#فرهنگ_مهدویت۸ امام مهدی (علیه‌السلام) در آینه‌ی قرآن(۳) ۱. الذّینَ یُومنونَ بالغیب(آیه ۳ سوره بقره) امام صادق(علیه‌السّلام) درباره این آیه می‌فرماید: منظور از غیب، همانا حجت و امام پنهان و غایب می‌باشد. ۲. وَ جَعَلَها کلمة باقیه فی عَقبه لَعَلَهُم یَرجعون(آيه۲۸ سوره زخرف) قرارداد آنرا سخنی باقی و استوار در پشت نسلش، که امید است برگردند. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: این آيه درباره ما نازل شده است. خداوند امامت را در پشت و نسل حسین (علیه‌السّلام) السلام تا روز قیامت قرارداد. ۳. فلا اُقسم بالخُنَس الجوارالکنس (آيه ۱۵ و۱۶ سوره تکویر) سوگند به ستارگان حرکت کننده و پنهان شونده. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: مقصود امامی است که در سال ۲۶۰ خود را از مردم پنهان می کند. ۴. هو الّذی اَرسَلَ رسولَهُ بالهدی وَ دینِ الحقِّ لیظهرهُ عَلی الدینِ کُلّه وَ لو کرِه المشرکون (آیه ۳۳ توبه و ۲۸ فتح) او کسی است که فرستاد رسولش رابا هدایت و دین حق، تا پیروز گرداند آنرا بر همه ادیان، هرچند مشرکان خوش نداشته باشند. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: به خدا سوگند تاویل آن هنوز نازل نشده و نازل نخواهد شد تا اینکه مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما قیام نماید پس چون قیام کند هیچ کافر به خدای عظیم و هیچ مشرک به امامت باقی نمی‌ماند مگر که خروج او را اکراه دارد تا جایی که اگر کافر یا مشرکی در دل سنگ مخفی باشد آن سنگ به زبان آمده و خواهد گفت:ای مومن! در شکم من کافری است مرا بشکن و او را به قتل برساند. طبق روایات مختلف غلبه بر همه ادیان زمانی خواهد بود که منجی بشریت حضرت مهدی (علیه السلام) ظهور نماید و برنامه جهانی شدن اسلام تحقق بخشد. ۵. و قُل جا الحقُ و زهق الباطل انَ الباطلَ کان زهوقا (آیه ۸۱ سوره اسرا) در این آیه یک اصل کلی و یک سنت جاودان الهی بیان شده است که مایه دلگرمی همه پيروان حق است و آن اینکه سرانجام حق پیروز و باطل به طور قطع نابود شدنی است. دلیل آن هم این است که باطل چیزی است که با قوانین عالم آفرینش سازگار و هماهنگ نیست سهمی از واقعیت ندارد پس نمی تواند مدت طولانی بماند. امّا حق عین واقعیت است توام با درستی و دارای عمق و ریشه و هماهنگ با قوانین خلقت. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: هنگامی که امام غایب ما قیام کند دولت باطل برچیده می‌شود و در روایت دیگر آمده است هنگامی که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) متولد شد و بازوی مبارکش این آیه نقش بسته بود که کنایه از حکومت عدل جهانی می‌باشد. ✍گردآورنده چمن‌خواه #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#فرهنگ_مهدویت ۹ ✍چمن‌خواه امام مهدی (علیه‌السلام) در آینه‌ی روایات دربین موضوعات اسلامی، کمتر موضوعی است که به اندازه مهدویت، روایت داشته باشد. بعضی از محققان حدود دو هزار روایت از کتاب‌های روایی مسلمین را در این موضوع گرد آورده‌اند. مهمترین منابع حدیثی شیعه در موضوع مهدویت به شرح زیر است: الف. «کافی» اثر محمد بن یعقوب کلینی ۳۲۹ هجری. ب. «الغیبه» اثر محمد بن ابراهیم بن ابی زینب، معروف به نعمانی از راویان بزرگ شیعه در اوایل قرن چهارم. ج. «کمال الدین و تمام النعمة» اثر شیخ صدوق محمد بن علی ابن بابویه قمی وی از عالمان بزرگ شیعه است که کتابش به دستور امام عصر نوشته شده است. د. «الارشاد» اثر شیخ مفید ۴۱۳ قمری. استاد بزرگانی مانند شیخ طوسی و سید مرتضی و سید رضی است. ه. «کتاب الغیبه» اثر شیخ طوسی ۴۶۰ قمری. این کتاب از مهم ترین و کاملترین منابع شیعه در بحث مهدویت است. زیرا دلایل عقلی و نقلی وجود امام مهدی علیه‌السلام و غیبت و ظهور و نیز علائم ظهور، فضائل و سیره آن امام را آورده است. اهل سنت نیز در مهمترین کتاب های خود احادیث مهدویت را نقل کرده‌اند. برای نمونه می‌توان به مسند احمد بن حنبل پیشوای مذهب حنبلی و سنن ابوداود و سنن ترمذی از مجموعه صحاح سته اشاره کرد. گفتنی است که جمعی از محققان معاصر، روایات شیعه و سنی را در مجموعه با عنوان معجم احادیث الامام المهدی تدوین کرده‌اند. از بهترین کتابهای حدیثی زمان ما کتاب منتخب الاثر تالیف آیت الله صافی گلپایگانی است. ویژگی‌های روایات مهدوی الف.تنوع و گوناگونی موضوع ب. مهدویت در کلام همه معصومان علیه‌السلام ج. راویان احادیث مهدوی اعتبار روایات مهدویت از ویژگی های ارزشمند یک موضوع روایی، صحیح بودن روایاتی است که در آن موضوع نقل شده است. در مهدویت با توجه به فراوانی روایات و منابع کهن و اصیل روایات صحیح فراوان موجود است. از ویژگی های مهم روایات مهدویت تواتر آن است به این معنا که گاهی تعداد راویان یک حدیث به اندازه زیاد است که امکان دروغ بودن سخن آن‌ها به صفر می‌رسد و در این صورت مطمئن می‌شویم که آن حدیث از معصوم است. عرصه‌های مشترک حدیثی مسلمین یک. جهانی بودن حکومت مهدی و عدالت فراگیر او. دو. نزول حضرت عیسی علیه‌السلام از آسمان. سه. فرو رفتن لشکر سفیانی در سرزمین بیداء چهار. مهدی عج از عترت پیامبر صلی‌الله علیه وآله و از نسل فاطمه سلام‌‌الله پنج. هم نام بودن مهدی با پیامبرصلی الله علیه و اله. 🔹تلخیصی از کتاب نگین آفرینش (۱) ادامه دارد.(۷) #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#فرهنگ_مهدویت۱۰ ✍چمن‌خواه حضرت مهدی عليه‌السلام در کلام معصومین علیهم‌السلام نمونه هایی از احادیث معصومین (علیهم السلام) در مورد حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ۱_ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله):"زمین از ستم و ظلم پر می‌شود. پس مردی از عترت من قیام می کند و بر زمین حاکم می‌شود...پس زمین را از عدل و داد، پر می‌کند" ۲_امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: "قائم بر زمین حاکم می‌شود...زمین را از عدل و داد پر می‌کند و خداوند شرق و غرب عالم را برای او فتح می‌کند" ۳_پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: "مهدی از عترت من و از فرزندان فاطمه است" و در حدیثی دیگر فرمود:"دنیا به پایان نمی رسد، تا این که مردی از اهل بیتم بر عرب حاکم شود که هم نام من است" ۴_پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: "روح الله عيسی بن مریم از آسمان فرود می آید و پشت سر او(مهدی عج) نماز می خواند" و در حدیث دیگری فرمود:"قائم از فرزندان من است. نام او نام من و کنیه او کنیه من است. شمایل او همان شمایل من و سنت او همان سنت من است" ۵_ پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) پس از بشارت دادن به مهدی عج، در باره ایشان فرمود:" ... نهمین امام از فرزندان امام حسین (علیه السلام) قائم ایشان است که خداوند به دست او همه زمین را از روشنایی پر می کند پس از آنکه گرفتار تاریکی گشته است و تمام زمین را از عدالت و دادگری می‌آکند پس از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد و سراسر عالم را از علم و دانایی بهره‌مند می‌سازد پس از آن که به جهل و نادانی گرفتار شده باشد..." ۶_امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: "قائم از ما است...او کسی است که فرمانروایی او، مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت و خداوند به دست او دین خود را بر همه ادیان غلبه می دهد، اگر چه مشرکان را خوش نیاید" ۷_امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود:"زمانی که قائم ما قیام کند، دست خود را بر سر بندگان خواهد نهاد و به وسبله آن، عقل‌های ایشان را جمع خواهد کرد و اخلاق آنها را به کمال خواهد رساند" 📚کمال الدین و تمام النعمه 🔹تلخیصی از کتاب نگین آفرینش(۱) #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#فرهنگ_مهدویت۱۱ گردآوری✍ چمن خواه حضرت مهدی عليه‌السلام در کلام معصومین(۲) ۱. پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود:"دنیا سپری نمی شود جز اینکه مردی از اهل‌بیت من فرمانروای جهان شود، که نامش همنام منست" و در حدیثی دیگر فرمود:"اگر جز یک روز از روزگار باقی نباشد، خداوند در آن روز مردی را از اهل‌بیت من برمی‌انگیزدکه جهان را پر از عدالت کند، آنچنانکه پر از ستم شده است" ۲. در مقام عصمت آن حضرت، پیامبر فرمود:" مهدی عليه‌السلام حجت خدا بر اهل زمین است و مقام او همسنگ پیامبران عظیم الشّان الهی است" ۳. در مورد بهرمندی اهل زمین از وجود مبارک امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، پیامبر فرمود:" سوگند به خدایی که مرا به حق به پیامبری بر انگیخت آنان در زمان غیبت از نور او کسب به نور می‌کنند و از ولایت او بهره مند می شوند آنچنان که مردم از خورشید بهره می‌برند هنگامی که در پشت ابر پنهان باشد" ۴. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:"برترین عبادتها، انتظارفرج است" و در جای دیگر فرمود:"کسی که در حال انتظار بمیرد، همانند کسی است که در میدان جنگ به خون خود آغشته شده باشد" ۵. امام صادق علیه السلام فرمود:" اگر کسی از شما شیعیان بمیرد در حالی که منتظر امر فرج امام مهدی علیه السلام باشد همانند کسی است که در کنار قائم در خیمه اش بوده است". سپس اندکی درنگ کرد و فرمود:" نه بلکه مانند کسی است که در کنار حضرت جنگیده و شمشیر زده است" سپس فرمود:" نه به خدا قسم بلکه ما مثل کسی است که در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله به شهادت رسیده باشد" ۶. امام کاظم علیه السلام فرمود:" خوشا به حال شیعیان ما آنان که در زمان غیبت قائم ما به ریسمان دوستی ما چنگ زنند و بر دوستی و بیزاری از دشمنان ما استوار بمانند آنها از ما هستند و ما از آنها. آنها به پیشوایی ما راضی شدند و امامت ما را پذیرفتند و ما نیز به شیعه بودن آنها راضی و خوشنود شدیم خوشا حال ایشان. به خدا قسم! اینان در قیامت با ما و در رتبه و درجه ما خواهند بود. ۷. روزی پیامبر در حضور گروهی از اصحاب خود فرمود:" خدایا برادرانم را به من نشان بده". اصحاب گفتند:" ای رسول خدا آیا ما برادران تو نیستیم؟" پیامبر فرمود:" نه شما اصحاب من هستید. برادران من قومی هستند در آخرالزمان که به من ایمان می آورند در حالی که هرگز مرا ندیده اند. خداوند آنها را به اسم خود و پدرانشان به من معرفی کرده است... استواری هر یک از ایشان در دین خود، از کندن خارهای گَوَن در شب تاریک و به دست گرفتن آتش گداخته سخت تر است. آنها مشعل های هدایت هستند که خداوند آنها را از فتنه های تیره و تار نجات می‌بخشد" و در جای دیگر در مورد ایشان فرمود:" آنها رفقای من و صاحبان دوستی و مودت من و گرامی ترین امت من نزد من هستند". گزیده‌ای از احادیث مهدوی #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#فرهنگ_مهدویت۱۸ ✍چمن خواه مهدی منتظر(علیه‌السلام) در نهج‌البلاغه رسول اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) به جمعی از صحابه فرمود: «هرکس فضیلتی از فضائل علی بن ابیطالب(علیه‌السلام) را بنویسد و یا به آن گوش فرادهد و هرکسی به کتابی که فضائل آن حضرت در آن نوشته شده نظر کند، خداوند گناهان او را بیامرزد. خدا ایمان بنده اش را نمی‌پذیرد مگر به ولایت علی و بیزاری از دشمنان او». از سال ۴۰۰ هجری سیدرضی(قدس سره) با فکری نورانی و با اهدافی والا، به جمع‌آوری برخی از آثار علمی حضرت امیرالمومنین علی(علیه السلام) همت گماشت و نهج البلاغه را تدوین کرد که عطر وجودی آن جان و جهان را شاداب نمود. نهج البلاغه اقیانوسی از علم و درایت و اسلام‌شناسی و معارف عمیق قرآنی و الهی هست و در وقت خواندن واله می‌مانید که آن حضرت چگونه بالبداهه این همه در و گوهر باریده است. حضرت علی(علیه السلام) در خطبه ی ۱۰۰ بعد از ستایش خداوند و گواهی دادن به رسالت رسول‌الله و فرستاده خداوند، می‌فرمایند: «...پس چون در اطاعت او در آمدید و او را بزرگ داشتید، مرگ او فرا رسید و خدا او را از میان شما برد. پس از او چندان که خدا خواهد زندگانی را می گذرانید؛ تا آنکه خدا شخصی(منظور حضرت مهدی(علیه‌السلام)است) را برانگیزاند که شما را متحد سازد و پراکندگی شما را جبران نماید. مردم! به چیزی که نیامده، دل نبندید و از آن که درگذشت، مأیوس نباشید، که آن پشت کرده اگر یکی از پاهایش بلغزد و دیگری برقرار باشد، شاید هر دو پا به جای خود برگشته و استوار ماند.» شاید مقصود این باشد که به امام حاضر که به دنیا بی‌توجه است یا از اصطلاح کار شما در شرایط موجود ناتوان است طمع مورزید و از امام زمان که غائب می شود ناامید نگردید(مصداق آن غیبت حضرت مهدی (علیه السلام) و رویگردانی آن حضرت از تصدی ریاست و زعامت ظاهری باشد تا هنگام ظهور)که رمز پیروزی و کلید حل مشکلات در دست اوست. چه ممکن است کسیکه روگردانده، یک پایش بلغزد و پای دیگرش برقرار ماند آنگاه پس از مدتی هر دو با هم به جای خود برگردند. امام علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۳۸ می‌فرمایند:«هوای نفس را به هدایت و رهنمود الهی بر می‌گرداند، آن هنگام که مردم هدایت الهی را به خواسته‌های نفسانی برگردانده‌اند. و آنگاه که بر مردم قرآن را تفسیر به رای کنند، او آراء و نظریات را به قرآن گرایش دهد.» (مقصود از گرایش به قرآن، لغو احکام صادره از روی رای و قیاس و منع از عمل بر طبق گفتمان و تخمین و جایگزین کردن عمل بر طبق قرآن است. برنامه کار و سازمان حکومت آن امام بزرگوار و موعود اسلام، همچون زمامداران جهان، متکی بر هوی و هوس و دین سازی و زورگویی و قوانین تحمیلی نیست؛ بلکه بر اساس رشد عقلی و پیشرفت های علمی است که در سایه‌ی هدایت قرآن و تعالیم عالیه اسلام و رهبری حضرتش پایه‌گذاری می‌شود. امام در فراز بعد چنین خاطرنشان می‌فرماید که: «رویدادها و حوادث بدانجا منتهی می‌شود که جنگ همه را به پا خیزاند و همانند حیوان درنده‌ای که در موقع حمله دهان خود را برای دریدن شکار و بلعیدن آن تا آخرین حد باز می‌کند به شما نیشخند زند؛ پستان‌های آن از شیر پرگشته؛ مکیدن شیر آن بس شیرین و سرانجام بس زهرآگین است». هماانطور که می بینیم در آغاز جنگ غنائم جنگی و موفقیت‌هایی که نصیب جنگجویان می‌شود و به امید بهره بیشتر و پیروزی کامل، جنگ به ذائقه‌ی آنها شیرین می‌آید. اما پایان شوم جنگ، کشتار، ویرانی، معلولین فراوان، بیماری‌های روحی و جسمی، غارت اموال، تجاوز به نوامیس و انواع بدبختی‌ها است که کام جنگ افروزان و ملل جنگ زده را تلخ می‌کند. منظور از اینکه زمین میوه‌های دل خود را برای او بیرون می‌ریزد و کلید هایش را به او می‌سپارد کنایه از گنج ها و ذخایر زیرزمینی مثل طلا، نقره، الماس، نفت و غیره است. #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#فرهنگ_مهدویت۱۹ مهدی منتَظَر(علیه‌السلام) در نهج‌البلاغه ✍چمن خواه موضوع امام شناسی و التزام به پیروی از مقام امامت و ضرورت وجود یک رهبر اسلامی واجد شرایط در هر زمانی، تنها مربوط به شیعه و یک گروه خاصی نبوده و نیست. بلکه واقعیتی است که ریشه عمیق اسلامی دارد و مسلمانان با انواع فرقه گرایی‌ها و مذاهب گوناگون عقیدتی و فقهی همه معتقد و معترف به آن بوده و هستند. پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمودند: «مَن ماتَ وَ لَم یعرف امام زَمانه ماتَ میتة جاهلیة»« کسی که بمیرد و امام زمان خویش را نشناخته باشد مرگ او مانند مرگ افراد دوران جاهلیت باشد که در حال شرک و بت پرستی از دنیا رفتند». امام علی(علیه‌السلام) درخطبه ۱۵۰ میفرماید: «ای مردم اکنون هنگام فرارسیدن فتنه‌هایی است که به شما وعده داده شده و نزدیک است برخورد با رویدادهایی که حقیقت آن بر شما ناشناخته و مبهم خواهد بود. دانسته باشید آنکس که از طریق ما (مهدی موعود منتظر) به راز این فتنه‌ها پی برد و آن روزگار را دریابد. با مشعل فروزان هدایتدرآن کام می‌نهد.و به همان سیره پیامبر(صلی‌الله علیه واله) و امامان (علیه‌السلام) رفتار نماید؛ تا گره‌ها را بگشاید و بردگان و ملت‌های در بند و ظلم و خودخواهی را از اسارت آد سازد. توده‌های گمراهی را متلاشی و پراکنده سازد و حق طلبان را گردهم آورد. جدایی و تفرقه اسلام و مسلمانان را تبدیل به یکپارچگی نموده و سامان بخشد. حضرت مهدی(علیه‌السّلام) سالهای طولانی در پنهانی از مردم به سر می‌برد، آنچنان که اثرشناسان، اثر قدمش را نمی‌شناسند گرچه در یافتن اثر و نشانه ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه‌ها آماده می گردند و چنان شمشیرها صیقل می‌خورند. دیده هایشان با قرآن روشنایی گیرد و گوش‌هاشان تفسیر قرآن طنین افکند و در صبحگاهان و شامگاهان جام های حکمت سر می کشند. امام علی علیه‌السلام درخطبه ۱۵۲ اینگونه امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را می شناساند. « همانا طلوع کننده آشکار شد و درخشنده ای درخشید و آشکارشونده آشکار گردید.و آنکه از جاده حق منحرف شد به راه راست بازگشت. خداوند گروهی را به گروهی تبدیل و روزی را برابر روز قرار داد و ما چونان مانده در خشکسالان که در انتظار بارانند انتظار چنین روزی را می‌کشیدیم همانا امامان دین(علیه‌السّلام)از طرف خدا تدبیر کنندگان امور مردم و کارگزاران آگاه بندگانند. کسی به بهشت نمی رود جز آنکه آنان را شناخته و آنان او را بشناسند و کسی در جهنم سرنگون نگردد، مگر آنکه منکر آنان باشند و امامان دین هم وی را نپذیرند. همانا خدای متعال شما را به اسلام اختصاص داد و برای اسلام برگزید. زیرا اسلام نامی از سلامت است و فراهم کننده کرامت جامعه می‌باشد راه روشن آن را خدا برگزید و حجت های آن را روشن گردانید». مقصود امام از این فراز خطبه اینست که هدف از شناسایی امامان راستین تنها شناختن نام آنها و نام پدرانشان و اطلاع بر تاریخ ولادت و درگذشتشان نیست بلکه هدف اصلی از این وظیفه بزرگ اسلامی شناختن امام با ویژگی های علمی و سیره اخلاقی اجتماعی سیاسی و دیگر شئون شخصی و امامت ای و اعتراف عقیدتی و عملی به مقام ولایت او و شناخت به عنوان شیعه و در خط پیروی آنان بودن است. این همان معرفت و شناسایی است که مایه رفتن به بهشت و رهایی از جهنم است. به قول محقق طوسی (علیه الرحمه) :«اصل وجودش لطف است و دخالتش در امور لطفی دیگر و عدم تصرف یا غیبتش از ناحیه ماست». #امام_مهدی_علیه_السلام #امام_علی_علیه_السلام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. عزادار حقیقی ✍ چمن‌خواه امام حسین(علیه‌السلام) فرمودند:«من کشته‌ی اشکم و هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند؛ مگر آنکه از برای مصیبت‌هایم، گریه می‌کند.» عزاداری برای ائمه اطهار(علیهم السلام)، به خصوص امام حسین (علیه‌السلام)، نه تنها شیعیان، بلکه برای آیین‌های دیگر هم از اهمیت خاصی برخودار است. قدرت سازندگی و آثار یک عزاداری صحیح و منطبق با هدف اصلی قیام سیدالشهدا(علیه‌السلام) به قدری زیاد است که اگر عزاداران از این وسیله استفاده کافی و صحیح را ببرند، مانع نفوذ آفات در آن می‌شوند. عزاداران مانند مؤمنان، دارای درجاتی هستند که میزان قرب آنان را به معصومین(علیهم‌السلام) نشان می‌دهد؛ گرچه تمامی درجات دارای اجر و ثواب می‌باشند. درجه‌ی اول: شخصی از مصیبت وارده به امام حسین غمگین و ناراحت می‌شود، بدون اینکه این ناراحتی را نشان دهد. این پایین‌ترین درجه است. در زیارت وارث چنین آمده است:«خداوند لعنت کند امتی را که تو را کشتند و به تو ظلم کردند و خدا لعنت کند امتی را که خبر چنین جنایتی را شنیدند و به آن راضی شدند. درجه دوم: در این مرحله عزادار غم و نارضایتی خود را به شکل‌های گوناگون از قبیل: گرفتگی چهره، گرفتن حالت بغض، گریه کردن، پوشیدن لباس عزا و به سینه زدن و...بروز می‌دهد. در این درجه هم پیروان دیگر آیین‌ها وجود دارند. درجه‌ی سوم: شیعیان در این درجه، بیشترین نفرات هستند. عزادار نفرت خود را نسبت به عاملین مصیبت و جنایت در حق سیدالشهدا(علیه ‌السلام) و یارانش و به طور کلی همه معصومین اظهار می‌کنند و بر آنها لعن و نفرین نثار می‌کنند. آنچه موجب پیشرفت عزادار از درجه دوم به درجه سوم شده است. شناخت وی نسبت به ائمه(علیهم السلام) می‌باشد. از آفت‌های عزاداری می‌توان به حذف شدن عنصر معرفت از عزاداری‌ها و محوریت، مسائل عاطفی و تکیه بر ظواهر است. اصلی‌ترین آفت این است که عزادار بدون شناخت کامل دقیق از مسئله عاشورا بخواد به آن عمل کند و عزاداری برای او همچون دیگر عبادات دینی، یک عادت شود. امام صادق (علیه‌السلام) در این مورد فرمودند:«خداوند هیچ عملی را جز با شناخت نمی‌پذیرد». درجه‌ی چهارم: در این درجه که از آن شیعیان است. فرد بیشتر دوست دارد در مورد معصومین بداند و به همین خاطر به سراغ منابع و کتاب‌هایی در این باب می‌رود تا آگاهی‌های خود را بالا ببرد و یا پای سخنرانی‌های پرمحتوا و ارزشمند می‌نشیند. مهم‌ترین منابع شناخت اهل بیت (علیهم السلام): قرآن کریم، زیارت عاشورا، جامعه کبیره، زیارت ناحیه مقدسه می‌باشد. درجه‌ی پنجم: این درجه از درجه قبلی کامل‌تر و پربارتر و از معرفت عمیق‌تری برخوردار است. در این درجه عزادار که دیگر یک عزادار حقیقی شده به مودت نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) و نیز به حس انتقام نسبت به دشمنان آنان دست یافته است و عزادار بیشتر به عمل کردن رو می‌آورد. عزادار واقعی کسی است که با شناخت کامل به ائمه و راه آنها تمام رفتار و سکنات خود را در مسیر مولا و امامش قرار می‌دهد. یک عزادار واقعی اگر به درجه پنجم برسد و معرفت کامل نسبت به امام و هدف امامش داشته باشد، به یک منتظر حقیقی تبدیل می‌شود و پیوند بین امام حسین(علیه‌السلام) و حضرت مهدی(علیه‌السلام) را پیدا می‌کند. حق را می‌شناسد و از باطل دوری می‌کند. و همیشه برای او «کلُ یومٍ عاشورا و کلُ ارضٍ کربلا» است. #فرهنگ_مهدویت #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI