♻️بررسی لفظ «الزوجه» و «إمراة» (2) 1️⃣خداوند از زبان حضرت ذکریا(ع) می فرماید: 🍃«وَ كٰانَتِ اِمْرَأَتِي عٰاقِراً فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا...» (مریم/۵) 🍃خداوندا همسرم نازاست،پس از طرف خودت پسری صالح به من عطا بفرما ومی فرماید: 🍃«قٰالَ رَبِّ أَنّٰى يَكُونُ لِي غُلاٰمٌ وَ قَدْ بَلَغَنِيَ اَلْكِبَرُ وَ اِمْرَأَتِي عٰاقِرٌ قٰالَ كَذٰلِكَ اَللّٰهُ يَفْعَلُ مٰا يَشٰاء» (ال عمران/۴۰) 🍃ذکریا گفت پروردگارا چگونه پسری خواهم داشت در حالی که پیری دامنگیرم شده وهمسرم نازاست وخداوند متعال فرمود،خدا هر چه را بخواهد انجام می دهد. 2️⃣خداوندمتعال می فرماید: 🍃«وَ زَكَرِيّٰا إِذْ نٰادىٰ رَبَّهُ رَبِّ لاٰ تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ اَلْوٰارِثِين* فَاسْتَجَبْنٰا لَهُ وَ وَهَبْنٰا لَهُ يَحْيىٰ وَ أَصْلَحْنٰا لَهُ زَوْجَه...» (انبیا/89- 90) 🍃وقتی زکریا صدا زد پروردگا را مرا تنها مگردان، شما بهترین میراث گران هستی وما هم دعایش را مستجاب نمودیم ویحیی را به وی بخشیدیم وهمسرش را برایش شفا دادیم وبچه دار شد. ✍️در آیه اول 1️⃣لفظ «امراة» به کار برده شده چون همسرش نازا بوده و بچه دار نمی شد و یکسانی و همسانی وجود ندارد که باید همسران داشته باشند و بعد از اینکه زکریا دعایش مستجاب شد و همسرش بچه دار شد فورا لفظ «إمراة» به «زوجه» تغییر پیدا می کند که در این جا همسان و جور بودن را می رساند ودیگر مشکلی بین آن دو وجود ندارد. 🔰شواهد نشان می دهد تفاوت معناداری بین دو واژه زوج و امراه وجود دارد و معمولا هرگاه ناهماهنگی و عدم ایمان و یا نقصی در زوج یا زوجین، وجود داشته، لفظ «إمراة»، جایگزین زوج شده است. 🔻مهمترین مؤلفه­ های زوجیت، عبارتند از اعتقاد به خدای یگانه، سکونت و آرامش، مودت و رحمت. عواملی از قبیل ارتداد، فوت و طلاق نیزباعث ابطال رابطه زوجیت می شود. #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

🎥 آرزوی محبوبترین قاری جهان #عبدالباسط #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

#تدبر_در_قرآن 💫سوره مبارکه بقره «آیه 46» 🍀 الَّذِينَ‌ يَظُنُّونَ‌ أَنَّهُمْ‌ مُّلَاقُواْ رَبِّهِمْ‌ وَ أَنَّهُمْ‌ إِلَيْهِ‌ رَاجِعُونَ‌ 🍀 (خاشعان ( كسانى هستند كه به (قيامت و) ملاقات (با حساب) پروردگارشان و بازگشت به او ايمان دارند. #سؤال ⁉️ آيا لقاى خدا در قيامت، به معناى ديدن خداوند است ؟ #پاسخ 🍃خير، «لقاء» به معنى ديدن نيست، بلكه به معنى حضور است. چنانكه اگر شخصى نابينا به حضور كسى برود، مى‌گويد با او ملاقات كردم، گرچه او را نديده است. #تمثیلات_تفسیر_نور #محسن_قرائتی #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

#تدبر_در_قرآن 🍀سوره مبارکه بقره «آیه: 106» 🔰ما نَنْسَخْ‌ مِنْ‌ آيَۀٍ‌ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ‌ بِخَيْرٍ مِّنْهَآ أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ‌ تَعْلَمْ‌ أَنَّ‌ اللَّهَ‌ عَلَى كُلِّ‌ شَىءٍ قَدِيْرٌ 🔰هر (حكم و) آيه‌اى را نسخ كنيم ويا (نزول) آنرا به تأخير اندازيم، بهتر از آن، يا همانند آن را مى‌آوريم، آيا نمى‌دانى كه خدا بر هر چيزى قادر است‌؟ #سؤال ⁉️چرا برخى آيات، حكم برخى آيات ديگر را نسخ كرده است‌؟ #پاسخ 🔰اين آيه در مقام پاسخ به تبليغات سوء يهود است. آنان سؤال مى‌كردند چرا در اسلام برخى قوانين تغيير پيدا مى‌كند؟ چرا قبله از بيت‌المقدّس به كعبه تغيير يافت‌؟ اگر اوّلى درست بود پس دستور دوم چيست‌؟ و اگر دستور دوم درست است، پس اعمال قبلى شما باطل است. 🔰قرآن کریم به اين ايرادها پاسخ مى‌گويد: ❤️ما هيچ حكمى را نسخ نمى‌كنيم يا آن را به تأخير نمى‌اندازيم مگر بهتر از آن يا همانندش را جانشين آن مى‌سازيم. 📌آنان از اهداف و آثار تربيتى، اجتماعى و سياسى احكام غافل هستند. 🔴همانگونه كه پزشك براى بيمار در يك مرحله دارويى تجويز مى‌كند، ولى وقتى حال مريض كمى بهبود يافت، برنامه دارويى و درمان او را تغيير مى‌دهد. 🔴يا معلّم با پيشرفت دانش‌آموز، برنامه درسى او را تغيير مى‌دهد، خداوند نيز در زمان‌ها و شرايط‍‌ مختلف و متفاوت، برنامه‌هاى تكاملى بشر را تغيير مى‌دهد. ✔️اين تمثيل در مورد آيه 101 و 102 سوره نحل نيز بكار رفته كه مخالفان پيامبر صلى الله عليه وآله همين كه مى ديدند آيه‌اى به آيه ديگر مبدل شد مى‌گفتند: (انما انت مفتر) تو افترا مى‌بندى. ✔️همچنين در مورد آيه 67 سوره حج كه چرا براى هر امتى آيينى قرار داده شده است بكار مى رود. ♦️📣آرى، تغيير احكام، دليل بر شكست طرح قبلى نيست، بلكه نشانه‌ى توجّه به مسائل جديد وتغييرى حكيمانه است. ♦️همانند تغيير كتاب ومعلّم. اگر در سال جديد كتابها ومعلم ها عوض شدند اين دليل بر بى فايده بودن كتابها و معلم هاى قبلى نيست، بلكه به خاطر حكمتى است و آن ارتقاى سطح علمى دانش‌آموزان است. #تمثیلات_تفسیر_نور #محسن_قرائتی #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

✔️مفهوم #تدبّر الف) در لغت: تدبّر از مادۀ «دبر» ضدّ واژه «قُبُل» به معنای پشت هر چيز آمده است. تدبّر؛ یعنی: نگریستن به عاقبت و آخر آنکار و تفکّر در آن. و نیز به معنای تدبیر در امر، انديشيدن و عاقبت بينى در كارها، چاره‏جويى، تنظيم اداره كردن آمده است. و نیز به معناى اين است كه چيزى را بعد از چيز ديگر بگيريم‏. ب) در اصطلاح: مفهوم اصطلاحی این واژه را در حوزه قرآنی، این‌چنین بیان می‌کنیم که: ماده «دبر» ۴۴ بار و به ۱۱ صورت در قرآن استعمال شده که ۴ مورد آن به تدبّر در قرآن برمی‌گردد که در ذیل به طور مختصر به این آیات و نکات قابل استفاده از آن می‌پردازیم: «أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا».[نساء: 82] کلام غیر خدا دارای اختلاف فراوان است؛ و قرآن که کلام خداست عاری از هر گونه اختلاف است. تدبّر در قرآن، راه علم به هماهنگی و عدم اختلاف در قرآن و در نتیجه اثبات کلام اﷲ بودن قرآن است. «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ».[ص: 22] تدبّر در قرآن، وظیفه‌ای همگانی است. تدبّر در قرآن، غایت انزال کتاب خداست. تدبّر، زمینه ساز تذکّر خردمندان است. «أَ فَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جاءَهُمْ ما لَمْ يَأْتِ آباءَهُمُ الْأَوَّلينَ».مومنون: 68] نخستين عامل بدبختى مردم، تعطيل كردن انديشه و تفكّر است.‏ تدبّر نکردن در قرآن، یکی از عوامل شرک و بی‌ایمانی است- سیاق آیه-. ✔️تدبّر؛ امری قلبی است نه صرفا ذهنی و علمی؛ و عدم تدبّر در قرآن در کنار قفل قلب، از عوامل بی ایمانی است. و نشانۀ عقل و قلب سالم، تدبّر در قرآن است. #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

✔️فرق بين #تفكّر و #تدبّر طبرسی در مجمع البیان در فرق بین «تدبّر» و «تفکّر» می‌گوید: «والفرقُ بين‏ التَّدَبُّرِ والتَّفكُّرِ؛ أَنَ‏ التَّدَبُّرَ تصرُّفُ القلبِ بالنَّظرِ في العواقِبِ، والتَّفَكُّرَ تصرُّفُه بالنَّظرِ في الدّلائلِ». یعنی «تدبّر»؛ تصرّف در قلب با نظر کردن در عواقب امور است، «تفکّر»؛ تصرّف در قلب با نظر کردن در دلائل امور است». پس «تدبّر»؛ کاوش در باطن و توجّه به نتایج و عواقب امر است، اما «تفکّر»؛ اعم از بررسی ظواهر و بواطن امور و اعم از بررسی علل و اسباب امور و نتایج و عاقبت آن است؛ چرا که تفکّر به راهیابی و کشف مجهولات به طور مطلق نظر دارد. ✔️فرق بين #تدبّر و #تفسیر «تدبّر در قرآن» وظیفه‌ای است همگانی، ولی «تفسیر» نیازمند به اجتهاد است. «تدبّر»؛ عبور از سطوح اولیه و مفاهیم ظاهری آیات و ورود اندیشمندانه به لایه های ژرف برای کشف حقایق پنهانی است؛ ولی در «تفسیر» این مسائل، لزوما پیگیری نمی‌شود؛ «تدبّر»؛ جریان فکری-روحی است که از نوعی ارتباط میان عقل و قلب پدید می‌آید، لیکن «تفسیر» جریان فکری است که لزوما با جریان قلبی همراه نیست؛ در بسیاری از موارد «تدبّر» رجوع به احادیث لزومی ندارد؛ حال آنکه در «تفسیر» رجوع به احادیث معصومین علیهم السلام امری اساسی و ضروری است و بدون احادیث نمی‌توان به تفسیر پرداخت. این کتاب بزرگ آسمانی تنها برای تلاوت نیست، بلکه هدف میانی از آن، تدبّر و توجّه در معانی قرآن است؛ چنانکه امام خمينى رحمة الله علیه به شدّت تأسّف مى‏خورد كه چرا تمام عمر خود را صرف تدّبر در قرآن نكرده است، همانگونه كه مرحوم ملاصدرا در تفسير سورۀ واقعه اين تأسّف را اعلام می‌دارد. #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

♻️آيات #تدبر و #تفكر در قرآن واژه «تدبر» صيغه تفعل از ماده «دبر» است وبه معناى نظر كردن وفكر نمودن در عواقب چيزى است. گويا شخص معناى آيه را دنبال مى‌كند تا اينكه به عواقب و لوازم آن پى ببرد. در قرآن كريم آيات بسيارى يافت مى‌شود كه به تدبر و تفكر و تعقل در آيات الهى دعوت نموده است. اين آيات گوياى آنند كه علاوه بر مفاهيم ومعارف برآمده از ظاهر الفاظ‍‌، حقايق ژرفى نيز در وراى عبارات نهفته است. كه با تتبع ودنبال كردن معانى الفاظ‍‌ آن، حاصل مى‌شود. برخى از اين آيات عبارتند از: 🍃كتَابٌ‌ أَنزَلْنَاهُ‌ إِلَيْكَ‌ مُبَارَكٌ‌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ‌ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الأَلْبَابِ‌ (ص: 29) 🍃(قرآن) كتابى است مبارك كه بر تو نازل كرديم تا در آياتش تفكر كنند و صاحبان عقل متذكر (حقايق) آن شوند. 🍃أفَلاَ يَتَدَبَّرُونَ‌ الْقُرْآنَ‌ وَلَوْ كَانَ‌ مِنْ‌ عِندِ غَيْرِ اللّهِ‌ لَوَجَدُواْ فيهِ‌ اخْتِلاَفاً كَثِيراً (نساء: 82) 🍃آيا در قرآن تدبر و انديشه نمى كنند در حاليكه اگر از جانب غير خدا بود در آن اختلاف زيادى مى‌يافتند. 🍃 أفَلا يَتَدَبَّرُونَ‌ الْقُرْآنَ‌ أَمْ‌ عَلَى قُلُوبٍ‌ أَقْفَالُهَا آيا (محمد: 24) (نمى‌خواهند) 🍃در قرآن بيانديشند يا اينكه بر دلهاى آنان قفل‌هاى مخصوص آنها زده شده است. 🍃وأَنزَلْنَا إِلَيْكَ‌ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ‌ لِلنَّاسِ‌ مَا نُزِّلَ‌ إِلَيْهِمْ‌ وَلَعَلَّهُمْ‌ يَتَفَكَّرُونَ‌(نحل: 44) 🍃و ما ذكر (قرآن) را بر تو نازل كرديم تا آنچه براى مردم نازل شده است را برايشان روشن نمايى و تا شايد آنان بيانديشند. 🍃فمَا لِهَ‍‌ؤُلاء الْقَوْمِ‌ لاَ يَكَادُونَ‌ يَفْقَهُونَ‌ حَدِيثاً (نساء: 78) 🍃اين عده را چه شده است كه حاضر نيستند سخنى (از قرآن) را درك عميق نمايند. #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

#تمثیل_در_قرآن #تمثيلات_قرآن 🔘تمثيل انفاق رياكارانه 2 - آتش در باغ (منّت و اذيّت و ريا، سوزانندۀ صدقه و انفاق) 🌾أ يَوَدُّ أَحَدُكُمْ‌ أَنْ‌ تَكُونَ‌ لَهُ‌ جَنَّةٌ‌ مِنْ‌ نَخِيلٍ‌ وَ أَعْنٰابٍ‌ تَجْرِي مِنْ‌ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ لَهُ‌ فِيهٰا مِنْ‌ كُلِّ‌ الثَّمَرٰاتِ‌ وَ أَصٰابَهُ‌ الْكِبَرُ وَ لَهُ‌ ذُرِّيَّةٌ‌ ضُعَفٰاءُ فَأَصٰابَهٰا إِعْصٰارٌ فِيهِ‌ نٰارٌ فَاحْتَرَقَتْ‌ كَذٰلِكَ‌ يُبَيِّنُ‌ اللّٰهُ‌ لَكُمُ‌ الْآيٰاتِ‌ لَعَلَّكُمْ‌ تَتَفَكَّرُونَ‌ .(بقره/266) 🌾"آيا مى‌خواهيد كه يكى از شما را باغى باشد از درخت خرما و انگور، زير آن درختان جويهاى روان و در آن هرگونه ميوه موجود باشد. ناگاه ضعف و پيرى بدو فرارسد و او را فرزندان ضعيف و كوچك باشد و در باغ او بادى آتش بار افتد و همه را بسوزاند.(حال كسى كه انفاق به ريا و يا به منّت و اذيّت كند بدين ماند.) خداوند آيات خود را براى شما روشن بيان كند، باشد كه بينديشيد". ✅باغى است بزرگ از درختان خرما و انگور و ميوه‌هاى گوناگون ديگر، و به زير درختانش جويهاى آب روان است. يك باغ زيبا و باصفا با شاخه‌هاى سرسبز و انبوه، ميوه‌هاى لذيذ و الوان، سايه‌هاى دلنشين، ترنم رود و آواز پرنده‌هاى جورواجور.! در اين باغ به زير سايۀ خنك درختيش در فصل گرما، دمى غنودن، يا تكيه دادن بر تنۀ ستبر آن و نشستن بر سر سبزه‌هايش، و كفى از آب گوارايش به سر و روى پاشيدن، از رطب تازه تناول كردن، از ميوه‌هاى نوبر چشيدن، از طراوت و بوى گلها سرمست شدن، از زيبايى و صفاى آن لذّت بردن چه حالى كه به انسان دست مى‌دهد و اهل نظر و بصيرت بى‌اختيار سر به زمين مى‌سايد و در جذبه و گيرايى آن همه عظمت و شكوه، خالق بزرگ را سجده مى‌برد و شكر مى‌گذارد كه چه خلقت بزرگى و چه نعمت ارزنده‌اى!! و اشك شوق ريزان آهسته زمزمه مى‌كند: "فَتَبٰارَكَ‌ اللّٰهُ‌ أَحْسَنُ‌ الْخٰالِقِينَ‌ ".(مؤمنون: 14) امّا، صاحب باغ پير و سالخورده شده، ضعف و مريضى هم او را فرا گرفته، چنان كه نمى‌تواند در آن كارى انجام دهد و قادر بر تعمير و نگهدارى و استفادۀ از باغ و ميوه‌هاى آن نيست. او را كمك‌دهنده‌اى هم نيست كه يارى‌اش رساند. نه باغبانى در باغ است و نه خادمى كمر بسته بر خدمت او. فرزندانى دارد خردسال و نحيف كه قادر بر كار كردن نيستند و نتوانند كه به او مددى رسانند و مشكلى را از او رفع نمايند يا در باغ به حراست و عمران آن پردازند. در اين احوال نابسامانى و درماندگى پيرمرد و ضعف و رنجورى و تك‌وتنهايى او، بادى آتش بار هم در باغ زيبايش مى‌افتد و شعله‌هاى سركش آن، باغ را با درختان و همۀ زيباييها و صفايش يك‌جا مى‌سوزاند و خاكستر مى‌كند و كسى را هم ياراى مهار نمودن آن نيست. نالۀ درختان همراه با آواز دردناك شكسته شدن پرهاى سرسبزشان در جرقه‌هاى آتش، اشك را از ديدگان هر بينندۀ ژرف‌انديش جارى مى‌سازد... و پيرمرد بيچاره، ناباورانه شاهد سوختن اين باغ زيباست كه همۀ اميدش بود و اندوخته‌اى براى استفادۀ فرداى فرزندان خردسالش. اى كاش مى‌توانست آتش را خاموش سازد، ليكن او را توانايى هيچ كارى نيست. نه پاهايش ياراى رفتن دارند و نه دستهايش توانند كه كارى كنند. هر چه رنج و زحمت كشيده همراه اميدهايش بر باد مى‌رود و هر چه پروريده رايگان و بى‌اثر از دست مى‌دهد و براى او جز حسرت و افسوس چيزى نيست!. *** اين مثل كسانى است كه عمل نيكى انجام مى‌دهند و انفاقى مى‌كنند امّا از روى ريا و براى خودنمايى و همچنين در حال انفاق، منّت مى‌گذارند و آزار و اذيت مى‌كنند و صدقۀ خود را با "من "و "اذى "باطل مى‌كنند كه اينان گرچه در اين خيالند كه عمل خوبى انجام داده‌اند و در انتظار نتيجۀ آن در روز مبادا نشسته‌اند و به آن دل بسته‌اند امّا پاداش و اندوخته‌اى ندارند چون كه با آفاتى كه خود ايجاد كرده باغ خوبى‌ها و خيراتشان را سوزانيده و جز خاكستر، چيزى از آن بر جاى نگذاشته كه اين هم دردى را براى آنها دوا نمى‌كند. به دست خود اعمال خود را حبط‍‌ مى‌كنند و راهى به برگرداندن آن عمل باطل شده به عملى صحيح ندارند. نه تنها منّت و ريا عمل را تباه مى‌كند بلكه بدخلقى و ترش‌رويى نيز عمل را ضايع مى‌نمايد چنان كه پيامبر گرامى اسلام (ص) مى‌فرمايد: "سوء الخلق يفسد العمل كما يفسد الخلّ‌ العسل."- بدخلقى، عمل را تباه مى‌گرداند چنان كه سركه، عسل را ضايع مى‌كند. اصولا در لسان روايات، شخص مسلمان كسى است كه ساير مسلمين از دست و زبان او در سلامت و امنيّت باشند. اين معنا در كلام رسول خداست كه فرمود: " المسلم من سلم المسلمون من لسانه و يده. " و خداوند قهّار نيز بر سر طعنه زنانى كه با نيش گزندۀ زبان به عيبجويى و تمسخر و آزار ديگران مى‌پردازند، فريادى سخت برآورده است: "وَيْلٌ‌ لِكُلِّ‌ هُمَزَةٍ‌ لُمَزَةٍ‌" (همزه/1) #ادامه_دارد #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114

#تمثیل_در_قرآن #تمثيلات_قرآن 🔘تمثيل انفاق رياكارانه 3 - كشت بى‌ثمر (انفاق در راه مقاصد دنيوى) 🌾إنَّ‌ الَّذِينَ‌ كَفَرُوا لَنْ‌ تُغْنِيَ‌ عَنْهُمْ‌ أَمْوٰالُهُمْ‌ وَ لاٰ أَوْلاٰدُهُمْ‌ مِنَ‌ اللّٰهِ‌ شَيْئاً وَ أُولٰئِكَ‌ أَصْحٰابُ‌ النّٰارِ هُمْ‌ فِيهٰا خٰالِدُونَ‌ مَثَلُ‌ مٰا يُنْفِقُونَ‌ فِي هٰذِهِ‌ الْحَيٰاةِ‌ الدُّنْيٰا كَمَثَلِ‌ رِيحٍ‌ فِيهٰا صِرٌّ أَصٰابَتْ‌ حَرْثَ‌ قَوْمٍ‌ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ‌ فَأَهْلَكَتْهُ‌ وَ مٰا ظَلَمَهُمُ‌ اللّٰهُ‌ وَ لٰكِنْ‌ أَنْفُسَهُمْ‌ يَظْلِمُونَ‌ . (آل عمران/117-116) 🌾"همانا كافران را بسيارى اموال و اولاد از عذاب خدا نگاه نتواند داشت و آنها اهل جهنّم و جاويد در آن (معذّب) خواهند بود.- و آنچه آنها در اين زندگى دنيا انفاق مى‌كنند بدان ماند كه باد سرد شديدى به كشت قومى كه بر خود ستم كرده‌اند بر سد و همه را نابود گرداند كه حاصلى از آن به دست نيايد و خدا ستمى بر آنها نكرده ليكن آنها به نفس خود ستم مى‌كنند". ✅ قومى به كشت و زراعت مشغولند. در زمينهاى حاصلخيز و وسيع دانه‌ها افشانده‌اند. دانه‌ها سبز شده و كشت و زرع پربار و خوبى به بار آمده است و آن قوم در انتظار بهره‌ورى از كشت خود هستند. امّا اينان مردمى ستمكار و ستمگر و اهل فسادند. به جاى اين كه در راه خالق گام بردارند و شكر نعمت‌هاى او را به جا آورند، ناسپاسى كرده و بيراهه روند و هنوز كشت خود را ندرويده‌اند، كج‌انديشى مى‌كنند كه در راههاى شوم، آن را مصرف كنند. در اين خواب‌وخيالند كه ناگهان باد سرد و شديدى بر كشتزارشان گذر مى‌كند و همه را خشك و نابود كرده، از بين مى‌برد. اين باد آن چنان اثر مى‌كند و زراعت را خشكيده مى‌گرداند كه هيچ محصولى از آن به دست نمى‌آيد؛ و آن قوم به زيان و ضرر بزرگى دچار مى‌شوند و در حسرت اين زيان به خود مى‌پيچند و افسوس مى‌خورند. اينان جز ندامت و پشيمانى از كشت خود حاصلى برندارند كه چه دسترنج سختى! و سزا خود همين است غافلان كج‌انديش را... 📌"وا حسرتا"! *** اين تمثيل كافرانى است كه نه با انگيزۀ صحيح و خالص بلكه از روى خودنمايى و عناد، اموال و داراييشان را براى پيشرفت مقاصد دنيوى و خواسته‌هاى شيطانى و دفاع از عقايد شرك‌آميز و كفرآلود خود و سد كردن راه خدا، مصرف مى‌كنند كه از آن هم هيچ بهره و حاصلى نيابند بلكه بر شقاوت و تيره‌روزى و هلاكت خود بيفزايند. نه امكانات مادى و اقتدار ظاهريشان و نه اعمال و انفاق پوچ و رياكارانه‌شان توانند كه آنها را در دنيا به سعادتى و در روز حساب از عذاب اخروى نجات دهند. 📌علت بى‌اثر شدن اين اعمال و انفاقشان و نزول بلا بر آنها در دنيا و عذاب و خذلان و آتش در قيامت، همان ظلم و ستم و فساد خودشان است كه در اثر تبعيّت شيطان و عناد و لجاجت بر راه باطل خويش ايجاد گشته است زيرا عمل فاسد جز اثر و نتيجۀ فاسد بهره‌اى ندارد. ✔️شأن نزول گويند اين آيه (آل عمران/117) دربارۀ ابوسفيان و ياران او نازل گرديده كه در روز بدر مقابل پيامبر (ص) تظاهر به بخشش كردن و انفاق نمودن مى‌كردند و نيز گويند دربارۀ نفقۀ منافقين نازل شده كه در هنگام جنگ از راه نفاق با مؤمنين دربارۀ مشركين انجام مى‌دادند . پيامبر اسلام (ص) مى‌فرمايد: مثل انفاق‌كننده و بخيل چون دو مرد است كه دو زره آهن به تن دارند از پستان تا گلويشان و چون انفاقگر خواهد انفاق كند زره‌اش گشاده شود تا اثر آن محو شود و چون بخيل خواهد انفاق كند زره او به هم فشرده شود و هر حلقه به جاى خود باشد و او همى به گشاده كردن آن كوشد اما گشاده نشود . 📓جامع الصغير،152/2. فيض القدير،506/5. امام على (ع) نيز در سخنى مى‌فرمايد: " لا تجارة كالعمل الصّالح و لا ربح كالثّواب ." (معامله‌اى چون عمل صالح و سودى چون ثواب نيست.) 📓مجمع الامثال نجم كرمانى، ص 775. #ادامه_دارد #اعجاز_قرآن_کریم @The_Holy_Quran_114