حسین علیه‏ السلام می آید تا… ✍م* صالحی حسین با کوله‏باری از عشق و ایمان. می‏آید، تا کمر طاغوت‏های جهان را بشکند و شوکت ستمگران رافرو بریزد. حسین می‏ آید؛ تا همه پنجره ‏های دنیا، رو به حق و حقیقت باز شوند؛ تا بندهای اسارت و بندگی را از پای بشر باز کند؛ تا ریشه ی باورهای سبز و آسمانی، نخشکد؛ تا فریاد آزادی و آزادگی، در سینه‏ ها یخ نزند و اسلام، جاودانه شود.. . امروز گلی می‌‏آید؛ گلی که کشتی‌بانِ «سفینة النّجاة» است. می‌‏آید و آرامش را برای دل‏‌های عاشقان به ارمغان می‏‌آورد. فرشتگان، دسته دسته از آسمان به استقبالش فرود می آیند؛ تمام کائنات، ایستاده‏اند تا ورودش را به نظاره بنشینند. حسین جان! تو از کدام تباری که بعد از هزار و چهارصدسال، باز هنوز نام بلندت نوای حنجره‏هاست.. چه کرده‌ای با دل‌های عشاقت؟! تو آمدی تا منکر، به ذلت آید و معروف برجهان سروری کند؛ تا باران آزادگی و عدالت ببارد.. و در این جادهٔ سراسر خطر، تار و پودت را با پروردگارت معامله کردی. آری، عاشورا خلاصه‏ای بود از روزهای سربلند زندگی‏ات؛ روزهایی که شانه‌های علی‏ وارَت، بار سنگین امامت را به دوش می‏کشید. در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم به گفت‏‌وگوی تو خیزم به جست‏‌وجوی تو باشم. اللهم ارزقنا شفاعة الحسین یوم الورود #میلاد_امام_حسین_علیه_السلام #روز_پاسدار #انتخابات #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI