eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.8هزار دنبال‌کننده
8.4هزار عکس
2هزار ویدیو
79 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
با برف پیری‌ام سخنی غیرازاین نبود منت گذاشتی به سرِ ما خوش‌آمدی...
‌من نگاهش می‌کٖنم ، او هم نگاهم می‌کند او برای دل بُریــــدن ، من برای دلبـــــری
گاه خلوت کن و با دیده ی انصاف ببین که چه تنها شدی از لحظه ی تنها شدنم... شب بخیر بزرگ اندیشان ادیب 🌸🌿
وقف عشقت کرده ام من شعر هایم را ولی عاشقی هایم برایت حیف دندانگیر نیست..!
ای که گفتی بی قراری های من بازیگری ست بی قرارم می کنی وقتی دلت با دیگری ست گاه دلسوز است و گاهی سخت می سوزاندم عشق گاهی مادر است و گاه هم نامادری ست بر سرت جنگ است و من با دست خالی آمدم امتیازی هم اگر دارم همین بی لشگری ست
گر چه با بی‌مِهریت ما را به آتش می‌کشی خوش بسوزم پیش تو اما خداحافظ نگو
ای سحرخیزتر از صبح! بیَفشان مویت که نسیم از دَمِ گیسوی تو جان می‌گیرد
مقدس است برایم نگاه کردن تو سرِ قرار همیشه اگر وضو دارم! مرا رها شدن از درد عشق ممکن نیست عجب توقع بیجایی از سبو دارم من از لجاجت این روزگار می‌ترسم نمی‌برم به لب آن را که آرزو دارم!
به سر زلف تو آنگونه دلم محتاج است که به دستانِ من آن موی پریشان، محتاج بعد دیدار تو هرروز دعا می‌کردم که به کافر نشود هیچ مسلمان، محتاج
ایستگاه سلام زیبایی اش به هم زده نظم قطار را این ایستگاه می برد از دل قرار را بر شانه های باد رها گشته پرچمی دلبر گشوده گیسوی دنباله دار را مجبور می شویم که دیوانه ات شویم عشقت گرفته از دل ما اختیار را در حسرت نگاه تو عمری چشیده ام با زخم های خود نمک انتظار را آهوی دل به پنجره فولاد بسته ام تقدیم می کنم به شما این شکار را
مثل‌سرداری‌اسیرم،“اعتباری‌سوخته” تو‌زمستانی‌لطیفی،من‌بهاری‌سوخته شهر‌بعد‌از‌جنگم‌و‌آرامشم‌طوفانی‌است مانده‌از‌ایل‌و‌تبارم‌یادگاری‌سوخته شرح‌تنها‌بودنم‌تنها‌همین‌یک‌مصرع‌است: "کنج‌ریلی‌دور‌افتاده،‌قطاری‌سوخته" دردلم‌شوری‌به‌پا‌از‌حسرت‌دوران‌اوج بی‌قراری‌زخمه‌ام‌مثل‌سه‌تاری‌سوخته باختم‌خود‌را‌به‌پایت‌،‌از‌غرور‌سرکشم پاکبازی‌مانده‌با‌دار‌و‌نداری‌سوخته
گرچه او هرگز نمی‌گیرد زِ حال ما خبر درد او هرشب خبر گیرد زِ سر تا پای ما