#به_سوی_لبنان #راوی_برادر_گرامی #شهید_دفاع_مقدس #رضا_فصیحی سال 1361 رضا همزمان با فعاليت در کسب و کار در بسیج هم فعالیت می کرد. او به تازگي کارگاه خياطي راه انداخته بود که یک شب که به پادگان امام حسین "علیه السلام" رفته بود از ان جا با خانه تماس گرفت و گفت که قرار است يک شب بعد راهي لبنان شوند. همه با شنیدن این خبر تعجب کرديم و در حقيقت غافلگير شديم. فردای آن شب  براي بدرقه رضا راهي به پادگان شديم. راستش را بخواهيد از او خواستیم اگر می شود انصراف دهد اما  دلسوزیها و نصایح ما فايده نداشت چرا که رضا راهش را خوب شناخته بود و در این راه بسیار مصمم و ثابت قدم بود.با اینکه کشور درگير جنگ بود اما بنا به مصلحت جمهوری اسلامی با عده ای از دوستان و همرزمانش در مرداد ماه سال ۱۳۶۱ به لبنان اعزام شدند. و پس از اعزام به لبنان هفت ماه در بعلبک لبنان بودند و در حزب الله لبنان خدمت می کردند و شهید فصیحی کنار خدمت صادقانه ای که داشت درس فقه را هم می خواند و فقط ماهی یک بار نامه ای برای خانواده می فرستاد تا خبر سلامتیش را اطلاع دهد. و پس از هفت ماه در اسفند ماه همان سال به ایران بازگشت. زمانی که به ایران آمد علامت سوالی در چشمان همه اهل منزل نمایان شد؟! چرا که آقارضا در طی هفت ماهی که به لبنان رفته بود محاسن صورتش را کوتاه نکرده بود و بسیار ریشهایش بلند شده بود. وقتی از او علت را جویا شدیم؛ گفت: در لبنان مومنین ریش می گذارند و هر چه مومن تر باشند ریششان بلندتر می باشد. و راست می گفت فردی بنام ابوشریف آن زمان به ایران می آمد او نیز ریشهای بلندی داشت. کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398

#به_سوی_لبنان #راوی_برادر_گرامی #شهید_دفاع_مقدس #رضا_فصیحی سال 1361 رضا همزمان با فعاليت در کسب و کار در بسیج هم فعالیت می کرد. او به تازگي کارگاه خياطي راه انداخته بود که یک شب که به پادگان امام حسین "علیه السلام" رفته بود از ان جا با خانه تماس گرفت و گفت که قرار است يک شب بعد راهي لبنان شوند. همه با شنیدن این خبر تعجب کرديم و در حقيقت غافلگير شديم. فردای آن شب  براي بدرقه رضا راهي به پادگان شديم. راستش را بخواهيد از او خواستیم اگر می شود انصراف دهد اما  دلسوزیها و نصایح ما فايده نداشت چرا که رضا راهش را خوب شناخته بود و در این راه بسیار مصمم و ثابت قدم بود.با اینکه کشور درگير جنگ بود اما بنا به مصلحت جمهوری اسلامی با عده ای از دوستان و همرزمانش در مرداد ماه سال ۱۳۶۱ به لبنان اعزام شدند. و پس از اعزام به لبنان هفت ماه در بعلبک لبنان بودند و در حزب الله لبنان خدمت می کردند و شهید فصیحی کنار خدمت صادقانه ای که داشت درس فقه را هم می خواند و فقط ماهی یک بار نامه ای برای خانواده می فرستاد تا خبر سلامتیش را اطلاع دهد. و پس از هفت ماه در اسفند ماه همان سال به ایران بازگشت. زمانی که به ایران آمد علامت سوالی در چشمان همه اهل منزل نمایان شد؟! چرا که آقارضا در طی هفت ماهی که به لبنان رفته بود محاسن صورتش را کوتاه نکرده بود و بسیار ریشهایش بلند شده بود. وقتی از او علت را جویا شدیم؛ گفت: در لبنان مومنین ریش می گذارند و هر چه مومن تر باشند ریششان بلندتر می باشد. و راست می گفت فردی بنام ابوشریف آن زمان به ایران می آمد او نیز ریشهای بلندی داشت. کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398