دلی دارم چو مرغ پر شکسته چو کشتی بر لب دریا نشسته همه گویند طاهر تار بنواز صدا کِی می‌دهد تارِ شکسته؟ نزدیک هزار سال پیش، درویش دل‌سوخته‌ای ملقب به باباطاهر عریان در عزلت خود می‌زیست. می‌گویند پس از مرگ چنان مشهور بود که حمدالله مستوفی در سفرنامه‌اش که تقریبا سیصدسال پس از وی نوشته، شهر همدان را "همدانِ باباطاهر" نامیده‌است. گفته‌می‌شود که وی از قوم لک بوده و تلفظ صحیح برخی کلمات اشعارش دشوار و دیریاب است، ناچار در نوشتنشان کمی از لهجه‌ی اصلی دور باید شد. عده‌ای از محققان برجسته، باباطاهر را از اهل حق (یارسان) دانسته و پیر وی را شاه‌خوشین از بزرگان یارسان شمرده‌اند. مضمون بیشتر دوبیتی‌های باباطاهر، یاد مرگ، دعا، عشق و درویشی است. هیچ کدام از شاعرانی که به زبان‌ها و فرم‌های محلی (فولکلور) شعر سروده‌اند به اندازه‌ی باباطاهر مشهور نیستند. شعر او حتی ادبای سخت‌گیر را هم مجبور کرده راهی در کتاب‌های رسمی تاریخ ادبیات برایش بگشایند. گویا وزن و قالب این دوبیتی‌ها با اشعار باستانی که با نام فهلویّات شناخته‌می‌شوند، مشابهند. با هم تعدادی از دوبیتی‌های عاشقانه‌ی باباطاهر را بخوانیم: عزیزُم کاسه‌ی چشمُم سرایت میان هر دو چشمم جای پایت از آن ترسم که غافل پا نهی تو نشیند خارِ مژگانم به پایت 🍁🍁 به آهی گنبد خضرا بسوجُم فلک را جمله سر تا پا بسوجُم بسوجُم ار نه کارُم را بساجی چه فرمایی بساجی یا بسوجُم 🍁🍁 غم عالم همه کردی به بارُم مگر مو لوکِ مستِ سرقطارُم؟ مهارُم کردی و دادی به ناکس فزودی هر زمان باری به بارُم 🍁🍁 دو زلفونت بود تار ربابم چه می‌خواهی از این حال خرابم تو که با مو سر یاری نداری چرا هر نیمه‌شو آیی به خوابم؟ 🍁🍁 گلی که خُوم بدادُم پیچ و تابش به آب دیدگانم دادم آبش به درگاه الهی کِی روا بی؟ گل از مو دیگری گیره گلابش 🍁🍁 بشُم واشُم از این عالم به در شُم بشُم از چین و ماچین دورتر شُم برِ دلدار پیعامی فرستُم که گر دوری خوشه، مو دورتر شُم 🍁🍁 مو که افسرده حالُم چون ننالُم؟ شکسته پر و بالُم چون ننالم؟ همه گویند فلانی ناله کم کن ته آیی در خیالُم چون ننالم؟ 🍁🍁 دو چشمانت پیاله‌ی پر ز مِی بی دو زلفانت خراجِ مُلک ری بی همی وعده کِری فردا و فردا نمی‌ذونُم که فردای تو کی بی؟ 🍁🍁 یکی درد و یکی درمان پسندد یکی وصل و یکی هجران پسندد مو از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آن‌چه را جانان پسندد @TAMASHAGAH

قطعه جدید همایون شجریان «دُرّ دُردانه» 🩵 در دامت افتادم... @TAMASHAGAH                    

شیرینیِ طعم حقیقت، حضور خداوند است… استاد #دینانی @TAMASHAGAH

آدمی مخفی است در زیر زبان این زبان پرده‌است بر درگاه جان #مولانای_جان 🌹 @TAMASHAGAH

عشق با اشکها بیگانه نیست دوستی بذری است ، اما هر دلی درخور پروردن این دانه نیست فریدون مشیری @TAMASHAGAH

گفتگو آیین درویشی نبود ور نه با تو ماجراها داشتیم گلبن حسنت نه خود شد دلفروز ما دم همت بر او بگماشتیم #حضرت_حافظ @TAMASHAGAH

با گردش چشمت چه توان‌ کرد؟؟! وگرنه یک دل به "دو عالم" ندهد هیچکس اینجا... #بیدل_دهلوی 🍂 @TAMASHAGAH

بمان! که مهرِ تو از سینه راندنش سخت است #سجاد سامانی @TAMASHAGAH

برای آزادی نیاز نیست زمین و آسمان را بخرید ، فقط خودتان را نفروشید . نلسون ماندلا @TAMASHAGAH

کم سخن گوییم و گر گوییم کم کس پِی بَرَد شبتون نورانی..🌱✋ @TAMASHAGAH

جان جانان من! تو را باران صدا می زنم، که بدون اینکه بندگی مرا ،وزن کنی می باری و سیرابم می کنی؛ تو را چتر می گویم، که در تمام روزهای بارانی مرا حفاظ می شوی که سرما نخورم؛ تو را عشق صدا می کنم،که هم با عشق در حقم می باری ،هم چترم می گردی .... سپاسگزارم عشق جان سپاسگزارم🙏 @TAMASHAGAH

شکرگزاری، حافظه ی قلب است. وقتی حال و هوای شکرگزاری را از درون احساس کنی، هر چه که تو از بابت آن شکرگزار هستی، در دنیای بیرون هم زیاد می شود. در واقع هدف از شکرگزاری، صرفاً عمق بخشیدن به احساس است چون هر قدر احساست عمیق تر باشد، وفور نعمت بیکرانی نصیب تو خواهد شد. #راندا_برن الهی شکر که بر لَحظاتمان اِشراف داری✨🍃 @TAMASHAGAH

هر زمان گویم که بگریزم ز عشق عشق پیش از من به منزل می‌شود ... 📚 #آن یای لعنتی سی روایت از زندگی ؛ مرگ و تنهایی عین القضات همدانی @TAMASHAGAH

روز وصلِ دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران، یاد باد کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد گر چه یاران فارِغَند از یادِ من از من ایشان را هزاران یاد باد مبتلا گشتم در این بند و بلا کوشش آن حق‌گزاران یاد باد گر چه صد رود است در چشمم مُدام زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد رازِ #حافظ بعد از این ناگفته ماند ای دریغا رازداران یاد باد @TAMASHAGAH

سلام به آنها که تمام نمی شوند...🌱✋

بيا که در غمِ عشقت مُشَوشم بی‌تو بيا ببين که در اين غم چه ناخوشم بی‌تو شب از فراقِ تو می‌نالم ای پری‌رخسار چو روز گردد گويی در آتشم بی‌تو دمی تو شربت وصلم نداده‌ای جانا هميشه زهرِ فراقت همی چَشَم بی‌تو اگر تو با منِ مسکين چنين کنی جانا دو پایْ از دو جهان نیز درکشم بی‌تو پيام دادم و گفتم بيا خوشم می‌دار جواب دادی و گفتی که من خوشم بی‌تو #سعدی کلیات، به تصحیح محمدعلی فروغی، تهران: انتشارات هرمس، چاپ اول، ۱۳۸۵، ص۸۴۲. @TAMASHAGAH

از نو شکفت نرگسِ چشم‌انتظاری‌ام گل کرد خارخارِ شبِ بی‌قراری‌ام تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو دیدم هزار چشم در آیینه‌کاری‌ام گر من به شوقِ دیدنت از خویش می‌روم از خویش می‌روم که تو با خود بیاری‌ام بود و نبودِ من همه از دست‌رفته‌است باری مگر تو دست برآری به یاری‌ام کاری به کارِ غیر ندارم که عاقبت مرهم نهاد نام تو بر زخمِ کاری‌ام تا ساحلِ قرار تو چون موج بی‌قرار با رود رو به سوی تو دارم که جاری‌ام... #قیصر_امین_پور @TAMASHAGAH

درویش نه اندیشه بد کند و نه تصور نیک، نه روز بر او روشن شود نه شب بر او تاریک، یعنی از زمان و مکان بیرون است و مستغرق بحر بی چون، نه کار دارد نه مجال، نه امید دارد نه آمال، بر قبایح ستار است و در مکاره بردبار، نه از مدح کسی خرم شود نه از قدح کسی درهم درویش گنج است و ناقصش دفع رنج و کمال درویشی فقر بعد از غناست و بقای بعد از فنا... #خواجه_عبدالله_انصاری @TAMASHAGAH

روستا...🍁🍁🍁🍁 پاییز ...🍂🍂🍂🍂

بس که دل‌ها از تماشای تو گردیده‌ست آب از سر کوی تو بی کِشتی گذشتن مشکل است #صائب تبریزی 🍂🍂 @TAMASHAGAH

أنت تلك المسافة من حیاتي التي كنت اُصرُّ علی قطعها حافياً لِأتذوّق الطریق... تو آن بخش از مسیر زندگی‌ام هستی که اصرار داشتم آن را پای پیاده طی کنم تا ذره ذره از مسیر لذت ببرم! عربیجات 😊 @TAMASHAGAH

دلم نازك چو خوی دلبران گردیده، ای همدم ندارم طاقتِ حرفِ بلند، آهسته! آهسته! #طالب آملی @TAMASHAGAH

نقاشی خدا...