eitaa logo
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
6.1هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
203 ویدیو
48 فایل
❕بزرگترین مجموعه محتوایی پاسخ به شبهات در فضای مجازی ! 🔶 پاسخگویی توسط اساتید حوزه با سبکی نوین !!! 👈وابسته به موسسه بقیه الله الاعظم ارواحناه فداه طرح شبهه و سوال : @poorseman تمام کانالهای ما : https://yek.link/ipasookh
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔یکی سنی اشکال کرد که چگونه آیه مباهله شامل اهل بیت می شود در حالی که تعابیر « ابناءنا» _ نساء نا _ انفسنا در آیه مباهله است چگونه شامل حسنین یاحضرت زهرا یا امام علی می شود ❗️❗️ 💠💠 1⃣ همانطور كه قبلا به طور مشروح ذكر شد اجماع علماى اسلام و احاديث فراوانى كه در بسيارى از منابع معروف و معتبر اسلامى اعم از شيعه و سنى در زمينه ورود اين آيه در مورد اهل بيت علیهم السلام به ما رسيده است و در آنها تصريح شده پيغمبر غير از على و فاطمه و حسن و حسين سلام الله علیهم كسى را به مباهله نياورد، قرينه آشكارى براى آيه خواهد بود، زيرا مى دانيم از جمله قرائنى كه آيات قرآن را تفسير مى كند سنت و شان نزول قطعى است ؛ 🔸https://t.me/Rahnamye_Behesht/7243 2⃣اطلاق صيغه جمع بر مفرد يا بر تثنيه ندارد، و در قرآن و غير قرآن از ادبيات عرب و حتى غير عرب اين معنى بسيار است. 👌توضيح اينكه ؛ بسيار مى شود كه به هنگام بيان يك قانون، يا تنظيم يك عهدنامه، حكم به صورت كلى و به صيغه جمع آورده مى شود، و مثلا در عهدنامه چنين مى نويسند كه مسئول اجراى آن امضاء كنندگان عهدنامه و فرزندان آنها هستند، در حالى كه ممكن است يكى از دو تنها يك يا دو فرزند داشته باشد، اين موضوع هيچگونه منافاتى با تنظيم قانون يا عهدنامه به صورت جمع ن دارد. 👌ما دو مرحله داريم مرحله قرارداد و مرحله اجرا ؛ 🔸 در مرحله قرارداد، گاهى الفاظ به صورت جمع ذكر مى شود تا بر همه مصاديق تطبيق كند، ولى در مرحله اجرا ممكن است ، منحصر به يك فرد باشد، و اين انحصار در مصداق منافات با كلى بودن مسئله ندارد. ❕به عبارت ديگر پيغمبر اكرم موظف بود طبق قراردادى كه با نصاراى نجران بست همه فرزندان و زنان خاص خاندانش و تمام را كه به منزله جان او بودند همراه خود به مباهله ببرد، ولى اينها مصداقى جز دو فرزند و يك زن و يك مرد نداشت (دقت كنيد). 🔹اضافه بر اين در آيات قرآن موارد متعددى داريم كه عبارت به صورت صيغه جمع آمده اما مصداق آن به جهتى از جهات منحصر به يك فرد بوده است ؛ 🔰مثلا در سوره آل عمران آيه 173 مى خوانيم ؛ « الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ » « كسانى كه مردم به آنها گفتند دشمنان (براى حمله به شما) اجتماع كرده اند از آنها بترسيد » 👌در اين آيه منظور از" الناس" (مردم) طبق تصريح جمعى از مفسران نعيم بن مسعود است كه از" ابو سفيان" اموالى گرفته بود تا را از قدرت مشركان بترساند . 🔸و همچنين در آيه 181 مى خوانيم ؛ « لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِياءُ » « خداوند گفتار كسانى را كه مى گفتند: خدا فقير است و ما بى نيازيم (و لذا از ما مطالبه زكات كرده است!) شنيد » 👌منظور از الذين در آيه طبق جمعى از مفسران" حى بن اخطب" يا" فنحاص" است. 👌گاهى اطلاق كلمه جمع بر مفرد به عنوان بزرگداشت نيز ديده مىشود، همان طور كه در باره ابراهيم مى خوانيم ؛ « إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ » ابراهيم امتى بود خاضع در پيشگاه خدا » ( نحل 120) در اينجا امت كه اسم جمع است بر فرد اطلاق شده است. 📚تفسیر نمونه ج 2 ص 586 http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman
🔸ادامه 👇 👌این مضمون از روایات لزوم مساوات ، است ، و فرقی میان مسلمان و کافر نمیگذارد ، اما برخی از فقها بر پایه روایتی که در ادامه می آید ، معتقدند که رعایت مساوات در صورتی است که دو طرف مسلمان باشد ، اما اگر یک طرف کافر باشد ، قاضی می تواند به مسلمان توجه کند ، و مثلا او را نزدیک خود بنشاند ، یا مسلمان نشسته و کافر ایستاده باشد ، اما باید در حکم بین آنها کاملا لحاظ شود . 📚الروضه البهیه ج 3 ص 72 _ ترجمه تحریر الوسیله ، ج 2 ص 436 _ جواهر الکلام ج 40 ص 140 🔸طبیعتا این دسته از علما می گویند ، این احترام بیشتر به سبب برتری اسلام بر کفر است ، احترام بیشتر در صورتی که زمینه برای آن باشد ، بی اشکال است ، اشکال و ناعدالتی آنجایی است که بدون علت و سبب یک بر دیگری برتری داده شود ، اما در هر صورت رعایت عدالت در حکم کردن لازم است . ❕در روایتی آمده است ؛ « على عليه السلام سپرش را نزد يك نصرانى يافت. او را نزد شريح برد و شكايت كرد. شريح، وقتى به او نگاه كرد، خواست به سمت ديگرى برود. 👌 [على عليه السلام] فرمود: «در جايت باش» و در كنارش نشست و فرمود: «اى شريح! اگر طرف دعوايم مسلمان بود، حتماً در كنارش مى نشستم؛ ولى او نصرانى است و پيامبر خدا فرمود:" اگر شما و آنان (اهل كتاب) در راهى قرار گرفتيد، آنان را به تنگى راه واداريد و آنان را كوچك شماريد، آنگونه كه خدا كوچك شمرده است؛ ولى ستم نكنيد"». آنگاه على عليه السلام فرمود: «اين، سپرِ من است. آن را نفروخته ام و نبخشيده ام». شريح به نصرانى : امير مؤمنان، چه مى گويد؟ نصرانى گفت: اين سپر، سپر من است و امير مؤمنان، به نظر من دروغگو نيست. شريح رو به على عليه السلام كرد و گفت: اى امير مؤمنان! آيا بيّنه دارى؟ فرمود: «نه». پس شريح به نفع نصرانى حكم كرد. پس [نصرانى] شادمان، راه افتاد و سپس برگشت و گفت: بدانيد كه من گواهى مىدهم كه اين داورى، [از سنخ] داورى هاى پيامبران است. امير مؤمنان، مرا نزد قاضى خود مى آورد و او بر زيانش داورى مى كند! گواهى مى دهم كه خدايى جز خداى يگانه نيست، يكتاست و همتايى ندارد و محمّد بنده و فرستاده اوست. بهخدا سوگند اى امير مؤمنان! سپر، سپر توست. سپاه به راه افتاده بود و تو به سوى صفّين مىرفتى كه از شتر گندمگون تو افتاد. آنگاه امير مؤمنان فرمود: «حالا كه اسلام آوردى، سپر از آنِ تو» و او را بر اسبى [كه بدو بخشيد] سوار كرد.» 📚الغارات ج 1 ص 124 👌این روایت ، برای حکم فوق ، فقها قرار گرفته است . اما می توان در این دلیل و روایت کرد که اگر چه جریان فوق ، یک فضیلتی بی نظیر در مورد علی علیه السلام را ثابت می کند که آن در نقل های دیگری آمده است ؛ 📚ربیع الابرار ج 3 ص 595 _ مناقب خوارزمی ص 98 _ شرح نهج البلاغه ج 17 ص 65 👌اما از چند اشکالاتی بر آن وارد است ؛ 1⃣در سند آن افرادی چون اسماعیل بن ابان ، عمر بن شمر ، سالم الجعفی قرار دارند که هستند و توثیقی ندارند ، راوی آن نیز است که گفته شده از اهل سنت است و روایات جعلی در فضائل ابوبکر و عمر نقل می کرده است . 📚مستدرکات رجال الحدیث ج 8 ص 518 2⃣روایات فوق در لزوم رعایت مساوات بین طرفین دعوا که در کتاب وسائل الشیعه نقل شده ، است و فرقی میان کافر و مسلمان نگذاشته است ، و روایت مورد استناد نیز ، با سند ضعیفی که دارد ، نمی تواند مخصص آن روایات باشد ، لذا شیخ حر عاملی نیز اصلا روایت مذکور را در به عنوان مورد استثناء رعایت مساوات نقل نکرده است . 3⃣این که در روایت مذکور آمده که اگر اهل کتاب را در راهی دیدید ، راه را بر آنان کنید و آنان را کوچک شمارید ، با روح تعالیم اسلامی که دستور به حسن معاشرت با اهل کتاب و نیکی کردن به آنان می دهد ، جور در نمی آید که می توانید توضیحات بیشتر در لزوم حسن معاشرت با آنان را در ذیل بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/777 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman
🤔 ❔یکی سنی اشکال کرد که چگونه آیه مباهله شامل اهل بیت می شود در حالی که تعابیر « ابناءنا» _ نساء نا _ انفسنا در آیه مباهله است چگونه شامل حسنین یاحضرت زهرا یا امام علی می شود ❗️❗️ 💠💠 1⃣ همانطور كه قبلا به طور مشروح ذكر شد اجماع علماى اسلام و احاديث فراوانى كه در بسيارى از منابع معروف و معتبر اسلامى اعم از شيعه و سنى در زمينه ورود اين آيه در مورد اهل بيت علیهم السلام به ما رسيده است و در آنها تصريح شده پيغمبر غير از على و فاطمه و حسن و حسين سلام الله علیهم كسى را به مباهله نياورد، قرينه آشكارى براى آيه خواهد بود، زيرا مى‏ دانيم از جمله قرائنى كه آيات قرآن را تفسير مى‏ كند سنت و شان نزول قطعى است ؛ 🔸https://t.me/Rahnamye_Behesht/7243 2⃣اطلاق صيغه جمع بر مفرد يا بر تثنيه ندارد، و در قرآن و غير قرآن از ادبيات عرب و حتى غير عرب اين معنى بسيار است. 👌توضيح اينكه ؛ بسيار مى ‏شود كه به هنگام بيان يك قانون، يا تنظيم يك عهدنامه، حكم به صورت كلى و به صيغه جمع آورده مى ‏شود، و مثلا در عهدنامه چنين مى‏ نويسند كه مسئول اجراى آن امضاء كنندگان عهدنامه و فرزندان آنها هستند، در حالى كه ممكن است يكى از دو تنها يك يا دو فرزند داشته باشد، اين موضوع هيچگونه منافاتى با تنظيم قانون يا عهدنامه به صورت جمع ن دارد. 👌ما دو مرحله داريم مرحله قرارداد و مرحله اجرا ؛ 🔸 در مرحله قرارداد، گاهى الفاظ به صورت جمع ذكر مى‏ شود تا بر همه مصاديق تطبيق كند، ولى در مرحله اجرا ممكن است ، منحصر به يك فرد باشد، و اين انحصار در مصداق منافات با كلى بودن مسئله ندارد. ❕به عبارت ديگر پيغمبر اكرم موظف بود طبق قراردادى كه با نصاراى نجران بست همه فرزندان و زنان خاص خاندانش و تمام را كه به منزله جان او بودند همراه خود به مباهله ببرد، ولى اينها مصداقى جز دو فرزند و يك زن و يك مرد نداشت (دقت كنيد). 🔹اضافه بر اين در آيات قرآن موارد متعددى داريم كه عبارت به صورت صيغه جمع آمده اما مصداق آن به جهتى از جهات منحصر به يك فرد بوده است ؛ 🔰مثلا در سوره آل عمران آيه 173 مى ‏خوانيم ؛ « الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ » « كسانى كه مردم به آنها گفتند دشمنان (براى حمله به شما) اجتماع كرده ‏اند از آنها بترسيد » 👌در اين آيه منظور از" الناس" (مردم) طبق تصريح جمعى از مفسران نعيم بن مسعود است كه از" ابو سفيان" اموالى گرفته بود تا را از قدرت مشركان بترساند . 🔸و همچنين در آيه 181 مى‏ خوانيم ؛ « لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِياءُ » « خداوند گفتار كسانى را كه مى ‏گفتند: خدا فقير است و ما بى ‏نيازيم (و لذا از ما مطالبه زكات كرده است!) شنيد » 👌منظور از الذين در آيه طبق جمعى از مفسران" حى بن اخطب" يا" فنحاص" است. 👌گاهى اطلاق كلمه جمع بر مفرد به عنوان بزرگداشت نيز ديده مى‏شود، همان طور كه در باره ابراهيم مى ‏خوانيم ؛ « إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ » ابراهيم امتى بود خاضع در پيشگاه خدا » ( نحل 120) در اينجا امت كه اسم جمع است بر فرد اطلاق شده است. 📚تفسیر نمونه ج 2 ص 586 Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht