🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن #تفکر_و_تدبر_در_آیات_حضرت_قرآن #مقدمه ا❁﷽❁ا 🔰تفکر و تدبرّ در آیات حضرت قرآن ◀️از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، تفکر و تدبّر در آیات حضرت قرآن است. ☑️گرچه تفکر و تدبرّ دو مصداق جداگانه از مصادیق انس به شمار می روند ، اما وجه اشتراک هر دو در این است که به اندیشیدن در ظاهر آیات حضرت قرآن دعوت می نماید و مربوط به تنزیل کلام خداوند عزوجل است. به عبارت دیگر، در این دو مصداق از مصادیق انس، بندگان به اندیشیدن در صورت ظاهری آیات حضرت قرآن امر شده اند؛ از آنجا که ظواهر آیات حضرت قرآن حجیت دارند و همین ظاهر کلام الهی دارای اعجاز می باشد . ⏪چنان که در احادیث ، در خصوص ظاهر آیات حضرت قرآن بیان شده است : 🔹إنَّ لِلْقُرْآنِ بَطْناً [وَ لِلْبَطْنِ بَطْناً] وَ لَهُ ظَهْرٌ وَ لِلظَّهْرِ ظَهْرٌ همانا قرآن دارای ظاهر و باطنی است و هر ظاهر آن نیز ظاهر دیگری دارد 🔹لهُ ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ فَظَاهِرُهُ حُكْمٌ وَ بَاطِنُهُ عِلْمٌ ظَاهِرُهُ‏ أَنِيقٌ‏ وَ بَاطِنُهُ عَمِيق ظاهر قرآن حکمت است و شگرف [و باطن آن علم است و عمیق] 🔹كتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلَى الْعِبَارَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ اللَّطَائِفِ وَ الْحَقَائِقِ فَالْعِبَارَةُ لِلْعَوَامِّ وَ الْإِشَارَةُ لِلْخَوَاصِّ وَ اللَّطَائِفُ لِلْأَوْلِيَاءِ وَ الْحَقَائِقُ لِلْأَنْبِيَاءِ. کتاب خداوند عزوجل بر چهار أمر استور است؛ یکی از آنها عبارات (ظواهر آیات حضرت قرآن) است که برای عموم می باشد [اشارات و لطائف و حقائق آن برای خواص و اولیاء و انبیاء می باشد]. 📔الكافي ج۲ ص۵۹۹ 📔وسائل الشيعة ؛ ج۲۷ ؛ ص۱۹۲ 📔بحار الأنوار؛ ج۷۵ ؛ ص۲۷۸ 🖋بنابراین تدبرّ و تفکر، از مصادیقی است که متوجه عموم بندگان می باشد و همه مردم (الناس) به آن دعوت شده اند و با غور در بواطن و معانی و تفسیر و تأویل آیات حضرت قرآن متفاوت است. ✔️دلیل این مطلب نیز احادیثی است که قرائت نافع را تنها قرائت همراه با تدبّر معرفی می نمایند: لا خَیْر فِی قِرَاءَ ة لا تدَّبرَ فِيهَا (۱) [و بدیهی است که قرائت امری است که متوجه عموم بندگان می باشد] ؛ ✔️اما در مقابل تفسیر قرآن را دور از عقول رجال (عموم مردم) معرفی نموده و آن را بر عهده خواصی معرفی می نمایند که مجهز به نورانیت علم اند و یا با حمل علم القرآن می توانند در بواطن غور نمایند: لَيْسَ شَيْ‏ءٌ أَبْعَدَ مِنْ عُقُولِ الرِّجَالِ مِنْ تَفْسِيرِ الْقُرْآن‏ (۲). 📔(۱).مشکاةالأنوار، ص ۱۳۸ 📔(۲).وسائل الشيعة ؛ ج۲۷ ؛ ص۱۹۲ 🖋در ادامه هر یک از مصادیق تفکر و تدبر، را به صورت جداگانه بررسی می نماییم . #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🕋 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن #تفکر_و_تدبر_در_آیات_حضرت_قرآن #تفکر ا❁﷽❁ا 🔰تفکر در آیات حضرت قرآن ☑️بیان شد که یکی از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، تفکر در کلام الهی است که در آیات مصحف شریف نیز به آن اشاره شده است: ✨ بالْبَيِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون (سوره نحل، آیه ۴۴) ✨...فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون‏ (سوره اعراف،‌آيه ۱۷۶) ✨...وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون (سوره حشر،‌آيه ۲۱) ◀️در شریفه ۴۴ سوره مبارکه نحل، خداوند عزوجل بندگان را به تفکر در کلام الهی سفارش می نماید و این تفکر را پس از تبیین حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) معرفی می نماید: لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون. 🖋به عبارت دیگر پس از آنکه آیات وحی از لسان حضرت مبیّن وحی (صلوات الله علیه) بر مردم تبیین شد، آنان به تفکر در آیات دعوت و أمر شده اند تا از قصص و نیز ضرب امثال حضرت قرآن عبرت و پند گیرند. ⏪چنانکه در آیات فوق الذکر مشاهده می شود،‌ عبارت «لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون» در خصوص قصص و ضرب امثال حضرت قرآن به کار برده شده است و به این مهم اشاره می نماید که قصص قرآنی و نیز مَثل ها، به جهت تفکر بندگان و عبرت و پندگیری آنان می باشد: « از قصص بر آنها بازگو نما تا شاید تفکر کنند (سوره اعراف،‌آيه ۱۷۶)؛ « و اینها مَثل های است که بر مردم می زنیم تا شاید تفکر کنند» (سوره حشر،‌آيه ۲۱). 🔷از جمله آیاتی که به تفکر در ضرب امثال حضرت قرآن دعوت می نماید، شریفه ۲۴ سوره مبارکه یونس است که حضرت علی بن الحسین السجاد (علیه السلام) یکی از آثار و ماحصل تفکر در این ضرب مثل قرآنی را «زهد در حیات دنیوی» معرفی نمودند: ▫️فازْهَدُوا فِيمَا زَهَّدَكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ مِنْ عَاجِلِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ قَوْلُهُ الْحَقُّ: إِنَّما مَثَلُ الْحَياةِ الدُّنْيا كَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ‏ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعامُ‏ حَتَّى إِذا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّيَّنَتْ‏ وَ ظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَيْها أَتاها أَمْرُنا لَيْلًا أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِيداً كَأَنْ لَمْ تَغْنَ‏ بِالْأَمْسِ‏ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ‏ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ‏» (سوره یونس،‌آيه ۲۴) ▫️فكُونُوا عِبَادَ اللَّهِ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ يَتَفَكَّرُونَ وَ لَا تَرْكَنُوا إِلَى الدُّنْيَا ▪️ای مردم،‌ زاهد باشید در آنچه که خداوند عزوجل به شما امر به زهد فرموده از حیات دنیای زودگذر؛ که همانا قول خداوند عزوجل حق است که می فرماید: «مثَل اين زندگى دنيا مثَل بارانى است كه از آسمان نازل كنيم، تا بدان هر گونه رستني ها از زمين برويد، چه آنها كه آدميان مى‌خورند و چه آنها كه چارپايان مى‌چرند. چون زمين پيرايه خويش برگرفت و آراسته شد و مردمش پنداشتند كه خود قادر بر آن همه بوده‌اند، فرمان ما شب هنگام يا به روز در رسد و چنان از بيخَش بركنيم كه گويى ديروز در آن مكان هيچ چيز نبوده است. آيات را براى مردمى كه مى‌انديشند اينچنين تفصيل مى‌دهيم» ▪️پس بندگان خداوند، از کسانی باشید که اهل تفکر در آیات خداوند هستید و به دنیا تمایل نداشته باشید.. 📔الكافي ؛ ج۸ ؛ ص۷۵ 🖋لذا در دعای مرویّ از حضرت صادق الائمه (علیه السلام) که در قبل از تلاوت حضرت قرآن خوانده می شود، یکی از مراتب قرائت نافع، قرائت همراه با تفکّر، معرفی می شود: ▫️اللهُمَّ اِنّی اَشهَدُ اَنَّ هذا کِتابُکَ المُنزَلُ مِن عِندِکَ عَلی رَسُولِکَ... اَللّهُمَّ فَاجعَل نَظَری فیهِ عِبادَة، وَ قِرائَتی فیهِ فِکراً 📔بحارالانوار، ج۸۹ ص۲۰۷ 🕋 🕋📜🕋📜🕋