•┈┈••✾»☘️🕊☘️«✾••┈┈•ا بِسْمِ الله الرَّحْمن الرَّحیم‏ مروری بر کتاب شریف سرالصلاة امام خمینی قدس سره ۹ شرح اصطلاحات عرفانی 🌅برزخ البرازخ: واژه #برزخ به معنای وسط بین دو طرف می‌باشد، که طبیعتاً شیء برزخ شامل جمله‌ای از خصوصیات یا همه خصوصیات دو طرف نیز می‌باشد. 🎇لکن این وسطیت گاهی به معنای وسطیت در جایگاه است مثل #عالم_مثال که بین دو #عالم_عقل و #عالم_ماده قرار دارد و خصوصیات هر دو را تا اندازه‌ای که تناسب از هر دو طرف حاصل شود، داراست، 🎆 اما گاهی مراد از وسطیت، جامعیت و شاملیت نسبت به دو طرف هست که هر دو طرف را در خود هضم و جمع کرده است و گویا در وسط اعتدالی و اوجی قرار دارد و دو طرف در دو جانب آن می‌باشند. گاهی واژه برزخ به‌ کار می‌رود و مراد عالی‌ترین مرتبه آن است که واسطه #فیض میان وجود واجب و وجود ممکن یا برزخ میان وجوب و امکان است و در مقایسه با برزخ‌های دیگر به «برزخ اکبر» یا «برزخ اُولی» و یا «برزخ البرازخ» موسوم می‌باشد. 📗 (نقد النصوص، ص36) 🎙استاد ضرابی / خرداد ۱۴۰۲/ بخش نهم سرالصلوه / صفحه هفتم #تدبر_حسینی #کلام_روح_الله #سرالصلوه @Tadaborehussaini

•┈┈••✾»☘️🕊☘️«✾••┈┈•ا بِسْمِ الله الرَّحْمن الرَّحیم‏ مروری بر کتاب شریف سرالصلاة امام خمینی قدس سره ۹ شرح اصطلاحات عرفانی 🌄فیض اقدس و فیض مقدس : این دو اصطلاح، از اصطلاحات رایج در علم عرفان نظری است و از ارکان اساسی آن به شمار می آیند و آگاهی نسبت به آن ها، در فهم بسیاری از مسائل عرفانی، مفید و مؤثر است. عرفا برای خداوند دو #تجلّی قائل می باشند: یکی تجلّی علمی، و دیگری تجلّی عینی خارجی. ✨ تجلّی اول عبارت است از تجلّی ذات بر ذات خود که باعث تحقق اسماء و صفات می گردد. و این را «#فیض _اقدس» گویند. ✨ تجلّی دوم ـ که تجلّی خارجی و عینی است ـ تجلّی اسمائی و صفاتی است که موجب پیدایش ممکنات و حقایق موجود در عالم می شود و از آن، تعبیر به «#فیض_مقدس» می نمایند. 🌔 به عبارتی دیگر، #فیض الهی بر دو قسم است: فیض اقدس که با آن اعیان ثابته و استعدادهای آن ها در علم ربوبی حاصل می شود. [منظور از ] اصطلاح «اعیان ثابته» همان وجود علمی ماسوی در ذات باری تعالی است. و دیگری فیض مقدس که به وسیلۀ آن، اعیان ثابته در خارج و عالم کَوْن با آنچه از لوازم و توابع آن ها است، حاصل می شوند. 📗 (نقد النصوص، ص 42) 🏞وجه نام گذاری فیض اقدس به این دلیل است که «أقدس عن الإمکان ولواحقه، والکثرة و توابعها»؛ 📒( مصباح الهدایه، ص 67.) یعنی : منزّه است از حالت امکانی و لواحق آن، و از کثرت و آنچه از توابع آن است؛ چرا که فیض اقدس ملاحظۀ اسماء و صفات الهی است بدون حالت امکانیه ـ که خود نقص است ـ در ممکنات خارجی. و فیض مقدس ملاحظۀ حقایق خارجی است از آن نظر که حقایق وجودیه اند و هر یک مجلی و مظهری از اسماء و صفات الهی می باشند، بی شایبۀ نقایص و حدود عدمی آن ها. 📒( مصباح الهدایه، ص 42) 🌇خلاصه آن که مراد از فیض اقدس، حصول اعیان ثابته و استعدادات اصلی آن ها در علم باری تعالی است؛ و مراد از فیض مقدس، حصول آن اعیان در خارج است با لوازم و توابع آن ها. 📗(هزار و یک نکته، نکته 3.) 🎙استاد ضرابی / خرداد ۱۴۰۲/ بخش نهم سرالصلوه / صفحه نهم #تدبر_حسینی #کلام_روح_الله #سرالصلوه @Tadaborehussaini