عکسی که شبی کرد دچارش به حرم
در دست، نگاه بی قرارش به حرم
دل راهی و کوله و گذرنامه ردیف
پایی که نیفتاد گذارش به حرم...
#محمدجواد_منوچهری
تو بیوفا چه باز فراموش پیشهای
بیچاره آن اسیر که امیدوار توست!
#وحشی_بافقی
صیاد پیر!آخر این داستان چه شد
تقدیر پنجههای پلنگ جوان چه شد
پیچیده در سراسر شب بوی سوختن
تکلیف ماه و مزرعه های کتان چه شد
برگی که سبز بود در آغاز دی هنوز
از سوز باد وحشی بیخانمان چه شد
هر موج می برد جسدی را به ساحلی
طوفان چه کرد؟عاقبت بادبان چه شد
صیاد پیر کوه! پلنگ جوان من
قربانی غرور کدامین تپانچه شد؟
#اعظم_سعادتمند
#لیلی_آذر
میخواهم دستان #خورشید را
تا رصد کنم
اندیشههایی که جرمشان!
جز قدم زدن در خیال تو نیست...
#الهه_نودهی
از کنارم رد شدی، چشمی به من ننداختی
من که بدبین نیستم، حتما مرا نشناختی...
#هادی_معراجی
هدایت شده از آبادی شعر 🇵🇸🇮🇷
پهلو زده خورشید به چشمان شما
سرسبز شده دشت ز دامان شما
محبوب من! اینجا همه حیران تواَند
جانِ من سرگشته به قربان شما
#رباعی
#مریم_احمدی (#حضرت_باران)
مهمان شده ایم ناگهان، ناخوانده
نسلیم که روی دست دنیا مانده
هربار که آمدیم آدم بشویم
عشق آمده و فاتحه مان را خوانده
#محمدجواد_منوچهری
#اَلسّلامُ_عَلَیْکَ_یا_صاحِبَ_الزَّمانِ
زهجرت خون روان از دیده حور
جهان ماتمکده تا نفخه صور
از آن ترسم بیایی لحظه ای که
رسیده مجتبی پایش لب گور
#مجتبی_کماندار
ای دل به جهان جز سخن ناب نجویی
عطری به جز از درگه ارباب نبویی
اعطای خلایق همه بادیست پراز دود
اعطای حسین ابن علی عزتِ پرسود
آموخت حسین بن علی خوار نباشم
بر درگه ِ اغیار گرفتار نباشم
دردی کشِ پیمانه ی اغیار ذلیل است
دردهرعزیزآن که به عباس دخیل است
عزت به من آموخت حسین خوار نباشم
منت کِشِ پیمانه ی اغیارنباشم
شه شعرِ مراخویش پذیرفت به عزت
یعنی که خلایق نبود لایقِ منت
جایی که حسین گوهر انسان بشناسد
جایی که حسین عطرِ گلستان بشناسد
اغیار کجا قدرِ معانی بشناسند
از معرفت عشق نشانی بشناسند
مولا که وجودش همه گلزاروبهشت است
درمحضرِ او زینتِ دنیا همه زشت است
منت زحسین بن علی عزتِ انسان
منت زخلایق چه به جزذلتِ انسان
منت کِشِ پیمانه ی درگاهِ ولا باش
از او بطلب عزت و از غیر رها باش
خوش آن که"جهاندیده"دراین دهرِستمکار
شدشیعه ی نابی که در او نیست خس وخار
#محمودجهاندیده
« جمعه »
روزی مقرّر شد همه گرد هم آیند
تا اجتماعاتی شود در این فرآیند
روزی که فارغ باشد از کار و تجارت
بر رویدادِ این جهان ، چاره نمایند
نامیده شد آن روز ، روزِ جمعه در یاد
با موشکافی های ریشه های بیداد
تحلیل گردد هر چه می باید ، نباید
بر احتمالاتِ و بِلاتردیدِ افراد
این ماوَقع تا بعد از اسلام آمد آن گاه
پیغمبر ، امّت را نمود از وحی آگاه
یک سوره زینت شد به نامِ جمعه ، جمعه
شد وعده گاهِ مسلمین در اوّلِ راه
فرمود بشتابید سوی این عبادت
با همدلیّ و همزبانیّ و مودّت
تا رفع گردد مشکلات از اجتماتان
هم جمع گردد عقل و احکامِ شریعت
بر این اساس آن روز ، در تقویمِ اسلام
روزِ مهمی گشت در هر هفته اعلام
تا معزلاتِ اجتماعی و سیاسی
هم بررسی گردد الف ، مِن جمله تا لام
در خطبه ها تأکید می گردد به تقوا
تضمین شود با آن دگر اعمالِ آن ها
تقوا کند آزاد از بندِ رذائل
پس إتَّقواللّٰه اِی مسلمانانِ دنیا
جمعه توّقف گاهِ انسان تا ثبات است
چون ایستگاهِ معنوی در این حیات است
تا عاطفه بینِ بشر ایجاد گردد
همچون تنفّس در میانِ ارتباط است
دارد نمازِ جمعه آثارِ فراوان
الطافِ حقّ و ریزشِ بارِ گناهان
فَاسْعَوا إلٰی ذکرِ خداوندِ تعالیٰ
تا منطبق گردید با مفهومِ قرآن
در خطبه تبیین گردد ابعادِ حکومت
بیداریِ مذهب ، جهان بینیّ و فطرت
بُعدِ عبادیّ و سیاسی_ اجتماعی
ابعادِ دیگر تحتِ عنوانِ بصیرت
جمعه مذمّت شد تجارت ، طبقِ آیات
حجِّ فقیران است و معراجِ سماوات
کاهنده ی سختیِّ انسان در قیامت
هم مِثلُهُم آمد فراوان در روایات
آن پایگاهِ مردمی در حفظِ دین است
همچون دژِ مستحکمی در سرزمین است
سکّوی نشرِ اعتقادات و مبانی
تحلیل گاهِ شبهه تا مرزِ یقین است
چون روحِ هر شهر است امامِ جمعه ی آن
با اتّکا بر حکمِ آیه های قرآن
نبضِ شریعت در نهادِ اجتماع است
پیوندِ روحِ معرفت در جسمِ انسان
او حاکمِ شهر است امانت دارِ رهبر
شد مرتبط مابینِ مسئولینِ کشور
هم مطّلع از کلِّ اخبار و وقایع
هادیِّ افکار است همچون یک پیمبر
در تابعیّت از ولی رُکنِ رَکین است
او مرکزِ ثقلِ قلوبِ مؤمنین است
در سنگرِ دشمن شکن ، با حفظِ کشور
روشنگرِ افکار و وحدت آفرین است
آسیه مرادپور
(خاتون)
تا بال کبوتر به #قفس در بند است
دنیا همه وقت، تشنهی لبخند است
ما نسل غریب مهربانی هستیم!
سر فصل تمامِ سالمان اسفند است
#الهه_نودهی
#رباعی