🍃💐 نقل است که "حسن بصری "؛"رابعه عدویه "را گفت: "رغبت کنی تا نکاحی کنیم و عقد بندیم" . گفت: عقد نکاح بر «وجود»ی فروآید؛ اینجا «وجود» برخاسته است که نیست خود گشته ام و هست شده بدو، و همه از آن اویم و در سایه حکم اویــَم، خطبه از او باید خواست نه از من. گفت: ای رابعه! این به چه یافتی؟ گفت: به آنکه همه یافتها گم کردم در او. حسن گفت: او را چون دانی؟ گفت: یا حسن! «چون»، تو دانی، ما «بی چون» دانیم. ذکر# رابعه عدویه #تذکره الاولیا عطار https://eitaa.com/TAMASHAGAH

*اللّحظاتُ مقرونةٌ بالامتحانِ و الخطراتُ مقرونةٌ بالافتتانِ و الإشاراتُ مقرونةٌ بالبلیّات * 🔹سه کلمه را ذکر کرده است: لحظه، خطر و اشاره. جمعشان هم می‌شود لحظات، خطرات و اشارات. لحظه به‌معنای «آن» است. تا بگویی «آن»، هم هست و هم نیست. انسان وقتی‌که امتحان می‌دهد، در لحظه است. تمام امتحاناتتان در لحظه است. یک ‌لحظه چگونه است؟ اگر چگونگی لحظه درست شد، از گذشته نترس. از آینده هم نترس. چگونگی لحظه را درست کن، آن‌وقت نگران گذشته و آینده نباش. آینده هم لحظه می‌شود. آینده در انتظار لحظه شدن است؛ اینکه یک «آن» بشود. این لایتناهی، مرتب می‌خواهد «آن» بشود. آینده به شرطی می‌آید که وارد «آن» بشود. واردِ «آن» شدن، رفتن است. آینده باید خودش را به خطر بیندازد. تا به «آن» بیاید، می‌رود. اما مرتباً هم باید بیاید. آینده ما، ما را هم به لحظه می‌آورد و به‌طور مرتب، هم آینده و هم ما در لحظه، امتحان می‌شویم. ما پی‌درپی در لحظه، امتحان می‌شویم. اگر این امتحانات لحظه‌ای ما خوب باشد، هم آینده ما خوب خواهد بود و هم گذشته‌مان خوب خواهد بود. 📙”کتاب ”کلمات طاهر” شرح دکتر دینانی بر کلمات قصار باباطاهر عریان، ص۲۵۸ https://eitaa.com/TAMASHAGAH

آنچه پیامبران دیگر در هزار سال حاصل کردند محمد _علیه السلام_ در مدت اندک از آن بر گذشت که : من لدن حکیم علیم. زیرا از برای آن کارش بیرون آورده بودند، همچو عیسی. عیسی اگر در اول شیرخوارگی آن یک سخن گفت، اما دیگر نگفت. آن بی اختیار بود، " رمیا من غیر رام ". چنانکه بچه الف کشد ناگاه نیک آید. محمد (عليه السلام) اگر چه دیر گفت و بعد چهل گفت اما کامل تر بود سخن او. آخر سخن هر دو برجاست. پیشوای اولیان و آخریان است. " یعرفونه کما یعرفون ابناءهم " #مقالات_شمس 🔆 https://eitaa.com/TAMASHAGAH

خوشا دردی! که درمانش تو باشی خوشا راهی! که پایانش تو باشی خوشا چشمی! که رخسار تو بیند خوشا ملکی! که سلطانش تو باشی خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی خوشا جانی! که جانانش تو باشی خوشی و خرمی و کامرانی کسی دارد که خواهانش تو باشی چه خوش باشد دل امیدواری که امید دل و جانش تو باشی! همه شادی و عشرت باشد، ای دوست در آن خانه که مهمانش تو باشی گل و گلزار خوش آید کسی را که گلزار و گلستانش تو باشی ... #عراقی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

💚" رسول مهربان "💚 ای مردم شما را رسولی آمد از میان خودتان که رنج و محنت شما سخت بر او گران می آید و بسیار مشتاق و حریص بر هدایت شماست، و با مومنان رئوف و مهربان است... (توبه: ۱۲۸) رسول الهی چندان رئوف و مهربان است و چندان شفقت بر خلق دارد که نمی تواند رنج و محنت آنان را تحمل کند، نمی تواند ببیند که مردم به سبب جهل و تعصبات و خودخواهی ها دائماً به یکدیگر ستم کنند و از اینهمه نعمتهای الهی که خداوند در اطرافشان نهاده است محروم بمانند. بنابراین تمام وجودش شور و اشتیاق می شود که مردمان را به شادی و سعادت که نخستین شرط آن صلح و دوستی و دانش و فضایل اخلاقی است دعوت کند. ✅برگرفته از کتاب " در صحبت قرآن " 🔰به قلم حسین الهی قمشه ای https://eitaa.com/TAMASHAGAH