بهار خلسه ی فصلِ خزان من بودی نسیم خوش خبر داستان من بودی دوباره روح کهنسال من جوانی کرد از آن زمان که تو‌ عشق جوان من بودی همیشه از غم و سختی مرا هرس کردی دلم شکفت که تو باغبان من بودی همیشه دست کشیدی به لطف روی سرم به جای هرکه نشد مهربان من بودی گذشتم از همه ی مرزهای غربت و درد که تو قدم به قدم مرزبان من بودی سکوت کردم و اشکم به جای من دم زد همیشه و همه جا هم زبان من بودی اگر گرسنگی آمد کنار سفره نشست غمی نبود که تو آب و نان من بودی اگر که جان به لبم شد، اگر که جان کندم هنوز زنده ام، آخر تو جان من بودی به بود هیچ کسی قلبم احتیاج نداشت که تا همیشه ی دنیا از آن من بودی که تا همیشه خدای جهان من هستی که از همیشه خدای جهان من بودی... #سیده_تكتم_حسينى #عاشقانه_توحیدی