🟠نقش دوراندیشی در عبور از موانع: «هر قدم را از سرِ بینش نهم»
🖊احمدحسین شریفی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔸مولوی در دفتر سوم مثنوی معنوی، ابیات ۱۷۴۶ به بعد حکایتی جالب تحت عنوان «شکایت استر پیش شتر که من بسیار میافتم» درباره اهمیت و نقش آیندهبینی و دوراندیشی در استواری رفتار و فهم سرد و گرم روزگار بیان میکند.
♦️داستان از این قرار است که قاطری نزد شتری گلایه میکند که چرا من در سربالاییها و سرازیریها و راههای باریک این همه سکندری میخورم و همچون افراد راهگم کرده و راهنابلد بر زمین میافتم؛ اما تاکنون ندیدهایم که تو بر زمین فروافتی؟!
گفت اَستر با شُتر کِای خوش رفیق
در فراز و شیب و در راهِ دقیق
تو نه آیی در سَر و، خوش میروی
من همی آیم به سَر در، چون غَوی
من همی افتم به رُو، در هر دَمی
خواه در خشکی و خواه اندر نمی
این سبب را بازگو با من که چیست؟
تا بدانم من که چون باید بزیست؟
🔹شتر دو عامل را بیان میکند:
نخست آنکه بصیرت و بینایی او از قاطر بیشتر و دقیقتر است. او تیزبینتر و ریزبینتر است.
و دوم آنکه قد او بلندتر است و دوردستها را از افقی بالا مینگرد و میبیند. به تعبیر دیگر، میگوید من پیشاپیش، همه پستیها و بلندیها و فرازها و نشیبها را میبینم؛ لذا با امری غیرمترقبه مواجهه نمیشوم. به درستی میدانم که پایم را کجا و چگونه بگذارم و به همین دلیل هرگز بر زمین نمیافتم.
گفت: چشمِ من ز تو روشنتر است
بعد از آن هم از بلندی ناظرست
چون برآیم بر سرِ کوهی بلند
آخرِ عَقبه ببینم هوشمند
پس همۀ پستیّ و بالاییِ راه
دیدهام را وانماید هم اِله
هر قدم را از سرِ بینش نهم
از عِثار و، اوفتادن وارَهم
🔻اما تو به این دلیل که فقط جلوی پای خودت را مینگری. مشکل تو این است که جزئیبین و نزدیکبین هستی و از چالشهای آینده خبر نداری، پایت به درون چاله میرود و زمین میخوری:
تو نبینی پیشِ خود یک دو سه گام
دانه بینیّ و، نبینی رنجِ دام
#بصیرت
#آیندهبینی
#مولوی
🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi
🌹