط را با آب تطهیر می کنند ، این معنا از امام باقر و صادق علیهما السلام نقل شده است » 📚مجمع البیان ج 3 ص 73 👌بنابراین تطهیر مخرج با آب رجحان و اولویت دارد ، اما اگر آب در دسترس نبود ، شریعت سهل و آسان اسلام ، تطهیر با پارچه یا سنگ را هم جایز شمرده است . ❕اگر در نقل مورد استناد معاند ، از تطهیر مخرج با پارچه و پنبه توسط امام حسین علیه السلام سخن به میان آمده است ، مربوط به زمان هایی بوده است که آب در نبوده است مانند زمان مسافرت یا زمان های دیگر و چنین نبوده که امام علیه السلام همواره تطهیر با پارچه و پنبه را بر تطهیر با آب ترجیح دهد . Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht https://sapp.ir/poorseman‌
579 مشاهده
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
🤔 ❔مراجع می گویند اگر تنها راه درمان منحصر به استفاده از محرمات مانند کشیدن تریاک و خوردن و ...باشد ، استفاده از آن ها اشکال ندارد در حالی که روایات می گوید خداوند در حرام شفا قرار نداده است❗️آیا مراجع بر خلاف روایات فتوا نداده اند ❕❕ 💠💠 👌در روایات متعددی آمده است که خداوند در شفایی قرار نداده است . 🔷امام علیه السلام فرمود ؛ « خداوند عز و جل در هیچ یک از محرمات و شفایی قرار نداده است » 📚 ج6 ص413 👌و ؛ « پسندیده نیست که هیچ کس با محرمات الهی به دنبال خویش باشد » 📚 ج6 ص414 👌و ؛ « من نمی خواهم به دوایی که با شراب عجین شده است کنم ، چگونه با آن به دنبال شفای خود باشم » 📚 ج6 ص414 🗯به این مضمون روایات متعدد دیگری نیز در مجامع روایی ما نقل شده است ؛ 📚 ج25 ص343 باب 20 👌از سوی دیگر ، مراجع داده اند که اگر بر اساس تشخیص پزشک و مورد ، تنها راه درمان بیماری استفاده از محرمات الهی باشد ، استفاده از آن ها به مقدار اشکالی ندارد . 📚 ص292 🔷مستند این حکم می باشد که خداوند می فرماید ؛ « او شما را برگزید و در دین خود تکلیف باری برای شما قرار نداد » 🔶 78 🔷پیامبر فرمود ؛ « من مبعوث به شریعت و آسانی شده ام » 📚 ج30 ص548 🗯بی شک اگر بیماری توان انسان را بریده باشد و هیچ راه درمانی جز استفاده از یک حرام الهی برای درمان نباشد ، بر اساس قاعده لا حرج و شریعت سهل اسلامی ،درمان با حرام برای نفی حرج و رجحان می یابد. 👌قاعده لا ضرر و حرمت ضرر رساندن به بدن نیز موید این فتوا می تواند باشد چنانکه در روایات ما آمده است « لا و لا ضرار فی الاسلام » و بر اساس آن هر گونه حکمی که سبب آسیب رسیدن به خود و دیگران شود در اسلام بر داشته شده است . 📚 ج26 ص14 👌 نیز می فرماید ؛ « خود را با دست خود به نیفکنید » 🔷 195 🗯روشن است که در صورت عدم درمان بیماری که تنها راه درمان آن استفاده از حرام الهی باشد ، ضرر و هلاکت انسان می شود . ❕لذا امام علیه السلام فرمود ؛ « هیچ چیز از محرمات الهی نمی باشد مگر آنکه ارتکابش برای جایز و حلال است » 📚 ج5 ص483 ❕میان این دسته ادله با ادله دسته اول که می گوید خداوند در حرام قرار نداده است منافاتی نمی باشد زیرا؛ 🔷 روایات دسته اول در مقام بیان این نکته است که شفای خالص و کامل با استفاده از محرمات الهی حاصل نمی شود ، اگر چه ممکن است بیماری فعلی انسان را درمان کند ، اما و بیماری های دیگری را برای بدن به همراه می آورد ، زیرا تمام محرمات الهی دارای عوارض و ضررهایی بوده است که خداوند آن ها را حرام کرده است و انسان تا جایی که ممکن است باید از راه حلال خود را درمان کند چنانکه امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « هر آنچه در آن فساد نهفته شده و مایه ضرر برای جسم و نفس است حرام شمرده شده است » 📚بحار الانوار ج100 ص51 🗯بنابراین میان این دو دسته ادله و فتاوی هیچ گونه و تنافی وجود ندارد . Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht
535 مشاهده