. ربیع آمد... ✍نجمه صالحی ربیع آمد... ربیعی که با فداکاری اولین امام، اولین گلش به ثمر نشست. ربیعی که با ولادت بهار آفرینش، سرسبز شد. ربیعی که روزنه‌های امید حیات را به کالبد زندگی تاباند. ربیع آمد ای ربیع الانام! خزان ایام با آمدن تو بهاری می‌شود! بیا و خزان را بهاری کن ای ربیع دل‌ها!! ✨حلول ماه ربیع الاول تهنیت✨ #ربیع_الاول #لیله_المبیت #حضرت_محمد #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. ماه ربیع ✍زهرا نجاتی «حسین(ع) دارد نگاه می‌کند» مرد خوشحال زل زد به نگاه گرم پیامبر: این‌طور که می‌فرمایید، پس قصرها و درختان بسیاری، در بهشت برای ما آماده‌اند. لبخند روی لب‌های زیبای پیامبر نشست. ردیف مرواریدها آشکار شد؛ نه چنین نیست، شما کارهای خوبی می‌کنید و به موجب آن، پاداشتان فراهم می‌شود اما بعد گناه می‌کنید و درخت‌ها می‌سوزند و کاخ‌ها خراب می‌شوند... محرم و صفر تمام شد. اشک‌ها و گریه‌ها. مشکی پوشیدن‌ها و سیاهی و موکب، اما حالا که تمام وجودمان پر از عطر حسین‌ شده، حالا که خیلی قول‌ها داده‌ایم و چندروزی است روی پله‌های اول نردبام، قدم گذاشته‌ایم، حالا که بعضی موسیقی‌ها و فیلم‌ها و شماره‌ها حذف شده، خدا کند کسی پیدا شود و به این حال خوشمان، به این پر از عطرحسین فاطمه بودنمان، به ای انگیزه‌مان برای طغیان نکردن پیش چشم حسین فاطمه، تافت بزند. اسیدسیتریک بپاشد توی حال روحمان. دست ما را بگیرد و هرروز توی گوشمان زمزمه کند؛ قول داده بودی، حسین دارد نگاهت می‌کند.. هنوز هم. مهم نیست چند روز از محرم و صفر بگذرد. اگر ادب ماه حسین را نگه‌داشته‌ای، پس بیشتر هم می‌توانی. چرا فقط دو ماه؟ دوازده ماهت را نذر او کن و بالا بیا. آن وقت می‌بینی «ان الحسین مصباح الهدی»، یعنی چه؟ «کشتی نجات بودن حسین علیه السلام» را. آن وقت نور «رحمت الله الواسعه»، روحت را نورانی و درخشان و صیقلی می‌کند. آن وقت می‌فهمی «چرا محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته» به ماه ربیع خوش آمدی. الهی که برایت «ربیع قلب» باشد و «پاییز بی‌رحم گناه». #صفر #ربیع_الاول #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. تاریخ و انتخاب‌ ✍نجمه صالحی سراسر زندگی بشر و حتی تاریخ با انتخاب عجین شده است. انتخاب‌های خرد و کلان نظیر انتخاب دوست، انتخاب رشته، انتخاب همسر، انتخاب کاری جای کار دیگر یا شخصی جای شخص دیگر و... در تاریخ، این انتخاب همیشه به‌دست مردم و بدنه جامعه نبوده است، از قضا بیشتر تحولات تاریخ در دست انتخاب سلاطین، حکما و سردمداران حکومتی بوده و عوام، به ناچار تابع این انتخاب اجباری یا تحمیل شرایط می‌شدند! به عنوان نمونه، پس از رحلت نبی خاتم صلی الله علیه و آله، اقلیتی معلوم الحال دست به انتخابی دیگر زدند و مردم عامی را با خود همراه کردند و بدنه‌ی عظیم مردم، ساکت و مقهور این انتخاب ماند؛ زیرا عوام، هنوز اهمیت انتخاب بد را درک نکرده بود و نمی‌دانست این سنگ کج تا کجا دیوار را کج، بالا می‌برد! نمی‌دانست این انتخاب نادرست، گردبادی می‌سازد که سرنوشت اسلام را طور دیگری رقم می‌زند و می‌شود آنچه نباید شود. به تدریج ملت‌ها دریافتند اگر جامعه از انتصاب الهی خالی شود ناچار به‌دست حکمای جور می‌افتد و دین و دنیای مردم به تاراج می‌رود و دست‌خوش طوفان‌های عظیم می‌شود. قرن‌ها گذشت تا مردم متوجه شوند، نباید اجازه داد سرنوشت‌شان به‌دست جنایتکاران بیفتد، پس حداقل کاری که می‌توانستند انجام دهند اعتراض در مقابل اعمال سلاطین بود! چه بسیار جان‌ها که بر سر این واکنش‌ها از دست رفت تا این‌که آن میراث، به انقلاب اسلامی ایران رسید؛ انقلابی که انتخابِ سرانجامی نیکو و خروج ازظلمت با هدف پرواز به سمت نور و رهایی از ظلم بود. شواهد تاریخی نشان می‌دهد در ایران، نحوه‌ی اداره امور شهرها از ابتدای پیدایش حیات اجتماعی غیر از عصر سلوکیان تا اواخر دولت سلطنت پهلوی دوم با اراده سلاطین و حاکمان اداره می‌شد. با انقلاب مشروطه، پادشاهی مطلق به پادشاهی مشروط تبدیل شد و نخستین تجربه مشارکت ایرانیان شکل گرفت. مجلس شورای ملی قوانین انجمن بلدیه و انجمن ایالتی و ولایتی و نظایر آن را به تصویب رساند، لکن عدم آمادگی ساختاری ایران، برای پذیرش این سبک قوانین و شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه موجب اجرا نشدن و شکست قانون‌های مصوب شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 شرایط مناسبی فراهم گردید تا مردم در تعیین سرنوشت خود و جامعه خویش سهیم باشند و چه بسا تمرینی داشته باشند برای تشکیل دولت کریمه‌ی مهدوی و زمینه‌سازی ظهور بعون الله. #ربیع_الاول #امام_زمان #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI