eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸🇮🇷
2.1هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
2.5هزار ویدیو
105 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
انسان در طبیعت تا می کنم گوهر فشانی در طبیعت باشد وجود من زیانی در طبیعت از من به جا مانده ست انبوهی زباله رفتم به گردش هر زمانی در طبیعت تا سرکشیدم رانی ام را از سرِ کیف انداختم قوطیِ رانی در طبیعت نانِ چه موجودات را آجر نمودم هرجا که خوردم لقمه نانی در طبیعت هرجا توانستم درختان را شکستم آتش به پا کردم به آنی در طبیعت با آتش بی فکری وبی مهری من شد دود جمعِ دودمانی در طبیعت برهر درختی یادگاری ها نوشتم یعنی که بوده این فلانی در طبیعت هرسو که رفتم با زبان بی زبانی برپاست بانگ ألأمانی در طبیعت با خانمان رفتم برای گردش و ماند از من به جا بی خانمانی در طبیعت شد نمره ی اندیشه و اخلاقِ من صفر وقتی که دادم امتحانی در طبیعت روح طبیعت بارها گفته نیاید ای کاش این انسان جانی در طبیعت گفته که با این ادعاهایی که داری بسیار خرتر از خرانی در طبیعت چیزی نمی ماند به جا از بودن خر تا می کند جُفتک پرانی در طبیعت اما حضور توست سرشار از جنایت دارد ضررهای کلانی در طبیعت روح طبیعت گفته این یک جمله راهم: این نیست رسم میهمانی در طبیعت بسیارشایسته ست که برجا نماند جز ردِّ پا از ما نشانی در طبیعت
حضرت بهار سبزه‌ها را گره زدیم اما گرهی وا نشد ز کار جهان بی‌تو اصلا بهار یعنی چه؟ تو بیا حضرت بهار جهان تو بیا گل کند تمام حیات پر شود در جهان ما برکات بفرستیم دم به دم صلوات تو بیا نازنین نگار جهان غصه در جان ماست آقاجان دوره‌ی درد‌هاست آقاجان مثل فصل بلاست آقاجان بی‌حضور تو روزگار جهان در پی‌ات اشک‌های جاری ماست دوره چشم انتظاری ماست زندگی فصل بیقراری ماست کی میایی ز ره قرار جهان؟ بی‌کس و دلشکسته‌ایم آقا در هوایت نشسته‌ایم آقا دل به مهر تو بسته‌ایم آقا سحرِ شام‌های تار جهان از بلا صبرمان سر آمده است اشک‌هامان به دفتر آمده است زیر این غصه‌ها درآمده است بی‌تو این روزها دمار جهان رنج‌هامان که رد شده ز عدد شده این روزگار حبس ابد تو بیا تا که باز سکه شود با نگاه تو کار و بار جهان زندگی بی‌تو مرگ کم‌کم ماست شادی و شور آن فقط غم ماست العجل نغمه‌ی دمادم ماست زانکه با توست اعتبار جهان ای پناه جهانیان بازآ به جهان ده دوباره جان بازآ حضرت صاحب الزمان بازآ تا شود نور تو نثارجهان ای برای جهان ما فرجام بی‌تو در غصه است این ایام می‌چکد وقت ندبه‌ها آرام اشک چشم امیدوار جهان غم ما را نظاره کن آقا غصه‌ها را تو چاره کن آقا با نگاهی اشاره کن آقا پُرِ هستی شود دوباره جهان می‌رسی جمعه‌ای به خوش‌عهدی گل کند نغمه ی اناالمهدی می‌شود با نگات ختم به خیر شرح یک عمر انتظار جهان
سیزدھ آمد و مردم همه در دامن دشت من کھ از؏شقِ تو عمریست بھ صحرازده‌ام.. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
1.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سیزده را همه عالم به در امروز از شهر من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم 🌾 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌
🌿 شاعران! یازدهم خاطره بازی نکنید غزل هجر اگر هست بخوانید امشب عدد یازده انگاربه غم گشته عجین سحر یازدهم ،قافله،صحرا، زینب
💚🍃 سلام حضرت عشق،سَرِسفره ی افطار، سلام به تو از عاشقِ دیوانه یِ دیدار، سلام قلب ما بوده گرفتار تو از روز ازل به تو از جانب این قلبِ گرفتار، سلام هر کجا یاد تو شد دیده ی مان خون بارید می چکد هر دم از این دیده ی خونبار سلام می بَرَم نام تو را وه چِقَدَر می چسبد با لب تشنه به دریای گهربار، سلام تو که در پاسخ کم مهری و کم لطفی ما لطف بسیار نمودی، به تو بسیار سلام بردن نام تو مانند رطب شیرین است میهمان تو شدم حضرتِ دلدار، سلام همه ی عالم هستی به فدای پدرت برسانید به او یکصد و ده بار، سلام احمدرفیعی وردنجانی
💚🍃 با شادی و شور میزنم سبزه گره با حال غرور میزنم سبزه گره امّید وصال دارم ان شاءالله با یاد ظهور میزنم سبزه گره جعفری
. ای که ناز و غمزه‌ات باشد ز نازم نازتر تو خوش‌الحانی و هر صوتت شده آوازتر تارهای گیسوان موج‌دارت، تار من گیسوان مشکی‌ات از سازها هم سازتر من که درگیرم درون موجِ گیسوی شبت کاش تو امشب کنی آن زلف‌ها را بازتر چشم‌هایت معجزه، ای وارثِ پیغمبران خنده‌ی روی لبت اما شده اعجازتر شهر شیراز است و شعر و شاعری اما بدان عطر نارنج و گل رویت شده شیرازتر تا بیایم که به پایان من بَرم این شعر را باز هم با یاد تو شعرم شده آغاز‌تر
گفته بودم شادمانم؟ بشنو و باور مکن! گاه می لغزد زبانم، بشنو و باور مکن! گفتی آیا در توانت هست از من بگذری؟ گفتم آری می توانم.. بشنو و باور مکن!
. دیوارها آیینه‌های بی‌زبانند دیوارها بی‌پنجره نامهربانند یک بوم خیس و نیمه‌کاره روی میزم گنجشک‌هایی در دلم بی‌آسمانند ای‌کاش برداری قلم را تا بفهمی اندوه من، آغوش تو، از یک جهانند وقتی که غمگینم همیشه دست‌هایت من را به سوی آرزوها می‌کشانند اصلا نمی‌دانی، نمی‌دانی چقدر این... این دست‌هایت، دست‌هایت مهربانند
خط سبزی به رُخ سبز، مرا کرد اسیر دام همرنگ زمین بود، گرفتار شدم ✋🏻✨