eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
49.24M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 تصویری 🔹 نخستین کنفرانس بین المللی اخلاق، الهیات و بلایای فراگیر در دانشکده الهیات و ادیان دانشگاه شهید بهشتی 🔹 تاريخ همایش: 18 الی 20 شهریور 1399 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 کارگزاران امام حسین علیه السلام ▪️ وجود مبارک سالار شهیدان الهی فکر می کند، «خلیفة الله» است و خلیفه کار «مستخلف عنه» را می کند. در بین راه از مکه به طرف کربلا و کوفه می آمدند چادر و خیمه ای نصب بود، حضرت فرمود خیمه کیست؟ عرض کردند خیمه عُبَیْدُالله بْن حُرّ جُعْفی است. حضرت نماینده فرستاد حرّ را به خیمه خود دعوت کرد او از آمدن امتناع کرد. خود ابی عبدالله برای آخرین بار برای نجات او حرکت کرد. حسین بن علی آمد به نزدیک چادر من یا وارد شد و من را به کربلا دعوت کرد؛ من همان عذر قبلی را گفتم که من آدم بی طرفی در سیاست هستم، من از کوفه بیرون آمدم برای اینکه اگر در کوفه بودم که با حکومت می جنگیدم که دنیای من در خطر بود، با شما می جنگیدم که دین من در خطر بود، من آمدم اینجا؛ ولی کمک مالی می کنم، این اسب را حاضرم بدهم، این شمشیر را حاضرم بدهم، این سپر را حاضرم بدهم. حضرت این جمله قرآن را خواند فرمود: ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾،[1] الآن جای شمشیر و نیزه نیست الآن جای خون است، الآن خودت باید بیایی! کسی که اهم و مهم را نمی داند، واجب و مستحب را نمی داند، واجب و غیر واجب را نمی داند، چه وقت باید حرف امام زمانش را گوش بدهد این گمراه است، ما از چنین آدمی سرباز نمی خواهیم. این حرف چه کسی است؟! خدا در سوره «کهف» فرمود: در کلّ نظام خلقت من یک بی عُرضه ظالم و شیطان صفت ندارم، این «مَا اتَّخَذتُ» که نیست، این «کان» منفی آن نقش را دارد ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾؛ فرمود من خدایی نیستم که آدمی که شیطان صفت باشد در کارگاه خود داشته باشم. همین بیان را حسین بن علی در آن صحنه استدلال می کند، فرمود من کسی نیستم که در اردوی من چنین کسی باشد، او حاضر بود کمک مالی کند ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾. ▪️ این همه توصیه برای بزرگداشت جریان کربلا، می بینید این حرف های جهانی می زند، تنها وارث خلیل حق نیست، تنها وارث موسای کلیم و عیسای مسیح (علیهما السلام) نیست، این به عنوان «خلیفة الله» مثل اینکه دارد جهان را اداره می کند، کاری که «مستخلف عنه» او دارد همان حرف را می زند ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾، این استدلال خداست که من این کار را نمی کنم، در دستگاه من آدم فاسدی نیست. سیدالشّهداء هم فرمود در دستگاه من آدم گمراهی نیست، کسی که بین واجب و غیر واجب، بین اهمّ و غیر اهمّ فرق نگذارد در دستگاه ما نیست. دستگاه ما دستگاهی است که همه را با می بیند. ▪️ همه ما شنیدیم که وجود مبارک حسین بن علی در بالای سر علی بن الحسین خم شد و این پسر را بوسید، درست است؟! یک غلام سیاهی هم در کربلا بود وجود مبارک حسین بن علی خم شد صورت این غلام سیاه را بوسید. یک جا رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت ٭٭٭ در دین ما سفید فرق نکند با سیاه ▪️ این یک حکم ابدی است که اختصاصی به جریان آن روز و روزهای دیگر ندارد و بساط اموی را بالکلّ برچید و سخنان نورانی زینب کبرا همین طور بود، سخنان نورانی امام سجاد (علیه السلام) این طور بود که فرمودند ما آمدیم آنچه وظیفه ما بود انجام دادیم و ذات اقدس الهی این قربانی را پذیرفته و این هدف را به مقصد رسانده و ما را پیروز کرد و ما پیروز شدیم «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِم‏».[2] [1]. سوره کهف، آیه51. [2]. الأمالی(للطوسی)، النص، ص677. 📚 سخنرانی شب تاسوعا تاریخ: 1397/06/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 استخاره نفسانی 🔹 این بیان نورانی امام باقر (سلام الله علیه) خیلی بلند است که فرمود حتماً شما باید خودتان را با قرآن بسنجید، با این ترازو بسنجید![1] اگر کسی ترازوشناس نباشد چگونه بسنجد؟! ما حتماً باید یک دوره قرآن در محضر او باشیم تا در دست ما باشد، خواسته‌هایمان را با این بسنجیم که آیا این درست است یا درست نیست؟ 🔹 با این تعلیم و تربیت معلوم می‌ شود که چطور وجود مبارک امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) درباره بعضی از اصحابش آن طور اظهار شوق می ‌کند! حالا چه کسی بود، در نهج البلاغه نام آن شخص نیست. حضرت فرمود: «كَانَ لِی فِیمَا مَضَی أَخٌ»؛ من در گذشته برادری داشتم از دوستان ـ که از شاگردان حضرت بود ـ «كَانَ [یعَظِّمُهُ‏] یعْظِمُهُ فِی عَینِی صِغَرُ الدُّنْیا فِی عَینِهِ»؛[2] چون دنیا در چشم او کوچک بود، او در چشم من بزرگ بود، من او را به عنوان یک مرد عظیم می ‌دیدم. این علی صاحب «سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی»![3] حضرت وقتی بگوید او نزد من بزرگ بود، معلوم می ‌شود شخصیتی بود! چرا این شخص نزد چشمم بزرگ بود؟ چون «كَانَ خَارِجاً مِنْ‏ سُلْطَانِ‏ بَطْنِهِ‏ ... مِنْ سُلْطَانِ الْجَهَالَة»؛ از سلطنت شکم و از سلطنت جهل بیرون آمده است. سلطنت شکم همین حرام ‌خوری و بدخوری است. سلطنت جهل چیست؟ کسی جاهل باشد و برابر آن جهل عمل کند. این شخص از سلطنت جهل بیرون آمده بود. 🔹 اما آن قسمت مهم و حساس آن این است که او یک استخاره نفسانی داشت.[4] ما یک استخاره قرآنی داریم یا استخاره آفاقی با تسبیح است؛ به هر حال بیرون از ماست. فرمود این شاگرد من استخاره نفسانی داشت، جان او به منزله قرآن بود، هر کاری را که می ‌خواست بکند فکر می‌ کرد، اگر به جایی نمی‌ رسید بر صفحه نفس خود عرضه می ‌کرد، آن وقت معلوم می‌ شد که بد است یا خوب است؛ اگر مطابق با ﴿فُجُورَها﴾ بود می‌گفت بد است، اگر مطابق با ﴿تَقْواها﴾‎‎ بود می‌ گفت خوب است، چون این ﴿فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها﴾‎‎[5] در صفحه نفس هست و پاک که نشد. اگر کسی این صفحات نفس را غبارآلود نکند، ﴿قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا﴾ نکند، دسیسه نکند، دفن نکند بر اغراض و غرائز، این شفاف است. فرمود او اگر شک داشت که این کار را بکند یا نکند، به قرآن مراجعه نمی ‌کرد، به نفس مراجعه می‌کرد که تربیت شده قرآن است، قرآن او را تربیت کرد. اگر مطابق با میل بود، هوای نفس بود، می ‌گفت این کار بد است. اگر مطابق با رضای الهی و رضای اهل بیت بود، می ‌گفت این کار خوب است؛ چه درباره خود و چه درباره دیگران. 🔹 اینها را اینها پروراندند، اینها نه امام بودند نه امامزاده، اینها فقط شاگردان اهل بیت بودند. ما چرا این طور نباشیم؟! اگر یک وقت مخصوص امام یا پیغمبر بود، بله! اما حضرت می ‌فرماید او یکی از شاگردان ما بود، پس این راه باز است. [1]. تحف العقول، ص284؛ «یا جَابِرُ اغْتَنِمْ مِنْ أَهْلِ زَمَانِكَ خَمْساً ... اعْرِضْ‏ نَفْسَكَ‏ عَلَى‏ كِتَابِ‏ اللَّهِ‏ فَإِنْ كُنْتَ سَالِكاً...». [2]. نهج البلاغة(للصبحی صالح), حکمت289. [3]. نهج البلاغة(للصبحی صالح), خطبه189. [4]. نهج البلاغة(للصبحی صالح), حکمت289؛ «وَ كَانَ‏ إِذَا بَدَهَهُ‏ أَمْرَانِ‏ ینْظُرُ [نَظَرَ] أَیهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى [فَخَالَفَهُ‏] فَیخَالِفُه...». [5]. سوره شمس، آیه8. 📚 ـ افتتاحیه سال تحصیلی حوزه علمیه تاریخ: 1397/05/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اصول خانواده اصیل دینی 🔹 قرآن کریم در عین حال که به امور خانوادگی خیلی احترام می ‌گذارد و خانواده را اصل می ‌داند، به مسئولان خانواده که پدر و مادر است دستور اکید می ‌دهد، آنها که بچه ‌هایی را زیر نظر دارند و پرورش می ‌دهند؛ دستور اول این است که آنها را از خطر گناه باز دارند، آنها به جای ناامن نروند. دستور دوم آن است که وارد حریم پرورش، علم، فضیلت و مانند آن بشوند. دستور سوم این است که اعضای این خانواده رهبری دینی و فکری و معنوی جامعه را هم به عهده بگیرند. این اصول سه ‌گانه مربوط به وظایف یک خانواده متشرِّع و متدین است. 🔹 وظیفه اول که ما وارد منطقه ناامن نشویم خیلی مهم نیست، وظیفه دوم که وارد حرم امن بشویم بسیار مهم است، وظیفه سوم که ما هم دیگران را از خطر برهانیم و به مقصد برسانیم خیلی اهم است. پس سه اصل است که یک خانواده اصیل دینی به این اصول سه¬ گانه باید پا بند باشد. اما آن اصل اول که خودمان و اعضای خانواده را از محدوده ناامن حفظ بکنیم، فرمود: ﴿قُوا أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِیكُمْ نَاراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ﴾؛[1] خودتان، فرزندانتان، اهل‌تان را از آتش حفظ بکنید. گناه آتش است، خطرهای دیگر آتش است، در جهنم هم آتش است، فرمود او را حفظ بکنید! این ﴿قُوا﴾ که به «وقایت» به حفظ برمی ‌گردد، همان است که از آن به تقوای خانوادگی یاد می‌شود. تقوای خانواده در آن است که انسان خود را و اعضای خانواده‌ خود را از گناه حفظ بکند. 🔹 اما دومی خیلی مهم است و بالاتر از آن سومی است. دومی آن است که انسان در خانه ‌ای زندگی بکند که آیات الهی، معارف وحیانی، دستورات خدا و پیغمبر و اهل بیت در آن خانه مطرح بشود. در سوره مبارکه «احزاب» به اعضای خانواده پیامبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) سفارش خصوصی کرد، فرمود: ﴿وَ اذْكُرْنَ مَا یتْلَی فِی بُیوتِكُنَّ مِنْ آیاتِ اللَّهِ وَ الْحِكْمَةِ﴾.[2] دستورات دیگر برای همه هست، به همه ما می ‌فرماید متذکر آیات الهی باشید ﴿وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثیراً﴾[3] باشید, آیات قرآن را، معارف قرآن و عترت را فرا بگیرد و مانند آن; اما در خانواده ‌ای که آیات الهی مطرح هست, دستورات حکمت خدا مطرح هست, خدای سبحان به زن ‌های آن خانواده، به خواهرها و خانم ‌های آن خانواده بالخصوص به این مادرها سفارش می ‌کند که شما به یاد آیات الهی باشید که در خانه شماست, نه در مسجد و معبَد دیگری است. وقتی مسئول خانواده شما با قرآن و عترت است شما هم به آیات الهی متذکر باشید؛ این بسیار مهم است! 🔹 بخش سوم که از این هم مهم ‌تر است این است که به مسئولان خانواده، یعنی به پدر و مادر می ‌گوید مطمئن باشید که کار تنها به عهده شما نیست, نگویید ما مشغول بحث ‌های تفسیری هستیم, مشغول بحث ‌های حکمت هستیم، بحث‌ های آیات الهی هستیم, اینها یک طرف قضیه است که کار به مبدأ قابلی برمی‌ گردد؛ آن بخش اساسی که به مبدأ فاعلی برمی ‌گردد به فیض و فوز الهی برمی ‌گردد آن به دست خداست; آن را هم از خدا بخواهید! از خدا بخواهید همان طوری که به شما توفیق داد, خود شما, از خطر نجات پیدا کردید؛ یک، به ﴿آیاتِ اللَّهِ وَ الْحِكْمَةِ﴾ رسیدید؛ دو، رهبری فکری جامعه را هم خدا نصیب شما بکند. فرزندی داشته باشید که «قرة العین» شما باشد: ﴿رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْینٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَاماً﴾[4] این اختصاصی به پدر ندارد, مادر هم می ‌تواند این دعاها را بکند, بگوید خدایا فرزندان ما را طیب و طاهر قرار بده! فرزندی باشد که «قرة العین» باشد. در این آیه قرآنی خدای سبحان به پدران و مادران آموخت که به خدا عرض کنیم: خدایا ذریه ما را «قُرة ‌العین» ما قرار بده! یعنی طوری آنها را بپروران که ما وقتی اینها را می‌بینیم اشک شوق بریزیم. نور چشم به این معنا باشد، وگرنه «قُره» به معنای نور نیست: ﴿رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْینٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَاماً﴾. حالا وقتی ما یک خانواده شدیم پدر خانواده، مادر خانواده، اعضای خانواده در خدمت ﴿آیاتِ اللَّهِ وَ الْحِكْمَةِ﴾ بودند اینها می ‌توانند امام جامعه باشند. [1]. سوره تحریم، آیه6. [2]. سوره احزاب، آیه34. [3]. سوره انفال، آیه45; سوره جمعه, آیه10. [4]. سوره فرقان، آیه74. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1388/03/28 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 هدایت ویژه 🔹 فرمود: ﴿وَ إِنِّی لَغَفَّارٌ﴾، تعبیر غفّار كه حالا یا صیغهٴ مبالغه است یا حرفه است و مانند آن نشانهٴ كثرت و عظمت مغفرتِ الهی است. كثرت و عظمت مغفرت الهی نشان می ‌دهد یك كار مهمّی از مردم می ‌خواهند، آن كارِ مهمّی كه از مردم می‌ خواهند كه در آغاز آن كار غفّار بودن مطرح است نه غافر, نه به صورت غافر مطرح كرد نه به صورت «یغفرُ» و مانند آن طرح كرد، فرمود: ﴿وَ إِنِّی لَغَفَّارٌ﴾، این یك مطلب مهمّی را می‌خواهد بگوید، این مطلب مهم را خیلی از بزرگان تفسیری به این نكته پرداختند ولی بارزترینش همان راه شریفی است كه سیدناالاستاد (رضوان الله علیه) طی كرده است[1] فرمود: ﴿وَ إِنِّی لَغَفَّارٌ﴾ برای كسی كه این چند كار را داشته باشد یك: از گذشته ‌های تلخ توبه كرده باشد، دو: از نظر معارف قلبی مؤمنِ خاص باشد، سه: گذشته از اینكه ایمان آورده با «جانحه», عمل بكند با «جارحه»، این كارهای رایج است، چهار: «و ما أدراك ما الرابع»! این چهارمی از آن سه ‌تا ممتاز است لذا نفرمود «و اهتدی» فرمود: ﴿ثُمَّ اهْتَدَی﴾ یك اهتدای ویژه است كه این اهتدای ویژه بعد از توبه است, بعد از ایمان است, بعد از عمل صالح است، این كدام اهتداست كه با «ثمّ» عطف شده است؟ اگر جایی در جمله‌ ای با «ثمّ» عطف بشود فاصلهٴ زمانی را نمی ‌خواهد بفهماند، فاصلهٴ رتبه ‌ای و درجات معنوی را می ‌خواهد ذكر كند نظیر آنچه در سورهٴ مباركهٴ «فصلت» آمده، آیهٴ سی سورهٴ مباركهٴ «فصلت» این است: ﴿إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا﴾، خب استقامت غیر از این است كه آدم عمل صالح داشته باشد، این ﴿ثُمَّ اسْتَقَامُوا﴾ این استقامت چون یك اطاعت ویژه است با «ثمّ» عطف شده، اینجا «اهتدی» هم یك اهتدای خاص است لذا با «ثمّ» عطف شده. 🔹 این «اهتدی» به معنای قبول خدا و قیامت و اینها نیست برای اینكه ایمان در آن هست، به معنای قبول نبوّت و رسالت نیست برای اینكه ایمان در آن هست, به معنای نماز و روزه و حج و زكات و خمس نیست برای اینكه عمل صالح در آن هست، این اهتدای «الی الولایه» است، اوّلین ولایت را خود پیغمبر دارد بالأخره این جامعه دین از سیاست جداست ـ معاذ الله ـ یا نه؟ عدّه‌ای می ‌گویند بله جداست، اینها توبه دارند, ایمان دارند, عمل صالح دارند ولی مُهتدی نیستند، پیغمبرشان را گذاشتند كنار! اما آنهایی كه تا آخرین لحظه با پیغمبرند اینها كسانی ‌اند كه مهتدی ‌اند، در زمان خود پیغمبر ولایت را وجود مبارك پیغمبر دارد، بعد هم برابر غدیر وجود مبارك حضرت امیر دارد. 🔹 اگر از امام باقر (سلام الله علیه) روایت هست، مرحوم طبرسی در مجمع ‌البیان نقل می ‌كند كه وجود مبارك امام باقر می ‌فرماید: «ثُمَ‏ اهْتَدى‏ إِلَى‏ وَلَایتِنَا أَهْلَ‏ الْبَیتِ‏ [عَلَیهِمُ السَّلَامُ‏]»،[2] بعد می ‌فرماید اگر كسی بین ركن و مقام سالیان متمادی عبادت بكند و ولایت ما را نپذیرد مقبول خدا نیست راجع به همین است؛ منتها نورانی ‌ترین, شفاف ‌ترین, برهانی‌ ترین, عقلی ‌ترین, نقلی‌ ترین و قرآنی ‌ترین تفسیر همان بیان نورانی است كه از استاد مرحوم علامه طباطبایی است كه فرمود بالأخره شما پیغمبر را تا كجا قبول دارید؟ یعنی همین نماز و روزه و حج و زكات و اینها قبول دارید یا بدر و حُنین و اُحدش را هم قبول دارید؟ جریان تبوك را هم قبول دارید؟ «جَهِّزُوا جَیشَ اَسَامَةَ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْه»[3] را قبول دارید؟ غدیرش هم قبول دارید، كجا قبول دارید؟! این «اهتدی» به معنای توبه از شرك و كفر و اینها نیست یك, به معنای قبول خدا و قیامت و وحی و نبوّت و رسالت نیست دو, به معنای نماز و روزه و حج و زكات و خمس و امثال ذلك نیست سه, به معنای پیروی از رهبری وجود مبارك پیغمبر در زمان او و علی ‌بن ‌ابی‌ طالب در زمان اوست، این می‌ شود ولایت! بالأخره او باید كشور را اداره كند یا نه؟! اگر می‌ خواهید اداره كند شما باید پیروی كنید. [1] . تفسیر المیزان, ج14, ص188 و 189. [2] . مجمع‌البیان, ج7, ص39. [3] . الملل و النحل، ج 1، ص 29. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه طه جلسه 38 تاریخ: 1389/01/24 🆔 @a_javadiamoli_esra
پیام تسلیت آیت الله العظمی جوادی آملی در پی ارتحال آیت الله صانعی پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در پیامی ارتحال حضرت آية الله حاج شيخ يوسف صانعی را تسلیت گفتند. متن پیام معظم له به شرح زیر است؛ بسم الله الرحمن الرحيم انا لله وانا اليه راجعون ارتحال حضرت آية الله آقای حاج شيخ يوسف صانعى مايه تأثر شد. اين سانحه سنگين و اسف بار را به حوزه علميه و برادر بزرگوار ايشان حضرت حجت الاسلام و المسلمين آقای حاج شيخ حسن صانعی و شاگردان و علاقمندان و بيت مكرّم ايشان تسليت عرض نموده و علوّ درجه و غفران آ‌ن فقيه راحل از خدای سبحان مسئلت مى شود. جوادى آملى news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 تفسیر أنفسی قرآن ▪️ اگر وجود گرامی رسول اكرم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الكرم) به ما فرمود قرآن و عترت همتای هم ‌اند، یكی از بارزترین مصداق همتایی قرآن و عترت این است كه امام معصوم (سلام الله علیه) قرآن را بر مردم تلاوت می ‌كند همان طوری كه رسول گرامی ﴿یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِكَ﴾،[1] قرآن و معارف قرآن را به مردم یاد می ‌دهد همان طوری كه رسول گرامی ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾،[2] راه تهذیب نفوس و تزكیه دل ها را به مردم یاد می ‌دهد همان طوری كه رسول گرامی ﴿یزَكِّیهِمْ﴾ و چیزی كه در اختیار بشر نیست و بشر به آنها نیازمند است و راهی برای تحصیل آنها ندارد كه ﴿یعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ﴾[3] است كه رسول گرامی عهده دار این بخش چهارم است، عترت طاهرین هم همین كارها را می‌ كنند. ▪️ وجود مبارك امام سجاد (سلام الله علیه) هم مصداق بارز همین این عناوین یاد شده است؛ یعنی تلاوت آیات را دارد، تعلیم كتاب و حكمت را دارد، تزكیه نفوس را دارد و حرف های نو دارد؛ حرف های نو كه هم مورد نیاز هست و هم كسی راهش را بلد نیست و هم دیگری توان اینكه برود و بیاورد ندارد. ▪️ وجود مبارك امام سجاد در غالب دعا این حرف ها را بیان می ‌كردند. شما وقتی در خدمت صحیفه سجادیه باشید، می ‌بینید این به منزله تفسیر تقریباً یك دور قرآن كریم است. آنچه را كه ذات اقدس الهی به عنوان آیات آفاقی ذكر می ‌كند، ایشان به عنوان تفسیر أنفسی تشریح می ‌كند. ▪️ وجود مبارك امام سجاد در دعاها به ما می ‌فرماید این راه‌ ها را بروید، حالا هر اندازه رسیدید! هر اندازه بهره شما شد راهتان این است. این دعای مكارم الاخلاق بسیاری از آیات را به همراه خود دارد تفسیر می ‌كند؛ به خدا عرض می‌ كند: «اللَّهُمَّ ... عَبِّدْنِی لَكَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِی بِالْعُجْبِ وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى یدِی الْخَیرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ وَ هَبْ لِی مَعَالِی الْأَخْلَاقِ وَ اعْصِمْنِی مِنَ الْفَخْر»؛[4] عرض كرد خدایا من انسانم، هم با تو رابطه دارم، هم با جامعه رابطه دارم، هم با جهان رابطه دارم، من یك پیوند مثلث گونه پر بركتی دارم. رابطه من با تو رابطه بندگی محض باشد، توفیقی بده كه فقط تو را بپرستم و خوب هم بپرستم و از غیر تو حساب نبرم و برای تو عبادت كنم، فقط مخصوص تو باشم، بنده تو باشم! نه میل خودم را در این پرستش دخیل بدانم و نه خواسته دیگری را «عَبِّدْنِی لَكَ». گاهی انسان ممكن است توفیق عبادت پیدا بكند، ولی عُجب و غرور یك آفتی است كه این از درون این را می ‌پوساند. ممكن است یك كسی بنده خدا باشد و عبادت بكند ولی عُجب از درون این را می ‌پوساند. یك وقتی می‌بینید یك میوه از بیرون آسیب می ‌بیند یك وقتی از درون می ‌پوسد، یك حشره ‌ای در درون او پدید می‌ آید. فرمود مبادا عُجب گرفتارم بكند و عبادت من به وسیله عُجب از درون فاسد بشود، پس حدوثاً و بقائاً تو مدد ما باش «عَبِّدْنِی لَكَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِی». [1]. سوره بقره، آیه129. [2]. سوره بقره، آیه129؛ سوره آل عمران، آیه164؛ سوره جمعه، آیه2. [3]. سوره بقره، آیه151. [4]. الصحیفة السجادیه، دعای20. 📚 سخنرانی در جمع پاسداران لشکر 25 کربلا تاریخ: 1381/12/25 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 عامل مهم موفقیت و پایداری ▪️ چون قرآن از عترت و عترت از قرآن کریم جدا نیست، ماه مبارک رمضان که ماه نزول قرآن است، در حقیقت ماه ولایت و گرامیداشت مقام عترت (سَلامُ الله عَلَیه) هم هست، اگر از شب قدر بهره بردیم، ادامه آن راه هم گرامیداشت مسیر بن علی بن ابی ‌طالب است. ▪️ مطلب بعدی آن است که در قرآن کریم عامل مهمّ موفّقیت یک ملّت از یک سو، سبب مهمّ پایداری دین از سوی دیگر، به عنوان ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾[1] و ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾[2] شناخته شد. دین چندین بخش به عنوان دستورهای الهی، ما را هدایت می‌ کند؛ تقوا داشته باشید، عاقل باشید، عادل باشید، عالِم باشید، اینها برای تنظیم روابط فردی و اجتماعی‌ ما خوب است؛ اما اگر خواستیم یک انقلاب را به بار بیاوریم یا انقلاب به بار آمده را حفظ کنیم، این با کدام قدرت است؟ فرمود اگر خواستید انقلاب اسلامی را به بار بیاورید یا انقلاب اسلامی به بار آمده را حفظ کنید، این برای ﴿لِقَوْمٍ یتَفَكَّرُونَ﴾،[3] ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾، ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾ است؛ شما این آیات را در قرآن کریم قرائت می ‌کنید؛ نفرمود اگر عالِم شدید، مشکل کشور شما حل می ‌شود. نفرمود اگر عاقل شدید، مشکل کشور شما حل می ‌شود، اگر کسی عالِم شد، مشکل داخلی‌ خود را حل می ‌کند، اگر کسی عاقل شد، مشکل داخلی خود را حل می ‌کند؛ ولی فرمود: ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾، ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾. ▪️ اگر کسی بخواهد انقلاب را حفظ کند، نظام خود را حفظ کند، باید «قائم بالعلم» باشد، نه یعنی عالِم. باید «قائم بالعقل» باشد، نه یعنی عاقل. اینکه می ‌بینید وجود مبارک امام زمان کلّ جهان را آباد می ‌کند، نه چون معصوم است، نه چون عالِم است؛ چون «قائم بالعصمة» است، «قائم بالعقل» است، «قائم بالعدل» است. این مأموریت و این سِمَت را اگر ذات الهی به هر کدام از یازده امام دیگر هم می‌داد همین ‌طور بود و اگر امام (رِضوان الله عَلَیه) آمد، انقلاب کرد، نه چون عالِم بود و مجتهد، نه چون عاقل بود و حکیم، بلکه «قائم بالعلم» بود، «قائم بالعقل» بود. فرمود اگر بخواهید دین شما حفظ شود و این پرچم را حفظ کنید و این عمود را حفظ کنید و عده زیادی را زیر خیمه دین دعوت کنید، باید «قائم بالعلم» باشید، «قائم بالعقل» باشید، همه کارهای شما ایستادگی عالمانه و ایستادگی عاقلانه باشد. [1]. سوره بقره، آیه230؛ سوره انعام، آیات97 و105... [2]. سوره رعد، آیه4؛ سوره نحل، آیات12 و67 ... [3]. سوره رعد، آیه24. 📚 سخنرانی در جمع زائران پیاده کربلا تاریخ: 1395/04/20 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 حق و باطل ▪️ ما یک حق داریم و یک باطل، یک بیان نورانی حضرت امیر در نهج البلاغه دارد که فرمود: «إِنَّ الْحَقَّ ثَقِیلٌ مَرِی‏ءٌ وَ إِنَّ الْبَاطِلَ خَفِیفٌ وَبِی‏ء»،[1] فرمود: حرف حق، کار حق و برنامه حق گرچه عمل کردنش سنگین است ولی گواراست. غذای گوارا، جز فربهی ره آوردی ندارد، خوب است کاری با آدم ندارد؛ اما سرقت، اختلاس، باندبازی، تجاوز، اسرار مردم را فاش کردن، رعایت حقوق مردم را نکردن، اینها باطل است؛ «وَ الْبَاطِلُ خَفِیف‏ وَبیء». ▪️ فرمود: حواستان جمع باشد، «کج روی کج آیدت جَفُّ القلم».[2] باطل رفتی، آبروی مردم را بردی، به جای اطلاعات فضولی کردی، بین اینها خیلی فرق است! فرمود به اینکه این «وَبِیء» است. اینکه فرمود: «وَبِیء» است، برای اینکه وبا یک بیماری آبروبری است؛ حالا اگر کسی سرطان گرفت و مُرد، خدا رحمتش کند! اما اگر کسی ـ خدایی ناکرده ـ وبا بگیرد، بالا و پایین، طاس و لگن است، برای انسان وباگیر آبرو نمی ماند. ▪️ فرمود ذرّه ای با بیت المال بازی کردید با دین و آبروی و آزادی مردم بازی کردید، بالاخره آبروبر است. «الْبَاطِلَ خَفِیفٌ» آسان است اما آبروبر است! همه می گویند بر فرض سرطان گرفت و مُرد، خدا رحمتش کند! اما آدمی که زنده است، آبرو می خواهد، باطل این طور است. [1]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، حکمت376. [2]. مثنوی معنوی، دفتر پنجم؛ «کژ روی جف القلم کژ آیدت ٭٭٭ راستی آری سعادت زایدت». 📚 دیدار اعضای ستاد اربعین با حضرت استاد تاریخ: 1394/09/08 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠کانال در شبکه های اجتماعی دروس، پیام ها و اخبار مرتبط با حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی، استاد حوزه و دانشگاه. 🔹تلگرام: 🆔 t.me/m_vaezjavadi 🔹ایتا: 🆔 eitaa.com/m_vaezjavadi 🆔 @m_vaezjavadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا