همین بس است که دردانه‌ی پدر بودی دوام نــسل پــدر بــودی و پـسر بـودی  درخت‌نخل‌ولایت‌فقط‌تو را کم داشت بـــرای نــخل ولا بهـتـرین ثــمر بــودی  اگر چه در پر قـوی رضـا بـزرگ شـدی زبـانـزد همـگان در دل و جــگر بــودی  خـدا بـه نـام شـما زد جــواد‌ بـودن را ز هر که هـست به مادر شـبیه‌تر بـودی  خـدا نخواست فدایی مـادرت بـشوی که‌حکمت‌است‌پس‌هر نبود و هر بودی بـرای دیــن بـه جـوانیت اکـتفا کـردی تمـام عــمر کـمت در دل خــطر بـودی خدا مگرکه بداند چه محشری مـی‌شد بـه عـمر نــوح اگـر مـنشاء اثـر بــودی مسیر باد به امر تو شد جنوب-شـمال مدینه تا به‌خراسان که در سفر بـودی اگر چه تـلخ‌تر از زهر بود دور و بـرت به‌ نام خویش به کام همه شکر بـودی به کـوری همه‌ی چشم‌های شور عـرب همین‌بس‌است که دردانه‌ی پدر بـودی #یا_جواد_الائمه #مظاهر_كثيری‌نژاد

#یا_جواد_الائمه علیه السلام چه کرده ای که هلاهل عطش زده جگرت را شریک زندگی تو شکسته بال و پرت را تنت به خانه ی غربت زقوم وخویش که دوری چه کس برد به مدینه شهادتت خبرت را اشاره کرد کنیزان نوا کنند که شود گم میان بانگ هیاهو کلام با اثرت را شرار زهر ‌هلاهل و دادِ العطش تو شبیه چوب نموده لبان تشنه ترت را درون حجره به یاد حسین و کرببلایش عزا و مویه گرفته غروب تا سحرت را #مهدی_حسین_آبادی