من تو را #گره زدم با دستانی که احساسم را نوشت؛ با لبهایی که لحظه‌هایم را به سبزینه‌ی آرزوها خواند؛ من تو را #گره زدم در زیباترین تاریکی‌های سبز؛ با آرزوهایی که در ریشه ریشه ی وجودم بود؛ #گره زدم در زمرد #نگاهت؛ #گره_ای که، تیشه‌ی فرهاد هم نتواند بگشاید؛ من تو را #گره زدم برای #ابد؛ چه #باشی... چه #نباشی... ! #ملیح_شفیعی