eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
11.5هزار دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
1.8هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 رحمت الهی 🔹 دین را چه چیزی اداره می کند؟ درست است که گاهی مسئله ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ٭ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ﴾[1] [می باشد]، امّا این در حدّ ضرورت و نهایت است. قبلاً هم ملاحظه فرمودید که دین جهنّم دارد، عذاب دارد، بگیر و ببند دارد، امّا این بگیر و ببند نه در خطّ مقدّم است، نه هم سطح رحمت رحیمیه است. اینکه گفته شد رحمت خدا بیشتر از غضب خداست، این سخن درست است؛ امّا روایات یک مطلب دقیق تری می گویند؛ لطف خدا بیشتر از جرم ماست ٭٭٭ نکته سربسته چه دانی خموش[2] نه تنها لطف خدا از غضب خداست، بلکه لطف خدا از غضب اوست، این مهم است! یعنی چه که پیشتر است؟ یعنی مهندسی کار خدا را او اداره می کند. نقشه جهان به دست کیست؟ به دست غضب خداست یا به دست رحمت خداست؟ آیا غضب خدا در ردیف رحمت خداست که خدا هم رحمت دارد و هم غضب که گاهی غضب نقشه می کشد و گاهی رحمت؟ یا رحمت مقابل ندارد؟ آن رحمت رحمانیه که «وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ»[3] و در قرآن هم آمده است که ﴿وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ﴾[4] این مقابل ندارد، این «الرَّحْمٰن» مقابل ندارد؛ نقشه کارهای جهان به دست «الرَّحْمٰن» است و عالَم را «الرَّحْمٰن» دارد اداره می کند. 🔹 این بیان نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) در صحیفه که فرمود: «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏»[5] همین را دارد تفسیر می کند؛ یعنی مهندسی عالَم به دست رحمت است و نقشه راه را رحمت ترسیم می کند؛ این رحمت ترسیم می کند که کجا جای عفو باشد و کجا جای انتقام باشد؛ آن جا که جای انتقام است برابر رحمت است، رحمت الهی اقتضا می کند که یک بگیر و ببندی هم باشد تا مظلوم از ظالم گرفته شود. این چنین نیست که خدا رحمت و غضبی دارد، این چنین نیست که ما هم ﴿أَشِدَّاءُ عَلَی الْكُفَّارِ﴾ هم ﴿رُحَمَاءُ بَینَهُمْ﴾[6] [باشیم]، خیر! ما ﴿أَشِدَّاءُ عَلَی الْكُفَّارِ﴾ یک، ﴿رُحَمَاءُ بَینَهُمْ﴾ دو، آن عقل که رحمت رحمانیه الهی را نشان می دهد، آن رهبری می کند و نقشه راه تنظیم می کند که کجا ﴿أَشِدَّاءُ﴾ و کجا ﴿رُحَمَاءُ﴾؛ این چنین نیست که اینها در مقابل هم باشند یا «عِدل» و همتای هم باشند. این دو، دو کفه ترازویی هستند که به رهبری یک شاهین عمل می کنند و آن شاهین، شاهین رحمت است، آن دیگر مقابل ندارد؛ این از لطایف بیانات نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) در صحیفه است که فرمود: «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏»، این مهندس نقشه می کشد که کجا غضب باشد و کجا رحمت؛ مثل مهندسی که دارد نقشه ساختمان طرّاحی می کند، کجا اتاق مطالعه باشد؟ کجا جای پذیرایی باشد؟ کجا جای استراحت باشد و کجای جای دستشویی؟ این نقشه راه را علم تنظیم می کند، این طور نیست که دستشویی در کنار اتاق مطالعه «عِدل» هم باشند، نقشه مهندس به دست کیست؟ نقشه این ساختمان را چه کسی دارد تنظیم می کند؟ علم دارد تنظیم می کند، این طور نیست که دستشویی در قبال اتاق مطالعه باشد، آن علم است که می گوید کجا دستشویی باشد و کجا جای استراحت باشد. خدا دارد عالَم را تنظیم می کند، رحمت خدا از غضب اوست، نه بیش از غضب او! نه اینکه خدا رحمت و غضبی دارد و رحمتش بیشتر از غضب اوست، این هست! رحمت او بیشتر از غضب اوست، اما آنچه مهم تر از همه است این است که هر دو مأموم می باشند؛ رحمت رحیمیه مأموم است؛ غضب و انتقام الهی که فرمود: ﴿إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ﴾[7] مأموم است؛ این دو مأموم، دو صف از نماز جماعت هستند که به امامت کار می کنند، «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏» چقدر این سخن شیرین است؟! این است که ما این کلام را می بوسیم! فرمود قبل از اینکه او بگوید بگیر و ببند، «رحمت» امام است، آن امام دستور می دهد که کجا ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ﴾ و کجا بگویید ﴿ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِینَ﴾.[8] نقشه راه را رحمتی که ﴿وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ﴾ به عهده می گیرد، بنابراین چیزی به عنوان غضب در عالَم نیست، است که دارد جهان را اداره می کند. [1]. سوره حاقة، آیات30 و 31. [2]. دیوان حافظ، غزل284. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج4، ص72. [4]. سوره اعراف، آیه156. [5]. الصحیفة السجادیة، دعای16. [6]. سوره فتح، آیه29. [7]. سوره سجده، آیه22. [8]. سوره حجر، آیه46. 📚 سوره شوری جلسه 21 تاریخ: 1394/07/07 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 شرح صدر 🔹 در جامعه ما، بركات فراوان هست. اختلاف یك وسیله است كه «اخْتِلَافَ أُمَّتِی رَحْمَة»،[1] ما باید تلاش و كوشش بكنیم، این اختلاف را، نظیر اختلاف «لَیل وَ نَهَار» بدانیم كه از آن بهره بگیریم. نه اینكه ـ خدای نكرده ـ اختلاف را به مخالفت تبدیل كنیم، مخالفت را به معاندت تبدیل كنیم و این دو شرط دارد: یكی اینكه نگوییم من این كار را كردم، یكی اینكه نگوییم تو عُرضه نداشتی این كار را بكنی، هر دو نقص است! دو چیز مانع این است كه این اختلاف صد درصد حق و مقدس و منزه را تیره ‌می كند: یكی اینكه من اینم، یكی اینكه تو آنی! ▫️ ما با كه این آقا در همین حدّ است، من هم اگر بودم همین طور فكر می ‌كردم. با شرح صدر می‌توانیم اختلاف را، اختلاف نگه داریم، نگذاریم به مخالفت تبدیل بشود، وگرنه به معاندت تبدیل می‌شود، سر از معاندت در می ‌آورد و می ‌شود «إربا إربا»، این اصل اول. 🔹 اصل دوم این است: امام (رضوان ‌الله تعالی علیه) این معنا را ـ استاد همه ما بود ـ خوب درك كرد و همه موارد را به جا پیاده كرد. ما شهریور سال هزار و سیصد سی و چهار بود كه وارد قم شدیم، اولین برخورد ما با مرحوم آیت ‌الله هاشمی درس امام (رضوان ‌الله علیه) بود. ایشان به عنوان یك طلبه فاضل، درس امام شركت می‌كردند. امام هم یك شخصیت «جامع الأطراف» بود؛ نه «جامع الأطراف» حوزوی، بلكه «جامع الأطراف» جهانی! در حوزه بعضی از آقایان فقه و اصول خوب خواندند، مجتهد بودند، از فلسفه و كلام خبر نداشتند؛ بعضی‌ها فلسفه و كلام خوانده بودند، فقه و اصولشان جامع نبود؛ بعضی‌ ها در عرفان كار كردند، در فقه و اصول یا فلسفه خیلی قوی نبودند. امام در همه این بحث ها ـ به لطف الهی ـ جامع بود، این هم یك مطلب. اما آنچه در امام بود و در دیگران بسیار ضعیف بود یا اصلاً نبود، آن او بود. قرآن كریم از یك چنین انسان جهان شمولی كه مظهر ذات أقدس الهی قرار می‌ گیرند، به عنوان ﴿شَدیدُ الْقُوی﴾ یاد می ‌كند. خیلی ‌ها پیش امام درس خواندند، به عنوانی كه فقیه است، به عنوانی كه اصولی است، به عنوان اینكه حكیم است، به عنوان اینكه عارف است، درس خواندند؛ اما هاشمی پیش امام به عنوان اینكه ﴿شَدیدُ الْقُوی﴾ است، درس خوانده ﴿عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُوی﴾.[2]‏ 🔹 امام (رضوان‌ الله علیه) شاگردان متعدد داشت، فقه و اصول می‌گفت، در بعضی جلسات خصوصی عرفان می‌گفت، در بعضی جلسات فلسفه می‌گفتند و شاگردان خاصی داشتند. مرحوم آیت ‌الله هاشمی، ضمن اینكه فقه و اصول را خدمتشان می‌خواندند، امام به عنوان ﴿عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُوی﴾، رویشان كار كرد و او هم شاگرد متعلِّم استاد ﴿شَدیدُ الْقُوی﴾ بود. ایشان زندان رفتن را، شكنجه شدن را، دشواری‌ها را تحمل كردن، و بودن و دشنام را شنیدن و اختلاف را به مخالفت تبدیل نكردن، مخالفت را به معاندت تبدیل نكردن، پیش این ﴿عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُوی﴾ خواندند؛ این با درس و بحث حاصل نمی‌شود! اینكه عرض كردیم این بود، برای اینكه معلم ایشان که ﴿شَدیدُ الْقُوی﴾ بود، او را خوب تربیت كرده است. هر كدام از ما یك گوشه ‌ای از فرمایشات امام را یاد گرفتیم؛ اما ﴿شَدیدُ الْقُوی﴾ بودن كار دیگر است! [1]. وسائل الشیعة، ج‏27، ص141. [2]. سوره نجم، آیه5. 📚 مصاحبه نشریه حریم امام با حضرت استاد تاریخ: 1395/11/12 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 رحمت الهی 🔸 مبعث سید انبیا و اولیای الهی وجود مبارك ختمی نبوّت و الرسالة، وجود مبارك محمد بن‌ عبدالله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است؛ آن حضرت را به پیشگاه خاتم اوصیا، وجود مبارك امام زمان (ارواحنا فداه) و عموم علاقمندان قرآن و عترت و به شما برادران و خواهران و بزرگواران حوزوی و دانشگاهی تهنیت عرض می ‌كنیم! ا 🔸مبعث وجود مبارك رسول خاتم (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثناء) یك حادثه جهانی بود و برای اینكه روشن شود این مبعث چیست، دو راه اساسی وجود دارد: یكی مراجعه به , یكی هم مراجعه به سخنان (علیهم السلام). خدای سبحان در قرآن كریم آن بحث ‌ها و اسم‌ های ممتاز خود را كه ذكر می ‌كند، شما می ‌بینید همان ‌ها و برترین آنها و برجسته ‌ترین آنها را برای رسول خود ذكر می ‌كند؛ اگر در آیاتی از قرآن كریم خدا به عنوان ، وصف شده است، در بخش پایانی سوره مباركه «توبه» وقتی وجود مبارك پیامبر را وصف می ‌كند می ‌فرماید: ﴿بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ﴾؛[1]یعنی این آینه ‌ای است، اگر بخواهید رأفت الهی و رحمت الهی را ببینید در آینه رسالت ببینید؛ او خداست, خدا را او نشان می ‌دهد. اگر خدای سبحان «رَحْمَةٌ لِلْعالَمینَ» است، وجود مبارك پیامبر مظهر همین است :﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾؛[2]اگر برای همه مردم پیام و دستور دارد, پیام رسان عمومی وجود مبارك رسول گرامی است که ﴿كَافَّةً لِلنَّاسِ﴾[3] است؛ اگر خود خدای سبحان «نذیر» و «بشیر» است، وجود مبارك رسول اكرم مظهر این كار است. پیامبر، آینه است كه نشان می‌ دهد خدا چه كاری در جهان كرده و چه كاری در جهان می ‌كند. 🔸 این بخش پایانی سوره مباركه «توبه» كه دارد: ﴿بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ﴾[4] یا ﴿عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ﴾، بر حضرت رسول سخت است كه شما در دشواری باشید؛ یعنی اگر داشته باشید برای حضرت سخت است, داشته باشید برای حضرت سخت است. این ‌قدر تنزّل بكند بیاید اگر كسی بیكار باشد برای پیغمبر سخت است, بی ‌شغل باشد برای پیغمبر سخت است, بدون درآمد باشد برای پیغمبر سخت است, سنّ ازدواج بالا برود برای پیغمبر سخت است؛ فرمود: ﴿عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ﴾؛ شما كه در زحمت هستید او در زحمت است؛ این پیغمبر است. تنها مسئله بهشت نیست، حضرت آمده دنیا را كند، نسبت به ما است, رئوف است. [1] . سوره توبه، آیه182. [2] . سوره انبیاء، آیه107. [3] . سوره سبأ، آیه28. [4] . سوره توبه، آیه182. 📚 سخنرانی عمومی در عید مبعث تاریخ: 1394/02/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 منشور منتظران 🔸 ظهور وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) به تقدیر الهی است، لكن خدا درباره كارهای انسان با انسان هم همراه است؛ یعنی هر نحوی كه جامعه به آن سمت حركت كند، خدای سبحان هم برنامه ‌ها را به همان سمت رهبری می ‌كند، چون جبری در كار نیست و از این جهت كه جبر نیست و انسان مختار است و آزاد اگر راه خیر را انتخاب كرد خدا مقدماتش را فراهم می ‌كند و اگر خدای ناكرده كجراهه برود خدا آنها را رها می ‌كند، البته بیش از غضب اوست، او بیش از غضب اوست، چندین بار مهلت می‌ دهد و راهنمایی می ‌كند، اگر كسی خدایی ناكرده اعتنا نكرد خدا او را به حال خودش رها می‌ كند این مطلب اول. 🔸 مطلب دوم این است كه وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) خط مشی امامت را مشخص كرد، همان خط مشی هم در جریان ظهور و حضور و غیبت ولی عصر (ارواحنا فداه) هم مطرح است. وجود مبارك حضرت امیر فرمود كه سالیان متمادی مردم ظرفیت حضور مرا نداشتند و تحمل نمی‌ كردند؛ حرف های معقول ما را اینها نمی‌ پذیرفتند و مقبولشان نمی‌ شد تا اینكه بالأخره تجربه نشان داد كه غیر از علی ‌بن ‌ابی ‌طالب كسی نمی ‌تواند رهبری نظام را به عهده بگیرد. تقریباً بیست و پنج سال اینها تلفات دادند و آزمودند اگر كاری هست از غدیر ساخته است، بعد از اینكه مردم فهمیدند و كم ‌كم زمینه فراهم شد من پذیرفتم «لَولا حُضُورُ الحاضِرِ و قِیامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ الناصِرِ»[1] فرمود چون ظرفیت حاضر شد سطح ادراك مردم بالا آمد تجارب تلخی را پشت سر گذاشتند فهمیدند غیر از چیزی جامعه را اداره نمی ‌كند من پذیرفتم. همین معنا هم درباره وجود مبارك ولی عصر هست، اگر جامعه این دین علما كه از انبیا و اولیا (علیهم الصلوة و علیهم السلام) گرفتند پذیرفتند و خود را اصلاح كرده ‌اند، وجود مبارك حضرت ظهور می ‌كند. این هم یك مطلب پس ظهور آن حضرت با ماست و آن حضرت ظهور می ‌كند این صلاح را تكمیل می ‌كند، وگرنه با كجروی ما هرگز حضرت ظهور نمی ‌كند. 🔸 مطلب بعدی آن است كه راه چیست؟ راه اصلاح جامعه تقریباً بین چهل تا پنجاه عنصر محوری و اصل است كه در دعای نورانی امام زمان آمده است؛ این دعا به منزله است این دعای « اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ‏ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیةِ وَ...»[2] این بین چهل تا پنجاه اصل است. یك وقت است دعا تنها ناظر به این است كه خدا‌یا بیماران ما را شفا بده! گذشتگان ما را بیامرز! روزی ما را زیاد بكن! این یك سلسله دعاها به منزله منشور كشورداری است. دعای نورانی امام زمان (ارواحنا فداه) كه بین چهل الی پنجاه اصل است این است كه اگر این دعا خوب خوانده بشود و خوب عمل بشود شرایط فراهم است، وقتی شرایط حضور و ظهور فراهم شد همان طور كه وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) فرمود چون شرایط حاضر شد من پذیرفتم، این جا هم وجود مبارك حضرت هم ظهور می ‌كند. [1]. نهج البلاغه، خطبه3. [2]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص349. 📚 دیدار مسئولین رادیو جوان با حضرت استاد تاریخ: 1385/05/18 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 دائم الفیض 🔹 چقدر این كتاب شیرین است! وقتی می‌خواهد بترساند می ‌گوید از بترسید نه از خدای منتقم، این تناسب ندارد! وقتی می ‌خواهند بترسانند، به چه چیزی می‌ ترسانند؟ می ‌گویند از آقایی كه بخشنده است بترس یا می ‌گویند از آقایی كه منتقِم است بترس؟ اما قرآن این‌ طور حرف نمی ‌زند، چقدر این كتاب شیرین است! 🔹 ﴿وَخَشِی الرَّحْمنَ بِالْغَیبِ﴾[1] اینها كه حسّ و تجربه نیست یك وقت است كه انسان از مار و عقرب می ‌ترسد این خشیت بالحس است و بالشهادة است، این غیب نمی‌ خواهد! اما توحید غیب است، معاد غیب است، وحی و نبوّت غیب است، فرمود این همه رحمت، لطف و بزرگواری، این خشیت شما باید مؤدبانه باشد ﴿وَخَشِی الرَّحْمنَ بِالْغَیبِ﴾، این دلیل است بر اینكه شما باید این كار را بكنید برای اینكه این همه رحمت كرد! اگر هم نترسی باز هم رحمت می ‌كند، مگر اینكه خودت درِ رحمت را ببندی وگرنه او «دائم الفیض علی البریة» است. ﴿وَخَشِی الرَّحْمنَ بِالْغَیبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ﴾ این‌جا سخن از است، سخن از است، سخن از است سخن از است با چنین خدایی رو به ‌رو هستیم! اگر ـ معاذ الله ـ انسان با مُردن می ‌پوسید خب حرفی نبود، ولی وقتی از پوست به در می ‌آید و به جهان ابد سفر می‌ كند با دست خالی رفتن كار آسانی نیست! 🔹 فرمود: ﴿إِنَّمَا تُنذِرُ﴾ همین كار را فرمود فقها و علمای حوزه باید انجام بدهند فرمود: ﴿فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِیتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِینذِرُوا﴾[2] خب اگر ﴿وَ لِینذِرُوا﴾ هست در قیامت كه فرشته‌ها به جهنمی ‌ها می ‌گویند: ﴿أَلَمْ یأْتِكُمْ نَذِیرٌ﴾[3] همین است! نه اینكه حتماً پیغمبر بیاید یا حتماً امام معصوم (علیهم السلام) بیایند، همین علما كه گفتند همین را می ‌گویند! [1] . سوره یس، آیه 11. [2] . سوره توبه، آیه 122. [3] . سوره ملک، آیه 8. 📚 سوره مبارکه یس ـ جلسه 3 تاریخ: 1392/09/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نسیم رحمت 🔹 فرمود: ﴿فِیهَا یفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ﴾؛[1] یعنی هر امر مُتقَن و بسته را ما در تفصیل می دهیم و جدا‌ جدا می کنیم که می شود شب قَدْر و قَدَر، نه شب قضا! قضا نظیر اصل کلّی ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾[2] یک اصل کلّی است، اما چه کسی و در چه لحظه ای و به چه حالتی برسد، این می شود قَدَر که ﴿كُلُّ شَی‏ءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ﴾،[3] ﴿إِنَّا كُلَّ شَی‏ءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ﴾،[4] پس شب قَدْر، شب قَدَر است نه شب قضا؛ لذا فرمود در شبی که ﴿فِیهَا یفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ﴾ در آن شب و این قرآن را نازل کردیم که مقدّرات به این سبک نازل می شود. 🔹 ﴿أَمْراً مِنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِینَ ٭ رَحْمَةً مِن رَبِّكَ﴾؛[5] ما اصلاً برای همه این کارها را انجام دادیم، از طرف ما رحمت است! منتها آنچه شما دریافت می کنید، دو گونه است؛ ما غضب نمی فرستیم! آنچه از طرف ذات اقدس الهی است است که بعضی این رحمت را می گیرند؛ مثل نسیم که می وزد یا شمس که می تابد؛ اما در هر صورت هر کسی آنچه را که در درون خودش است را روشن می کند. آن نسیمی که می آید رحمت است، اگر بر بوستان بوزد بوی خوش پیدا می شود و اگر بر «کَنیف»[6] بوزد بوی بد پیدا می شود. آن نسیمی که می آید و آن بادی که می وزد رحمت است یا هستی و نوری که می آید این است؛ اگر این نور به جای بد بتابد آن منظره زشت ظاهر می شود و اگر به جای خوب بتابد منظره زیبا ظاهر می شود. فرمود آنچه از طرف ما می‎آید رحمت است. 🔹 ﴿رَحْمَةً مِن رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ﴾؛ ما این کار را کردیم! هر حرفی را بزنید ما می شنویم، هر کاری که بکنید ما می دانیم؛ ولی این کتاب ما هم است، هم است، هم است، هم و هم است. ببینید برای این «کتاب مُبین» این اسما را قائل شد؛ «کتاب مُبین» است که هم در این سوره آمده و هم در سوره قبلی؛ یعنی سوره «زخرف» ﴿تِبْیاناً لِكُلِّ شَی‏ءٍ﴾ و هم در سوره دیگر هست؛ فرمود: این کتاب ﴿یقُصُّ عَلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ أَكْثَرَ الَّذِی﴾،[7] این هم هست. ﴿أَمْ أَنزَلْنَا عَلَیهِمْ سُلْطَاناً فَهُوَ یتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا﴾، این سلطان و سلطنت را برای کلام خودش نازل کرد، آیهٴ 35 سوره مبارکه «روم» این است: ﴿أَمْ أَنزَلْنَا عَلَیهِمْ سُلْطَاناً فَهُوَ یتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ یشْرِكُونَ﴾؛ ما سلطانی فرستادیم که سخنگوی ما باشد؛ منتها این سخنگو را آن باید درک کند! در بیانات نورانی حضرت امیر در نهج ‌البلاغه هست، اینکه فرمود قرآن «ینْطِقُ‏ بَعْضُهُ‏ بِبَعْض‏»،[8] بعد فرمود: «فَاسْتَنْطِقُوه‏»؛ شما اگر توانستید سؤال بکنید، استنطاق کنید و از آن بپرسید، «وَ لَنْ ینْطِق‏»؛ با شما که حرف نمی زند، «وَ لَكِنْ أُخْبِرُكُمْ عَنْه‏».[9] ما هستیم و قرآن هم سخنگوی خداست. شما اگر گوش داشته باشید، بله می شنوید؛ ولی حرف او را ماها می شنویم! اینکه گفتند به مراجعه کنید، برای همین است که واقعاً اینها هستند! بارها به عرض شما رسید که تنها فهم قرآن به این ظواهرِ کلمات نیست. آن کسی که می شنود می فهمد که گوینده چطور گفته و جبرئیل چطور آمده حرف زده است! [1]. سوره دخان، آیه4. [2]. سوره عنکبوت، آیه57. [3]. سوره رعد، آیه8. [4]. سوره قمر، آیه49. [5]. سوره دخان، آیات 5 و 6. [6]. لغت‌نامه دهخدا، کَنیف: ظرفی سفالین شبیه به گلدان که درون آن لعاب داده شده است و در گهواره می‌گذارند تا ادرار کودک در آن جمع شود. [7]. سوره نمل، آیه76. [8]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه133. [9]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه158. 📚 سوره مبارکه دخان ـ جلسه 2 تاریخ: 1394/11/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
🏴 جان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) ▪️ در فضیلت ماه مبارک رمضان ائمه به ما فرمودند که «أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَة»؛ یک انسان صائم که نفس می ‌کشد، او دارد عبادت می ‌کند؛ می‌ خوابد، دارد عبادت می ‌کند. بعد در این قسمت‌های آخر فرمود به اینکه درهای بهشت باز است، بکوشید که به روی شما نبندند! درهای جهنم بسته است، بکوشید که باز نکنند! این خیلی است! آن ‌گاه وجود مبارک امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در پایان خطبه گفت که «فَقُمْتُ وَ قُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْر»؛ به حضرت عرض کردم این دستورات نماز و روزه و مانند آن که مشخص است، به نظر شریف شما بهترین عمل و در ماه مبارک رمضان چیست؟ «فَقَالَ یا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ ، قول حرام، فکر حرام، از حرام انسان جدا بشود بهترین کار است، چون بقیه راه باز است، این حرام است که راه را می ‌بندد. حضرت امیر آن سؤال را کرد و حضرت این جواب را داد. ▫️ بعد وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) گریه کرد. حضرت امیر می‌ گوید: «فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا یبْكِیكَ» چرا گریه می ‌کنید؟ «فَقَالَ یا عَلِی لِمَا یسْتَحَلُّ مِنْكَ فِی هَذَا الشَّهْرِ كَأَنِّی بِكَ» آنچه که برای تو حلال می ‌شمرند یا حلول می ‌کند، من برای آن گریه می ‌کنم، چرا؟ «وَ أَنْتَ تُصَلِّی لِرَبِّكَ وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ شَقِیقُ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ فَیضْرِبُكَ ضَرْبَةً عَلَی قَرْنِكَ تَخْضِبُ مِنْهَا [بِهَا] لِحْیتُكَ»؛ من برای این گریه می ‌کنم که تو داری نماز می‌خوانی، أشقی الأولین و الآخرین با شمشیرش سر مطهر تو را می ‌شکافد و محاسن شما رنگین می ‌شود. ▪️ مثل إبن ملجم کسی نیامده است، حتی شمر به شقاوت إبن ملجم هم نیست؛ برای اینکه شمر با یک خطر روبرو بود، ولی إبن ملجم با دو خطر روبرو بود. آن کسی که امام (سلام الله علیه) او را به هلاکت برساند، یقیناً اهل جهنم است و هیچ شفاعتی شامل او نمی ‌شود؛ آن کسی که خودش امامی را شهید کند، یقیناً اهل جهنم است. إبن ملجم با شمشیرش امامی را شهید کرد و با شمشیر امام دوم یعنی امام حسن کشته شد، این امر بین الإمامین بود. آن شمر و امثال شمر را مختار کشت. هیچ کسی اگر با شمشیر امام کشته بشود اهل نجات نیست. بنابراین شقاوت إبن ملجم بیش از شقاوت شمر است؛ لذا فرمود به اینکه او «أَشْقَی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ» است. از نظر عاطفه جریان شمر حساب دیگری دارد؛ اما محروم ‌ترین انسان کسی است که با شمشیر امام کشته بشود و با شمشیر او امامی کشته بشود. ▪️ «قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّه»؛ من بلند شدم عرض کردم آن وقتی که مرا شهید می ‌کنند «فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی فَقَالَ ص» بله «فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِكَ». «ثُمَّ قَالَ یا عَلِی مَنْ قَتَلَكَ فَقَدْ قَتَلَنِی وَ مَنْ أَبْغَضَكَ فَقَدْ أَبْغَضَنِی وَ مَنْ سَبَّكَ فَقَدْ سَبَّنِی لِأَنَّكَ مِنِّی كَنَفْسِی رُوحُكَ مِنْ رُوحِی وَ طِینَتُكَ مِنْ طِینَتِی».[1] [1]. إقبال الأعمال(ط ـ القدیمة)، ج1، ص2. 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 444 تاریخ: 1398/02/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 چراغ هدایت 🔹 خدای سبحان چراغی در درون، چراغی را در بیرون به انسان داد كه انسان با داشتن این چراغ راه را پیدا كند و به مقصد برسد؛ هم را در درون، هم را از بیرون كه اینها دو كار می‌ كنند: هم راهنمایی می ‌كنند چراغ دستشان است می‌ گویند «إنّ الحسین مصباح الهدیٰ»،[1] «كلّ امامٍ مصباح الهدیٰ»، «كلّ معصومٍ مصباح الهدیٰ» این است، از طرف دیگر هم این فتیله درون اینها را بالا می ‌كشند اینها را اینها را بالا می‌ كشند می‌ شود «وَ یثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»،[2] هم چراغ دستشان است هم چراغ درون را افروخته نگه می‌ دارند. حالا اگر كسی با داشتن همه این راه ‌های هدایت اگر بیراهه رفت، خدای سبحان چندین بار می‌ دهد، راه توبه را باز می ‌كند، راه برگشت را باز می ‌كند، اگر او عمداً درهای رحمت را به روی خود بست و به جایی رسید كه دیگر قابل هدایت نیست، از آن به بعد ذات اقدس الهی اینها را می‌ گیرد. می‌گیرد یعنی چه؟ ﴿وَ مَا یضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِینَ﴾[3] كه منحصراً خدا برای فاسقین است. 🔹 اضلال می‌كند یعنی چه؟ یعنی ـ معاذ الله ـ اینها را گمراه می‌ كند چنین چیزی كه نیست، عقل را از اینها می‌گیرد كه نیست، انبیا، اولیا، علما تا آخرین نفس اینها را هدایت می‌ كنند، اضلال ابتدایی كه محال بود، اضلال كیفری هم امر وجودی نیست كه خدا كسی را گمراه بكند، بلكه آن و و ویژه ‌ای كه تا حالا داشت آن را سلب می ‌كند و او را به حال خودش رها می‌ كند. در سوره مباركه «فاطر» بود كه ﴿مَّا یفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلاَ مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یمْسِكْ فَلاَ مُرْسِلَ لَهُ﴾[4] كار خدا یا فتح است یا اِمساك، یا می ‌دهد یا نمی ‌دهد، چیزی به نام اضلال كیفری که یك امر وجودی باشد مثلاً ظلمتی، گناهی چیزی به كسی بدهد نیست، آن را كه تا حالا می‌ داد حالا نمی‌ دهد همین! نه اینكه ـ معاذ الله ـ چیزی به كفار بدهد به نام امامت كفار ﴿وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً﴾ یعنی اینها را به حال خودشان رها كردیم، اینكه وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) عرض می ‌كرد: «اللهمّ و لا تَكِلْنی إلی نفسی طَرفةَ عَین أبدا»[5] همین است. یك لحظه انسان را به حال خودش رها بكنند انسان پایگاهی ندارد! این نه تنها بیراهه می‌ رود، خیلی ‌ها را هم به طرف بیراهه می ‌كشاند؛ این می‌ شود امامت باطل كافرانه كافر. این جعل، جعل ابتدایی نیست جعل كیفری است (اولاً) و جعل امامت هم امر وجودی نیست امر عدمی است (ثانیاً)، عدمی بودن این است كه اینها را به حال خودشان رها می ‌كنیم (ثالثاً). خب اگر انسان به حال خود رها شد آن نفس امّاره آن شهوت و غضب در بخش عمل، آن وهم و خیال در بخش اندیشه، آخر چه چیزی برای انسان می ‌ماند؟! می ‌شود همین ﴿وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یدْعُونَ إِلَی النَّارِ﴾. وگرنه امامت حق، است این عهد الهی آن قدر با جلال و شكوه و جبروت است كه هرگز كسی كه اهل ستم باشد ولو در دوران گذشته امامت حق آنجا پرواز نمی ‌كند ﴿لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ﴾.[6] [1] . مدینة المعاجز، ج4، ص52. [2] . نهج‌البلاغه، خطبه 1. [3] . سوره بقره، آیه 26. [4] . سوره فاطر، آیه 2. [5] . تفسیر القمی، ج2، ص75. [6] . سوره بقره، آیه 124. 📚 .سوره قصص جلسه 17 تاریخ: 1391/07/23 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 رحمت الهی 🔹 «یا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَه‏»،[1] رحمت خدا اوست نه بیش از غضب او! البته شواهد دیگری هست كه رحمت او بیش از غضب اوست. برای این عالَم چه كسی نقشه كشید؟ آن مهندس كه دارد نقشه می ‌كشد، خوب نقشه كشیده است. می ‌بینید یك مهندس ساختمان یك جا را هال درست می ‌كند، یك جا را اتاق پذیرایی درست می ‌كند، یك جا را اتاق مطالعه درست می‌ كند، یك جا را آشپزخانه درست می كند و یك جا هم جای دیگر درست می ‌كند كه انسان باید بینی ‌اش را بگیرد. خب آن جایی كه به نام دستشویی است، در برابر آشپزخانه و هال و پذیرایی جای بدی است؛ اما چه كسی این جای بد را به طور صحیح و درست تنظیم كرد؟ آن مهندس. مهندس كه نقشه كشید نقشه كشید، این دستشویی نسبت به آشپزخانه بد است وگرنه نسبت به مهندسی كه بد نیست. مهندسی عالَم را نه به دست غضب دادند، نه به دست رحمت و غضب دادند، بلكه فقط به دست دادند. آن بیان نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) این است كه «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏»؛[2] خدا كجا می ‌خواهد غضب بكند؟ این غضب منتظر است ببیند كه چه دستور می ‌دهد. خب اگر دادِ مظلوم را از ظالم نگیرند كه ﴿یوْمَئِذٍ یفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ﴾ نخواهد بود، این بیچاره چگونه تَشفّی پیدا كند؟ ﴿یشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ﴾ و مانند آن, صدام و صهیونیسم و استكبار را باید كیفر كرد؟ بله باید كیفر كرد این عدل است, چرا؟ چون جناب نقشه كشیده عالَم را رحمت دارد اداره می ‌كند. از رحمت آمدند و به رحمت روند خلق ٭٭٭ من رحمة بدا و إلی رحمة یئول[3] 🔹 مهندسِ عالَم, است «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه» اینكه صحیفه را ما می ‌بوسیم بر اساس این نكات است، اینكه صحیفه را بالای سر می‌گذاریم به خاطر این نكات است. غرض این است كه نقشه عالَم است، صدام و امثال صدام را كیفر دادن رحمت است نه عذاب! بله نسبت به امور دیگر كه می‌ سنجیم بله عذاب است، نسبت به خود صدام می ‌سنجیم عذاب است، وگرنه در كلّ عالمَ وقتی شما این را حساب می ‌كنید می ‌بینید ﴿مَا تَرَی فِی خَلْقِ الرَّحْمنِ مِن تَفَاوُتٍ﴾[4] صدر و ساقه عالَم, است. [1]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص696. [2]. الصحیفة السجادیة، دعای16. [3] . ر.ک: مجموعهٴ آثار حکیم صهبا (آقا محمدرضا قمشه ای): آنِ خدای دان همه مردود یا قبول ٭٭٭ من رحمة بدا و الی رحمة یئول از رحمت آمدند و به رحمت روند خلق ٭٭٭ این است سرّ عشق که حیران کند عقول [4] . سوره ملك, آیه 3. 📚 سوره مبارکه عنکبوت جلسه 7 تاریخ: 1391/09/19 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مهد فیض 🔹 درباره خودمان وجود مبارک این نکته را همه ما توجه داشته باشیم خوب است، ما واقعاً در کنار این سفره نشسته ‌ایم. هر جا ولی‎ای از اولیای الهی دفن بشود، آن‎جا مشهود است. از دیر زمان همین طور بود؛ حالا گذشته از مزار نورانی پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) از وجود مبارک حضرت امیر به بعد همه همین طور بود و این دعای معروف سحر از حضرت امام سجاد (سلام الله علیه) که به وسیله رسید او از فقها و بزرگان و محدثان امامیه است، ایشان شاگردان خوبی داشت. می ‌دیدند از کوفه بیرون می ‌رود در یک بیابانی آن‎جا دارد درس می‌ گوید، نمی ‌دانستند که آن‎جا کجاست؟ خیال می ‌کردند مثلاً یک فضای بازی یک فضای وسیعی باید باشد که اینها می‌ روند در بیابان درس می ‌گویند. بعدها معلوم شد که کنار قبر علی بن ابیطالب (سلام الله علیه) بود، چون قبر حضرت امیر سالیان متمادی مخفی بود. این اصحاب خاص می ‌دانستند که کنار قبر ولی‌ ای از اولیای الهی مخصوصاً وجود مبارک حضرت امیر الهی، الهی، الهی هست، این یک اصل مسلّمی بود. 🔹 من تقریباً اوایل شهریور 1334 بود که رفتم خدمت استادمان مرحوم آقا شیخ محمد تقی آملی. آقا شیخ محمد تقی آملی هم از اوتاد این روزگار بود، هم مرحوم آقا ضیاء (رضوان الله علیه) در تقریظ ایشان نوشته: «کهف المجتهدین العظام» هم مرحوم آقای نائینی (رضوان الله علیه) در اجازه نامه ایشان نوشته: «صفوة المجتهدین العظام». اوّلین سالی که ما درس خارج رفتیم درس ایشان بود و جزوه نوشتن را هم از ایشان یاد گرفتیم. ما برای اینکه طرز جزوه نوشتن را یاد بگیریم، اوّل جزوه خود ایشان را گرفتیم. می ‌دیدم ایشان در تمام این صفحات بالای هر صفحه «بسم الله الرحمن الرحیم یا صاحب الزمان ادرکنی». الآن ما چیزی که می‌ نویسیم همان اوّل یک «بسم الله» را می ‌نویسیم؛ این دأب علمای نجف بود! مرحوم سعید العلماء که با شیخ انصاری دوتایی درس شریف العلماء می ‌رفتند، آن آثاری که از مرحوم سعید العلماء حالا یا خودشان نوشتند یا تقریرات درسی ایشان بود مانده، این است که در بسیاری از صفحات در حاشیه ‌اش نوشته «یا اباالفضل ادرکنی». اینها این مسائل را باور کردند! من که رفتم حضور ایشان خداحافظی بکنم بگویم اگر سفارشی دارید من عازم قم هستم چه درسی بخوانم؟ چه کار بکنم؟ دو نکته را فرمودند، فرمودند درستان یک ، یک و یک باشد و را هم بدانید! آن‎جا اولاً وجود مبارک رحلت کرده است، بعد فقها و علما و بزرگان آن‎جا مدفون هستند. اوّلین بار ما این مطلب را از ایشان شنیدیم. ایشان فرمودند در برکات فراوانی هست و این مطلب از هزار سال و دو هزار سال و سه هزار سال نیست تا آن‎جا که تاریخ نشان می ‌دهد این طور بود. ایشان می‌ فرمودند که شاگردان وقتی می‌ خواستند مطلبی برایشان حلّ بشود در یونان، می ‌رفتند کنار قبر ارسطو بحث می ‌کردند، فکر می ‌کردند و مطلب برایشان حلّ می‌ شد. 🔹 غرض این است که گذشته از اینکه بزرگان و فقها و علما و مراجع بزرگی هم در کنار قبورشان دفن هستند. اینجا است؛ همیشه مخصوصاً روزهایی که متعلّق به این ذوات قدسی است. غرض این است که بدانید خود ما هم تجربه مکرّر داریم همین که از قم برای تعطیلات تابستانی یکجایی می ‌رویم کتاب‌ هایی که بالینی است، این کتاب‌ هایی که ما در قم مرتب مثل اینکه یک روزنامه را داریم مطالعه می ‌کنیم مطالعه می ‌کنیم، وقتی آن‎جا رفتیم باید سطر سطر مطالعه کنیم، این برای ما تجربه شده است، این قصّه نیست! همین که یک هفته گذشته همین کتاب مثلاً جواهر برای ما وقتی که مباحثه می ‌کردیم مثل اینکه داریم روزنامه نگاه می ‌کنیم؛ اما آن‎جا که رفتیم باید سطر سطر نگاه کنیم، این معلوم می ‌شود که به برکت همین‌ هاست ما که عوض نشدیم. سالی هم که نگذشته، غیبت هم که طولانی نشده. این گونه است! حالا کسی که در کنار این سفره نشسته هست، هست حیف است که حداکثر بهره را نبرد و عالم ربّانی نشود هم علمشان هم عملشان. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه الرحمان جلسه 28 تاریخ: 1396/09/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ضیافت الهی 2 🔸 شهر رمضان در حقیقت است. 🔸 در روایتی فرموده ‏اند: نگویید رمضان آمد، رمضان رفت، بگویید: ماه رمضان آمد و ماه رمضان رفت؛ زیرا رمضان اسمی از اسمای مبارك خدای سبحان است. شهر رمضان در حقیقت «شهر الله» است. اگر انسان در شهر الله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسیده، بلكه روزه ‏ای در سطح طبیعت گرفته است، پاداشی هم كه به او می‏ رسد در همان سطح خواهد بود. فرمود: ماه خدا همراه با بركت، رحمت و مغفرت به شما روی كرده است: «بالبرَكَة والرّحْمة والمغْفرة» مواظب باشید به استقبالش بروید و آماده باشید تا آن را درست درك كنید. خیر مستدام و ماندنی است... . 🔸 این ماه همراه با و و است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نیست؛ آن درجات عالیه را هم خدای سبحان رحمت می ‏نامد. البته رحمت خاصه مخصوص مؤمنان است: (إنّ رحمت الله قریب من المحسنین). تحصیل این نوع رحمت، در ماه مبارك رمضان آسان است. 📚 حکمت عبادات، ص144 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 صراط نجات ▫️ آنهایی که از اوّل ذی قعده راه کلیم الهی را طی کرده‌ اند، توفیقی دارند که این را به عنوان تتمه آن سی روز بخوانند: ﴿وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ﴾ و اگر کسی سی روز ذی قعده را در حدّ به سر نبرد، باز هم این برای او هست. ▫️ ائمه (علیهم السلام) قبل از اینکه به مقام شامخ امامت برسند، قبلی بودند. امام صادق (سلام الله علیه) در زمان حیات پدر بزرگوارشان امام باقر (سلام الله علیهما) می ‌گفت پدرم این گونه دستور داد، پدرم این گونه می‌ فرمود، بعد وقتی به رسید، پدر او به عنوان یکی از راویان مطرح بود. ابن طاووس این را از امام صادق نقل می‌کند؛ حضرت در آن وقت هنوز به مقام امامت نرسیده بود، لذا می ‌گفت پدرم این چنین دستور داد، وقتی خودش به مقام امامت رسید می ‌گفت پدرم این چنین نقل کرد به عنوان راوی و محدّث. فرمود پدرم به من فرمود که اگر بخواهی حاجیان در نامه عمل تو نوشته بشود، این نماز دو رکعت بین مغرب و عشا را ترک نکن که بعد از «حمد» و سوره «توحید»، این ﴿وَ وَاعَدْنَا﴾ مطرح است. ▫️ وقتی هم می ‌توانیم به بهشت برویم هم دنیا را بهشتی کنیم، چرا نکنیم؟! این ایام برای همان است، این دعاها برای همان است، این مجالس برای همان است. اگر گفتند شهادت مجلس عزا بگیرید یا اطعام بکنید، یعنی همین! فایده اش همین ‌هاست؛ برکاتش همین ‌هاست، فایده‌ اش همین ‌هاست، خیرش همین ‌هاست، سعادتش همین‌ هاست. حیات اینها و ممات اینها برای ما و و است، آن وقت ما هیچ نگرانی نداریم. «السَّلَامُ عَلَی الْحُسَینِ وَ عَلَی عَلِی بْنِ الْحُسَینِ وَ عَلَی أَوْلَادِ الْحُسَینِ وَ عَلَی أَصْحَابِ الْحُسَین»! آپارات: https://aparat.com/v/2SYsb 📚 درس اخلاق ـ دماوند تاریخ: 1397/05/25 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 پیوند مهرآمیز
🔸 فرمود هم دستگاه آفرینش مرد را كامل كردیم برای پدر شدن و هم دستگاه آفرینش زن را كامل كردیم برای مادر شدن؛ اینها دو بیگانه ‌اند اما این دو بیگانه را ما با دو اصل پیوند دادیم و اینها را مرتبط كردیم تا اینها بتوانند تشكیل بدهند: ﴿وَجَعَلَ بَینَكُم مَوَدَّةً وَرَحْمَةً﴾. مسئله جهیزیه، مسئله مهریه و امثال اینها، یک سری قراردادهای عادی است، اینها هیچ كدام مشكل خانوادگی را حل نمی ‌كنند، این دو اصل است كه خانواده را تأمین می ‌كند: 1️⃣ یكی مودّت و دوستی عاقلانه. 2️⃣ دوم رحم و عاطفه و مهربانی و از لغزش دیگران گذشتن. 🔸 اگر این مودّت و دوستی بر اساس غریزه باشد، وقتی جوانی فروكش كرده انسان میانسال شده و غریزه كم شده، مودّت كم می‌ شود و خانواده متلاشی می ‌شود و اگر رحمت و عاطفه و مهربانی و گذشت نباشد و خودخواهی طرفین باشد، باعث افزایش طلاق است. فرمود این دو چیز است كه خانواده را نگه می ‌دارد ما این دو نعمت را به شما دادیم، این را هدر ندهید: ﴿وَجَعَلَ بَینَكُم مَوَدَّةً وَرَحْمَةً﴾. 🔸 فرمود مودّتتان عاقلانه باشد، این علاقه عاقلانه، پدر خوب درست می ‌كند مادر خوب درست می ‌كند و زندگی را نگه می ‌دارد و جلوی طلاق را می‌ گیرد. بالأخره همه ما غیر از معصومین اشتباهاتی داریم؛ گاهی تندیم گاهی كُندیم گاهی مسائل و مشكلات مزاجی داریم گاهی مشكلات اقتصادی داریم گاهی حرف تندی می ‌زنیم گاهی حرف كُندی می ‌زنیم، اگر یكی از ما تندی كرد یا كندی كرد، دیگری فوراً بزرگواری كند و صرف ‌نظر كند، او خودش شرمنده می ‌شود و عذرخواهی می ‌كند. فرمود این ، این ، این ، زندگی را شكل می ‌دهد و خانه وقتی سامان پذیرفت، سامان می ‌پذیرد. 📚 سوره مبارکه روم جلسه 6 تاریخ: 1391/11/09 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 منشور منتظران

🔸 ظهور وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) به تقدیر الهی است، لكن خدا درباره كارهای انسان با انسان هم همراه است؛ یعنی هر نحوی كه جامعه به آن سمت حركت كند، خدای سبحان هم برنامه ‌ها را به همان سمت رهبری می ‌كند، چون جبری در كار نیست و از این جهت كه جبر نیست و انسان مختار است و آزاد، اگر راه خیر را انتخاب كرد خدا مقدماتش را فراهم می ‌كند و اگر خدای ناكرده كجراهه برود خدا آنها را رها می ‌كند، البته بیش از غضب اوست، او بیش از غضب اوست، چندین بار مهلت می‌ دهد و راهنمایی می ‌كند، اگر كسی خدایی ناكرده اعتنا نكرد خدا او را به حال خودش رها می‌ كند؛ این مطلب اول. 🔸 مطلب دوم این است كه وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) خط مشی امامت را مشخص كرد، همان خط مشی هم در جریان ظهور و حضور و غیبت ولی عصر (ارواحنا فداه) هم مطرح است. وجود مبارك حضرت امیر فرمود كه سالیان متمادی مردم ظرفیت حضور مرا نداشتند و تحمل نمی‌ كردند؛ حرف های معقول ما را اینها نمی‌ پذیرفتند و مقبولشان نمی‌ شد تا اینكه بالأخره تجربه نشان داد كه غیر از علی ‌بن ‌ابی ‌طالب كسی نمی ‌تواند رهبری نظام را به عهده بگیرد. تقریباً بیست و پنج سال اینها تلفات دادند و آزمودند اگر كاری هست از غدیر ساخته است، بعد از اینكه مردم فهمیدند و كم ‌كم زمینه فراهم شد من پذیرفتم «لَولا حُضُورُ الحاضِرِ و قِیامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ الناصِرِ» فرمود چون ظرفیت حاضر شد، سطح ادراك مردم بالا آمد، تجارب تلخی را پشت سر گذاشتند و فهمیدند غیر از چیزی جامعه را اداره نمی ‌كند، من پذیرفتم. همین معنا هم درباره وجود مبارك حضرت ولی عصر هست، اگر جامعه این دین علما كه از انبیا و اولیا (علیهم الصلوة و علیهم السلام) گرفتند پذیرفتند و خود را اصلاح كردند، وجود مبارك حضرت ظهور می ‌كند. این هم یك مطلب. پس ظهور آن حضرت با ماست و آن حضرت ظهور می ‌كند این صلاح را تكمیل می ‌كند، وگرنه با كجروی ما هرگز حضرت ظهور نمی ‌كند. 🔸 مطلب بعدی آن است كه راه چیست؟ راه اصلاح جامعه تقریباً بین چهل تا پنجاه عنصر محوری و اصل است كه در دعای نورانی امام زمان آمده است؛ این دعا به منزله است، این دعای « اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ‏ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیةِ وَ...» این بین چهل تا پنجاه اصل است. یك وقت است دعا تنها ناظر به این است كه خدا‌یا بیماران ما را شفا بده! گذشتگان ما را بیامرز! روزی ما را زیاد بكن! این یك سلسله دعاها به منزله منشور كشورداری است. دعای نورانی امام زمان (ارواحنا فداه) كه بین چهل الی پنجاه اصل است این است كه اگر این دعا خوب خوانده بشود و خوب عمل بشود شرایط فراهم است، وقتی شرایط حضور و ظهور فراهم شد همان طور كه وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) فرمود چون شرایط حاضر شد من پذیرفتم، این جا هم وجود مبارك حضرت هم ظهور می ‌كند. آپارات: https://aparat.com/v/6nspt 📚 دیدار مسئولین رادیو جوان با حضرت استاد تاریخ: 1385/05/18 🆔 @a_javadiamoli_esra
تاکید بر تخلّق به اخلاق الهی در ماه مبارک رمضان 🔹
پایگاه اطلاع رسانی اسراء
، آیت الله العظمی جوادی آملی: تا انسان مقدماتی را طی نكند، نمی ‏تواند به عظمت ماه مبارك رمضان راه یابد. شهر رمضان در حقیقت «شهر الله» است. اگر انسان در شهر الله، به نرسد، به باطن روزه نرسیده، بلكه روزه ‏ای در سطح طبیعت گرفته است، پاداشی هم كه به او می‏ رسد در همان سطح خواهد بود. فرمود: ماه خدا همراه با بركت، رحمت و مغفرت به شما روی كرده است: «بالبرَكَة والرّحْمة والمغْفرة» مواظب باشید به استقبالش بروید و آماده باشید تا آن را درست درك كنید. 🔹 «بركت» خیر مستدام و ماندنی است. این ماه همراه با بركت و رحمت و مغفرت است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نیست؛ آن را هم خدای سبحان می ‏نامد. البته رحمت خاصه مخصوص مؤمنان است: ﴿إِنَّ رَحْمَتَ اللهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ﴾. تحصیل این نوع رحمت، در ماه مبارك رمضان آسان است... . مطالعه کامل: https://news.esra.ir/fa/w/1252868 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
نور رحمت
🔸 فرمود: ﴿فِیهَا یفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ﴾؛ یعنی هر امر مُتقَن و بسته را ما در تفصیل می دهیم و جدا‌جدا می کنیم که می شود شب قَدْر و قَدَر نه شب قضا. قضا نظیر ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ یک اصل کلّی است اما چه کسی، در چه لحظه ای به چه حالتی برسد، این می شود قَدَر که ﴿كُلُّ شَی‏ءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ﴾ یا ﴿إِنَّا كُلَّ شَی‏ءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ﴾. 🔸 شب قَدْر، شب قَدَر است نه شب قضا، لذا فرمود در شبی که ﴿یفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ﴾، در آن «لیله مبارکه»، این قرآن را نازل کردیم که مقدّرات به این سبک نازل می شود. ﴿أَمْراً مِنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِینَ ٭ رَحْمَةً مِن رَبِّكَ﴾؛ ما اصلاً برای همه این کارها را انجام دادیم. از طرف ما است منتها آنچه شما دریافت می کنید، دو نحو است؛ ما غضب نمی فرستیم. آنچه از طرف ذات اقدس الهی است رحمت است مثل نسیم که می وزد یا شمس که می تابد. آن نسیم که می آید رحمت است، اگر بر بوستان بوزد بوی خوش پیدا می شود و اگر بر «کَنیف» بوزد بوی بد پیدا می شود یا نوری که می آید رحمت است، اگر این نور به جای بد بتابد منظره زشت ظاهر می شود و اگر به جای خوب بتابد منظره زیبا ظاهر می شود. فرمود آنچه از طرف ما می‎ آید رحمت است: ﴿رَحْمَةً مِن رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ﴾؛ ما این کار را کردیم، هر حرفی را بزنید ما می شنویم و هر کاری که بکنید ما می دانیم. 📚 سوره مبارکه دخان ـ جلسه 2 تاریخ: 1394/11/11 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
  معیار رفعت
▫️ تاریخ، جغرافیا، زمان، زمین، کشور، همه این امور، شرافت خود را از می گیرند؛ انسان است که به زمان شرف می بخشد، انسان است که به مکان شرافت می دهد. زمان، ظرف است؛ مکان، ظرف است؛ هیچ ظرفی ذاتاً شریف نیست، بلکه حرمت خود را از راه مظروف می گیرد. وقتی سیزدهم خرداد (1342 هجری شمسی) شد چون مصادف با عاشورای سالار شهیدان (صلوات الله و سلامه علیه) بود، امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) در مدرسه فیضیه قم آن سخنرانی دینی را ایراد کرد، بعد در ، مردان بزرگ این سرزمین به استقبال شهادت رفتند و ایام نیمه خرداد را شرف بخشیدند. ▫️ ما در چیست؟ انسان هیچ شرفی ندارد جز ذات اقدس الهی! انسان به برکت راهنمایی اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) و عمل به دستورهای آنها، بدون اینکه به مقام عصمت برسد بدون اینکه امام یا پیغمبر باشد بدون اینکه معصوم باشد، به جایی می رسد که فرشتگان، را از او استنشاق و استشمام می کنند؛ فرشته ها بوی را از یک انسان منزّه استنشاق می کنند. 📚 پیام حضرت استاد برای کنگره شهدای استان زنجان تاریخ: 1400/03/13 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
صله رحم

🔸 پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیت الله العظمی جوادی آملی: ما را به دعوت کردند، فرمودند که صله رحم واجب است و اگر کسی عمداً بدون عذر صله رحم را قطع کند، مورد طعن است. صله رحم واجب است و ارتباط واجب است، با ، با ، با ، با ، با . این ارحام خود را باید حفظ بکنیم و این صله که واجب است در این بخش از آیات خدای سبحان فرمود کسانی که ﴿وَ یقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یوصَلَ﴾ ـ معاذالله ـ لعن بر اوست! 🔸 درست است مرد می ‌تواند مهربان باشد، ولی این هنر در مرد کم است. فرمود زندگی را، خانواده را، اساس جامعه را رَحم اداره می‌ کند و ملکه رَحم زن‌ ها هستند، ﴿خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَیها﴾؛ این عظمت زن است. این جلال زن است، این شکوه زن است، این درباره زن‌ هاست. 🔸 ما مأمور به صله اصلاب هستیم، یا مأمور به صله ارحام؟ همه ما به هر حال پدری داریم، پدربزرگی داریم، این از اصلاب آمده است؛ اما از اصلاب آن ساخته نیست که خانواده را اداره کند، از ارحام ساخته است، آن است، آن است، آن است. 🔸 آنها که اهل اصول خانواده‌ اند وقتی مادر را از دست می ‌دهند، احساس غربت می‌ کنند ولو سنّشان سنّ هفتاد یا هشتاد باشد. این و این را ذات اقدس الهی به زن‌ ها داده است. ما مأمور به
صله ارحام
هستیم نه صله اصلاب. اصلاب آن هنر را ندارد که در ما رحم و رحامت ایجاد کند. این مادری مادر است که می ‌تواند این کار را بکند؛ لذا فرمود اساس خانواده این است... . 🔸 ما از آمدیم به رحمت می ‌رویم، ممکن است چهار تا لغزش داشته باشیم، ولی به هر حال در سفره رحمت دوستمان به نام خدا سجده کردیم رکوع کردیم نماز خواندیم. از رحمت آمدند و به رحمت روند باز
٭٭٭
من رحمة بدا و الی ما بدا یعود گر وعده دوزخ است و یا خُلد غم مخور
٭٭٭
بیرون نمی ‌برند تو را از دیار دوست ما با این دوستی و رحمت می‌ توانیم زندگی کنیم... . ↙️ مطالعه بیشتر: B2n.ir/a_javadiamoli_esra 📚 درس اخلاق تاریخ: 1397/10/20 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 منشور منتظران

🔸 ظهور وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) به تقدیر الهی است، لكن خدا درباره كارهای انسان با انسان هم همراه است؛ یعنی هر نحوی كه جامعه به آن سمت حركت كند، خدای سبحان هم برنامه ‌ها را به همان سمت رهبری می ‌كند، چون جبری در كار نیست و از این جهت كه جبر نیست و انسان مختار است و آزاد، اگر راه خیر را انتخاب كرد خدا مقدماتش را فراهم می ‌كند و اگر خدای ناكرده كجراهه برود خدا آنها را رها می ‌كند، البته بیش از غضب اوست، او بیش از غضب اوست، چندین بار مهلت می‌ دهد و راهنمایی می ‌كند، اگر كسی خدایی ناكرده اعتنا نكرد خدا او را به حال خودش رها می‌ كند؛ این مطلب اول. 🔸 مطلب دوم این است كه وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) خط مشی امامت را مشخص كرد، همان خط مشی هم در جریان ظهور و حضور و غیبت ولی عصر (ارواحنا فداه) هم مطرح است. وجود مبارك حضرت امیر فرمود كه سالیان متمادی مردم ظرفیت حضور مرا نداشتند و تحمل نمی‌ كردند؛ حرف های معقول ما را اینها نمی‌ پذیرفتند و مقبولشان نمی‌ شد تا اینكه بالأخره تجربه نشان داد كه غیر از علی ‌بن ‌ابی ‌طالب كسی نمی ‌تواند رهبری نظام را به عهده بگیرد. تقریباً بیست و پنج سال اینها تلفات دادند و آزمودند اگر كاری هست از غدیر ساخته است، بعد از اینكه مردم فهمیدند و كم ‌كم زمینه فراهم شد من پذیرفتم «لَولا حُضُورُ الحاضِرِ و قِیامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ الناصِرِ» فرمود چون ظرفیت حاضر شد، سطح ادراك مردم بالا آمد، تجارب تلخی را پشت سر گذاشتند و فهمیدند غیر از چیزی جامعه را اداره نمی ‌كند، من پذیرفتم. همین معنا هم درباره وجود مبارك حضرت ولی عصر هست، اگر جامعه این دین علما كه از انبیا و اولیا (علیهم الصلوة و علیهم السلام) گرفتند پذیرفتند و خود را اصلاح كردند، وجود مبارك حضرت ظهور می ‌كند. این هم یك مطلب. پس ظهور آن حضرت با ماست و آن حضرت ظهور می ‌كند این صلاح را تكمیل می ‌كند، وگرنه با كجروی ما هرگز حضرت ظهور نمی ‌كند. 🔸 مطلب بعدی آن است كه راه چیست؟ راه اصلاح جامعه تقریباً بین چهل تا پنجاه عنصر محوری و اصل است كه در دعای نورانی امام زمان آمده است؛ این دعا به منزله است، این دعای « اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ‏ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیةِ وَ...» این بین چهل تا پنجاه اصل است. یك وقت است دعا تنها ناظر به این است كه خدا‌یا بیماران ما را شفا بده! گذشتگان ما را بیامرز! روزی ما را زیاد بكن! این یك سلسله دعاها به منزله منشور كشورداری است. دعای نورانی امام زمان (ارواحنا فداه) كه بین چهل الی پنجاه اصل است این است كه اگر این دعا خوب خوانده بشود و خوب عمل بشود شرایط فراهم است، وقتی شرایط حضور و ظهور فراهم شد همان طور كه وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) فرمود چون شرایط حاضر شد من پذیرفتم، این جا هم وجود مبارك حضرت هم ظهور می ‌كند. آپارات: https://aparat.com/v/6nspt 📚 دیدار مسئولین رادیو جوان با حضرت استاد تاریخ: 1385/05/18 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
کتابِ مُهیمِن
🔹 در جریان ﴿تِبْیاناً لِكُلِّ شَی‏ءٍ﴾، مشابه این تعبیر، درباره تورات حضرت موسای كلیم هم آمده است. در سوره مباركه «انعام» آیه 154 این است ﴿ثُمَّ آتَینَا مُوسَی الْكِتَابَ تَمَاماً عَلَی الَّذِی أَحْسَنَ وَتَفْصِیلاً لِكُلِّ شَی‏ءٍ وَهُدی وَرَحْمَةً لَعَلَّهُم بِلِقاءِ رَبِّهِمْ یؤْمِنُونَ﴾. 🔹 این مسئله ، مسئله ، مسئله ﴿تَفْصِیلاً لِكُلِّ شَی‏ءٍ﴾، درباره تورات هم هست؛ منتها قلمرو رسالت هر كتابی و هر نبی‌ ای محدود است، مگر برای (علیهم الصلاة و علیهم السلام) كه «الی یوم القیامه» است. 🔹 لذا اگر درباره تورات حضرت موسای كلیم (سلام الله علیه) آمده است كه ﴿تَفْصِیلاً لِكُلِّ شَی‏ءٍ وَهُدی وَرَحْمَةً﴾ یعنی تا آنجا كه آن حضرت است و اگر درباره قرآن كریم آمده است كه ﴿تِبْیاناً لِكُلِّ شَی‏ءٍ﴾ یعنی تا آنجا كه قلمرو رسالت وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است؛ یعنی تمام آنچه كه بشر تا روز قیامت به آن امور محتاج است در اصلاً یا فرعاً آمده است. قرآن، مُهیمِن بر كتاب های دیگر است. 📚 سوره مبارکه نحل جلسه 100 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
ضیافت محبوب

🔸 امیرالمؤمنین می فرماید روزی رسول خدا خطبه ای ایراد کرد فرمود: «أَیها النَّاس إِنَّهُ قَد أَقْبَل إِلَیكُم شَهْر اللهِ»؛ فرمود مردم! ماه خدا رو کرده به طرف شما «بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ»؛ این ماه با و دارد می آید، مواظب باشید، به استقبالش بروید، آماده باشید که آن را درست درک کنید... . 👇👇👇👇 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
ضیافت محبوب

🔸 امیرالمؤمنین می فرماید روزی رسول خدا خطبه ای ایراد کرد فرمود: «أَیها النَّاس إِنَّهُ قَد أَقْبَل إِلَیكُم شَهْر اللهِ»؛ فرمود مردم! ماه خدا رو کرده به طرف شما «بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ»؛ این ماه با و دارد می آید، مواظب باشید، به استقبالش بروید، آماده باشید که آن را درست درک کنید. 🔸 «شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ»؛ این ماه از دیگر ماه ها افضل است اما افضلیتش را خدا تعیین کرده است، نزد خدا افضل است. همان طوری که نزد خدا هر انسانی که باشد گرامی تر است، نزد خدا هر ماهی که پربرکت تر و پررحمت تر و پرمغفرت تر باشد افضل است. 🔸 «وَ أَیامُهُ أَفْضَلُ الْأَیامِ وَ لَیالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیالِی»؛ تمام روزهای ، از تمام ایام سال افضل است و تمام شب های ماه مبارک رمضان، از تمام شب های سال افضل است. 🔸 «وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ»؛ لحظات آن، بهترین لحظه هاست. «هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیافَةِ اللَّهِ»؛ شما در این ماه، خدایید. 🔸 «وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ»؛ شما در این ماه از هستید. یک انسان کریم، از خدا چه می خواهد؟ فرمود شما در این ماه، کرامت بخواهید. آبروی انسان کریم را خدا همیشه حفظ می کند. شما در کنار دعوت شدید، سعی کنید کریم بشوید. 🔸 «أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ»؛ نفس هایی که برمی آورید مثل آن است که گفته باشید: «سبوحٌ قدوس»، «سبحان الله»، است «وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ»؛ خوابیدنتان است. «وَ عَمَلُكُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ»؛ کارهای خیری که انجام می دهید خدا قبول می کند. ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/kQXfY ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/nsIqyBo2sVk 📚 اسرار عبادات - جلسه 8 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra