💠 ناصح
🔹 مرحوم صدر المتألهین شعر کم نقل می کند، ولی در کتاب مبدأ و معاد یک بیت از مرحوم فردوسی نقل می کند؛ میگوید فردوسی این را گفته است:
خداوند بالا و پَستی تویی ٭٭٭ ندانم که ای هر چه هستی تویی[1]
مرحوم صدر المتألهین در این شعر خیلی اعجاب می کند، می گوید این «یاء» یای خطاب نیست، یای ضمیر نیست، یای مصدری است. یک وقت است که می گوید من نمی شناسم شما هر چه هستی هستی. این که کمال نیست؛ اما یک وقت می گوید نه، من می شناسم. #تمام_حقیقت_هستی تویی!
خداوند بالا و پَستی تویی ٭٭٭ ندانم که ای هر چه هستی تویی
یعنی تمامْحقیقتِ هستی تویی! ملاصدرا کسی نیست که حرف کسی را نقل بکند، این را با احترام از فردوسی نقل می کند.
🔹 مرحوم فردوسی می گوید بعضی ها در مدت عمر فقط ظرف آب دستشان است، دارند این درخت قَتاد را مدام آب می دهند، به این بد بگویند به آن #بد بگویند به این #زشتی بگویند، نزد این #غیبت آن را بکنند و #اختلاف بیندازند، در #نوشتن و در #گفتار کارشان همین است. برخی ها تمام تلاش و کوشش آنها این است که #جامعه را نرم بکنند، حرف فردوسی این است:
اگر بار خار است خود کِشته ای ٭٭٭ وگر پرنیان است خود رشته ای[2]
این بیان نورانی برخی از انبیا (علیهم السلام) که فرمود: ﴿وَ نَصَحْتُ لَكُمْ وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحین﴾؛[3] فرمود من ناصح ملّت هستم، #ناصح نه یعنی سخنران، نه یعنی موعظه کننده، نه یعنی کسی که درس اخلاق می دهد، نصیحت چیزی دیگر است. «نَصاح» آن نخ بادوام را می گویند «نصاح». سوزن را می گویند «مِنْصِحَة». خیاط را «ناصح»می گویند. نصیحت «لأئمة المسلمین» برای کسی است که بتواند #جامه_تقوا را در بدن مسئولین، بدن مردم، بدن همه این جامه تقوا را خیاطی کند. با سخنرانی خیاطی نمی شود، با حرف زدن با مقاله نوشتن، خیاطی یک سوزن می خواهد، یک نخ می خواهد، یک قلب پاک می خواهد، به خیاط می گویند ناصح. آن کسی که جامه تقوا را بُرِش می کند و به بدن مسئولین می زند به بدن مردم می زند که جامعه بشود ﴿وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِكَ خَیر﴾،[4] او ناصح می شود. حالا معلوم می شود که قرآن، پیغمبر را #ناصح می داند، مکتب را #نصیحت می داند، دین را نصیحت می داند.
🔹 مرحوم غزالی می گوید که خلاصه تلاش و کوشش چهل ساله مرا فردوسی در این بیت خلاصه کرده است. تا ما خیاط نباشیم جامعه #عریان است! این ﴿لِباسُ التَّقْوی﴾ را ما باید بپوشیم! حوزه باید خیاطی کند، سخنرانی کار آسانی است یا سخن خوانی است یک چیزی آدم می نویسد می خواند یا سخنرانی است. با سخنرانی و سخن خوانی جامعه برهنه بدنش #جامه_تقوا در بر نمی کند. این پیغمبر که فرمود شعیب و اینها که من نصیحت می کنم ﴿وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ﴾ من خیاط هستم امیدواریم ـ إن شاء الله ـ همه ما این چنین باشیم!
[1]. شاهنامه فردوسی.
[2]. شاهنامه فردوسی، فریدون، بخش20.
[3] . سوره اعراف، آیه79.
[4] . سوره اعراف، آیه26.
#جامعه
#جامه_تقوا
#نصیحت
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سوره مبارکه طور ـ جلسه 6
تاریخ: 1395/11/19
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
ترنم توحید🔸 جای #فردوسی خالی است؛ نه سواد او هست نه هنر او هست و نه حماسه او هست! مرحوم #صدر_المتألهین از فردوسی با جلال و شکوه یاد می کند. حکیم فردوسی می گوید: خداوند بالا و پستی تویی ٭٭٭ ندانم چهای هر چه هستی تویی این «یاء»، یاء ضمیر نیست، یاء مصدری است؛ آن یاء ضمیر که علمیت ندارد که بگوید ما که نمی دانیم چه هستی، هر چه هستی خودت هستی! 🔸 استنباط مرحوم صدرالمتالهین این است که این «یاء»، یاء مصدری است؛ یعنی #تمام_حقیقت_هستی تویی! خداوند بالا و پستی تویی ٭٭٭ ندانم چهای هر چه هستی تویی اگر «یاء»، یاء ضمیر بود اینکه هنر نبود، کسی بگوید من نمی دانم تو چه هستی، شما هر چه هستی خودت هستی! اما ایشان می فرماید این «یاء»، یاء مصدری است نه یاء ضمیر. خداوند بالا و پستی تویی ٭٭٭ ندانم چهای هر چه هستی تویی یعنی تمام حقیقت هستی تویی، آن وقت می شود #هستی_نامتناهی. از این بالاتر دیگر نمی شود خدا را وصف کرد؛ این می شود #حکیم_فردوسی! #روز_بزرگداشت_فردوسی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 سوره مبارکه واقعه جلسه 15 تاریخ: 1396/10/16 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
حکیم توحیدی🔹 فردوسی، مسئله #توحید را حماسه ای کرد، مسئله #ولایت و #امامت و #تشیع را حماسه ای کرد، بعد #ایران موحد را، ایران اسلامی را، در سایه توحید و ولایت زنده نگه داشت. 🔹 خیلی ها درباره خدا سخن گفته اند و خدا را به عنوان خالق آسمان و زمین ستوده اند؛ اما #حکیم_فردوسی شعری دارد که بزرگ حکیم الهی یعنی #صدر_المتألهین (رضوان الله تعالی علیهما) در کتاب المبدأ و المعاد از آن شعر با جلال و اکرام یاد می کند با عظمت یاد می کند و از آن شعر بهره میبرد و آن شعر این است: جهان را بلندی و پستی تویی ٭٭٭ ندانم چه ای، هر چه هستى تویی 🔹 شکوه این بیت در آن مصرع دوم است؛ یعنی خدا خالق آسمان است، خالق زمین است، آنچه در آسمان، آنچه در زمین و آنچه در بین آسمان و زمین است، مخلوق خداست؛ اما خود خدا چیست؟ می گوید: «ندانم چه ای»! راست گفته است، هیچ عقلی در نمی یابد؛ ولی «آن قدر هست که بانگ جرسی می آید»! «ندانم چهای، هر چه هستى تویی». 🔹 این «یاء»، «یاء» مصدری است نه «یاء» ضمیر؛ معنایش این نیست که من نمی دانم تو که هستی، تو هر چه هستی خودت هستی! اگر «یاء»، «یاء» ضمیر بود، این شعر خیلی بلند نبود؛ ولی «یاء»، «یاء» مصدری است؛ یعنی #تمام_حقیقت_هستی تویی. اگر تمام حقیقت هستی خداست، بقیه، آیت اویند، مخلوق اویند، آفریده اویند؛ این طور نیست که مثل او حقیقت هستی را داشته باشد. #زاد_روز_حکیم_فردوسی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 پیام هنر حماسی تاریخ: 1398/04/09 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra