eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸🇮🇷
2.1هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
2.5هزار ویدیو
105 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
پا مکش از سر خاکم، که پس از مُردن هم به رهت چشم امیدم نگران خواهد بود....
خواب دیدیم ڪه رؤیاست، ولے رؤیا نیست عمر جز حسرت دیروز و غم فردا نیست هنر عشق، فراموشے عمر است، ولی خلق را طاقت پیمودن این صحرا نیست اے پریشانے آرام! ڪجایے اے مرگ در پرے خانهء ما حوصلهء غوغا نیست موجِ شوریده، دل آشفتهء ماه است ولی ماه را طاقت آشفتگے دریا نیست بر گل فرش، به جان ڪندن خود فهمیدیم مرگ هم چارهء دلتنگے ماهے ها نیست
. چشمان خدابین رضا محو جمالش شمس و قمر از مشتریان خط و خالش شاهان و بزرگان همه مبهوت جلالش کی راه برد عقل به اوصاف کمالش باب کرم و جود و سخا، باب مراد است او فخرالائمه است، جوادبن‌جواد است ✍️
🍃🌺 نذر میلاد نور چشم سلطان طوس 🌺🍃 از شعف از شوق سرشارم، ندارم غصه ای خوب شد حالِ بد و زارم، ندارم غصه ای قرعهٔ فالم به دست صاحبِ «بخشش» رسید یاورم شد! بخت شد یارم، ندارم غصه ای نورِ چشم ضامن آهو شد امشب ضامنم شد سبُک از معصیت «بارم»، ندارم غصه ای تا سحر در فکر لطفش میروم تا کاظمین با دلی آرام بیدارم، ندارم غصه ای دوستش دارم! به دست مهربانش بارها برطرف ‌شد بغضِ بسیارم، ندارم غصه ای با دعایش مشکلاتم یک به بک حل میشود پس اگر گاهی گرفتارم؛ ندارم غصه ای سائلم آنجا که حاجت را نگفته میدهد گرچه مدیون و بدهکارم، ندارم غصه ای در دو عالم بر سرم هر چه بلا نازل شود تا جواد إبن الرضا(ع) دارم، ندارم غصه ای!
در هیزمی که سوخته امّید شعله نیست انسان هزار بار که عاشق نمی شود ... .
بگریز از هجوم غم اندر پناه شعر! در روزگار، خوش‌تر ازین کار و بار کو؟
‌بہ هرڪہ خواست مرا سرزنش ڪند گفتم ڪہ " عشق " عزیز ترین اشتباهِ عمرم بود...
مرا مست کردی شرابی مگر گرفتی مرا شعر نابی مگر؟ گرفتم سراغ تورا از نسیم گل نو رس من ,گلابی مگر؟ به سوی تو می آیم اما دریغ مرا میفریبی سرابی مگر؟ رهاندی مرا ازغم تشنگی چه سبزم به یاد تو آبی مگر؟ زبرق نگاهت چنان برف کوه دلم آب شد آفتابی مگر؟
با هرچه خوب، داغ غمت را قیاس نیست شادم از آنچه از تو به جان برگزیده‌ام پروانه‌وار شعله به تن کن که من چو شمع آتش زدم به خویش و غزل آفریده‌ام ✍
تاوانِ عمرِ رفته‌ی ما را که می‌دهد؟ فردا جوابِ حسرتِ ما را که می‌دهد؟
‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ به آسانی مرا از من ربودی...
جالب اینجاست! که هرکس گذرش خورد به ما دلِ پُر داشت، فقط خواست تلافی بکند...