بازخوانی درسهای مقاومت ⭕️ نکته‌ی اول: ✅ تساوی شرّ «استیلا» با «استبداد» 🔹 فرار از شرّ #استبداد به دامان #استیلا همان مقدار از منطق مقاومت به دور است که سقوط اسد در #سوریه را صرفا به تغییر جناح سیاسی در قوه‌ی مجریه‌ی جمهوری اسلامی ایران فرو بکاهیم. تاثیر و تأثر، چیزی است و علت و معلول چیز دیگر. این تقلیل باعث می‌شود #منطق_درونی انقلاب اسلامی هم‌چنان در حجاب #ناشناختگی و #ناشنیدگی باقی بماند. 🔹فرار از شرّ «حاکم مستبد» به دامان «نظم استیلائی» و امیدجستن از #نظام_سلطه، ناشی از فقدان #عقلانیت_سیاسی و غفلت از #منطق_مقاومت است. این یعنی درآمدن از چاله و افتادن در چاه. هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد که از «تنگنای چاله» به درآمده و به «تعفن چاه» پناهنده شوی. البته این سخن به‌معنای پذیرش استبداد و تسلیم در برابر حاکمان خودکامه و اقتدارگرا نیست. اما تقلا برای نجات، نباید به تئوریزه‌نمودن سازش با #هژمونی، تعظیم در مقابل #امپریالیسم و انفعال در مواجهه با قدرت‌های استیلاگر بیانجامد. ⭕️ نکته‌ی دوم: ✅ تمایز «باخت» با «بازی‌سازی» 🔹طبعا کسی درصدد انکار مخاطرات تغییر در آرایش محور مقاومت، با رفتن اسد نیست. جابه‌جایی در #عمق_استراتژیک ایران -خواه خواسته باشد، خواه ناخواسته- به‌هرروی، دلهره‌آور و مخاطره‌برانگیز و نفس‌گیر است. اما این‌که این تغییر را بلافاصله مساوی با شکست جبهه‌ی مقاومت بدانیم و افسارپاره‌کردن صهیونیزم در #جولان را نشانه‌ی غروب اقبال #تهران در ساخت نظم منطقه‌ای مطلوبش تلقی کنیم، چیزی جز داوری عجولانه و خام‌اندیشانه و #سهل‌پندارانه نیست. 🔹#باخت با #بازی‌سازی در میدان بسیار شبیه هم‌اند. اگر به مقیاس تحول توجه نکنیم، در تشخیص‌شان به خطا خواهیم رفت. لازمه‌ی این مطلوب، برخورداری مناسب از #نظم‌آگاهی است. باید اعتراف کنیم که نتوانسته‌ایم تدابیر مناسبی برای ارتقای سواد معطوف به درک #نظم‌ (به‌ویژه نظم سیاسی و مدنی) در جبهه‌ی مقاومت پیاده کنیم. 🔹وقتی #جمهوری_اسلامی اراده کرد که اسد هم‌چنان در #دمشق بماند، این توانایی و ابزارهای آن را داشت که 14 سال این سقوط را، علی‌رغم اراده‌های بین‌المللی به تاخیر بیاندازد. اما این نظام هنوز مجهز و مسلح به نرم‌افزارهای #نظم‌سازی، حتی در درون مرزهای خودش نیز نیست و در تولید این ابزارها با چالش‌های جدی روبه‌رو بوده است. تبعات فقدان این نرم‌افزارها بی‌شک هر از چندی بر چهره‌ی آرزوهای این جبهه چنگ و خط می‌اندازد. 🔹لازمه‌ی ماندن اسد، نصب نرم‌افزارهایی در این 14 سال بود که بتواند تمنای حاکمیت اسد را از قلب و ذهن مردمان سوریه به یک #خواست_ملی تبدیل کند. این نرم‌افزار در یک جمله‌ی کوتاه عبارت است از: #مردم‌سالاری_دینی. ما به این نرم‌افزار، چه در داخل و چه در منطقه و جهان، به همان‌اندازه -و حتی بیش‌تر- نیازمندیم که به موشک و پهباد و دیگر سخت‌افزارهای #دفاع_تهاجمی. ⭕️ نکته‌ی سوم ✅ اهمیت صعه‌ی صدر در بازی نظم 🔹تغییر در #شامات، بخشی از #بازی_نظم در جهان جدیدی است که در حال شکل‌گیری است. این تغییر را نمی‌توان به یک تک مولفه‌ی سیاستی (مثل خودکامگی اسد یا تغییر جناح اجرایی ج.ا.ا) فروکاست؛ حتی این تغییر را نباید به ضرورت تحول در #نظام_سیاسی در یک کشور تقلیل داد. 🔹شکی در این نیست که فاصله‌گرفتن از رفتارهای استبدادی در جغرافیای مقاومت و بازگشت #غرب_آسیا یه شکوه تاریخی‌اش، یک ضرورت غیرقابل‌انکار است. اما نکته این‌جاست که این ضرورت به صرف سرنگونی حاکم اقتدارگرا به‌دست نمی‌آید؛ این مطلوب حتی با تغییر رژیم سیاسی و #گذار_به_دموکراسی آن هم به‌صورت آمرانه حاصل نمی‌شود. 🔹مهم‌ترین نکته‌ی این یادداشت نسبتا طولانی این است که تا جایگاه ملت‌های مسلمان در #نظم_جهانی و #نظام_بین‌الملل تغییر نکند، احوال مردم و اوضاع سفره‌ی ایشان بهبود پیدا نخواهد کرد. جبهه‌ی مقاومت در میدانی وارد شده است که ماحصل آن، تغییر منزلت ملت‌های مسلمان در #معادلات_نظم_جهانی است. ⭕️ نکته‌ی آخر ✅ ضرورت خروج از «خاورمیانه‌بودن برای غرب» 🔹تنگ‌شدن سفره‌ها و به‌بن‌بست‌رسیدن حوصله‌ها، در منطقه‌ای به فراخی #از_سند_تا_نیل، از زمانی شدت گرفت که مردمان این سرزمین به اسارت استیلای مدرن درآمدند. این اسارت مقارن بود با تعریف #سرزمین_میانه به #خاورمیانه. مقارن بود با فروپاشی مرزبندی‌های طبیعی و تاریخی و تحمیل #نظم_وستفالیایی و مرزبندی #سایکس_پیکو ای. باید صعه‌ی صدر بازتعریف #مرز و #نظم را داشت و از #تقلیل‌گرایی و #سهل‌پنداری در #بازی‌خوانی پرهیز کرد. #درس‌های_شام @shamim_yasz

| 🔸نظم، مولود #بحران است. تاریخ گواهی می‌دهد که بحران‌های بزرگ، آبستن نظم‌های فراگیر و گسترده در جهان بوده‌اند. معمای #نظم آن‌جاست که یک دستش در پنجه‎ی آشفتگی است و دست دیگرش درگیر شکل‌دادن به روابط و معادلات جهان‌ساز. درجایی‌که رنج‌مویه‌های بحران به آسمان بلند شده است، ناگهان صدای گریه‌ی تولد #نظم_جدید نیز برمی‌خیزد و از درراه‌بودن آینده‌ای متفاوت از امروز خبر می‌دهد. 🔹توجه استراتژیست‌های سرشناسی مثل #وولفرز و #کیسینجر به تولد نظم از دل بحران این پرسش را پیش می‌کشد که آیا در شرایط آشفته و بحرانی امروز جهان، آیا طرحی در حال شکل‌دادن به نظم آینده است؟ طراحان نظم آینده چگونه به این میدان‌های پرآشوب نگاه می‌کنند؟ مواد خام و اولیه‌ای که در این بحران‌ها تولید می‌شوند، چگونه در ساخت نظم جهان آینده به کار گرفته می‌شوند؟ 🔸برای پاسخ به این پرسش، مرور فرآیند منتهی به نظم امروزین جهان می‌تواند مفید باشد. کم‌تر کسی هم‌زمان با هیاهوی سال‌های 1914 تا 1918 میلادی (در اثنای #جنگ_جهانی_اول) صدای پایه‌گذاری ستون‌های #نظم_نوین_جهانی را نیز به گوش خود می‌شنید. اگرچه این نظم در بازه‌ی 1919 میلادی تا 1991میلادی تکوین پیدا کرد و بعد از پایان #جنگ_سرد و فروپاشی #شوروی در سال 1991میلادی توانایی خلق وضعیت امنیتی مطلوب خود را به دست آورد، اما پایه‌های این وضعیت در بحبوحه‌ی جنگ جهانی اول بر زمین گذاشته شد. 🔹رد پای پایه‌گذاری نظم‌های جهانی را می‌توان در تقلاهای نظری و تئوریکی جست‌وجو کرد که می‌کوشند تا دیدگاه تازه‌ای درباره‌ی #جنگ، #قدرت و #امنیت ترسیم کنند. با فروکش‌کردن شعله‌های #جنگ_جهانی_اول توجه به تدوین نظریه‌های جنگ، قدرت و امنیت مورد توجه قرار گرفت. نظریه‌پردازان می‌خواستند با پیش‌بینی‌پذیرکردن میدان، بحران‌های بین‌المللی پساجنگ را مهار کرده و در ید کنترل ایده‌ی مطلوب‌شان درآورند. 🔸نخستین موج واقع‌گرایی در #روابط_بین‌الملل در اثنای گرگ‌ومیش پس از جنگ جهانی اول متولد شد. از مهم‌ترین شخصیت‌های پیشگام این رویکرد می‌توان به #آرنولد_اسکار_وولفرز (Arnold Oscar Wolfers) 📎 اشاره کرد. وی به مفهوم #نفوذ تمرکز کرد و اعلام نمود: تقلا برای اعمال نفوذ و کسب #اعتبار در سطح جهان که مورد اهتمام قدرت‌های بزرگ قرار می‌گیرد، محیط امنیتی خاصی را در روابط بین‌الملل ایجاد می‌کند و به روابط و معادلات جهانی سمت‌وسو و راستای مشخصی می‌بخشد. 🔹نام #وولفرز در صدر فهرستی قرار دارد که می‌توان آن را جریان اندیشکده‌های سیاسی، دفاعی و امنیتی غرب نامید. وولفرز که حتی در میانه‌ی #جنگ_جهانی_دوم نیز به تفکر نازی در آلمان تعلق خاطر داشت، ناگهان این کشور را ترک کرد و به #دانشگاه_ییل در آمریکا پیوست. او افراد مستعدی را شناسایی و جذب نمود و آن‌ها را در «دفتر خدمات استراتژیک» به کار گرفت. این مرکز به زودی به یک قطب #تصمیم‌سازی برای دولت آمریکا تبدیل شد. وولفرز به مدت 10سال، مدیر مرکز تحقیقات سیاست خارجی واشنگتن در دانشگاه جان هاپکینز بود. امروز که به مهاجرت وولفرز از #آلمان به آمریکا نگاه می‌کنیم، رد پای فرآیند تغییر نظم را نیز در این مهاجرت می‌بینیم. 🔸میراث فکری وولفرز در #مطالعات_امنیت، اهمیت «نفوذ» و «اعتبار» را برای معماران #نظم_جهانی برجسته کرد و از طریق اعتباربخشی به رهیافت #واقع‌گرایی در مطالعات سیاسی، سمت‌وسوی خاصی را به نظم جهانی بخشید. #نظریه_مقاومت #منطق_مقاومت @shamim_yasz