فرصت دیدار...🩵 دوباره یک شبِ پرشورِ عاشقانه‌ی شعر دوباره فرصت دیدار با بهانه‌ی شعر دوباره این پدرِ مهربان به دلسوزی نهاده دست محبت به رویِ شانه‌ی شعر فراتر از همه‌ی شاعران و استادان نشسته است به تفسیرِ عارفانه‌ی شعر شبیه رهبری‌اش در جهان، در اینجا نیز مسلط است به هرخط و هر نشانه‌ی شعر چنین بیان سخن می‌کند در این موضوع بگوید از اثر گوهرِ یگانه‌ی شعر خوش است آنکه شکوهِ تمدن ایران رسد به گوشِ همه عالم از رسانه‌ی شعر خوش است اینکه شراری شود به جانِ ستم به عزم‌تان به همه عرصه‌ها زبانه‌ی شعر مباد آنکه به تیرِ کلامِ بیگانه نهند شعله‌ی ویرانگری به خانه‌ی شعر چه حیف حافظه‌ها خالی‌اند از این گوهر عجب که سر نزند در دلی جوانه‌ی شعر خوش است اینکه به لطفِ محافلِ ادبی وسیع‌تر بشود بیش از این کرانه‌ی شعر مباد مجلس شعری تجملی باشد مباد سرد شود شعله و زبانه‌ی شعر مباد رنجه کند مثل میخ گوشی را بیانِ پرغلط و سست و ناشیانه‌ی شعر همیشه بر سرِمان سایه‌ی شما باشد همیشه دست ِپر از لطف‌تان به شانه‌ی شعر #دیدار_یار #فرصت_دیدار #احمد_رفیعی_وردنجانی