eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.2هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 مظهر رضای الهی 🔹 اینجا که الآن شما حضور دارید یعنی بارگاه رضوی ـ (صلوات الله و سلامه علیه) ـ هیچ کسی در عالم کسی را راضی نمی‌کند و کسی از چیزی راضی نمی‌شود و نعمتی به هیچ کس نمی‌رسد که او خوشحال بشود، مگر به وساطت ؛ رضا یعنی همین! مظهر راضی بودن، مظهر «هو الرّاضی» بودن، مظهر رضوان، این است! اگر کسی توفیقی پیدا کرد که مشکل دیگری را حلّ کرد و دیگری را راضی کرد به وساطت رضاست و اگر بیماری درمان شد و خوشحال شد به وساطت رضاست و اگر جاهلی عالِم شد به وساطت رضاست و اگر گرفتاری آزاد شد به وساطت رضاست، اصلاً رضا معنایش همین است! آن که راضی است است؛ یعنی هیچ خوشنودی در عالم پیدا نمی‌شود الا به وساطت (صلوات الله و سلامه علیه). 📚 فراز پایانی پیام به اولین اجلاسیه مدیران مجمع عالی حکمت اسلامی در مقدس تاریخ: 1396/07/19 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 مرز توکل 🔸 عید خجسته و فرخنده ما شیعیان، میلاد وجود مبارک امام رئوف، (عَلَیهِما التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) را به پیشگاه ولی عصر و جامعه قرآن و عترت و شما بزرگواران و سایر عزیزان تهنیت عرض می‌کنیم. 🔸 یونس بن عبدالرحمن از شاگردان مخصوص این دودمان است، به (سَلامُ الله عَلَیه) عرض کرد، به ما گفتند، ما از ائمه قبلی شنیدیم که نباید بگوییم خدا علیم است، زنده است و نورانی است، باید بگوییم «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیهِ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیه‏»؛[1] یعنی صفات خدا خداست، نه «ذات ثبت له الوصف». آنچه که بیگانه می ‌پنداشتند که خدا عالم به عالمیت است که از این به معانی تعبیر می ‌کردند؛ لذا در تعبیرهای ما امامیه این است که «بی‌شریک است و معانی تو غنی دان خالق».[2] این معانی یک اصطلاح کلامی است که از جای دیگر آمده است. به ما گفتند بگویید «بی شریک است و معانی تو غنی دان خالق»؛ یعنی آن معانی ندارد؛ یعنی عالم به علم نیست، بلکه است. 🔸 یونس بن عبدالرحمن این مطلب کلامی را به عرض (سَلامُ الله عَلَیه) رساند که خدا علم ندارد، بلکه علم است. حیات ندارد که صفت زائد بر ذات است، بلکه است. به امام عرض کرد ما بر این باور هستیم که خدا «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیهِ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیه‏»؛ درست است یا نه؟ «قَالَ كَذَلِكَ هُو»؛ درست است. خدا عین علم است، عین حیات است، عین نور است، صفتش زائد بر ذات نیست. 🔸 این بحث‌هایی که اشاره فرمودند درباره خواجه نصیر طوسی، ابن‌ سینا و سایر بزرگان اسلام، بر همین مدار و محوری است که ائمه (عَلَیهِمُ السَّلام) به دیگران آموختند. به (سَلامُ الله عَلَیه) عرض کردند چقدر است؟ تا کجاست؟ فرمود: «أَنْ لَا تَخَافَ أَحَداً إِلَّا اللَّه‏‏»؛[3] کسی است که از هیچ چیزی نمی ‌ترسد، چرا؟ چون کسی را وکیل خود قرار داد که قاهر بر کل است، این که خیانت نمی ‌کند. اگر کسی به او توکل کرد؛ یعنی او را وکیل گرفت: ﴿فَاتَّخِذْهُ وَكیلا﴾،[4] ﴿عَلَیهِ یتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ﴾،[5] اگر کسی خدا را وکیل قرار داد، واقعاً خدا را وکیل قرار داد. خدا نه جهل دارد، چون «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیه»، نه فراموشی دارد: ﴿وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِیا﴾،[6] نه سهل ‌انگار است که اهل ادهان و ایهان باشد. وقتی به انبیا خود دستور می‌ دهد: ﴿وَ لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾؛[7] ـ «وَنی»؛ یعنی سُستی، آدم سُست نه در زندگی شخصی موفق است و نه در کارهای علمی؛ آدم سُست، سُست است ـ فرمود به شما مأموریت دادم که با فرعون و هامان و قارون بجنگید! با سستی نمی ‌شود ـ «ونی»؛ یعنی سُستی. «تنیا» که مجزوم به این «لام» است و نون آن افتاده، ﴿وَ لاَ تَنِیا﴾؛ یعنی وَنی به خود راه ندهید که اصل آن با نون بود، این «لام» با جزمی که داد، نون را اسقاط کرد، شده ﴿لاَ تَنِیا﴾. به درد هیچ چیزی نمی‌ خورد. کسی بخواهد با جهل جامعه با عوامی جامعه بجنگد، باید یک عالمی باشد که اولاً مسئله شرعی را بداند که فهمیدن حرام نیست. با آدم نفهم نمی‌ شود زندگی کرد. فرمود سستی به خود راه ندهید: ﴿لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾. با و با نفهمی نمی‌ شود جامعه را اداره کرد؛ فهم است و فهم! فرمود شما می‌ خواهید با فرعون بجنگید، با قارون سرمایه ‌دار بجنگید، این با سُستی نمی ‌شود. پیغمبر هستی، ولی باید محکم و آهنین باشی، همین! ﴿لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾. [1]. التوحید(للصدوق)، ص138. [2]. کلم الطیب، ص66؛ شعر معروف صفات حق: «نه مرکب بود و جسم نه مرئی نه محل‌ ٭٭٭ بی شریک است و معانی، تو غنی دان خالق». [3]. تحف العقول، ص445. [4]. سوره مزمل، آیه9. [5]. سوره زمر، آیه38. [6]. سوره مریم، آیه64. [7]. سوره طه، آیه42. 📚 سخنرانی و عمامه گذاری روز میلاد امام رضا علیه السلام تاریخ: 1397/05/03 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نزاهت انبیاء و اولیاء علیهم السلام 🔹 وجود مبارک (صلوات الله و سلامه علیه) وقتی خواست وارد این مرز و بوم بشود و از نیشابور بگذرد، از توحید سخن گفت که روشن می شود اولین کلام است که خدا «لا شریک له». از نظر ایمان و اعتقاد و اخلاق، اولین وظیفه یک انسان کامل است یعنی شرک نورزد ﴿قُلْ إِنَّ صَلاتی‏ وَ نُسُكی‏ وَ مَحْیای وَ مَماتی‏ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ ٭ لَا شَرِیكَ لَهُ وِ بِذلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمین‏﴾.[1] اگر امام رضا (صلوات الله و سلامه علیه) فرمود: «کَلِمَةُ لا إِلَهَ إِلا الله حِصْنِی‏»[2] یعنی «الله واحد لا شریک له»، سید مرتضیٰ در تلاش و کوشش این است که انبیاء و همچنین شاگردان انبیا شرک نمی ورزند، موحد محض هستند موحد ناب هستند، چون او شاگرد قرآن است و این خطر را قرآن گوشزد کرد که بسیاری از مؤمنان به کفر و شرک آلوده اند: ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِكُون﴾،[3] اگر کسی خلافی را مرتکب شد روی سهو یا نسیان یا اکراه یا اضطرار یا اجبار و مانند آن همه اینها با ، رفع شده است و گناه محسوب نمی شود، ممکن است آثار وضعی نظیر قضا و مانند آن را به همراه داشته باشد ولی گناه نیست بسیاری از امور «رُفِعَ عَنْ أُمَّتِی‏».[4] اما آنجا که گناه است معنای آن این است که نه سهو، نه نسیان، نه اضطرار، نه اجبار، نه اکراه است، کسی که نامحرم نگاه بکند یا گرفتار اختلاس و حقوق نجومی می ‌شود و مانند آن یعنی خدایا من هیچ عذری ندارم و دارم حرف خودم را بر حرف تو مقدم می دارم! تحلیل دقیق گناه، است ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِكُون﴾ هیچ گناه عمدی نیست مگر اینکه به شرک برگردد. 🔹 سید مرتضی (رضوان الله علیه) در این کتاب شریف تنزیه و همچنین بخش هایی از علم کلام که در نزاهت انبیا است این کارها را انجام داده است، حتی درباره اولیا (علیهم السلام) هم تلاش و کوشش کرد، نسبت به ائمه (علیهم السلام) هم تا آنجا که مقدورشان بود نزاهت آنها را تثبیت کند و بگوید که اگر کسی درباره (سلام الله علیه) سؤال بکند که چرا امام رضا (سلام الله علیه) ولایت عهدی را پذیرفت؟ پاسخ آن این است همان طوری که (سلام الله علیه) سقیفه را پذیرفت و در شورای سقیفه شرکت کرد؛[5] یعنی آنها أعلم و أصلح و أولیٰ و أحق هستند به تشخیص وظیفه، هیچ نقصی از نظر امتثال دستور الهی در حرم امن این بزرگواران نبود. هم درباره سقیفه اظهار نظر کرد هم درباره ولایت عهدی وجود مبارک (صلوات الله علیه) اظهار نظر کرد و درباره (ارواحناه فداه) وجود مبارک (صلوات الله و سلامه علیه) اظهار نظر کرد که او در عین حال که غایب است به تمام وظایف امامت خود عمل می کند؛ آنجا که باید باشد هست، آنجا که باشد هست، آنجا که سخن از «بِیمْنِهِ‏ رُزِقَ‏ الْوَرَی وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء»[6] هست و هست و هست و اگر کسی بگوید چرا از دشمنان غایب است روشن است و اگر بپرسد که چرا از دوستان غایب است فرمود ما صغریٰ را منع می کنیم، در دوستان با هر که بخواهد و با هر که صلاح بداند، فیضش را ادامه می دهد، دیداری دارد، ما چه می دانیم که مردان بزرگ چگونه با آن حضرت رابطه ندارند؟! آنها که موظف هستند نگویند، آن را که حق چیزی آموخت، دهانش را دوختند که مبادا بگوید. ما که از اسرار درون با خبر نیستیم! از راز و رمز پیوند نهانی (اروحنا فداه) با جامعه با خبر نیستیم! هرگز حضرت کم لطفی نخواهد کرد و کم عنایتی نخواهد داشت. [1]. سوره انعام، آیات162 و 163. [2]. عیون الأخبار، ج 2، ص134؛ بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج49، ص127. [3]. سوره یوسف، آیه106. [4]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص462. [5]. عیون أخبارالرضا علیه السلام، ج2، ص141؛ «مُحَمَّدُ بْنُ عَرَفَةَ قُلْتُ لِلرِّضَا عَلَیه السَّلام یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا حَمَلَكَ عَلَی الدُّخُولِ فِی وِلَایةِ الْعَهْدِ فَقَالَ مَا حَمَلَ جَدِّی أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیه السَّلام عَلَی الدُّخُولِ فِی الشُّورَی‏». [6]. زاد المعاد ـ مفتاح الجنان، ص423. 📚 پیام به کنگره بزرگداشت سید مرتضی رحمة الله علیه تاریخ: 1399/12/04 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ارث انبیاء علیهم السلام ▪️ شهادت مظلومانه و_الائمه امام نهم (صلوات الله علیه) را به پیشگاه ذخیره عالم بقیة الله (ارواح من سواه فداه) تسلیت عرض می‌ كنیم. از امام جواد (سلام الله علی آبائه الاطیبین و ابنائه الانجبین) رسیده است كه شما هرگز علم را به سن و سال خلاصه نكنید، مقام را به كسب ندانید. گاهی خداوند نبوت را در دوران كودكی نصیب كسی چون عیسای مسیح می ‌كند، امامت را هم در دوران خرد‌سالگی نصیب من كرد. این سخن نه تنها از امام جواد (سلام الله علیه) است، قبل از امام جواد وجود مبارك (صلوات الله و سلامه علیه) آمده است. وقتی به امام رضا عرض كردند شما در نامه‌ ای كه برای فرزند خردسالتان جواد می ‌نویسید چطور با تجلیل و تكریم نامه می ‌نویسید و هنوز او متأهل نشد او را با كنیه خطاب می‌ كنید و ابو جعفر می‌ گویید؟ چون خطاب به این كنیه نشانه تكریم است. به امام هشتم عرض كردند چطور شما برای فرزند خردسالتان با جلال و شكوه نامه می ‌دهید؟ نامه ‌ای كه حضرت از مرو به مدینه می‌ نوشت برای فرزند خردسالش با كنیه این نامه را شروع می ‌كرد. وجود مبارك امام هشتم (سلام الله علیه) در جواب فرمود: «إِنَّا أَهْلُ بَیتٍ یتَوَارَثُ أَصَاغِرُنَا أَكَابِرَنَا»[1] ما خاندانی هستیم كه فرزندان خردسال ما از بزرگان ما علوم و معارف الهی را به می ‌برند و خداوند همان طوری كه در دوران كودكی عیسی مسیح را به پیامبری رسانده است قطعاً ابو جعفر كه خلیفه وقت است و وصی من و امام بعد از من است، در دوران خردسالی و كودكی به مقام والای امامت می ‌رساند. ▫️ مطلب مهم كه در جمع شما فضلا و طلاب قابل طرح است این است كه برادران و خواهران عزیز طلبه، علم آن نیست كه انسان در كتاب ها بخواند، علم آن نیست كه انسان از استاد یاد بگیرد، علم چیز دیگری است. آنچه از استاد به انسان رسید، آنچه از كتاب به انسان رسید و آنچه از درس و بحث انسان رسید با یك سلسله و علل و عوامل هم از یاد آدم می ‌رود. ما به علمی احتیاج داریم كه ما را ببرد، نه از ما برمد! همان طوری كه زندگی در دنیا بدون علم دشوار است، در سفر مرگ بدون علم بسیار سخت است! سفر مرگ ـ ورود به برزخ ـ كار آسانی نیست. یك آدم نادان گمراه است و كسی او را راهنمایی نمی ‌كند؛ دست ما هم در برزخ كوتاه است و به دامن خیلی ها نمی‌ رسد. علمی می ‌خواهیم كه با ما باشد، در آخر عمر با ما باشد، در فشار مرگ با ما باشد، در برزخ با ما باشد، در قیامت با ما باشد. علمی كه از مدرسه‌ ها آموخته ‌ایم آن علم هم ممكن است در اواخر عمر رخت بربندد. اگر علمی در جان ما جا كرد و صاحبخانه شد نه مهمان، او با ما هست، وقتی با ما بود ما راحت نفس می ‌كشیم؛ یعنی دوران پیری دوران راحتی ماست دوران احتضار لحظه رفاه ماست، هنگام مرگ لحظه آرامش ماست، چون نوری به همراه ماست كه ما را از هر خطر می‌ كند. ▪️ در بیان نورانی ملاحظه فرمودید كه در عظمت امام جواد (سلام الله علیه) فرمود: «إِنَّا أَهْلُ بَیتٍ یتَوَارَثُ أَصَاغِرُنَا أَكَابِرَنَا»؛ فرمود ما خاندانی هستیم كه كوچك های ما از بزرگ های ما می ‌برند. اگر كسی به جایی وابسته بود پیوسته بود به او به ارث می ‌رسد. اگر كسی خود را به كسی بچسپاند خود را به او بپیونداند از او ارث نمی‌ برد. علماء كه وارثان انبیایند، نه چون درس می‌ خوانند، نه چون بحث می ‌كنند، نه چون كتاب می‌ نویسند، اینها كار آسانی است! چند سالی انسان زحمت می ‌كشد عالم می ‌شود و بعد از یك مدتی هم به تدریج من آنچه خوانده ‌ام همه از یاد من برفت ﴿وَ مِنْكُمْ مَنْ یرَدُّ إِلی أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَی لا یعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیئًا﴾[2] اگر در سایه این علم كه كسب علم است، بود و آن عمل صالح مایه افزایش این علم شد، انسان را كم كم به خاندان پیغمبر مرتبط می ‌كند، وقتی مرتبط كرد از آنها می ‌برد. ارث با كسب نیست ارث با وابستگی است. [1]. الخرائج و الجرائح، ج2، ص899. [2]. سوره نحل، آیه70. 📚 سخنرانی در حوزه علمیه امام صادق علیه السلام قزوین تاریخ: 1374/02/17 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 رضوان الهی ▪️ (صلوات الله و سلامه علیه)؛ هیچ کسی در عالم کسی را راضی نمی ‌کند و کسی از چیزی راضی نمی ‌شود و نعمتی به هیچ کس نمی‌ رسد که او خوشحال بشود مگر به وساطت رضا؛ رضا یعنی همین! مظهر راضی بودن، مظهر «هو الرّاضی» بودن، ، این است! اگر کسی توفیقی پیدا کرد که مشکل دیگری را حلّ کرد دیگری را راضی کرد، به وساطت رضاست؛ اگر بیماری درمان شد و خوشحال شد، به وساطت رضاست؛ اگر جاهلی عالِم شد، به وساطت رضاست و اگر گرفتاری آزاد شد، به وساطت رضاست؛ اصلاً رضا معنایش همین است. آن‎ که راضی است و است، یعنی هیچ خوشنودی در عالم پیدا نمی ‌شود الا به وساطت امام رضا (صلوات الله و سلامه علیه). آپارات با کیفیت مناسب: https://aparat.com/v/Uloat 📚 پیام به اولین اجلاسیه مدیران مجمع عالی حکمت اسلامی در مشهد مقدس تاریخ: 1396/07/19 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 رضوان الهی ▫️ (صلوات الله و سلامه علیه)؛ هیچ کسی در عالم کسی را راضی نمی ‌کند و کسی از چیزی راضی نمی ‌شود و نعمتی به هیچ کس نمی‌ رسد که او خوشحال بشود مگر به وساطت رضا؛ رضا یعنی همین! مظهر راضی بودن، مظهر «هو الرّاضی» بودن، ، این است! ▫️ اگر کسی توفیقی پیدا کرد که مشکل دیگری را حلّ کرد دیگری را راضی کرد، به وساطت رضاست؛ اگر بیماری درمان شد و خوشحال شد، به وساطت رضاست؛ اگر جاهلی عالِم شد، به وساطت رضاست و اگر گرفتاری آزاد شد، به وساطت رضاست؛ اصلاً رضا معنایش همین است. آن‎ که راضی است و است، یعنی هیچ خوشنودی در عالم پیدا نمی ‌شود الا به وساطت امام رضا (صلوات الله و سلامه علیه). آپارات با کیفیت مناسب: https://aparat.com/v/Uloat 📚 پیام به اولین اجلاسیه مدیران مجمع عالی حکمت اسلامی در مشهد مقدس تاریخ: 1396/07/19 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
 مرز توکّل
🔸 از وجود مبارک (سلام الله علیه) سؤال کردند، حدّ و مرز توکل چیست؟ فرمود انسانی که هیچ هراسی ندارد، خشیتی ندارد، یک انسان ناقصی است ... در این است که انسان بترسد و فقط از خدا بترسد... . 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 رضوان الهی ▫️ (صلوات الله و سلامه علیه)؛ هیچ کسی در عالم کسی را راضی نمی ‌کند و کسی از چیزی راضی نمی ‌شود و نعمتی به هیچ کس نمی‌ رسد که او خوشحال بشود مگر به وساطت رضا؛ رضا یعنی همین! مظهر راضی بودن، مظهر «هو الرّاضی» بودن، ، این است! ▫️ اگر کسی توفیقی پیدا کرد که مشکل دیگری را حلّ کرد دیگری را راضی کرد، به وساطت رضاست؛ اگر بیماری درمان شد و خوشحال شد، به وساطت رضاست؛ اگر جاهلی عالِم شد، به وساطت رضاست و اگر گرفتاری آزاد شد، به وساطت رضاست؛ اصلاً رضا معنایش همین است. آن‎ که راضی است و است، یعنی هیچ خوشنودی در عالم پیدا نمی ‌شود الا به وساطت امام رضا (صلوات الله و سلامه علیه). آپارات با کیفیت مناسب: https://aparat.com/v/Uloat 📚 پیام به اولین اجلاسیه مدیران مجمع عالی حکمت اسلامی در مشهد مقدس تاریخ: 1396/07/19 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra