مسائل اجتماعی و تحقیقات و پژوهش‌های دانشگاهی 🔹دانشگاه کاشان🔹 بخش نوزدهم 🔸«محسن نیازیِ» شهر ما خوشبختانه پروفسور است و اخیراً در جایگاه یکی از 65 اساتید نمونه دانشگاهی کشور ایستاده است. شخصیت علمی که در فراز و نشیب زندگی طعم تلخ مسائل اجتماعی را چشیده و کشیده است. اکنون نیز با محوریت همسر در خط مقدم فعالیت‌های داوطلبانه اجتماعی قرار گرفته‌ است. افتخاری برای کاشان و مایۀ فخر و مباهات است. 🔸افزون بر این، آنچه در گزارش‌های تصویری دانشگاه کاشان به چشم می‌آید «محسن نیازی» از معدود اساتیدی است که همراه جریان حاکم است و به تبع جریان حاکم همراه اوست بنابراین هزار و یک اشکال و ایرادی که اساتید دانشگاهی، مدعی هستند پیش روی اقدامات تحقیقی و پژوهشی‌شان قرار دارد برای ایشان نه تنها وجود ندارد بالتبع از حمایت‌های لازم برخوردار است. 🔸اخیراً در همین کانال به دو «مسئله اجتماعی» اشاره شده که از اتفاق مورد تایید بسیاری قرار گرفت. نخست عدم همراهی دانشجویان دانشگاهی با اعتراضات حق‌طلبی و ظلم‌تیزی دانشجویان آمریکا بود که مفصل در خصوص آن صحبت شد و دوم ادعایی است که توسط بانوی خیّر کاشانی مطرح شد که پس از 22 سال فعالیت داوطلبانه در حوزه اجتماعی شهرستان‌های کاشان، آران و بیدگل پشیمان است! 🔸نمی‌دانم اجازه دارم به عنوان یک شهروند گفت‌وگو پیرامون این مسائل را از ایشان به عنوان یک محقق و صاحب‌نظر دانشگاهی طلب کنم یا خیر؟! البته لازم به ذکر است پیش از این بارها بخت خود را آزموده و شوربختانه رخت خود را برکشیده‌ام ولی با این وجود اگر کسی با ایشان ارتباط داشته و مورد توجه است پادرمیانی کرده تا در گفت‌وگویی بررسی شود: 🔸 آیا تحقیقات و پژوهش‌های دانشگاهی کاشان برای این گونه مسائل اجتماعی حرفی دارد یا خیر؟! ⬅️ تاریخ انتشار: بیست‌وششم اردیبهشت ماه 1403

خط انقلاب / خط رهبری 🔹تصمیم‌سازان انتخاب دوازدهم🔹 بخش سی‌ام 🔸سیدعلی ساداتی‌نژاد - که این روزها بار پاسخ‌گویی وزیر سابق و نماینده پیشین را بر دوش کشیده است- در واکنش به یکی از پیام‌های منتشر شده در یکی از گروه‌های مجازی که اشاره دارد «سیدجواد ساداتی‌نژاد» مانند «محمود احمدی‌نژاد» از همان ابتدا مشخص بود که در خط انقلاب و رهبری قرار ندارد گفته‌‌اند: «حرمت نگه داریم»! 🔸قبل از هر گفته و سخن باید برای «خط انقلاب و رهبری» به یک تعریف و مفهوم مشترک دست یافت تا پس از آن جنگ و دعوا کرد یا حرمت نگه داشت! 🔸در این یادداشت سعی شده نشانه‌های خط انقلاب و رهبری ارائه شود تا بهتر بتوان به نیت و عملکرد افراد قبل از آن که در محاکم قضایی روشن شود پی‌برد و آن را پیش بینی و ارزیابی کرد. ⬅️ تاریخ انتشار: بیست و هفتم اردیبهشت ماه 1403

شال سبز / قسمت نخست 🔹تصمیم‌سازان انتخاب دوازدهم🔹 بخش سی‌ام 🔹سیدعلی ساداتی‌نژاد - که این روزها بار پاسخ‌گویی وزیر سابق و نماینده پیشین را بر دوش کشیده است- در واکنش به یکی از پیام‌های منتشر شده در یکی از گروه‌های مجازی که اشاره دارد «سیدجواد ساداتی‌نژاد» مانند «محمود احمدی‌نژاد» از همان ابتدا مشخص بود که در خط انقلاب و رهبری قرار ندارد گفته‌‌اند: «حرمت نگه داریم»! 🔹قبل از هر گفته و سخن باید برای «خط انقلاب و رهبری» به یک تعریف و مفهوم مشترک دست یافت تا پس از آن جنگ و دعوا کرد یا حرمت نگه داشت! 🔹در این یادداشت سعی شده نشانه‌های خط انقلاب و رهبری ارائه شود تا بهتر بتوان به نیت و عملکرد افراد قبل از آن که در محاکم قضایی روشن شود پی‌برد و آن را پیش بینی و ارزیابی کرد. 🔸اگر خط انقلاب و رهبری الزاماً به معنی بر دوش انداختن چفیه در مجامع و جلسات عمومی یا تزئین تکیه گاه صندلی یا نمایش آن روی جالباسی محل کار است؛ حرفی برای گفتن نمی‌ماند! 🔸اگر خط انقلاب و رهبری الزاماً به معنی آن است که پروفایل شخصی در پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی از تصویر امام و رهبری و غزه و فلسطین و جبهه و جنگ استفاده شود؛ حرفی برای گفتن نمی‌ماند! 🔸اگر خط انقلاب و رهبری الزاماً به معنی آن است که شالی سبز به عنوان نماد سیدی و سادات با طولی بیشتر از حد بر گردن انداخت و در محله و روستا برای جمع‌آوری آرای مردم، سیدی خود را به نمایش گذاشت؛ حرفی برای گفتن نمی‌ماند! 🔸اگر خط انقلاب و رهبری الزاماً به معنی رسیدن به میز، پست و مقام به هر قیمت و حفظ آن است؛ حرفی برای گفتن نمی‌ماند! 🔸اگر خط انقلاب و رهبری الزاماً به معنای آن است که در هر نطق و سخنرانی جمله‌ای از امام و رهبری نقل کرده و حرف خود را باربط و بی‌ربط بر آن گره بزنیم؛ حرفی برای گفتن نمی‌ماند! 🔹ولی .... 🔹ادامه در قسمت بعدی ⬅️ انتشار: بیست و هفتم اردیبهشت ماه 1403

کارگاه آموزشی 🔹دانشگاه کاشان🔹 بخش بیستم 🔸کارگاه آموزشی «تشخیص؛ شناخت و آشنایی با مداخلات درمانی اختلال طیف اتیسم» پنج‌شنبه همین هفته سوم خرداد ماه به صورت حضوری و مجازی در سالن امام سجاد آموزش و پرورش آران و بیدگل برگزار می‌شود. 🔸این گونه کارگاه‌های و جلسات فراتر از یک جلسه و کارگاه آموزشی است و ریشه در خون دل خوردن و همت و پیگیری افرادی دارد که به صورت داوطلبانه و خودجوش در این مسیر گام نهاده‌اند. 🔸مریم خیامی‌پور مادر اتیسم و مدیر موسسه خیریه اتیسم کاشان یکی از این افراد است که سال‌ها بار اقدامات آموزشی، فرهنگی و اجرایی را بر دوش کشیده تا به اینجا رسانده است. 🔸انشاءالله این کارگاه که محل تلاقی علم و عمل است مفید واقع گردد. 🔹تاریخ انتشار: سی ام اردیبهشت‌ماه 1403

لذت‌های شرم‌آور 🔸ریچارد اسمیت در سال 2013 در کتاب «شادمانی از رنج: شادن‌فرویده و جنبه تاریک طبیعت انسان» به بررسی جنبه‌های مختلف شادمانی از رنج دیگران پرداخته است. 🔸او هر چند بیان می‌دارد که این نوع شادمانی، احساسی طبیعی در انسان است ولی معتقد است که امروزه شادمانی از رنج دیگران گسترش یافته است و از این رو نیازمند بررسی‌های ریشه‌دارتری است. 🔸این تفسیر وجود دارد که گاهی شادن‌فرویده می‌تواند حال‌مان را خوب کند و موجب خُنک شدن دل و آسودگی خاطرمان شود. 🔸روان‌شناسانی مانند اسمیت این تفسیر را هم دارند که شادمانی ناشی از درد و رنج دیگران در موقعیت‌هایی می‌تواند موجب بالا رفتن اعتماد بنفس و خوش‌بینی به جهان شود به ویژه اگر «تازه‌دردمندان» حسودان بدخواه ما، و یا افراد صاحب قدرت، ثروت و شهرت باشند که همیشۀ روزگار در حال صعود و فتح بوده‌اند. 🔸بی‌تردید شادن‌فرویده جنبه‌های چندگانه و پیچیده‌ای دارد که پرداختن به آنها در این نوشته کوتاه ممکن نیست. شادمانی از رنج، درد، صدمه و یا سقوط دیگران موضوعی ساده نیست و بسته به نمونه‌های مختلف، تفاسیر متفاوتی می‌توان از آن داشت. ✍️ فردین علیخواه-عضو گروه جامعه شناسی دانشگاه گیلان

ابراز یا انباشت احساسات 🔹دانشگاه🔹 بخش بیست و یکم 🔸بالگرد رئیس جمهور در برگشت از مأموریت سقوط کرد و همه سرنشینان آن با وضعیت دلخراش به رحمت خدا رفتند. «بالاترین مقام اجرایی»، «حادثه دلخراش» و «سفر و مأموریت کاری» بخشی از این تراژدی است. حتی یکی از این‌ها کافی است سوگواری جمعی و تأسف و تأثر قلبی جامعه را رقم زند ولی به نظر -اگر نگوییم بی‌تفاوتی یا شادی- حتی تأثر حداقلی در سطح جامعه به چشم نمی‌خورد؟! علت چیست؟! 🔸یکی از اساتید جامعه‌شناسی معتقد است: احساس ما نسبت به افراد ناشی از قضاوت‌هایی است که از این فرد یا گروه یا طبقه در گذشته شکل گرفته است؛ آیا عملکرد این فرد -یا افراد - در بد و خوب زندگی ما نقشی داشته است یا خیر؟! 🔹این گفت‌وگو را در روزنگار بخوانید. 🔹تاریخ انتشار: یکم خردادماه 1403

حُسن بیان تنفر 🔹دانشگاه🔹 بخش بیست و یکم 🔸بالگرد رئیس جمهور در برگشت از مأموریت سقوط کرد و همه سرنشینان آن با وضعیت دلخراش به رحمت خدا رفتند. «بالاترین مقام اجرایی»، «حادثه دلخراش» و «سفر و مأموریت کاری» بخشی از این تراژدی است. حتی یکی از این‌ها کافی است سوگواری جمعی و تأسف و تأثر قلبی جامعه را رقم زند ولی به نظر -اگر نگوییم بی‌تفاوتی یا شادی- حتی تأثر حداقلی در سطح جامعه به چشم نمی‌خورد؟! علت چیست؟! 🔸احساس جامعه دست کسی نیست. نمی‌توان برای آن قانون وضع کرد. مثلاً گفته شود مردم، روزهای شنبه و یک‌شنبه و دوشنبه این هفته شادی کنند و از روز چهارشنبه تا ظهر جمعه گریه و زاری کنند. احساس یک حس درونی است و «معلول» است. ولی می‌توان «علت» آن را بررسی کرد و تصور می‌کنم رسالتی است که جامعه بر عهدۀ اساتید دانشگاهی قرار داده است. علی‌القاعده اساتید روان‌شناسی و جامعه‌شناسی صاحب‌نظرند و نقش و رسالت دانشگاه در این گونه مسائل روشن می‌شود. 🔸یکی از اساتید جامعه‌شناسی معتقد است: احساس ما نسبت به افراد ناشی از قضاوت‌هایی است که از این فرد یا گروه یا طبقه در گذشته شکل گرفته است؛ آیا عملکرد این فرد -یا افراد - در بد و خوب زندگی ما نقشی داشته است یا خیر؟! 🔸این بدان معنی نیست که قضاوت ما درست است یا خیر و چه کسی در به وجود آمدن آن نقش داده است؟! آیا رسانه‌ها و فضای مجازی نقش ایفا کرده‌اند یا تلویزیون و صدا و سیما بازی‌گر اصلی آن بوده‌اند؟! آیا وضعیت بازار و تورم و گرانی نقش داشته‌اند یا هر چیز دیگر؛ اکنون قضاوتی راجع به «فرد» یا «گروه» یا طبقه‌ای در ذهن اکثریت جامعه شکل گرفته و احساس به وجود آمده ناشی از آن است! 🔸قضاوت‌های شکل‌گرفته ممکن است فرد را به نقطه‌ای برساند که از مرگ هم‌نوع خود حتی خوشحال شده و شادی کند! این در صورتی است که در همان زمان از مرگ همسایه یا فامیل دور خود متأثر گردد! بنابراین احساس از بین نرفته ولی در مقام گزینش برآمده و از مرگ یکی ناراحت شده و از دیگری -حتی در وضعیت ذکر شده- ناراحت نمی‌شود! 🔸گاهی احساس جامعه نسبت به فرد یا افراد یا طبقه‌ای به «تنفر»می‌انجامد که «انباشت» آن برای هر سازمان یا جامعه‌ای خطرناک است. در این شرایط اگر راهی سریع و فوری برای ریشه‌های شکل‌گیری تنفر وجود ندارد یا زمان‌بر است در این صورت بایستی منافذی برای تخلیه تنفر ایجاد کرد تا شرایط روانی جامعه تا اندازه‌ای متعادل گردد. 🔸این استاد جامعه شناس تجربه خود را از دانشگاه خارجی محل تحصیل ذکر کرد و گفت: جلساتی در دانشگاه برگزار می‌شد تا دانشجو در مقابل جمع و آزادانه به اظهار نظر پرداخته و حس تنفر و انزجار درونی خود را بر زبان براند. مثلاً می‌گفت آقای فلانی! رئیس دانشگاه! آقای استاد! من از شخص شما متنفرم! یا من از روش تدریس یا مدیریت شما متنفرم! یا من از رفتار شما متنفرم! هرچند این ابراز تنفر برای اساتید گران تمام می‌شد ولی به این نتیجه رسیده بودند این ابراز آزادانۀ احساسات - که حتی ممکن است نادرست باشد- در نهایت به نفع سازمان و دانشگاه تمام می‌شود. 🔸وی در پاسخ به این سوال که آیا اعلام انزجار به حرمت‌شکنی و مخدوش کردن جایگاه افراد منجر نخواهد شد تصریح کرد: اکنون جامعه و مردم عادی به این درک و آگاهی رسیده‌اند که نظرات خود را آزادنه و به صراحت اعلام نمایند و خود را از دام ملاحظات معمول جامعه سنتی برهانند. دانشگاه و بدنه اجرایی نیز نیازمند چنین اراده‌ای است و قطعاً نتایج آن برای دانشگاه و جامعه مفید خواهد بود. 🔹تاریخ انتشار: یکم خردادماه 1403

معیاری برای مقبولیت 🔹دانشگاه🔹 بخش بیست و دوم 🔸امروز تشییع جنازه سیدابراهیم رئیسی و هیئت همراه که در یک حادثۀ دلخراش به رحمت خدا رفتند در تهران برگزار شد و بر اساس فیلم و تصاویری که منتشر شده به نظر می‌رسد جمع زیادی از مردم در این مراسم شرکت کرده‌اند! 🔸متأسفانه این روزها میزان «تأثر» و «شادی» مردم از این حادثه، معیار مقبولیت و عدم مقبولیت حاکمیت قرار گرفته و طرفداران ومخالفان را در فضای مجازی روبروی هم قرار داده است، تا جایی که کار دو طرف را به فُحش و ناسزاگویی کشانده است! ⬅️ این یادداشت را در روزنگار بخوانید. 🔹تاریخ انتشار: دوم خردادماه 1403

عاقبت ظلم یا شربت شهادت 🔹دانشگاه🔹 بخش بیست و دوم 🔸کلاً مرگ چیزی خوبی نیست. چرا باید از مرگ کسی خوشحال شد وقتی بال‌بال زدن یک کبوتر یا سر بریدن یک مرغ نیز دل آدم را ریش کرده و می‌آزارد؟! شاید لازم است نگاه و قضاوت‌های نسبی خود را کنار گذاشته یا آن را تعدیل کنیم. به خصوص قضاوت نسبت به «مرگ» که دیر و زود برای همۀ ما -دور از جان شما- اتفاق خواهد افتاد و باید همۀ تعلقات مادی و معنوی را رها کرده و سر و صورت بر خاکِ سرد قبر بساییم! اگر نگرش‌های سلیقه‌ای و نسبی را کنار نگذاریم آن وقت خدای‌ناکرده رفتار و گفتار ما از اصول اولیه اسلامی، انسانی و اخلاقی فاصله گرفته و ما را به باتلاق تباهی سوق خواهد داد. 🔸بنابراین لازم است در گام نخست برای همۀ کسانی که دست‌شان از دنیا کوتاه شده طلب مغفرت کنیم. فرقی ندارد یکی پس از سال‌ها مسئولیت و در دوران کهولت در بستر بمیرد یا در استخر به رحمت خدا برود یا بر اثر حادثه‌ای با مرگی دلخراش مواجه گردد. ما خدا نیستیم که جایگاهش را غصب کرده و مرگ هرکدام را به گونه‌ای تفسیر کنیم؛ مرگ یکی را عاقبت ظلم و ستم و دیگری را شربت شهادت و اجر الهی بپنداریم. 🔸مسئلۀ بعدی گفتار ماست. تصور نمی‌کنم آموزه‌های دینی و اخلاقی و انسانی به ما اجازه بدهد در برابر رفتار و گفتار حتی دشمنان و مخالفان پرده ادب و عفت را دریده و به تعابیر غیراخلاقی چنگ اندازیم. زبانی که خدا در دهان بشر قرارداده بسیار مقدس‌تر و مغتنم‌تر از آن است که با تعابیر زشت و غیراخلاقی آلوده شود! 🔸از همۀ این‌ها گذشته صورت مسائل اجتماعی را پاک یا مخفی نسازیم. نادیده گرفتن مسائل اجتماعی نه تنها دردی دوا نمی‌کند بلکه برای حیثیت، حیات و بقای آن جامعه خطرناک است. رئیس جمهور یک مملکت در یک سانحۀ دلخراش به دیار باقی شتافته ولی به نظر می‌رسد این حادثۀ دردناک جامعه را متناسب با شدت حادثه تکان نداده یا متأثر نکرده است! علت چیست؟ باید علت را جست و اگر دغدغه‌ای برای بقای جامعه وجود دارد برای حل آن کوشید. متوسل شدن به ساخت کلیپ‌های احساسی یا پرده‌دری، توهین و هتاکی در مواجهه با مخالفان پاسخ مناسبی برای این آسیب جدی و عمیق نیست! 🔹تاریخ انتشار: سوم خردادماه 1403

نظر همراهان/موافق و مخالف 🔹🔹نوشتۀ «عاقبت ظلم یا شربت شهادت» واکنش‌های مختلفی را برانگیخت. برخی با آن همراهی کرده و برخی دیگر جانبدارانه و سیاسی ارزیابی کردند. تعدادی از این واکنش‌ها را با هم بخوانیم: 🔸برات سوال نبوده چرا امروز در شهرهای مختلف ایران مراسم تشییع جنازه برگزار شده است؟ دیروز حماسه تهران، حماسه قم و امروز حماسه تبریز، حماسه زنجان، حماسه بیرجند، حماسه مشهد، حماسه نجف آباد، شهر ری و ادامه دارد ... چشمها را باید شست/ جور دیگر باید دید🙏 / التماس تفکر عادلانه🙏 🔹تحلیل منصفانه و عادلانه‌ای است. 🔸از کدوم جامعه صحبت می‌کنید؟ جامعه مجازی یا جامعه واقعی؟ من یک نمونه از توهین های رئیس جمهور پیشین رو براتون فرستادم/ البته اگه توهین بدونید / اونم به قشر شریف معلمی / مابقیش پیشکش / خواهشاً یک طرف به قاضی نرویم 🔹در قسمتی از یادداشت اشاره شده که این حادثه جامعه را تکان نداده است. فکر می‌کنم جامعه تا حدی تکان خورده ولی هتاکان و خناسان و خدای ناخواسته نفوذی‌های صهیونیسم کاری به جامعه ندارند، سود آنها در آشفتگی جامعه و آشفته‌حالی مردم هست. 🔸بسیار عالی نگاشته ای / و اینکه آیا لازم است رئیس جمهور برای کوچکترین امور مملکت مسافرت کند، آنوقت وزیر و استاندار و ..... هزاران نیروی انسانی اداری بنشینند و نگاه کنند و همه دلخوش پیگیری امور توسط عالیترین مقام اجرایی کشور باشند / و اینکه امور مهم دیگری به جز مراسم افتتاح در اقصی نقاط کشور نداریم؟ که نیاز به تدبیر داشته باشد؟! 🔹تاریخ انتشار: چهارم خردادماه 1403

دیدگاه 🔹🔸مباحث ونظرات کانال «روزنگار» رو می‌خوانم و با احترام به نظر و نوشته شما؛علی رغم اینکه مدت هاست به دلیل بیماری کمتر دستی بر نظر وقلم میبرم چند نکته رو خواستم عنوان کنم. 1️⃣ اول اینکه به عنوان نظر شخصی من به شخصه بدلیل نوع وماهیت نوع پیام رسان توصیه شخص من ادامه فعالیت در شبکه های واتس آپ یا تلگرام هست. 2️⃣ در رابطه با کلیه مطالب کانال به نظر من مطالب کانال قدمی فراتر از اطلاع عموم هست وتحلیل های کانال شما بیشتر به درد قشرهای خاص تحلیل گر؛ جناح مند؛ وپیگیر اوضاع می‌خورد که این مسئله نوعا دارای نقاط مثبت ومنفی مربوط به خود هست. 3️⃣ سوما تحلیل آخر شما مربوط به فرایندهای احساسی جامعه وافکار عمومی در کل تحلیلی صحیح هست ولی این تحلیل در زمان نامناسب ارائه شده است. 4️⃣ اگر شما کل جمعیت حاضر در تشییع جنازه جناب رییسی در تهران ۲۰ میلیونی را یک میلیون در نظر بگیرید در بهترین حالت به عدد ۵ درصد میرسید که دقیقا منطبق با سطح مشارکت انتخاباتی امسال هست ولی ارائه این تحلیل در حال حاضر تحت تاثیر واکنش های احساسی به ثمر نمی‌نشیند. 🔸🔹من الله التوفیق 🔹تاریخ انتشار: چهارم خردادماه 1403

عشق و نفرت 🔸اگر می‌خواهید شجاعان را بیابید، کسانی را جستجو کنید که قادر به بخشودن هستند 🔹ولی اگر می‌خواهید قهرمانان را بیابید، کسانی را بجویید که قادرند در مقابل نفرت عشق بورزند.