رحمة الله عليه و حشره الله مع اوليائه @Ahmadhoseinsharifi 🌹

بخشی از مقدمه کتاب روش‌شناسی علوم انسانی اسلامی احمدحسین شریفی «در پايان، به جدّ اين دعاي مولوي را از درگاه خداي متعال در حق اين کتاب خواهانم که گر خطا گفتيم اصلاحش تو کن مصلحي تو اي تو سلطان سخن اما برخلاف او که مي‌گفت: عيب‌چينان را از اين دم کور دار هم به ستاريّ خود اي کردگار از خداي متعال مي‌خواهم نه تنها عيوب و نقايص اين کتاب را بر ذهن و انديشة خوانندگان آشکار سازد، که به عيب‌جويان و عيب‌چينان، چشمي بينا و درکي قوي و بيان و بناني رسا و گويا عطا کند تا عيوب و نقص‌هاي واقعي اين کتاب را ببينند و بفهمند و به اين بنده نيز هديه دهند. ازاين‌رو، دست به دعا برداشته و مي‌گويم: تيز گردان تيغ نقد ناقدان اي خداوند حکيم عيب‌دان و افزون بر اين از خداوند مي‌خواهم به همة عيب‌بينان و عيب‌گيران توفيقي دوچندان دهد تا اين راه را جدي‌تر و با نقصاني کمتر طي کنند.» احمدحسين شريفي/ عضو هيأت علمي مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خمينی 17 آبان 1395 #علوم_انسانی_اسلامی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

بازی پدر با پسرانش. چه فرزندان با معرفتی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻بت‌های چهارگانه ذهن 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فرانسیس #بیکن خطا‌هاي ذهني را «بت» مي‌ناميد و معتقد بود، چهار نوع بت ذهني وجود دارد که ممکن است موجب انحراف ذهن از کسب معرفت حقيقي باشد. وی معتقد بود يک محقق و پژوهشگر، براي آنکه به نتيجه‌اي علمي برسد، لازم است همة اين بت‌ها را بشکند: 1️⃣بت‌های قبیله: منظور خطاهايي است که بستر آنها در طبيعت و طايفة آدميان و نژاد انساني وجود دارد. به همين دليل ميان همة انسان‌ها مشتر‌ک‌اند. 2️⃣بت‌های غار: منظور از بت‌هاي غار، خطاهايي است که ناشي از ساختمان خاص ذهني و بدني افراد يا معلول تعليم و تربيت، عادات و اتفاق‌اند. 3️⃣بت‌های بازار: خطاهايي که معلول زبان‌اند. 4️⃣بت‌های نمایش‌خانه: خطاهايي که در اثر فرضيه‌هاي موهوم نظام‌هاي فلسفي و مغالطات آشکار وارد ذهن مي‌شوند. #اخلاق #تفکر @Ahmadhoseinsharifi 🌹

این خاطره را بشنوید. ایشان از جمله افراد و گروه‌های است که مدعی‌اند #علامه_مصباح انقلابی نبود! و این رفتارها دقیقا همان چیزی است که علامه مصباح آنها را ضد اسلامی می‌دانست و هرگز حاضر به تأیید و همراهی با آنها نبود. تفاوت «اسلام اصیل» با «اسلام ابزاری» همین است! @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔴از کوزه همان برون تراود که در اوست 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امير مؤمنان(ع) در سخني حکيمانه مي‌فرمايد: مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِه‏؛ هيچ کس چيزي را در دل پنهان نکرد مگر آنکه در لغزش‌هاي زبان و خطوط چهرة او آشکار شد. همين حقيقت ديني در ادبيات عرفاني نيز به زيبايي نمايان شده است: #سعدی: سخن عشق تو بي‌‌آنکه برآيد به زبانم رنگ رخساره خبر مي‌دهد از حال نهانم ****** ما در اين شهر غريبيم و در اين ملک فقير به کمند تو گرفتار و به دام تو اسير گر بگويم که مرا حال پريشاني نيست رنگ رخساره نشان مي‌دهد از سرّ ضمير شاعر ديگري چنين مي‌گويد: راز درون هر چه بود گاه‌گاه تيغ زبانش بدر آرد ز چاه صفحه رخساره چو يک آينه فاش کند راز دل از دود آه يک شاعر عرب مي‌گويد: تخبرني العينان ما القلب کاتم چشم‌ها مرا از آنچه که دل پنهان کرده است، آگاه مي‌کنند. به قول شاعر عرب: ان العيون لتبدي في تقلبها ما في الضمائر من ودّ و من حنق حرکات چشم‌ها آشکار مي‌کنند، حب و بغض‌هاي درون را. #اخلاق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

✍ احمدحسین شریفی 🔻«ایثار» از زیباترین صحنه‌های آفرینش است؛ حتی اگر از سوی پرنده‌ای باشد که به اعتقاد خیلی از آدمیان، موجودی غیر خردمند و غیر مکلف است. @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻سبک زندگی متدانی از نگاه ملاصدرای شیرازی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چند اصطلاح سبک زندگی اصطلاحی جدید است اما مباحث ناظر به سبک زندگی در میان گذشتگان نیز از مهم‌ترین دغدغه‌ها بوده است. از جمله کسانی که مطالبی مهم و اندیشه‌هایی بنیادین درباره #سبک_زندگی دارد، ملاصدرای شیرازی است. از مجموع آثار وی مباحث بسیار مهمی در این باره قابل اصطیاد و استخراج است. انواعی از سبک زندگی در کلمات او تحلیل شده‌اند. در مجموع می‌توان گفت #ملاصدرا از دو نوع سبک زندگی سخن می‌گوید: 1.سبک زندگی متعالی 2.سبک زندگی متدانی. هر کدام را به دسته‌هایی تقسیم می‌کند. در مجموع از سخنان وی چند ویژگی برای سبک زندگی متدانی به دست می‌آید: یک. ضعف و کمبود در توانایی‌های ادراکی و شناختی: نخستین شرط لازم برای برخورداری از یک زندگی متعالی، فهم «نفع و ضرر» و «خیر و شر» است؛ به همین دلیل از کسانی که فاقد چنین سطحی از درک و شناخت باشند نمی‌توان انتظار انجام رفتارهای خیر را داشت. چنین افرادی به دلیل غلبه قوای وهمی و خیالی، خیر را شر و ظلمت را نور می‌پندارند. اینان نه تنها تمایلی به ادراک حقیقت (به عنوان لذیذترین اشیاء) ندارند؛ بلکه از آن وحشت و هراس هم دارند. افزون بر این، کسانی که از قوه ادراکی و عقلی ضعیفی برخوردار باشند حتی در صورت شناخت خیر، معلوم نیست که قوه عاقله آنان بتواند در مقابل وسوسه‌های قوای شهوی و غضبی مقاومت کند. دو. تکیه بر باورهای خرافی به جای عقاید راستین: از دیگر ویژگی‌های سبک زندگی متدانی این است که صاحبان چنین سبکی به دلیل بریدگی و ناآگاهی از علوم حقیقی، بر عقاید خرافی و باطل تکیه می‌زنند. عقایدی که از قبیل اضغاث احلام بوده و نتیجه‌ای در پی ندارند. به همین دلیل، به جای «تعهد به حقیقت» و «تقید به واقعیت»، «تقلید از عوام» و «تأسی به عادات رایج زمانه» است که زندگی آنها را مدیریت می‌کند. سه. در جستجوی لذت‌های حسی و خیالی و وهمی به جای لذت‌های عقلی: هدف غایی صاحبان این نوع از سبک زندگی، دستیابی به لذت‌های حسی و خیالی است. اینان به دلیل غوطه‌وری در شهوات حیوانی اساساً درکی از لذایذ معنوی و حقایق عقلی ندارند که در پی آنها باشند. شهوات حیوانی چشم و قلب آنها را تخذیر کرده و ذائقه آنان را به انحراف کشانده است. اینان مسحور وساوس درونی و بیرونی‌اند. #فلسفه #حکمت_متعالیه @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻سبک زندگي پروانه‌وار از نظر ملاصدرا 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از اقسام و انواع #سبک_زندگی متدانی از نگاه ملاصدرای شیرازی سبک زندگی پروانه‌وار است. توضیح آنکه: برخی افراد از حیث افق ادراک در حد محسوسات‌اند. علیرغم برخورداری از «قوه» عاقله، در مقام فعلیت صرفاً توانایی درک محسوسات را دارند؛ یعنی صرفاً حواس ظاهری آنها فعال است. نفس چنین افرادی، «نفس شهوانی» است. زیرا شهوت مسخر ادراک حسی است. حتی رفتار چنین افرادی به گونه‌ای است که گویا فاقد قوه خیال و حافظه‌اند. به همین دلیل، هرگز از رفتارهای پیشین خود و دیگران «عبرت» نمی‌گیرند. ممکن است بارها و بارها از یک سوراخ گزیده شوند. اینان هر چند گمان می‌کنند زندگی لذت‌بخشی دارند! اما فی‌الواقع درکی از «لذت حقیقی» ندارند. به نازل‌ترین سطح لذت، یعنی «لذت‌های محسوس و بدنی» (مثل لذت خوراک و پوشاک و نوشاک و لذت‌های جنسی)، دلخوش‌اند. اینان با «مفهوم و صورت ذهنی لذت» خود را سرگرم می‌کنند؛ توانایی درک وجودها و واقعیت‌های ملائم با نفس و جان خویش را ندارند. افزون بر این، درک روشنی از هدف زندگی و غایت آفرینش خود ندارند. به همین دلیل، سبک زندگی آنان در راستای فلسفه آفرینش‌شان نیست. بهترین حالت نفوس شهوانی این است که آزاد از هر چون و چرایی مشغول خوردن و خوابیدن و لذت‌های حسی و جنسی باشند. سبک زندگی چنین افرادی همچون سبک زندگی «پروانه» است. به اعتقاد صدرا تنها ابزار ادراکی پروانه حواس ظاهری است. پروانه نه تنها فاقد عقل است بلکه از قوه خیال و حافظه هم بی‌بهره است. به همین دلیل، نه خاطره و حافظه‌ای دارد و نه امکان عبرت‌آموزی از گذشته را. تا زمانی که به آتش نزدیک نشود حرارت آن را درک نمی‌کند و پس از نزدیک شدن و احساس سوزش، هر چند موقتاً از آتش فاصله می‌گیرد، اما به محض آنکه حرارت آتش از افق ادراک حسی و قوه لامسه او دور می‌شود، سوزندگی آتش را فراموش کرده و مجدداً به آن نزدیک می‌شود و این کار را تا آنجا ادامه می‌دهد که در آتش می‌سوزد. #فلسفه #حکمت_متعالیه @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻سبک زندگی متعالی از نگاه صدرای شیرازی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سبک زندگی متعالی از نگاه #ملاصدرا، #سبک_زندگی ایمانی است. توضیح آنکه به اعتقاد صدرا، اولاً، ریشه همه اختلافات و تنوعات و تکثرات، «وجود» و «کیفیت وجودی» موجودات است: «الوجود بحسب مراتب تقدمه و تأخره و كماله و نقصه في ذاته، أصل كل اختلاف و منشأ كل حقيقة و نعت و وصف ذاتي أو عرضي.» ثانیاً، نفوس ایمانی و غیرایمانی نه تنها اختلاف در «شخص» و «فرد» و «مصداق» دارند؛ بلکه اختلاف در «نوع» دارند؛ یعنی هویت‌هایی متمایز و متباین را شکل می‌دهند: «أن نفسَ المؤمن الموحد بحسب الجوهر و الذات تخالف نفس الكافر مخالفة النوعية فضلا عن الشخصية». و ثالثاً، کنش‌ها و گرایش‌ها و خواسته‌ها نیز معلول و تابع نفس‌اند. به هر میزان که نفس شریف‌تر و برتر باشد به همان میزان نیز کنش‌ها و گرایش‌ها و خواسته‌های او لطیف‌تر و پاک‌تر و آراسته‌تر و زیباتر خواهد بود: «و اعلم أن النفوس كلما كانت أشرف و أعلى كانت محبوباتها و مرغوباتها ألطف و أصفى و أزين و أبهى» بر این اساس، به هر میزان که نفس انسانی، متعالی‌تر و خالص‌تر و پاک‌تر باشد به همان میزان شاهد رفتارهایی متعالی‌تر و زیباتر خواهیم بود. با تأمل در مطالب بالا می‌توان فهمید که از نگاه صدرا می‌توان الگوها و مدل‌های مختلفی از سبک زندگی متعالی نیز ترسیم کرد. زیرا ایمان نیز امری تشکیکی است و دارای مراتب و درجات مختلفی است و هر مرتبه و درجه‌ای از آن مطلوبات و خواسته‌هایی خاص و در نتیجه کنش‌ها و رفتارهایی ویژه را اقتضا می‌کند. #فلسفه #حکمت_متعالیه @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻شرایط فهم فلسفه صدرا از نگاه شهید مطهری #فلسفه @Ahmadhoseinsharigi 🌹

وضعیت قطار باربری در بنگلادش این هم یک مدل از زندگی است😄 @Ahmadhoseinsharifi 🌹

▫️به مناسبت سالروز بزرگداشت صدرالمتالهین شیرازی، فرهنگستان علوم اسلامی قم برگذار میکند: 🔻 امتداد‌ حکمت(چیستی، چرایی و چگونگی) 🔹باحضور: استاد محمدتقی سبحانی(رئیس پژوهشکده کلام اهل‌البیت و بنیاد امامت) استاد احمد‌حسین شریفی(رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران) دبیر علمی: حجت الاسلام حامد آرین‌پور 📍مکان:خیابان الغدیر_کوچه‌۱۰_ساختمان مفید_طبقه اول 🕛زمان: پنج‌شنبه_ ۵خرداد ساعت ۱۰ونیم صبح الی ۱۳ @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻ارتباط ظاهر و باطن از نگاه مولوی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فیلسوفان و عارفان مسلمان همگی بر این باورند که رابطه‌ای تنگاتنگ میان کنش‌های بیرونی و حالات درونی وجود دارد. تحلیل‌های فلسفی و عرفانی متعددی هم برای اثبات این باور بیان کرده‌اند. از جمله کسانی که به زیبایی این ارتباط را در قالب یک تمثیل بیان کرده است، جلال‌الدین بلخی در دفتر چهارم مثنوی معنوی است: این طبیبان بدن دانش‌ورند بر سقام تو ز تو واقف‌ترند تا ز قاروره همی بینند حال که نداری تو از آن رو اعتلال هم ز نبض و هم ز رنگ و هم ز دم بو برند از تو به هر گونه سقم پس طبیبان الهی در جهان چون ندانند از تو بی‌گفت دهان هم ز نبضت هم ز چشمت هم ز رنگ صد سقم بینند در تو بی‌درنگ این طبیبان نوآموزند خود که بدین آیاتشان حاجت بود کاملان از دور نامت بشنوند تا به قعر باد و بودت در دوند بلکه پیش از زادن تو سالها دیده‌ باشندت ترا با حالها #عرفان #اخلاق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

⚫️امام صادق(ع) در کلام عطار نیشابوری: يكى دوازده است و دوازده يكى 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #عطار_نیشابوری کتاب تذکره الاولیاء خود را با توصیف امام صادق علیه السلام شروع می‌کند و در وصف آن حضرت می‌گوید: «آن سلطان ملّت مصطفوى، آن برهان حجّت نبوى، آن عالم صدّيق، آن عالم تحقيق، آن ميوه دل اوليا، آن گوشه جگر انبيا، آن ناقل على، آن وارث نبى، آن عارف عاشق، ابو محمّد جعفر صادق- رضى اللّه عنه- گفته بوديم كه اگر ذكر انبيا و صحابه و اهل بيت كنيم، يك كتاب جداگانه مى‏بايد. و اين كتاب شرح حال اين قوم خواهد بود، از مشايخ، كه بعد از ايشان بوده‏اند. امّا به سبب تبرّك به صادق- رضى اللّه عنه- ابتدا كنيم، كه او نيز بعد از ايشان بوده است. و چون از اهل بيت بيشتر سخن طريقت او گفته است، و روايت از او بيش آمده، كلمه‏اى چند از آن حضرت بيارم، كه ايشان همه يكى‏اند. چون ذكر او كرده آمد ذكر همه بود. نبينى كه قومى كه مذهب او دارند، مذهب دوازده امام دارند؟ يعنى يكى دوازده است و دوازده يكى. اگر تنها صفت او گويم، به زبان عبارت من راست نيايد، كه در جمله علوم، و اشارات و عبارات بى‏تكلف به كمال بود. و قدوه جمله مشايخ بود، و اعتماد همه بر او بود. و مقتداى مطلق بود و همه الهيان را شيخ بود، و همه محمّديان را امام بود. هم اهل ذوق را پيشرو بود و هم اهل عشق را پيشوا. هم عبّاد را مقدّم بود و هم زهّاد را مكرّم. هم در تصنيف اسرار حقايق، خطير بود، هم در لطايف اسرار تنزيل و تفسير، بى‏نظير. #امام_صادق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔊 امتداد‌حکمت(چیستی، چرایی، چگونگی) استاد محمدتقی سبحانی(رئیس پژوهشکده کلام اهل‌البیت و بنیاد امامت) استاد احمد‌حسین شریفی(رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران) دبیر علمی: حجت الاسلام حامد آرین‌پور 🔹مکان: فرهنگستان علوم اسلامی قم 🔹زمان: پنج‌شنبه_ ۵خرداد #فلسفه @Ahmadhoseinsharifi 🌹

آیا می‌توان گفت حیوانات «عقل» و «شعور» ندارند و همه این رفتارهایی که در این کلیپ می‌بینیم صرفاً از روی غریزه و بدون هیچ محاسبه و سنجشی صورت می‌گیرد؟ @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔴«تکلف» و «تخلق» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عالمان اخلاق برای تخلق به فضایل راه‌ها و روش‌های فراوانی بیان کرده‌اند. بنده هم در کتاب «راه‌های اصلاح اخلاق اجتماعی» به تفصیل در این باره سخن گفته‌ام. یکی از راه‌های «تخلق» به خوبی‌ها، «تکلف» است. یعنی وادارسازی نفس به رفتارها و خلقیات خوب. اگر کسی مدت زمان قابل توجهی علیرغم میلش، خود را به آداب و اخلاقیات خاصی وادار کند، بعد از مدتی همان آداب و اخلاق خاص ملکه او می‌شود. این روش در روایاتی از #امیرمؤمنان و امام صادق علیهما السلام هم مورد تأکید قرار گرفته است: امیرمؤمنان(ع) می‌فرمایند: «إِنْ لَمْ تَكُنْ حَلِيماً فَتَحَلَّمْ فَإِنَّهُ قَلَّ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ إِلَّا أَوْشَكَ أَنْ يَكُونَ مِنْهُم‏.» آن حضرت در سخنی دیگر چنین فرموده‌اند: مَنْ تَحَلَّمَ حَلُمَ. #امام_صادق(ع) نیز می‌فرماید: «إِذَا لَمْ تَكُنْ حَلِيماً فَتَحَلّْ». تَحَلُّم یعنی «خود را به حلم زدن یا خود را وادار به حلم کردن» به تعبیر دیگر اگر کسی فطرتاً فاقد اخلاق خاصی باشد می‌تواند با تمرین و ممارست و ریاضت متخلق به آن شود. و حتی در روایتی از امام علی(ع) گفته شده است که حلم اکتسابی و حلمی که با ریاضت و تمرین و ممارست حاصل شود ارزشمندتر از حلم فطری و غیراکتسابی است: «خير الحلم التّحلّم» #اخلاق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

اطْلُبُوا الْعِلْمَ مِنَ الْمَهْدِ إِلَى اللَّحْد چنین گفت پیغمبر راستگویی ز گهواره تا گور دانش بجوی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔴ناکافی بودن روش اجتهادی مرسوم از نگاه امام خمینی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ روش اجتهادي رايج و مرسوم در مسائل فقهي، ارزش‌هاي بي‌بديلي داشته و دارد. و به نظر مي‌رسد در طول تاريخ چند صد سالة فقاهت نيز در کشف و استنباط احکام فردي کارآمدي خود را نشان داده است. مع‌الاسف اين روش، در بسياري از حوزه‌ها و قلمروهاي علمي مورد نياز جامعه از کارآيي و کارآمدي لازم برخوردار نيست. توضيح آنکه اين روش، به شکل موجود نمي‌تواند در حوزة فقه اجتماعي، فقه نظام و فقه حکومت کارآيي داشته باشد. بلکه بر اساس روش اجتهادي مرسوم اساساً چيزي به نام فقه نظام و فقه سياسي و فقه اجتماعي و فقه تربیتی و فقه مديريتي بي‌معناست. به همین دلیل، بعضاً‌ از فقیهان سنتی شنیده می‌شود که ما چیزی به نام «فقه نظام» نداریم. آنان درست می‌گویند زیرا بر اساس روش اجتهادی مرسوم و متعارفی که آموخته‌اند، «فقه نظام» و «فقه الاجتماع» و امثال آن معنایی ندارد. به عقیده ما روش اجتهادي مرسوم، براي اکتشاف نظرية اسلامي در حوزه‌هاي علوم انساني سترون است. اين حقيقتي است که #امام_خميني(ره)، به عنوان يک مجتهد و نظريه‌پرداز بزرگ و تاريخ‌ساز در عالم اسلام، در پايان دهة اول انقلاب آن را به صراحت بيان کرد و دگرگوني و بازنگري در #روش_اجتهادي را از عالمان ديني مطالبه نمود. ايشان در تاريخ 10 آبان 1367 در نامه‌اي به يکي از اعضاي دفتر خود، که بعداً با عنوان «منشور برادري» مشهور شد، مي‌فرمايد: «اجتهاد مصطلح در حوزه‏ها كافى نمى‏باشد. بلكه يك فرد اگر اعلم در علوم معهود حوزه‏ها هم باشد ولى نتواند مصلحت جامعه را تشخيص دهد و يا نتواند افراد صالح و مفيد را از افراد ناصالح تشخيص دهد و به طور كلى در زمينه اجتماعى و سياسى فاقد بينش صحيح و قدرت تصميم‏گيرى باشد، اين فرد در مسائل اجتماعى و حكومتى مجتهد نيست و نمى‏تواند زمام جامعه را به دست گيرد.» در نامة مشهور به «منشور روحانيت» که خطاب به #حوزه‌های_علميه نوشتند، مي‌فرمايد: «روحانيت تا در همه مسائل و مشكلات حضور فعال نداشته باشد، نمى‏تواند درك كند كه اجتهاد مصطلح براى اداره جامعه كافى نيست.» در جايي ديگر از همين نامه نيز به نقش‌آفريني دو عنصر مهم زمان و مکان در اجتهاد توجه داده و نوشتند: «در مورد دروس تحصيل و تحقيق حوزه‏ها، اينجانب معتقد به فقه سنتى و اجتهاد جواهرى هستم و تخلف از آن را جايز نمى‏دانم. اجتهاد به همان سبك صحيح است ولى اين بدان معنا نيست كه فقه اسلام پويا نيست، زمان و مكان دو عنصر تعيين‏كننده در اجتهادند. مسئله‏اى كه در قديم داراى حكمى بوده است به ظاهر همان مسأله در روابط حاكم بر سياست و اجتماع و اقتصاد يك نظام ممكن است حكم جديدى پيدا كند، بدان معنا كه با شناخت دقيق روابط اقتصادى و اجتماعى و سياسى همان موضوع اول كه از نظر ظاهر با قديم فرقى نكرده است، واقعاً موضوع جديدى شده است كه قهراً حكم جديدى مى‏طلبد. مجتهد بايد به مسائل زمان خود احاطه داشته باشد.» در تاريخ 17 ارديبهشت سال 1368، کمتر از یک ماه پایانی عمر مبارکشان، در پيامي خطاب به شوراي مديريت حوزة علمية قم، ضمن تأکيد بر حفظ ارکان محکم فقه و اصول رايج در حوزه‌ها، نوشتند: «در عين اينكه از اجتهاد «جواهرى» به صورتى محكم و استوار ترويج مى‏شود، از محاسن روش‌هاى جديد و علوم مورد احتياج حوزه‏هاى اسلامى استفاده گردد.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻سلام فرمانده از فراز کوه‌های قره‌قروم در شمال شرق پاکستان 🔹نمونه‌ای از عشق جهانی به مهدی موعود(عج) و حضرت سیدعلی. 🔸در چند ماهی که از موج خودجوش و جهانی #سلام_فرمانده می‌گذرد هیچکدام از جامعه‌شناسان و روان‌شناسان سکولار وطنی و غیروطنی هیچ تحلیلی درباره چرایی این «موج جهانی» ننوشته و مطمئن باشید نخواهد نوشت چون فهم این حقیقت خارج از افق فهم سکولاریسم و #علوم_انسانی سکولار است. @Ahmadhoseinsharifi 🌹

⚫️رقابت در بی‌غیرتی و بی‌عفتی! 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مدتی است در میان پاره‌ای از هنرپیشه‌ها و فوتبالیست‌ها رقابتی عجیب در نمایش بی‌غیرتی و بی‌عفتی آغاز شده است! برخی از هنرپیشه‌های زن در عین اینکه فیلم‌ها و تصاویر خود را با بدترین و زننده‌ترین و مبتذل‌ترین پوشش و آرایش به نمایش می‌گذارند. پوشش و آرایشی که در بسیاری از فرهنگ‌ها و جوامع «ویژ‌ه روسپیان» است؛ در همان حال، بدون هیچ حجب و حیایی از تجاوزهایی که در سالیان گذشته به آنان شده است سخن می‌گویند! برخی از هنرپیشه‌های مرد و ورزش‌کاران، به ویژه فوتبالیست‌ها، با حرارت و افتخار، خلوت ناموس‌های خود و برهنگی آنها را برای همگان به نمایش می‌گذارند! این یک پدیدة بسیار عجیب و قابل مطالعه است. انتظار می‌رود از ابعاد مختلف مورد مطالعه قرار گیرد. ابعاد جامعه‌شناختی، روان‌شناختی، اخلاقی، سیاسی، ورزشی و حتی تغذیه‌ای این مسأله ارزش مطالعه‌ای جدی و عمیق دارد. بنده نمی‌دانم چرا مسؤولان علمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کارشناسان و متخصصان وزارت ورزش و جوانان، کارشناسان صدا و سیما و محققان حوزه آسیب‌های اجتماعی هیچ کار عمیق و مطالعه دقیقی درباره چرایی و علل و دلایل و عوامل این پدیده و شیوع آن، انجام نمی‌دهند و یا اگر کاری کرده‌اند چرا نتایج آن را منتشر نمی‌کنند! عفت و حیا و غیرت از ابتدایی‌ترین ویژگی‌های انسانی است. انسان بی‌عفت و بی‌غیرت نه تنها دین ندارد که اساساً‌ هنوز از افق حیوانیت فراتر نرفته است. با وجود این، مدعیان فرهنگ و هنر در کشور ما، به نمایش بی‌عفتی و بی‌غیرتی خود و همسرانشان افتخار می‌کنند! واقعاً، در عالم ورزش و فرهنگ و هنر ما چه خبری است که میراث‌داران پهلوانان و ورزشکاران جوانمرد و میراث‌داران فرهنگ و هنر و معرفت ما به این روز افتاده‌اند. با افتخار ناموس خود را به نمایش می‌گذارند؟! #اخلاق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻عاقبت ناگوار انکار مقامات عرفانی؛ از نگاه امام خمینی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از توصیه‌های اخلاقی و معنوی مکرر #امام_خمینی(ره) به دیگران این بود که اگر اهل عرفان و سلوک معنوی نیستید، مبادا مقامات معنوی و مدارج عالیه اهل سلوک را هم منکر شوید و می‌فرمود چنین انکاری «سر منشأ تمام بدبختي‌ها و شقاوت‌ها است.» و هیچ امیدی به هدایت و آگاه‌سازی چنین افرادی نیست «و ما انْتَ بمُسْمِعٍ مَنْ في الْقُبُور». امام خمینی(ره) می‌فرمود سرنوشت علمی منکران عرفان و فلسفه و حقایق معنوی و سلوکی به توجیه و تأویل نادرست و نازل آیات و روایات ناظر به مقامات اهل محبت و مدارج منقطعان الی الله می‌‌انجامد: «اين طايفه هر چه حديث و قرآن از محبّت و عشق الهى و حبّ لقاء و انقطاع به حق بر آنها فروخوانند، به تأويل و توجيه آن پردازند و مطابق آراء خود تفسير كنند- آن همه آيات لقاء و حبّ اللّه را به لقاء درختهاى بهشتى و زنهاى خوشگل توجيه نمايند.» اینان هیچ فهمی از این فقره مناجات شعبانیه ندارند که می‌فرماید: «إِلَهِي هَبْ لِي كَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَيْكَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِ نَظَرِهَا إِلَيْكَ حَتَّى تَخِرَقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِيرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ إِلَهِي وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ نَادَيْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ لَاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلَالِكَ فَنَاجَيْتَهُ سِرّاً وَ عَمِلَ لَكَ جَهْرا» «حجب نور» و «نظر به حق» و «معدن عظمت» و «تعلق ارواح به عز قدس» و «صعق و محو جمال الهی» و امثال آن را هرگز نمی‌توان به گلابی‌ها و زردآلوها و قصرها و حورالعین‌های بهشتی تأویل برد. محور جمال الهی شدن کجا و محو جمال زنان و زیبایی‌های بهشتی کجا؟ امام خمینی(ره) در ۵ خرداد ۱۳۶۳ در نامه‌ای عرفانی و معنوی که به درخواست عروسش فاطمه طباطبائی برای وی می‌نویسد، به او توصیه می‌کند که: «دخترم! سعى كن اگر اهلش نيستى و نشدى، انكار مقامات عارفين و صالحين را نكنى و معاندت با آنان را از وظايف دينى نشمرى، بسيارى از آنچه آنان گفته‏اند در قرآن كريم به طور رمز و سربسته، و در ادعيه و مناجاتِ اهل عصمت بازتر، آمده است و چون ما جاهلان از آنها محروميم با آن به معارضه برخاستيم. ... و من به تو توصيه مى‏كنم كه اول قدم، بيرون آمدن از حجاب ضخيم انكار است كه مانع هر رشد و هر قدم مثبت است. اين قدمْ كمال نيست، لكن راهگشاى به سوى كمال است. ... آنان كه انكار مقامات عارفان و منازل سالكان كنند، چون خودخواه و خودپسند هستند هر چه را ندانستند حمل به جهل خود نكنند و انكار آن كنند تا به خودخواهى و خودبينى‏شان خدشه وارد نشود «مادر بُتها بُتِ نفس شماست» تا اين بت بزرگ و شيطان قوى از ميان برداشته نشود راهى به سوى او- جلّ و علا- نيست، و هيهات كه اين بت شكسته و اين شيطان رام گردد.» #عرفان #اخلاق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔴ضرورت تأسیس مدارس اخلاقی در حوزه‌های علمیه از نگاه امام خمینی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از توصیه‌های اکید #امام_خمینی(ره) به مسؤولان #حوزه‌های_علمیه این بود که در کنار مدارس علمیه متعارف و در کنار مدارس فقه و اصول و فلسفه لازم است مدارس علمیه اخلاق و تهذیب نفس هم تأسیس شود. زیرا: اولاً‌، فقه و عرفان و فلسفه و الهیات منهای تهذیب و اخلاق نه تنها هیچ فایده‌ای ندارند بلکه خود از بزرگ‌ترین حجاب‌های معنوی‌اند. به تعبیر امام خمینی(ره): «اگر تهذيب در كار نباشد، علم توحيد هم به درد نمى‏خورد. «الْعِلْمُ هُوَ الْحِجابُ الْاكْبَرْ» هر چه انباشته‏تر بشود علم، حتى توحيد كه بالاترين علم است، انباشته بشود در مغز انسان و قلب انسان، انسان را اگر مُهذَّب نباشد، از خداى تبارك و تعالى دورتر مى‏كند.» و ثانیاً، به دلیل ارتباطات و نفوذ اجتماعی روحانیان و عالمان دین، اگر روحانیان انسان‌های مهذب نباشند، تأثیرات بسیار مخربی بر جامعه خواهند گذاشت. و به تعبیر امام خمینی(ره): «وقتى معمّم، ملّا؛ مهذّب نباشد، فسادش از همه كس بيشتر است.» 🔻و تهذیب اخلاق بدون برخورداری از دانش آن و بدون ایجاد دغدغه و تعلیم روش آن و بدون وجود الگوهای عینی آن، ناشدنی است. #اخلاق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻جایگاه فلسفه و عرفان در شناخت حقایق عالم از نگاه امام خمینی(ره) 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می‌دانیم که #امام_خمینی یک فیلسوف و عارف طراز اول دوران معاصر بود. او متخصص و استاد برجسته فلسفه به ویژه حکمت متعالیه بود. و قریب به دو دهه به طور جدی به تدریس و تحقیق در فلسفه صدرایی پرداخت. او نه تنها در عرفان عملی از بی‌نظیرترین افراد تاریخ اسلام به شمار می‌رفت که از استادان و شارحان بزرگ عرفان نظری بود و از شیفتگان محیی‌الدین ابن عربی بود. با مراجعه به کتاب‌هایی مثل «مصباح الهدایه الی الخلافة و الولایة» و همچنین «شرح دعای سحر» که در دهه سوم عمر مبارکشان تألیف کردند و کتاب‌هایی مثل «حاشیه بر شرح فصوص الحکم» و «حاشیه بر مصباح الانس بین المعقول و المشهود» نوشته ابن‌فناری و «تفسیر سوره حمد» می‌توان با دقت‌های عمیق امام خمینی در مباحث عرفان نظری آشنا شد. و با مراجعه به کتاب‌هایی مثل «شرح چهل حدیث» و «شرح جنود عقل و جهل» و «سرّ الصلاة» و «آداب الصلاة» و «جهاد اکبر یا مبارزه با نفس» و همچنین «نامه‌های عرفانی و اخلاقی» او می‌توان به عمق عرفان عملی امام خمینی پی برد. برخلاف تصور عده‌ای که گمان می‌کنند امام از میانه عمر خود به بعد عرفان و فلسفه را کنار گذاشت و دیگر سخنی از آنها به میان نیاورد، به استناد شواهد متعدد می‌توان گفت وی تا واپسین روزهای حیات اینجهانی خود دلبسته عرفان و فلسفه بود و آشنایی با این علوم و تعمق و تفکر در آنها را برای آگاهی از حقایق اسلام از ضروریات می‌دانست و بر این باور بود که بدون تعمق در فلسفه و عرفان اسلامی امکان فهم و درک حقایق اسلامی وجود ندارد. حتی در نامه‌ای که به گورباچف نوشتند بر این مسأله تأکید ویژه کردند. توضیح آنکه: امام خمینی در نامه‌ای که در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۶۷ به رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی، میخائیل گورباچف نوشتند، از او خواستند که در کنار مطالعه فلسفه غرب و آگاهی از اندیشه‌های فیلسوفان غربی، عده‌ای از افراد توانمند و نخبه را مأمور کند تا در فلسفه و عرفان اسلامی نیز به تحقیق و مطالعه بپردازند. به ويژه از آراء و اندیشه‌های ابونصر فارابی و ابوعلی‌ سینا، در حکمت مشاء، و شیخ‌ شهاب‌الدین سهروردی در حکمت اشراق و صدرالدین شیرازی در حکمت متعالیه آگاه شوند. و ظرافت‌های فکری آنان درباب علت و معلول و قوانین کلی حاکم بر عالم و ارزش معرفت‌شناختی ادراک شهودی و حقیقت علم و امثال آن را بدانند و برای او شرح دهند. و سپس به وی توصیه می‌کند که: «اگر خواستيد از مباحث اين بزرگمرد [شیخ محیی‌الدین ابن عربی] مطلع گرديد، تنى چند از خبرگان تيزهوش خود را كه در اين گونه مسائل قوياً دست دارند، راهى قم گردانيد، تا پس از چند سالى با توكل به خدا از عمق لطيف باريك‌تر ز موى منازل معرفت آگاه گردند، كه بدون اين سفر آگاهى از آن امكان ندارد.» امام خمینی در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۶۷ (یعنی حدود سه ماه پایانی عمر مبارکشان) در پیام مهمی خطاب به عالمان دین و روحانیان که با عنوان «منشور روحانیت» مشهور شد، دوران سیاه مخالفت عده‌ای از روحانیان با فلسفه و عرفان یاد می‌کند و می‌نویسد: «اين از مسائل رايج حوزه‏ها بود كه هر كس كج راه مى‏رفت متدين‌تر بود. ياد گرفتن زبان خارجى، كفر و فلسفه و عرفان، گناه و شرك بشمار مى‏رفت. در مدرسه فيضيه فرزند خردسالم، مرحوم مصطفى از كوزه‏اى آب نوشيد، كوزه را آب كشيدند، چرا كه من فلسفه مى‏گفتم. ترديدى ندارم اگر همين روند ادامه مى‏يافت، وضع روحانيت و حوزه‏ها، وضع كليساهاى قرون وسطى مى‏شد كه خداوند بر مسلمين و روحانيت منت نهاد و كيان و مجد واقعى حوزه‏ها را حفظ نمود.» برخی گمان کرده‌اند که ابزاری دانستن #فلسفه و #عرفان از سوی امام راحل و توصیف آنها به «حجاب اکبر» به معنای آن است که وی در پایان عمرشان به مخالفت با این علوم پرداخته‌اند! این در حالی است که افزون بر مطالب پیش‌گفته، امام خمینی(ره) به صراحت کنار گذاشتن فلسفه و عرفان و علوم استدلالی را نوعی خیانت می‌دانستند. وی در نامه‌ای عرفانی و اخلاقی پس از پاره‌ای توصیه‌های معنوی و عرفانی، خطاب به سیداحمد خمینی چنین نوشتند: «و آنچه گفتم به آن معنى نيست كه به فلسفه و علوم برهانى و عقلى نپرداز و از علوم استدلالى روى گردان كه اين خيانت به عقل و استدلال و فلسفه است، بلكه به آن معنى است كه فلسفه و استدلال راهى است براى وصول به مقصد اصلى و نبايد تو را از مقصد و مقصود و محبوبْ محجوب كند، يا بگو اين علوم عبورگاه به سوى مقصد هستند و خود مقصد نيستند و دنيا مزرعه آخرت است‏ و علوم رسمى مزرعه وصول به مقصودند، چنانچه عبادات نيز عبورگاه به سوى او- جلّ و علا- است» @Ahmadhoseinsharifi 🌹